ΑΙΣΩΠΟΥ ΜΥΘΟΙ 283. Το παιδί που έφαγε εντόσθια.

ΑΙΣΩΠΟΥ ΜΥΘΟΙ

ΑΙΣΩΠΟΥ ΜΥΘΟΙ 283. Το παιδί που έφαγε εντόσθια.

http://roykoymoykoy.blogspot.gr/

    Οι αρχαίοι Έλληνες κρέας τρώγανε μόνο στις θυσίες (και στις γιορτές, κατα τις οποίες βεβαίως γινόνταν θυσίες). Έτσι, οι γιορτές και οι θυσίες ήταν ευκαιρία για τον καθένα να φάει κρέας, να πιεί κρασί (απο το οποίο πρώτα προσέφεραν σπονδή στους θεούς ή χοή στους νεκρούς), και να διασκεδάσει τραγουδώντας, χορεύοντας, ή παρακολουθώντας μουσικούς και χορευτές.

    Γι' αυτό υπήρχε η παροιμία «θυσιαι και εορται πασι μελλουσι» (για θυσίες και γιορτές, όλοι ενδιαφέρονται). 

    Οι δούλοι, και οι κατώτερου χαρακτήρα άνθρωποι, συνήθιζαν να πέφτουν με τα μούτρα στο φαγητό και στο ποτό, όπως σε άλλες περιστάσεις στο σέξ. Αυτή ήταν δουλική συμπεριφορά στα μάτια των αρχαίων Ελλήνων, πρόστυχη και γελοία.

    Λοιπόν, κάπου στην εξοχή κάποιοι βοσκοί θυσιάσανε μιά κατσίκα, και τότε καλέσανε στην ευωχία και τους γείτονες, όπως συνηθιζόταν. Μεταξύ των γειτόνων που προσκαλέστηκαν στην ευωχία, ήταν και μιά φτωχή γυναίκα, χήρα πρέπει να υποθέσουμε, μαζί με το μικρό γιό της.

    Το παιδί αυτό, που φαίνεται πως είχε πολύ, πολύ καιρό να δεί κρέας, έπεσε με τα μούτρα στο φαγητό, ώσπου πρήστηκε η κοιλιά του και πονούσε, τότε έλεγε στη μάνα του:

 «Μάνα! πονάω! θα ξεράσω τα σπλάχνα μου!»

«Όχι τα δικά σου τα σπλάχνα, παιδί μου, εκείνα που έφαγες τα σπλάχνα θα ξεράσεις!»..

 Ελεύθερη απόδοση. Ανδρέας Μελεζιάδης

***************************************************************

Παιδίον ἐσθίον σπλάγχνα

     Βοτῆρες ἐπ᾿ ἀγρῷ θύοντες αἶγα τοὺς σύνεγγυς ἐκάλεσαν. Σὺν αὐτοῖς δὲ ἦν καὶ γυνὴ πενιχρά, μεθ᾿ ἧς καὶ ὁ παῖς αὐτῆς.

     Προϊούσης δὲ τῆς εὐωχίας, τὸ παιδίον ὀγκωθὲν τὴν γαστέρα ἐκ τῶν κρεῶν, ὀδυνώμενον ἔλεγεν·

«Ὦ μῆτερ, τὰ σπλάγχνα ἐμῶ».

    Ἡ δὲ μήτηρ αὐτοῦ εἶπεν·

«Οὐχὶ τὰ σά, τέκνον, ἃ δὲ κατέφαγες.»..

Ο ΜΥΘΟΣ ΜΑΣ ΔΙΔΑΣΚΕΙ ΟΤΙ…

Ὁ μῦθος δηλοῖ ὅτι οἱ τοῖς φίλοις σὺν δόλῳ προσιόντες αὐτοὶ μᾶλλον βλάπτονται..