Τετάρτη 18 Νοεμβρίου 2015

ΔΕΝ ΠΕΙΡΑΖΕΙ, ΔΕΝ ΠΕΙΡΑΖΕΙ



ΔΕΝ ΠΕΙΡΑΖΕΙ, ΔΕΝ ΠΕΙΡΑΖΕΙ
Λάζαρος – Κίμων Μπερβερίδης
Της αγάπης η ρότα, συνεχώς αλλάζει
Κάτι άλλο μέσα της κρυφό, ωριμάζει
Η μοναξιά μούχει γίνει πια μανία
Παραδομένος, στη βουβή αμηχανία.

Δεν πειράζει, δεν πειράζει
Άλλαξε κάτι και μου γύρισε την πλάτη
Πληγώθηκα και αισθάνομαι χαμένος
Κρυφό το όνειρο και ο πόνος μου στο φράκτη
Από μάτι κάποιου, είμαι πια σημαδεμένος.

Υπάρχουν πόνοι στη ζωή, που με κάνουν να φοβάμαι
Πόνοι από αισθήματα που πικραίνουν την ψυχή
Τρέχει η φαντασία του νου μου και θυμάμαι
Δεν μπόρεσα να ανοίξω την καρδιά της την κλειστή
Δεν μπόρεσα το άρωμα της αγάπης μου να απλωθεί
Κάποιος το σταμάτησε, το καρτέρημα και η επιστροφή.

Δεν πειράζει, δεν πειράζει
Της αγάπης μου το χάδι έχει ξεθυμάνει
Με χαρτί και με μολύβι μετράω τους στεναγμούς
Ταξίδια στα αζήτητα χωρίς λιμάνι
Του τσιγάρου το χαρμάνι, συντροφιά με τους καημούς.


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου