ΑΙΣΩΠΟΥ ΜΥΘΟΙ 290. Πλέοντες.

ΑΙΣΩΠΟΥ ΜΥΘΟΙ

ΑΙΣΩΠΟΥ ΜΥΘΟΙ 290. Πλέοντες.

http://roykoymoykoy.blogspot.gr/

    Μπήκαν κάποιοι άνθρωποι σε ένα πλοίο και ταξίδευαν. Σάν ανοίχτηκαν στη θάλασσα, έπιασε μιά κακοκαιρία τέτοια που δέν είχε ξαναγίνει και το πλοίο κινδύνευε να βουλιάξει.

    Ένας απο τους ταξιδιώτες παρακαλούσε με θρήνους και στεναγμούς τους πατρικούς του θεούς τάζοντας τους και προσφορές, να γαληνέψει η θάλασσα και να σωθούν. Κ έτσι έγινε: γαλήνεψε η θάλασσα και σταμάτησε η κακοκαιρία.

    Τότε όλοι οι επιβάτες του πλοίου στήσανε γλέντι τρικούβερτο τρώγοντας, χορεύοντας και χοροπηδώντας, γιατί χάρηκαν που με θαυμαστή ευκολία γλύτωσαν απο το κακό.

    Ο καπετάνιος μόνο διατηρούσε τη νηφαλιότητα του και την ηρεμία του. Είπε στους άλλους:

 «Μπράβο, παιδιά, έτσι πρέπει να γλεντάμε για να ξαναγίνει καταιγίδα όπως αυτή που περάσαμε και ακόμα χειρότερη!».

    Σάν γλύτωσαν απο την τρικυμία, έπρεπε ταπεινά να απευθύνουν ευχαριστία και ό,τι προσφορά είχαν να δώσουν στους θεούς που τους έσωσαν, και πάλι να είναι επιφυλακτικοί για ενδεχόμενο νέας τρικυμίας.   

    Έπρεπε να σκεφθούν οτι για κάποιες αμαρτίες τους οι θεοί τους έφεραν τη θαλασσοταραχή, και μόνο επειδή κάποιος θερμά προσευχήθηκε και έταξε στους θεούς έδειξαν οι θεοί καλοσύνη. Οπότε έπρεπε να δείξουν ταπεινότητα και μεταμέλεια για ό,τι αμαρτίες είχαν κάνει.

    Ο καπετάνιος είχε δίκιο σ' αυτό που τους είπε, διότι η τύχη αρέσκεται να χτυπά τους αλαζόνες, εκείνουν που ξεσαλώνουν απο τη χαρά τους, εκείνους που ξεχνούν τη θεία δύναμη και την ευσέβεια που οφείλουν να έχουν οι άνθρωποι, και εκείνους που τρέφουν κούφιες ελπίδες οτι όλα θα πάνε καλά χωρίς να λαμβάνουν μέτρα για κάθε περίπτωση κακοτυχίας..

 Ελεύθερη απόδοση. Ανδρέας Μελεζιάδης

***************************************************************

Πλέοντες

     Ἐμβάντες τινὲς εἰς σκάφος ἔπλεον. Γενομένων δὲ αὐτῶν πελαγίων, συνέβη χειμῶνα ἐξαίσιον γενέσθαι καὶ τὴν ναῦν μικροῦ καταδύεσθαι.

   Τῶν δὲ πλέοντων ἕτερος περιῤῥηξάμενος τοὺς πατρώους θεοὺς ἐπεκαλεῖτο μετ᾿ οἰμωγῆς καὶ στεναγμοῦ χαριστήρια ἀποδώσειν ἐπαγγελλόμενος, ἐὰν περισωθῶσι.

   Παυσαμένου δὲ τοῦ χειμῶνος καὶ πάλιν καινῆς γαληνῆς γενομένης, εἰς εὐωχίαν τραπέντες ὠρχοῦντό τε καὶ ἐσκίρτων, ἅτε δὴ ἐξ ἀπροσδοκήτου διαπεφευγότες κινδύνου.

    Καὶ στεῤῥὸς ὁ κυβερνήτης ὑπάρχων ἔφη πρὸς αὐτούς·

« Ἀλλ᾿, ὦ φίλοι, οὕτως ἡμᾶς γεγηθέναι δεῖ ὡς πάλιν, ἐὰν τύχῃ, χειμῶνος γενησομένου»..

Ο ΜΥΘΟΣ ΜΑΣ ΔΙΔΑΣΚΕΙ ΟΤΙ…

Ὁ λόγος διδάσκει μὴ σφόδρα ταῖς εὐτυχίαις ἐπαίρεσθαι τῆς τύχης τὸ εὐμετάβλητον ἐννοουμένους..