ΑΘΛΗΤΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ
1.ΟΠΑΔΟΙ Υποστηρίζουν την ομάδα από το... αστυνομικό τμήμα
Δηλαδή, το
μέτρο είναι σκληρό, έτσι ? Θα έπρεπε να τους αφήνουν ελεύθερους για να
συνεχίζουν το ‘’θεάρεστο’’ έργο τους, έτσι ? Δηλαδή, ο Γρόλλιας με τα
‘’δικηγορίστικα’’ τι μας λέει ? ‘’Τα καημένα τα παιδιά’’ ? Μάλλον δεν
είμαστε καλά.
Ίσως έπρεπε να
έχουν ολόκληρο γήπεδο για να βάζουν σε κάθε αγωνιστική την ΑΛΗΤΑΡΙΑ ΤΩΝ
ΓΗΠΕΔΩΝ, μήπως και πάει και κανένας σωστός φίλαθλος.
ΕΚΤΟΣ ΚΑΙ ΑΝ ΔΕΝ ΣΥΜΦΕΡΕΙ…
Του Κώστα Καντούρη kantouris@hotmail.com
http://www.makthes.gr/
Πρόκειται για οπαδούς ομάδων, οι οποίοι είτε έχουν καταδικαστεί για εμπλοκή τους σε επεισόδια στα γήπεδα είτε είναι κατηγορούμενοι -χωρίς να έχουν δικαστεί- για τον νόμο περί αθλητικής βίας. Δικαστήρια, με βάση τον αθλητικό νόμο, τους επέβαλαν παρεπόμενη ποινή να εμφανίζονται στο αστυνομικό τμήμα της περιοχής τους όταν διεξάγονται αγώνες της ομάδας τους. Μόνο που σε ορισμένες αποφάσεις δεν υπάρχει διευκρίνιση για ποιο τμήμα της ομάδας, γεγονός που έχει συνέπεια να αναγκάζονται να δίνουν το «παρών» όταν υπάρχουν αγώνες ποδοσφαίρου, μπάσκετ, βόλεϊ, ακόμη και χάντμπολ.
«Ο νόμος το επιτρέπει, όμως πράγματι είναι εξοντωτικό και δεν υπάρχει κανένας λόγος», επιβεβαιώνουν αστυνομικοί, οι οποίοι τους βλέπουν σχεδόν σε καθημερινή βάση να βρίσκονται στα τμήματα. Στη Θεσσαλονίκη, σύμφωνα με τα αρχεία της αστυνομίας, περιοριστικοί όροι εμφάνισης τέτοιους τύπου έχουν επιβληθεί σε 27 οπαδούς, κατηγορούμενους ή καταδικασμένους, όμως για τους δέκα απ’ αυτούς η κατάσταση είναι διαφορετική: υποχρεώνονται και δίνουν το «παρών» σε κάθε διοργάνωση της ομάδας τους.
«Έχουν εξαντληθεί. Δεν είναι κατάσταση αυτή που βιώνουν. Αναγκάζονται να κάθονται επί ώρες στο τμήμα, ακόμη και τις καθημερινές, αν παίζει ένα τμήμα της ομάδας, μπάσκετ, βόλεϊ ή και χάντμπολ», παρατηρούν οπαδοί οι οποίοι χαρακτηρίζουν παράλογο το μέτρο όταν επεκτείνεται σε όλα τα αθλήματα. «Αυτοί οι άνθρωποι, πολλοί από τους οποίους δεν έχουν ακόμη δικαστεί, δεν μπορούν να δουλέψουν. Ποιος είναι ο σωφρονισμός ενός τέτοιου μέτρου;», διερωτώνται.
Σύμφωνα με το άρθρο 3 (παρ. 7) του νόμου 4049/12, στην επικαιροποίησή του, που αναφέρεται στην αθλητική βία, «σε περίπτωση καταδίκης, το δικαστήριο επιβάλλει υποχρεωτικά και για χρονικό διάστημα δύο έως πέντε ετών στον δράση απαγόρευση προσέλευσης και παρακολούθησης όλων των αθλητικών εκδηλώσεων, αδιακρίτως αθλήματος, ακόμη και εκείνων που διεξάγονται εκτός της ελληνικής επικράτειας, στις οποίες μετέχει η ομάδα, σε αγώνα της οποίας ή με αφορμή αγώνα της οποίας τελέστηκε αξιόποινη πράξη», αναφέρεται. Όπως συμπληρώνεται, στη διακριτική ευχέρεια του δικαστηρίου είναι να επεκτείνει την απαγόρευση σε οποιαδήποτε αθλητική εκδήλωση, ενώ επισημαίνεται πως ο δράστης υποχρεούται να βρίσκεται στο αστυνομικό τμήμα της περιοχής κατοικίας του «δύο ώρες πριν έως και δύο ώρες μετά την αθλητική εκδήλωση». Πάντως στον νόμο διευκρινίζεται πως ύστερα από αίτηση του κατηγορούμενου «προσδιορίζει στην απόφασή του το άθλημα και τις αθλητικές συναντήσεις για τις οποίες εφαρμόζεται η παρεπόμενη ποινή».
«Ο τρόπος εφαρμογής της διάταξης αυτής γίνεται γενικά και αόριστα, ιδιαίτερα για τους οπαδούς ομάδων οι οποίοι διατηρούν δεκάδες αθλητικά τμήματα, γεγονός που κατατείνει στην επιβολή ουσιαστικά μιας εξοντωτικής ποινής», τόνισε μιλώντας στη «Θ» ο δικηγόρος Χρήστος Γρόλλιος, που έχει αναλάβει δεκάδες υποθέσεις κατηγορούμενων για αθλητική βία. «Όταν εφαρμόζεται με τέτοιον τρόπο, ενδεχομένως εκλείπει ο σωφρονιστικός χαρακτήρας της παρεπόμενης ποινής, αφού αποτρέπει την κοινωνική προσαρμογή μέσω της εργασίας σε αυτούς που έχουν καταδικαστεί», συμπλήρωσε.
Το μέτρο επεκτάθηκε
Παρότι το μέτρο της μη παρακολούθησης των αγώνων, ως παρεπόμενη ποινή, προβλέπεται μόνο από τον νόμο σχετικά με τις πράξεις αθλητικής βίας, εντούτοις με πρωτοβουλία δικαστών έχει επεκταθεί και στους περιοριστικούς όρους. Έτσι, σε ορισμένες περιπτώσεις οπαδοί οι οποίοι είναι κατηγορούμενοι και η υπόθεσή τους βρίσκεται στο στάδιο της ανακριτικής έρευνας αναγκάζονται να εμφανίζονται σε αστυνομικά τμήματα όλων των αθλητικών εκδηλώσεων που οργανώνει η ομάδα τους στο σύνολο των τμημάτων τους.
Βέβαια, η επιβολή τέτοιων μέτρων είναι στη διακριτική ευχέρεια των ανακριτών και των δικαστικών συμβουλίων, καθώς σύμφωνα με το άρθρο 282 του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας οι περιοριστικοί όροι μπορεί να είναι «η υποχρέωση του κατηγορούμενου να εμφανίζεται κατά διαστήματα στον ανακριτή ή σε άλλη αρχή, η απαγόρευση να μεταβαίνει ή να διαμένει σε ορισμένο τόπο». Πάντως, σε πολλές περιπτώσεις, τόσο δικαστήρια όσο και ανακριτές και δικαστικά συμβούλια περιόρισαν τις απαγορεύσεις για τους οπαδούς μόνο στους αγώνες ποδοσφαίρου ή μπάσκετ της ομάδας τους και μόνο για τους εντός έδρας, με γνώμονα την τέλεση της πράξης. Μάλιστα σε περίπτωση οπαδού του ΠΑΟΚ απαγορεύτηκε η παρακολούθηση των αγώνων ποδοσφαίρου και μόνο για το εθνικό πρωτάθλημα.
«Παρών» για τη γ' ερασιτεχνική
Μεταξύ των εμπλεκομένων σε υποθέσεις αθλητικής βίας που δίνουν το «παρών» στα τμήματα είναι ενός αθλητή εφηβικού τμήματος ερασιτεχνικής ομάδας, ο οποίος είχε συλληφθεί για επίθεση στον διαιτητή. Ακόμη και σήμερα, παρότι η ομάδα του έχει διαλυθεί, ο καταδικασθείς οπαδός υποχρεούται να εμφανίζεται στο αστυνομικό τμήμα της περιοχής του, καθώς δεν έχουν περάσει δύο χρόνια από την επιβολή της παρεπόμενης ποινής.
Επίσης, το «παρών» σε αστυνομικό τμήμα δίνει διοικητικός παράγοντας ομάδας που αγωνίζεται στο ποδόσφαιρο σε εθνική κατηγορία, αλλά στο παρελθόν καταδικάστηκε για επεισόδια με τους διαιτητές. Ο παράγοντας, που παραμένει στη διοίκηση, αναγκάζεται να μη βλέπει τους αγώνες της ομάδας του.
Αντιδράσεις
Οι οπαδικοί σύνδεσμοι αντιδρούν έντονα με το μέτρο, ειδικά όταν αυτό αφορά όλα τα αθλήματα του συλλόγου τον οποίο υποστηρίζουν. Στη Θεσσαλονίκη, έντονα πληττόμενοι από το συγκεκριμένο μέτρο είναι οι οπαδοί του ΠΑΟΚ, οι οποίοι έχουν συλληφθεί είτε κατά διάρκεια επεισοδίων στο γήπεδο είτε όμως και στην αστυνομική επιχείρηση, για την οποία έχουν παραπεμφθεί για αδικήματα που κυρίως σχετίζονται με ναρκωτικά, αλλά και για μια οπαδική επίθεση.
Χαρακτηριστικότερη αντίδραση των συνδεσμιτών του ΠΑΟΚ είναι το πανό που απλώνεται στους περισσότερους αγώνες της Τούμπας: «Παρών... Μόνο στο γήπεδο» γράφουν, στέλνοντας το μήνυμα της αντίθεσής τους, παράλληλα με τα συνθήματα που φωνάζουν εναντίον των διωκτικών αρχών.
Πρόκειται για οπαδούς ομάδων, οι οποίοι είτε έχουν καταδικαστεί για εμπλοκή τους σε επεισόδια στα γήπεδα είτε είναι κατηγορούμενοι -χωρίς να έχουν δικαστεί- για τον νόμο περί αθλητικής βίας. Δικαστήρια, με βάση τον αθλητικό νόμο, τους επέβαλαν παρεπόμενη ποινή να εμφανίζονται στο αστυνομικό τμήμα της περιοχής τους όταν διεξάγονται αγώνες της ομάδας τους. Μόνο που σε ορισμένες αποφάσεις δεν υπάρχει διευκρίνιση για ποιο τμήμα της ομάδας, γεγονός που έχει συνέπεια να αναγκάζονται να δίνουν το «παρών» όταν υπάρχουν αγώνες ποδοσφαίρου, μπάσκετ, βόλεϊ, ακόμη και χάντμπολ.
«Ο νόμος το επιτρέπει, όμως πράγματι είναι εξοντωτικό και δεν υπάρχει κανένας λόγος», επιβεβαιώνουν αστυνομικοί, οι οποίοι τους βλέπουν σχεδόν σε καθημερινή βάση να βρίσκονται στα τμήματα. Στη Θεσσαλονίκη, σύμφωνα με τα αρχεία της αστυνομίας, περιοριστικοί όροι εμφάνισης τέτοιους τύπου έχουν επιβληθεί σε 27 οπαδούς, κατηγορούμενους ή καταδικασμένους, όμως για τους δέκα απ’ αυτούς η κατάσταση είναι διαφορετική: υποχρεώνονται και δίνουν το «παρών» σε κάθε διοργάνωση της ομάδας τους.
«Έχουν εξαντληθεί. Δεν είναι κατάσταση αυτή που βιώνουν. Αναγκάζονται να κάθονται επί ώρες στο τμήμα, ακόμη και τις καθημερινές, αν παίζει ένα τμήμα της ομάδας, μπάσκετ, βόλεϊ ή και χάντμπολ», παρατηρούν οπαδοί οι οποίοι χαρακτηρίζουν παράλογο το μέτρο όταν επεκτείνεται σε όλα τα αθλήματα. «Αυτοί οι άνθρωποι, πολλοί από τους οποίους δεν έχουν ακόμη δικαστεί, δεν μπορούν να δουλέψουν. Ποιος είναι ο σωφρονισμός ενός τέτοιου μέτρου;», διερωτώνται.
Σύμφωνα με το άρθρο 3 (παρ. 7) του νόμου 4049/12, στην επικαιροποίησή του, που αναφέρεται στην αθλητική βία, «σε περίπτωση καταδίκης, το δικαστήριο επιβάλλει υποχρεωτικά και για χρονικό διάστημα δύο έως πέντε ετών στον δράση απαγόρευση προσέλευσης και παρακολούθησης όλων των αθλητικών εκδηλώσεων, αδιακρίτως αθλήματος, ακόμη και εκείνων που διεξάγονται εκτός της ελληνικής επικράτειας, στις οποίες μετέχει η ομάδα, σε αγώνα της οποίας ή με αφορμή αγώνα της οποίας τελέστηκε αξιόποινη πράξη», αναφέρεται. Όπως συμπληρώνεται, στη διακριτική ευχέρεια του δικαστηρίου είναι να επεκτείνει την απαγόρευση σε οποιαδήποτε αθλητική εκδήλωση, ενώ επισημαίνεται πως ο δράστης υποχρεούται να βρίσκεται στο αστυνομικό τμήμα της περιοχής κατοικίας του «δύο ώρες πριν έως και δύο ώρες μετά την αθλητική εκδήλωση». Πάντως στον νόμο διευκρινίζεται πως ύστερα από αίτηση του κατηγορούμενου «προσδιορίζει στην απόφασή του το άθλημα και τις αθλητικές συναντήσεις για τις οποίες εφαρμόζεται η παρεπόμενη ποινή».
«Ο τρόπος εφαρμογής της διάταξης αυτής γίνεται γενικά και αόριστα, ιδιαίτερα για τους οπαδούς ομάδων οι οποίοι διατηρούν δεκάδες αθλητικά τμήματα, γεγονός που κατατείνει στην επιβολή ουσιαστικά μιας εξοντωτικής ποινής», τόνισε μιλώντας στη «Θ» ο δικηγόρος Χρήστος Γρόλλιος, που έχει αναλάβει δεκάδες υποθέσεις κατηγορούμενων για αθλητική βία. «Όταν εφαρμόζεται με τέτοιον τρόπο, ενδεχομένως εκλείπει ο σωφρονιστικός χαρακτήρας της παρεπόμενης ποινής, αφού αποτρέπει την κοινωνική προσαρμογή μέσω της εργασίας σε αυτούς που έχουν καταδικαστεί», συμπλήρωσε.
Το μέτρο επεκτάθηκε
Παρότι το μέτρο της μη παρακολούθησης των αγώνων, ως παρεπόμενη ποινή, προβλέπεται μόνο από τον νόμο σχετικά με τις πράξεις αθλητικής βίας, εντούτοις με πρωτοβουλία δικαστών έχει επεκταθεί και στους περιοριστικούς όρους. Έτσι, σε ορισμένες περιπτώσεις οπαδοί οι οποίοι είναι κατηγορούμενοι και η υπόθεσή τους βρίσκεται στο στάδιο της ανακριτικής έρευνας αναγκάζονται να εμφανίζονται σε αστυνομικά τμήματα όλων των αθλητικών εκδηλώσεων που οργανώνει η ομάδα τους στο σύνολο των τμημάτων τους.
Βέβαια, η επιβολή τέτοιων μέτρων είναι στη διακριτική ευχέρεια των ανακριτών και των δικαστικών συμβουλίων, καθώς σύμφωνα με το άρθρο 282 του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας οι περιοριστικοί όροι μπορεί να είναι «η υποχρέωση του κατηγορούμενου να εμφανίζεται κατά διαστήματα στον ανακριτή ή σε άλλη αρχή, η απαγόρευση να μεταβαίνει ή να διαμένει σε ορισμένο τόπο». Πάντως, σε πολλές περιπτώσεις, τόσο δικαστήρια όσο και ανακριτές και δικαστικά συμβούλια περιόρισαν τις απαγορεύσεις για τους οπαδούς μόνο στους αγώνες ποδοσφαίρου ή μπάσκετ της ομάδας τους και μόνο για τους εντός έδρας, με γνώμονα την τέλεση της πράξης. Μάλιστα σε περίπτωση οπαδού του ΠΑΟΚ απαγορεύτηκε η παρακολούθηση των αγώνων ποδοσφαίρου και μόνο για το εθνικό πρωτάθλημα.
«Παρών» για τη γ' ερασιτεχνική
Μεταξύ των εμπλεκομένων σε υποθέσεις αθλητικής βίας που δίνουν το «παρών» στα τμήματα είναι ενός αθλητή εφηβικού τμήματος ερασιτεχνικής ομάδας, ο οποίος είχε συλληφθεί για επίθεση στον διαιτητή. Ακόμη και σήμερα, παρότι η ομάδα του έχει διαλυθεί, ο καταδικασθείς οπαδός υποχρεούται να εμφανίζεται στο αστυνομικό τμήμα της περιοχής του, καθώς δεν έχουν περάσει δύο χρόνια από την επιβολή της παρεπόμενης ποινής.
Επίσης, το «παρών» σε αστυνομικό τμήμα δίνει διοικητικός παράγοντας ομάδας που αγωνίζεται στο ποδόσφαιρο σε εθνική κατηγορία, αλλά στο παρελθόν καταδικάστηκε για επεισόδια με τους διαιτητές. Ο παράγοντας, που παραμένει στη διοίκηση, αναγκάζεται να μη βλέπει τους αγώνες της ομάδας του.
Αντιδράσεις
Οι οπαδικοί σύνδεσμοι αντιδρούν έντονα με το μέτρο, ειδικά όταν αυτό αφορά όλα τα αθλήματα του συλλόγου τον οποίο υποστηρίζουν. Στη Θεσσαλονίκη, έντονα πληττόμενοι από το συγκεκριμένο μέτρο είναι οι οπαδοί του ΠΑΟΚ, οι οποίοι έχουν συλληφθεί είτε κατά διάρκεια επεισοδίων στο γήπεδο είτε όμως και στην αστυνομική επιχείρηση, για την οποία έχουν παραπεμφθεί για αδικήματα που κυρίως σχετίζονται με ναρκωτικά, αλλά και για μια οπαδική επίθεση.
Χαρακτηριστικότερη αντίδραση των συνδεσμιτών του ΠΑΟΚ είναι το πανό που απλώνεται στους περισσότερους αγώνες της Τούμπας: «Παρών... Μόνο στο γήπεδο» γράφουν, στέλνοντας το μήνυμα της αντίθεσής τους, παράλληλα με τα συνθήματα που φωνάζουν εναντίον των διωκτικών αρχών.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου