Αντισεδουλευτικόν των 1000 mg

ΑΡΘΡΟΓΡΑΦΙΑ ΦΙΛΩΝ 

Αντισεδουλευτικόν των 1000 mg

http://roykoymoykoy.blogspot.gr/

Χρήστος Μπολώσης

    Η επιστήμη, όντως έχει κάνει θαύματα. Έχει βρει χαπάκι για την πίεση, για το ζάχαρο, για την χοληστερίνη, για την καρδιά και για ό,τι τέλος πάντων ταλαιπωρεί το ανθρώπινο σαρκίο. Μόνον δύο πράγματα δεν έχει κατορθώσει να αντιμετωπίσει μέχρι τώρα η επιστήμη. Την φαλάκρα και την ανθρώπινη βλακεία. Αυτό άλλωστε, το ένα σκέλος, το είχε διαπιστώσει και ο μεγάλος Αϊνστάϊν, λέγοντας: «Μόνο δύο πράγματα είναι άπειρα: Το σύμπαν και η ανθρώπινη βλακεία, και ως προς το σύμπαν διατηρώ κάποιες αμφιβολίες».

    Τις προάλλες και με την ευκαιρία της «Ημέρας των Ενόπλων Δυνάμεων», βρέθηκα σε μία Ημερίδα. Εκεί ένας από τους ομιλητές, καθηγητής ιστορίας, αφού έπλεξε το εγκώμιο των Ενόπλων Δυνάμεων, αναφέρθηκε και στους επιόρκους αξιωματικούς, που δημιούργησαν την 4η Αυγούστου και την 21η Απριλίου. Και ώς εδώ κανένα πρόβλημα. Αυτό πίστευε ο ιστορικός, αυτό έλεγε και ήταν αναφαίρετο δικαίωμά του. Όλα θα ήταν καλά, αν στην συνέχεια της τοποθετήσεώς του, δεν εξυμνούσε το «Κίνημα του 1908» στο Γουδή, αλλά και την «Επανάσταση» του 1922 των Πλαστήρα – Γονατά.

    Εκεί ακριβώς, φάνηκε και η έλλειψη χαπιών, που να αντιμετωπίζουν την ανθρώπινη βλακεία. Διότι μόνον με χάπια και μάλιστα πολλών μιλιγκράμ, θα μπορέσεις να αντέξεις αυτή τη διγλωσσία. Και ερωτώ γιατί η 21η Απριλίου ήταν χούντα και του Πλαστήρα ήταν Επανάσταση; Και γιατί ήταν Κίνημα αυτό του Στρατιωτικού Συνδέσμου το 1908; Έχει διαβάσει κανείς την ανακοίνωση του Στρατιωτικού Συνδέσμου, που λέει ότι οι απόψεις του θα επιβληθούν έστω και διά της βίας; Ή μήπως επειδή το «1908» έφερε τον Βενιζέλο, τότε όλα καλώς καμωμένα;…

    Προχθές πέθανε σε ηλικία 90 ετών, ο Φιντέλ Κάστρο και ήδη η ψυχή του αναπαύεται. Δεν ξέρω πού ακριβώς αναπαύονται οι ψυχές των συντρόφων, αλλά όλο και κάπου θα αναπαύονται κι’ αυτές. Ίσως ο κομμουνιστικός παράδεισος να τους περιμένει και εκεί «ένθα απέδρα πάσα λύπη και στεναγμός» (χρησιμοποιώ τον ορθόδοξο ψαλμό, διότι δεν γνωρίζω αν ο Λένιν είχε συγγράψει νεκρώσιμη ακολουθία).

    Τώρα πιά δεν φάνηκε απλώς η έλλειψη των σχετικών χαπιών. Εκεί ήταν που η λογική έφαγε τέτοια σφαλιάρα, που οι στράκες από τα προγράμματα του ΣΥΡΙΖΑ, μοιάζουν με όμορφες χαλαρωτικές μελωδίες.

    Διάβασα λοιπόν στις «δημοκρατικές» (για την δική τους λογική δημοκράτης είναι αποκλειστικά και μόνον, αυτός που συμφωνεί απολύτως με την άποψή τους) εφημερίδες της Δευτέρας. Η μία στην μισή πρώτη σελίδα της, μας πληροφορούσε για τους Έλληνες, που γνώρισαν τον…κομαντάτε και ότι ο πρωθυπουργός σπεύδει στην Αβάνα για να τιμήσει τον μεγάλο επαναστάτη. Η άλλη κλαίει, μαζί με τον υπόλοιπο κόσμο, που θρηνεί το τελευταίο επαναστάτη του 20ου Αιώνα. Για δικτατορία δεν έχει ακούσει τίποτα. Η τρίτη η καλύτερη μοιρολογάει και λέει σε αφιέρωμα 16 σελίδων: «Ο τελευταίος επαναστάτης».

    Αυτές οι καλές εφημερίδες δεν είχαν ακούσει τίποτα ότι στην πολύπαθη Κούβα οι εκλογές αποτελούν είδος εν ανεπαρκεία, που έχει να κάνει την εμφάνισή του από το 1960, όταν ο κομαντάτε εγκαθίδρυσε στυγνή δικτατορία και οδήγησε την Πατρίδα του στη απόλυτη φτώχεια, την μιζέρια (μη λες μιζέρια τώρα και παρεξηγηθεί ο Άρης…) και στην πορνεία; Περιμένω τώρα να δω στην τηλεόραση τις κουβανοπούλες να κλαίνε και να μαλλιοτραβιούνται μπροστά στο φέρετρο του Φιντέλ, όπως τρελαίνονται οι βορειοκορεατοπούλες όταν βλέπουν εκείνο το ντολμαδάκι τον αρχηγό τους.

    Δεν άκουσαν τίποτα οι ντόπιοι θαυμαστές του εγκαταλείψαντος τον μάταιο τούτον κόσμον Φιντέλ, για την κολοσσιαία περιουσία, που είχε δημιουργήσει ο Φιντέλ, που όταν αρρώστησε όρισε για διάδοχό του, δημοκρατικότατα, τον αδελφό του; Γιατί άραγε η αδελφή του Χουανίτα, εγκατέλειψε την Κούβα το 1965 αποκαλώντας τον «τέρας που μετέτρεψε την Κούβα σε μία φυλακή τριγυρισμένη από νερό». Ας διαβάσουν το βιβλίο του Υβ Γκιλμπέρτ «Η Κούβα του Κάστρο», για να έλθουν λίγο σ’ επαφή με την πραγματικότητα.

    Για την χλιδή με τη οποία ζει ο Αντόνιο Κάστρο γιός του νεκρού δεν έμαθαν τίποτα (τον Μάϊο του 2015 έφθασε και στην Μύκονο με γιώτ 50 μέτρων); Για λεπτομέρειες, ας ρωτήσουν το «Ποντίκι». Ο κομαντάτε ήταν και σύντροφος του επίσης κομμουνιστού Τσε Γκεβάρα, ο οποίος ασκούσε το επάγγελμα του…επαναστάτου.  Ήταν κάτι σαν τον Τρύφωνα της παλιάς Ελληνικής ταινίας «Δελησταύρου και υιός». Θυμόσαστε «….τραίνα ανατίναζε ο Τρύφωνας, γέφυρες γκρέμιζε ο Τρύφωνας».

    Αλήθεια τον Υφυπουργό πολιτισμού και αθλητισμού κ. Βασιλειάδη δεν ενοχλεί το γεγονός ότι σε ποδοσφαιρικά γήπεδα εμφανίζονται τεράστια πανό με τον Τσε; Μόνο η σημαία της Βορείου Ηπείρου ενοχλεί; Γι΄ αυτό σας λέω φίλοι μου (και…εχθροί μου). Πρέπει επειγόντως να ανακαλυφθούν χάπια που να αντιμετωπίζουν την ανθρώπινη βλακεία. Και πού είστε κύριοι ερευνητές. Μη τσιγκουνεύεστε τα μιλιγκράμ. Ρίχτε τα με το κιλό.

    Και όσον αφορά το όνομα του καινούργιου φαρμάκου τι θα λέγατε να το πούμε «Αντισεδουλευτικόν»;

    Και κάτι τελευταίο. Εξέτασαν τα εδώ αστέρια μας το ενδεχόμενο, μήπως, λέω μήπως, για τον θάνατο του Κάστρο φταίνε οι ακροδεξιοί; Συνήθως αυτοί φταίνε για όλα.