Μάχη του Μάρνη (1914)
Από τη Βικιπαίδεια,
Η Πρώτη Μάχη του Μάρνη (γαλλικά: Première bataille de la Marne) ήταν μια μάχη του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου που έλαβε χώρα μεταξύ τις 5 και 12 Σεπτεμβρίου του 1914. Η μάχη έληξε με νίκη των Συμμάχων έναντι του Αυτοκρατορικού Γερμανικού Στρατού, ο οποίος ήταν υπό την καθοδήγηση του Χέλμουτ φον Μόλτε του νεότερου, σταματώντας την επέλασή του προς το Παρίσι και σταθεροποιώντας το δυτικό μέτωπο, που οδήγησε σε ένα τετραετή πόλεμο χαρακωμάτων.
Τον Αυγούστο του 1914 ο Γαλλικός στρατός υπό τις διαταγές του αρχηγού του Γαλλικού Γενικού Επιτελείου, Ζοζέφ Ζοφρ, εξαπέλυσε επίθεση, αρχικά και για να ικανοποιήσει τον λαό στην Αλσατία, ενώ συνεχιζόταν βόρεια, πλάι στην Γερμανική Επίθεση. Όμως τα Γαλλικά στρατεύματα αποκρούστηκαν παντού με βαρύτατες απώλειες, ενώ ο Γερμανικός στρατός κατέστρεψε σχεδόν όλο το βαρύ πυροβολικό τους. Έτσι πριν καν τα Γαλλικά στρατεύματα αρχίσουν να υποχωρούν, ενώ οι Γερμανοί προσπάθησαν αιφνιδιαστικά να τους υπερφαλαγγίσουν.
Στα δεξιά, η Πρώτη Γερμανική Στρατιά, με διοικητή τον Κλουκ περνά μέσα από τις Βρυξέλλες στις 20 Αυγούστου και δύο μέρες μετά συναντά στην Μονς τα Συμμαχικά στρατεύματα. Τα δύο σώματα της Βρετανικής Εκστρατευτικής Δύναμης δέχθηκαν επίθεση, ενώ δεν είχαν καταφέρει καν να πάρουν ακόμα τις θέσεις τους. Μετά από δύο εβδομάδες, αρχές Σεπτέμβρη και με τους Γάλλους στα δεξιά τους κατάφεραν να υποχωρήσουν και ύστερα να αντεπιτεθούν με τα Γαλλικά στρατεύματα, ενώ τελικώς όλη η γερμανική στρατηγική κατέρρευσε.
Όλοι όσοι συμμετείχαν στην Μάχη του Μάρνη έλαβαν ένα τιμητικό μέρος αν και στην ουσία καμία πλευρά δεν βγήκε κερδισμένη. Το πιο ωραίο σχόλιο, ίσως, ήταν εκείνο του στρατηγού Ζοφρ ο οποίος δήλωσε: «Δεν ξέρω ποιος κέρδισε την μάχη, αλλά ξέρω σε ποιόν θα έπεφτε η ευθύνη εάν τούτη χάνονταν.’’
Στην πραγματικότητα ιδού τι είχε συμβεί: Ο Κλουκ έλαβε εντολή να αναπτύξει τα στρατεύματα του δυτικά και νότια του Παρισιού, να τα υπερφαλαγγίσει και τελικώς να τα εξοντώσει. Όμως στις 30 Αυγούστου αποφάσισε ότι θα ήταν καλύτερα να περιμένει την στρατιά του Φον Μπύλοφ, στα αριστερά του, ώστε να διατηρήσει την επαφή μεταξύ των δύο στρατιών η οποία καθυστερούσε λόγο της Γαλλικής αντεπίθεσης. Στις 4 Σεπτεμβρίου σταμάτησε η υποχώρηση του Ζοφρ ενώ ταυτόχρονα εξαπέλυσε την δική του επίθεση κατά του Κλουκ. Τελικά, όταν οι δύο Γερμανικές στρατιές συναντήθηκαν, δημιουργήθηκε ένα κενό ανάμεσα στις δύο στρατιές στο οποίο εισέβαλαν Γαλλικά και Βρετανικά στρατεύματα. Τελικώς τα Γερμανικά στρατεύματα αναγκάστηκαν να υποχωρήσουν ως τον ποταμό Αίν και κατάφεραν να διατηρήσουν τις θέσεις τους για τα επόμενα τέσσερα χρόνια.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου