Ελληνικές παροιμίες «Κ» ( ΙΙ )
https://el.wikiquote.org
Κάλλιο πέντε κάρβουνα, παρά χίλια πρόβατα.
Κάλλιστον εντάφιον η βασιλεία. Το ωραιότερο σάβανο είναι η βασιλεία.
Περίφημη φράση της Θεοδώρας στον Ιουστινιανό σε κρίσιμη στιγμή.
Κάλλιο σταυρός στην πόρτα σου, παρά στην εδική μου.
Κάλλιο χήρα κακομοίρα, παρά κακοπαντρεμένη.
Κάλλιο στο παλούκι, πάρα σώγαμπρος. (Αρκαδία)
Καλό γιατρό, καλό φίλο.
Καλοκαιριά της Παπαντής, μαρτιάτικος χειμώνας.
Καλόμαθε η γριά στα σύκα, θα φάει και τα συκόφυλα.
Καλόμαθε η γριά στα σύκα, κι όλη μέρα τα εζήτα.
Καλομελέτα κι έρχεται.
Κακομελέτα κι έρχεται.
Καλογέροι για δουλειά, ούτε κρίση ούτε λαλιά. Καλογέροι
για φαΐ, όλοι εδώ οι ορφανοί.
Καλός καλό 'κε θωρεί, κακός κακό 'κε βλέπει. (Ποντιακή)
Καλοχαιρέτα τον πεζό όταν καβαλικέψεις, για να σε
χαιρετά κι αυτός όταν θα ξεπεζέψεις.
Καλύτερα πρώτος στο χωριό, παρά δεύτερος στη πόλη.
Κάλλιο πρώτος στο χωριό, παρά δεύτερος στη πόλη.
Καναπίτσα δωσαμε, καναπιτσόσπορο πήραμε.
Κάνε Γιάννο μ' τη δουλειά σου, κι ύστερα και πάλι θειά
σου.
Κάνε με ξανά γαμπρό, να δεις πως καμαρώνω.
Κάνε με σοφό, να σε κάνω πλούσιο.
Κάνε το καλό και ρίξ’ το στο γιαλό.
Κάνε φίλο το χωριάτη να σ' ανέβει στο κρεβάτι.
Κάνεις το χωριάτη φίλο; Κράτα και κομμάτι ξύλο.
Κανένας δεν άγιασε στον τόπο του.
Κάποιο λάκκο έχει η φάβα.
Καράβι που αργεί να 'ρθει, σκατά είναι φορτωμένο.
Καράβι που αργεί, σκατά είναι φορτωμένο.
Κατά μάνα και πατέρα, κατά γιο και θυγατέρα.
|
Κατά μάνα κατά κόρη κατά γιος και θυγατέρα.
Κατά μάνα κατά κύρη (κατά γιο και θυγατέρα).
Κατά μάνα κατά κύρη κάνανε και γιο ζαφείρι.
Κατά που μου ψάλλεις, σου κανοναρχώ.
Κατά τ' αγώι κι ο αγωγιάτης.
Κατά το μαστρο-Γιάννη και τα κοπέλια του.
Κατά φωνή κι ο γαίδαρος.
Κάτι τρέχει στα γύφτικα.
Κι αλευρωμένος να 'ναι ο ποντικός, η γάτα τον γνωρίζει.
Κι αν είσαι και παπάς, με την αράδα σου θα πας.
Κι ο άγιος φοβέρα θέλει.
Κίνησε ο Εβραίος για το παζάρι κι έλαχε μέρα Σάββατο.
Κλαίγοντ' οι χήρες, κλαίγονται κι οι παντρεμένες.
Κλαίν' οι χήρες, κλαιν' οι παντρεμένες, κλαιν' κι αυτές
που 'χουν από δυό.
Κλάφ'τα, Χαράλαμπε.
Κλείδα την πόρτα σου και το γείτονά σου κλέφτα μη
πιάνεις. (Ποντιακή)
Κλωτσιούνται τ' άλογα και την πληρώνουν τα γαϊδούρια.
Κοιμίσου και παρήγγειλα.
Κόκκινα γένια, μάτια γαλανά, καρδιά του Ιούδα, ψυχή του
σατανά.
Κολοκύθια με τη ρίγανη.
Κολοκύθια στο πάτερο.
Κομίζει γλαύκα ες Αθήνας.
Κοντά στα ξερά καίγονται και τα χλωρά.
Κοντά στο νου κι η γνώση.
Κοντακιανός λογαριασμός, παντοτινή αγάπη. (Αρκαδία)
Κοντή γυναίκα πέρδικα, ψηλή σαλαμπαντάνα.
Κοντός ψαλμός αλληλούια.
Κόρακας κοράκου μάτι δε βγάζει.
Κόρακος εξελεύσεται «κρα».
Κόρακας να σε πιάσει. (το λέμε όταν βήχει πολύ κανείς)
Κορώνας το μάτι γυαλίζει, θαρρούν ένι όλο άλειμμα. (Ποντιακή)
Κοσμοκράτορας γίνεσαι, πλην στομοκράτορας 'κι επορείς.
(Ποντιακή)
Κότα πίτα το Γενάρη και παπί τον Αλωνάρη.
Κουκκί το κουκκί γεμίζει το σακί.
Κουκκιά μετρημένα.
Κούνια που σε κούναγε...
Κουτσοί, στραβοί στον άγιο Πανταλεήμονα.
Κρασί σε πίνω για καλό και συ με πας στο βράχο.
Κράτα με να σε κρατώ ν' ανεβούμε το βουνό.
Κρένω 'γω τσαμπουνίζει κι ο άντρας μου.
Κρυώνει σα γύφτος.
Κύλησε ο τέντζερης και βρήκε το καπάκι.
Κυρά μου κοίτα τον άντρα σου και κόψε τη φορεσιά σου.
Κυριακή
κοντή γιορτή.
Κώλος κλασμένος, γιατρός χεσμένος. (σκωπτικό-χιουμοριστική)
Κωλος μαθημενος δεν ξεχναει ο καημενος
|
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου