Ξένες γλώσσες...
Σε ένα παγκάκι καθόνταν ο Κωστίκας με τον
Γιωρίκα και αγνάντευαν την δύση του ήλιου στη νέα παραλία της Θεσσαλονίκης.
Κάποια στιγμή πλησιάζει ένας τουρίστας καί τους λέει:
- Ντου γιου σπικ ιγκλις;
Κοιτιώνται οι δυο τους και απαντάει ο Κωστίκας σηκώνοντας αρνητικά το κεφάλι του:
- Τς.
- Σπρέχεν ζι ντόιτς;
- Τς.
- Παρλάρε ιταλιάνο;
- Τς.
- Παρλέ βου φρανσέ;
- Τς.
- Πάρλα εσπανιόλ;
- Τς.
Απογοητευμένος ο τουρίστας απομακρύνεται.
Λέει ο Γιωρίκας του Κωστίκα:
- Ρε Κωστίκα...
- Μμμμ;
- Εϊ γκιντί, Κωστίκα και γρικούμε ασά ξένας γλώσσας. Πρέπει να πάμε να μαθάνουμε καμία...
- Γιατί, ρε Γιωρίκα; Ντα φτάμε ατήν;
- Ε, γιατί... Για να μπορούμε να συνεννοηθούμε.
- Και τούτος που ήξερε πέντε γλώσσας, ω ρε Γιωρίκα, συνεννοήθηκε;
Κάποια στιγμή πλησιάζει ένας τουρίστας καί τους λέει:
- Ντου γιου σπικ ιγκλις;
Κοιτιώνται οι δυο τους και απαντάει ο Κωστίκας σηκώνοντας αρνητικά το κεφάλι του:
- Τς.
- Σπρέχεν ζι ντόιτς;
- Τς.
- Παρλάρε ιταλιάνο;
- Τς.
- Παρλέ βου φρανσέ;
- Τς.
- Πάρλα εσπανιόλ;
- Τς.
Απογοητευμένος ο τουρίστας απομακρύνεται.
Λέει ο Γιωρίκας του Κωστίκα:
- Ρε Κωστίκα...
- Μμμμ;
- Εϊ γκιντί, Κωστίκα και γρικούμε ασά ξένας γλώσσας. Πρέπει να πάμε να μαθάνουμε καμία...
- Γιατί, ρε Γιωρίκα; Ντα φτάμε ατήν;
- Ε, γιατί... Για να μπορούμε να συνεννοηθούμε.
- Και τούτος που ήξερε πέντε γλώσσας, ω ρε Γιωρίκα, συνεννοήθηκε;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου