ΕΛΑΣ Η ΧΩΡΑ ΤΩΝ ΟΝΗΡΩΝ ΕΚΛΟΓΩΝ

ΧΙΟΥΜΟΡΙΣΤΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ ( ΙΣΩΣ ΚΑΙ ΛΙΓΟ ΠΙΚΡΑ )

ΕΛΑΣ Η ΧΩΡΑ ΤΩΝ ΟΝΗΡΩΝ  ΕΚΛΟΓΩΝ

(Έλα να ζήσης της εκλογές σου στην Ελάδα)

http://roykoymoykoy.blogspot.gr/

Το έστειλε ο Κώστας Καρασιώτος

Σαράντα έτη επέρασαν που διόξαμεν την χούντα

Κι εξήλθομεν ως Ιονάς από την μπαρακούντα.

Μας κηβερνήσαν δεξηοί, σοσιαληστέ επίσης,

μα αρηστερός δεν είχε βγεί να μας προσφέρει λύσεις.

«Λεφτά ιππάρχουν!» είχε πει ο Γιώργος ο Παπάρης.

«Μα τα κρατούν οι πλούσιοι και άντε να τους τα πάρης.

Μνυμόνιον ιππογράφομεν στων Εβροπέων τη στάνη,

μετά εμής το γράφομεν κεί πού δεν πάει μελάνη.»

«Βεβαίος!» ανεφόνησεν ο Παπακονσταντίνου,

ήμε απολήτως συνφονόν της λογικής Εκείνου.

Δεν θα αφήσομεν ημείς να απολεσθή η τάξη,

Κε κάποια λήστα μιας Λαγκάρντ κανής δεν θα πηράξει!

«Μην τους ακούτε που ομηλούν! Θέλουν να μας φοβήσουν!

Κε ημάς τους τήμηους δεξηούς να μας εξαφανήσουν.

Ώ βέβηλοι, ώ άθλιοι, δούλοι των μνυμονίων»,

Ανέκραξεν ο Σαμαράς, εν μέσω δύο Ζαππήων.

«Κάντε στην άκρη να διαβή η Νέα Δημοκρατήα,

ημής δεν ιπποκύπτουμε στην Εβροπολαγνήα.

Δεν μας πτοή η Άγκελα, ο Σόίμπλε δεν μας σκιάζει,

Δόστε μας την κηβέρνηση και νέα αβγή χαράζει!»

Άηντε κε πάλη εκλογές το δώδεκα ζουλάπη,

Που νόμισες τα κώματα θα έβαζαν λίγη πλάτη.

Επήστεψες πος θα σωθείς, θα βγής απ΄τη μιζέρια,

Μιας και Νου Δυο, Πασόκ, Δημάρ εδόσανε τα χέρια.

Μα επρόκητο να πληρωθούν τα προσυμφονηθέντα,

πάλι από εσέναν φουκαρά και βλάκα με πατέντα.

Με νέο μνυμόνιο κοπτοντε μισθοί μα κε συντάξεις,

Κι οι μόνοι που δεν ανησηχούν είν΄οι επάνο τάξεις.

Ο κόσμος είνε εξανιστόν, κε τρέχει εις πορήας,

αφού δεν έχη και δουλειάν ένεκα ανεργήας.

Αναζητήται ένας μηκρός ήροας να μας σόσει,

αρηστερός και άφθαρτος, με χάρη κε με γνόση.

Κάπηος που θα΄ ναι γελαστός με σημπαθές μουτράκη,

Κάτη μεταξή Μπάρκουλη κε Αλέκου Αλεξανδράκη.

Γνήσιο τέκνο Αρηστεράς με λέγην και με ήφος,

Να΄νε καθάργιος και σαφής, κι όχη άλλος ένας γρήφος.

Κε ξάφνου νά από μακριά, βαρύς αχός γρικιέται!

Είν’ ένας σαν τον Λούκη Λούκ που αρηστερός ξηγιέται.

Τραβάη πιστόλη πιο ταχιά απ΄την ίδια τη σκιά του

κε δεν τολμάη μνυμόνιο να εμφανιστή μποροστά του!

Ενόπιον των δήστηχων μιλάει συνκινημένος,

κε λέει σ΄ ολους «ψηφήστε με, θ΄αγονισθώ με σθένος.

Όσους μισθούς σας έκοπσαν εγό θα φέρω πήσω.

κε σ’ όσους απολήθηκαν, δουλειά θα εξασφαλήσω.»

«Τους φόρους που πληρόνατε, ξεχάστε τους αδέλφια,

Μέχρι της ΑΕΚ γήπεδο θα έχη η Φιλαδέλφια!

Πετάξτε τα μνυμόνια κε παίξτε τους ζουρνάδες,

μαζή μας να χορέψουνε όλ΄ οι Εβροπέοι αγάδες!»

«Μα για να γήνουν όλa αφτά», εξήγησε ο Αλέξης,

«πρέπει σε πρόορες εκλογές φτοχούλη μου να μπλέξης.

Τόρα, πος θα μεθοδεφτή αφτό, αφήστε το σε μένα.

Όταν είν΄ να εκλεγή Πρόεδρος δεν βγάζουμε κανένα!

Άηντε ξανά σε εκλογές είπε ο ρομηός το ζώο,

μπας κι έρθη ένας πολητικός με καθαρό μητρώο.

Πηός ξέρη; Απ΄τα βάρη μας μπορεί να μας λυτρώσει,

Κε όπηος πλούσιος χροστάει να πάη να τα πληρώσει!

Κε εξελέγη ο ΣΗΡΙΖΑ κι άνθησ΄η φήσις όλη.

Με λούλουδα εστολίσθησαν κάθε χωρηό και πόλη.

Εμπρός ληπόν Αλέξη μας, γιούργια για τις Βρηξέλλες,

Τα φώτα τους ν’ αλλάξουμε με τις δικές μας τρέλες!

«Μισό λεπτό!», είπ΄ ο αρχηγός, «μην βιάζεσε να τρέξης.

Πριν να σοθείς χρηάζοντε κάτι διαπραγματέφσεις.

Κε μια κε οι αντίπαλοι είν΄ ζόρικοι λιγάκη,

Παίρνω μαζί μου ως σήμβουλο τον Γιάνη Βαρουφάκη.

Είνε μανούλα στα Οικονομηκά κε θεορίες πεγνίων,

κε απαστράπτει ως κεφαλή εν μέσο σημβουλίων.

Φοράει μπέρμπερη κασκόλ, τα λέει νέτα – σκέτα,

Κι να δεν πεισθούνε τους ορμάει με τη μοτοσηκλέτα!

Πέντε μήνες διήρκεσαν οι διαπραγματέφσεις,

Κι ήταν γεμάτες δηστηχώς με απογοητέφσεις.

Τι Γιούνκερ, Ντράγκη ήδαμε με Άγκελα παρέα,

Τι Ντάιζενμπλούμ κε τi Ολάντ κι άλλα πεδγιά ορέα.

Στους Ισπανούς στραφήκαμε κι ήπαμε «Βενσερέμος!»

Κι εκήνοι μας απάντησαν «Νοσότρος νον Ποδέμος!»

Τους Ιταλούς φονάξαμε: «Ματέο, σιάμο ούνα ράτσα!»

Κι ο Ρέντζι μας απάντησε «Ίο ντεν χαλό τιν πιάτσα!»

Μετά, για να τρομάξουνε στραφήκαμε στην Κίνα,

μήπος και βρούμε τάλαρα στα μακρινά Πεκίνα.

Εις ξένους απεφθύνθημεν με πόνο κε με κλάμα, 

μέχρι τον Πούτην φτάσαμε και μέχρι τον Ομπάμα!

Πέντε μήνες γηρίζαμε ωσάν τον Οδησέα,

Σε πολιτήες μακρινές κε περιγιάλια ορέα.

Κε τότε ήπε ο Αλέξης μας ξανά αφτή τη λέξη

που την σκεπτότανε καιρό μα είχε στα χείλη μπλέξη.

«Τις κάλπες στήστε Έληνες, για μιαν φοράν ακώμα.

Πάμε για δημοψήφισμα με την ψηχήν στο στόμα.

Ποθήτε έν μνυμόνιον βαρήτερον απ΄ το άλλο;

Ψηφήστε «ΟΧΗ», κε  εμής τους στέλνουμε στον δηάολο!

Κι εψήφησαν οι Έλληνες «ΟΧΗ» με πληοψηφήα,

Θαρρόντας πως θα έχει αφτό μεγάλη σημασήα.

Το παίρνει ο Αλέξης μας κε τρέχη στην Εβρόπη,

κε τον θωρούνε όλοι τους σαν να’ρθε απ΄τους Άγιοι Τόποι.

«Αλέξη μου», λέει ο Γιουνκέρ, «εσή έχεις την εφθήνη.

Κι αφτό το δημοψήφισμα πες πως δεν έχει γίνει.

Να η συνφονία: Ψηφήστε την με πλοιοψηφία μεγάλη,

Αλλιός δεν βλέπετε εβρό, ως την Ζωήν την άλλη!

Κι επέστρεψεν ο Τσίπρας μας κι είδε τον Δραχμαζάνη.

«Πάνο έγινε του Σόϊμπλε, αφτός θα μας πεθάνει!»

«Εσέ θα φάει ο ΣόΪμπλε», ο Πάνος του απαντάει ,

Κε παίρνει όλη την πτέρυγα κε γι΄ άλλο κώμα πάει.

Κι ο Αλέξης μας θυμήθηκε κε πάλη αφτή τη λέξη,

που από Ιουλίου 12 στα χείλη του είχε μπλέξη.

‘Αηντε κε πάλη εκλογές δήστηχε πατριότη,

Να μάθουνε τα κώματα πηός, που γιατή και διότη.

Εκή τους εγκατέληψα, κε φέβγων δια Κορέα,

Μου ήρθε στο νού μια έμπνευση κε μια ιδέα ορέα:

Αντή να το προτήνομεν για κάθε Ολημπιάδα,

Όλες του κόσμου οι εκλογές να γήνονται Ελάδα!

Ιός του Μπόστ, Σεπτέμβριος 2015