14 Μαρτίου 1489 η μοίρα της Κύπρου

ΕΠΕΤΕΙΑΚΑ ΙΣΤΟΡΙΚΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ

14 Μαρτίου 1489:  Η μοίρα της Κύπρου

http://www.skaipatras.gr/

    Αρχηγός της Γ’ Σταυροφορίας, ο βασιλιάς της Αγγλίας, Ριχάρδος ο Λεοντόκαρδος, κατέκτησε την Κύπρο, όταν ο δεσπότης της, Ισαάκιος Κομνηνός, αρνήθηκε να του πουλήσει τρόφιμα. Ήταν το 1191. Οι σταυροφόροι εγκαταστάθηκαν στην Κύπρο για τα καλά.

    Ο Ριχάρδος εφάρμοσε την φεουδαρχική πρακτική που ίσχυε στη Δυτική Ευρώπη: Ανακήρυξε τη μισή γη προσωπική του κτήση και την υπόλοιπη, γη των Κυπρίων. Μετά, χώρισε την δική του γη σε φέουδα τα οποία πήραν εκλεγμένοι από τον στρατό Ιππότες με την υποχρέωση να φροντίζουν την άμυνα του νησιού απέναντι στην όποια εισβολή. Όρισε δυο τοποτηρητές του κι έφυγε να συναντήσει τους Γάλλους και Γερμανούς σταυροφόρους. Έτσι, ξαφνικά κι απροσδόκητα, η Κύπρος πέρασε στην εποχή της φεουδαρχίας.
    Οι τοποτηρητές του Ριχάρδου άρχισαν να συμπεριφέρονται βάναυσα και καταπιεστικά στους Κυπρίους. Οι κάτοικοι των χωριών στις πλαγιές του Ολύμπου επαναστάτησαν (1192). Η επανάστασή τους πνίγηκε στο αίμα αλλά το γεγονός έβαλε σε σκέψεις τον Ριχάρδο. Για να απαλλαγεί από μελλοντικούς μπελάδες, πούλησε την μεγαλόνησο στους Ναΐτες Ιππότες.

    Για να βγάλουν τα χρήματα που έδωσαν, οι Ναΐτες επέβαλαν βαριά φορολογία που οι Κύπριοι δεν ανέχτηκαν. Ξεσηκώθηκαν. Οι Ναΐτες διαπίστωσαν ότι τα πράγματα δεν ήταν τόσο εύκολα όσο τα υπολόγιζαν και ζήτησαν από τον Ριχάρδο να ακυρώσει την συμφωνία και να τους επιστρέψει το χρήμα. Μπήκε στη μέση ο Λουζινιάν, Γάλλος ναύαρχος που τον προηγούμενο χρόνο είχε κυριεύσει την Αμμόχωστο για λογαριασμό του Ριχάρδου.

    Πρότεινε να πληρώσει αυτός το ισόποσο της αξίας του νησιού κι επιπλέον να παραχωρήσει στον Ριχάρδο τα δικαιώματά του στον θρόνο της Ιερουσαλήμ και να του χαρίσει την Τύρο. Ο Ριχάρδος δέχτηκε και ξεμπέρδεψε οριστικά με την Κύπρο που του είχε προκύψει τόσο αναπάντεχα.
    Οι Λουζινιάν εγκαταστάθηκαν στην Κύπρο στα 1192. Από το 1194, ένωσαν κάτω από το σκήπτρο τους και το βασίλειο της Ιερουσαλήμ. Επί τρεις αιώνες, οι Κύπριοι στέναζαν καθώς στο νησί τους μεταφέρθηκαν κάθε είδους μεσαιωνικές συνωμοσίες, δολοφονίες, εμφύλιες διαμάχες, πόλεμοι Ιπποτών αλλά και επιδρομές κι ακόμα μάχες Γάλλων και Γερμανών.

    Η καθολική εκκλησία επιβλήθηκε με την βία, η ορθόδοξη αντιστάθηκε πολλές φορές νικηφόρα και οι ντόπιοι δεν ήξεραν με ποιον να πάνε και ποιον να αφήσουν. Και καθώς στη Δύση ξεπηδούσε ο ανταγωνισμός ανάμεσα στη Βενετία και την Γένοβα, οι μεταξύ τους αντιζηλίες μεταφέρθηκαν και στην Κύπρο. Οι Γενοβέζοι εισέβαλαν στη μεγαλόνησο, την κυρίευσαν, την λεηλάτησαν κι έφυγαν. Στις αρχές του 15ου αιώνα, στο νησί εισέβαλαν οι Μαμελούκοι. Από τα μέσα του αιώνα, η Βενετία καλλιεργούσε το έδαφος για να το καταπιεί.
    Στις 14 Μαρτίου του 1489, η χήρα του τελευταίου των Λουζινιάν, βασίλισσα της Κύπρου Αικατερίνη Κορνάρου, προτίμησε να πουλήσει το βασίλειό της στη Δημοκρατία της Βενετίας. Για τους Κύπριους, η μεταβολή δεν σήμαινε τίποτα παραπάνω από αλλαγή δυνάστη. Από το 1517, στον ορίζοντα φάνηκαν και οι Οθωμανοί.