Τι να κάνεις τους εξοπλισμούς όταν δεν καλλιεργείς το φρόνημα του λαού. Και εδώ έχουμε πατώσει. Σε ευρωπαϊκή έρευνα στο ερώτημα "αν χρειαστεί θα πολεμήσεις για την πατρίδα σου" οι Σουηδοί απάντησαν ναι 80% και οι Έλληνες 45%. Αυτό βαρύνει όλες τις κυβερνήσεις και την νοοτροπία εφησυχασμού που καλλιεργούν.
ΠΟΛΥ ΚΑΛΟ ΚΑΙ ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ .ΩΣ ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΟΣ ΕΥΧΟΜΑΙ ΚΑΛΗ ΕΠΙΤΥΧΙΑ ΣΤΟΝ ΣΤΡΑΤΗΓΟ ΓΙΑ ΕΥΡΩΒΟΥΛΕΥΤΗΣ .ΤΟ ΑΞΙΖΕΙ ΚΑΙ ΑΥΤΟ ΤΟ ΕΧΕΙ ΑΠΟΔΕΙΞΕΙ ΜΕ ΤΗΝ ΕΝ ΓΕΝΕΙ ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΗ ΤΟΥ ΣΤΑΔΙΟΔΡΟΜΙΑ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΩΣ ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΗΣ ΕΝΩΣΕΩΣ ΑΠΟΣΤΡΑΤΩΝ ΑΞΙΩΜΑΤΙΚΩΝ ΣΤΡΑΤΟΥ.
Άρα, προφανές αδιέξοδο, αφού ΟΛΕΣ οι... πρωτοβουλίες, όπως αναλύεται παραπάνω βρίσκονται στον κεντρικό - σκληρό πυρήνα της Τουρκικής γεωστρατηγικής επιδίωξης την οποία ΜΟΝΟΝ οι στρατηγικοί αναλυτές την βλέπουν, την οριοθετούν, την αναδεικνύουν, ΕΝΩ η διεθνής κοινότητα την ευνοεί αδιαφορώντας και η Ελλάδα την ανέχεται σκιαμαχώντας!!!. Ο ρεβανσισμός των εξοπλισμών, ως μέθοδος αποτροπής, ΔΕΝ μπορεί να είναι αέναος και ατελεύτητος, ΟΥΤΕ να συμπορεύεται με την διακύμανση των συχνότατων και πολλαπλών εντάσεων - κρίσεων, αναμένοντας την στιγμή της "εκτιμώμενης" υπεροχής για την δυναμική επίλυση του προβλήματος. Ο ουσιώδης και καθοριστικός παράγων "ΑΓΓΛΙΑ", που εμφανέστατα διαιτητεύει τις εξελίξεις (αν δεν τις διαμορφώνει με την έντονη στρατιωτική της παρουσία εκεί και, βεβαίως, με την διαχρονική της διπλωματία του "διαίρει και βασίλευε"), με την ανέκαθεν φιλοτουρκική της πολιτική, ΊΣΩΣ, αποτελεί την Λυδία λίθο για την αποκάλυψη της "χρυσής τομής" μέσα στο θανάσιμο και εκρηκτικό, περίπλοκο κράμα που η ίδια η Αγγλία δημιούργησε και φύτεψε στον πυρήνα των συνθηκών Ζυρίχης και Λονδίνου. Αυτό το κακόηθες καρκίνωμα, επί 65 χρόνια ταλαιπωρεί το νησί της Αφροδίτης και προβληματίζει έντονα ΌΛΟ τον Ελληνισμό. Οι χιλιάδες των απόψεων, των αναλύσεων, των εκτιμήσεων, των προβλέψεων και...των ευχών, έχουν πλημμυρίσει και συντηρούν μία ρουτίνα που ορέγεται να παραλλάσσει την ουσία με αντικατοπτρισμούς κάποιων "ερμαφρόδιτων" λύσεων. Όλοι γνωρίζουν την δίκαιη λύση ΑΛΛΑ ΌΛΟΙ την συνδυάζουν με τα συμφέροντά τους, τα οποία εύχονται κάποτε να συμπιέσουνε...
Αυτό είναι αυτονόητο και ευκταίο πρωτογενώς, Κύριε Ανώνυμε, τουλάχιστον εκ συναδελφικής υποχρεώσεως και βεβαίως λόγω ΚΑΙ της διακεκριμένης προσωπικότητας του Στρατηγού!
Τι να κάνεις τους εξοπλισμούς όταν δεν καλλιεργείς το φρόνημα του λαού. Και εδώ έχουμε πατώσει. Σε ευρωπαϊκή έρευνα στο ερώτημα "αν χρειαστεί θα πολεμήσεις για την πατρίδα σου" οι Σουηδοί απάντησαν ναι 80% και οι Έλληνες 45%. Αυτό βαρύνει όλες τις κυβερνήσεις και την νοοτροπία εφησυχασμού που καλλιεργούν.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠΟΛΥ ΚΑΛΟ ΚΑΙ ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ .ΩΣ ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΟΣ ΕΥΧΟΜΑΙ ΚΑΛΗ ΕΠΙΤΥΧΙΑ ΣΤΟΝ ΣΤΡΑΤΗΓΟ ΓΙΑ ΕΥΡΩΒΟΥΛΕΥΤΗΣ .ΤΟ ΑΞΙΖΕΙ ΚΑΙ ΑΥΤΟ ΤΟ ΕΧΕΙ ΑΠΟΔΕΙΞΕΙ ΜΕ ΤΗΝ ΕΝ ΓΕΝΕΙ ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΗ ΤΟΥ ΣΤΑΔΙΟΔΡΟΜΙΑ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΩΣ ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΗΣ ΕΝΩΣΕΩΣ ΑΠΟΣΤΡΑΤΩΝ ΑΞΙΩΜΑΤΙΚΩΝ ΣΤΡΑΤΟΥ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΆρα, προφανές αδιέξοδο, αφού ΟΛΕΣ οι... πρωτοβουλίες, όπως αναλύεται παραπάνω βρίσκονται στον κεντρικό - σκληρό πυρήνα της Τουρκικής γεωστρατηγικής επιδίωξης την οποία ΜΟΝΟΝ οι στρατηγικοί αναλυτές την βλέπουν, την οριοθετούν, την αναδεικνύουν, ΕΝΩ η διεθνής κοινότητα την ευνοεί αδιαφορώντας και η Ελλάδα την ανέχεται σκιαμαχώντας!!!. Ο ρεβανσισμός των εξοπλισμών, ως μέθοδος αποτροπής, ΔΕΝ μπορεί να είναι αέναος και ατελεύτητος, ΟΥΤΕ να συμπορεύεται με την διακύμανση των συχνότατων και πολλαπλών εντάσεων - κρίσεων, αναμένοντας την στιγμή της "εκτιμώμενης" υπεροχής για την δυναμική επίλυση του προβλήματος. Ο ουσιώδης και καθοριστικός παράγων "ΑΓΓΛΙΑ", που εμφανέστατα διαιτητεύει τις εξελίξεις (αν δεν τις διαμορφώνει με την έντονη στρατιωτική της παρουσία εκεί και, βεβαίως, με την διαχρονική της διπλωματία του "διαίρει και βασίλευε"), με την ανέκαθεν φιλοτουρκική της πολιτική, ΊΣΩΣ, αποτελεί την Λυδία λίθο για την αποκάλυψη της "χρυσής τομής" μέσα στο θανάσιμο και εκρηκτικό, περίπλοκο κράμα που η ίδια η Αγγλία δημιούργησε και φύτεψε στον πυρήνα των συνθηκών Ζυρίχης και Λονδίνου. Αυτό το κακόηθες καρκίνωμα, επί 65 χρόνια ταλαιπωρεί το νησί της Αφροδίτης και προβληματίζει έντονα ΌΛΟ τον Ελληνισμό. Οι χιλιάδες των απόψεων, των αναλύσεων, των εκτιμήσεων, των προβλέψεων και...των ευχών, έχουν πλημμυρίσει και συντηρούν μία ρουτίνα που ορέγεται να παραλλάσσει την ουσία με αντικατοπτρισμούς κάποιων "ερμαφρόδιτων" λύσεων. Όλοι γνωρίζουν την δίκαιη λύση ΑΛΛΑ ΌΛΟΙ την συνδυάζουν με τα συμφέροντά τους, τα οποία εύχονται κάποτε να συμπιέσουνε...
ΑπάντησηΔιαγραφήΣαν στρατιωτικός κύριε Τόρβα μήπως θα έπρεπε να ευχηθήκε στον στρατηγό καλή επιτυχά για την εκλογή του ευρωβουλευτής ;
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτό είναι αυτονόητο και ευκταίο πρωτογενώς, Κύριε Ανώνυμε, τουλάχιστον εκ συναδελφικής υποχρεώσεως και βεβαίως λόγω ΚΑΙ της διακεκριμένης προσωπικότητας του Στρατηγού!
ΑπάντησηΔιαγραφή