ΡΟΥΚΟΥΜΟΥΚΟΥ 1231

ΡΟΥΚΟΥΜΟΥΚΟΥ 1231

Τα σχόλια με μπλέ γράμματα και σιέλ υπογραμμιση, όπου και αν υπάρχουν, είναι δικά μου.

Η ‘’ΔΩΔΕΚΑΔΑ’’ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ

1.Βούλγαρος Καθηγητής: «Κανείς κόπανος μετά 2.400 χρόνια δεν μπορεί να αλλάξει την ελληνική καταγωγή του Αλέξανδρου»

2.Η περίπτωση της Συρίας: μια γεωπολιτική ανατροπή

3.Η «Άνοιξη» που έφερε τη βαρυχειμωνιά του πολέμου

4.ΕΤΕΡΟΧΡΟΝΙΣΜΕΝΗ ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ 31 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ

5.Γενόσημο φάρμακο

6.ΧΑΜΟΜΗΛΙ ΕΝΑ ΘΑΥΜΑΤΟΥΡΓΟ ΦΑΡΜΑΚΟ

7.Προσοχή! Το Ε9 είναι υποχρεωτικό και για όσους έχουν εκτός σχεδίου χωράφια και οικόπεδα

8.Τι μας… θωρεί ακίνητος;

9.ΘΑ ΠΕΡΑΣΟΥΜΕ ΣΤΗΝ 5η ΔΙΑΣΤΑΣΗ;

10.Είκοσι χρόνια από τη «Σύγκρουση των Πολιτισμών»

11.Δέκα αποφθέγματα που μπορούν να αλλάξουν τη ζωή σου

12.ΑΡΚΑΣ FOR EVER -5-

1.Βούλγαρος Καθηγητής: «Κανείς κόπανος μετά 2.400 χρόνια δεν μπορεί να αλλάξει την ελληνική καταγωγή του Αλέξανδρου»

ΕΘΝΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ

1.Βούλγαρος Καθηγητής: «Κανείς κόπανος μετά 2.400 χρόνια δεν μπορεί να αλλάξει την ελληνική καταγωγή του Αλέξανδρου» 

 http://www.echedoros-a.gr

ΤΟ ΕΣΤΕΙΛΕ Ο ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΟΝΤΗΣ

    Σε συνέντευξή του στο κανάλι των Σκοπίων ο Βούλγαρος καθηγητής ιστορίας, Μπότζινταρ Ντιμίτροφ- Божидар Димитров, απάντησε σε ορισμένες  ενδιαφέρουσες ερωτήσεις του νοτιοσλάβου -των Σκοπίων -δημοσιογράφου Μάριαν Νικολόφσκι.

    Διανθίζουμε μερικές από αυτές, όπως τις παρουσιάζει το βουλγαρικό πρακτορείο Φόκους:

Ερώτηση: Κάθε δημόσια εμφάνισή σας σχετικά με τα Σκόπια προκαλεί σάλο. Γιατί προκαλείτε το ‘μακεδονικό έθνος’;

Димитров: Ποτέ δεν αποκάλεσα  ‘μακεδονικό έθνος’, ούτε σε πολιτικούς, ούτε σε «ιστορικούς» και σε δημοσιογράφους. Είναι διασκεδαστικό να αντικρούω αυτές της ανοησίες.

Ερώτηση: Πως μπορείτε να καθορίσετε το «μακεδονικό έθνος» και τον «μακεδονικό λαό»;

Димитров: Η απόφαση της Κομιντέρν το 1934 αναφέρει ότι βουλγαρικός λαός ζούσε στο βασίλειο της Γιουγκοσλαβίας και συνέχιζε να ζει στην κομμουνιστική Γιουγκοσλαβία μετά το 1944. Η ιδέα του ‘Μακεδονισμού’ ήταν του Σέρβου πολιτικού Στ. Νοβάκοβιτς από το 1889 που κυνικά έγραψε: «Κάθε προσπάθεια των Βουλγάρων της Μακεδονίας να ενωθούν με τη Βουλγαρία έχει αποτύχει. Έτσι, αφήστε τους να δημιουργήσουν την αίσθηση ότι ανήκουν σε ένα άλλο έθνος εκτός της Βουλγαρίας και της Σερβίας. Έτσι θα αποκοπούν από το βουλγαρικό έθνος και θα δημιουργήσουν ένα άλλο, μικρότερο και αδύναμο, εύκολο στην υποδούλωση.

Ερώτηση: Υπάρχουν Σκοπιανοί στη Βουλγαρία;

Димитров: Σύμφωνα με την τελευταία απογραφή περίπου 5.000 άτομα.

Ερώτηση: Τι φοβάται η Βουλγαρία για να την αναγνωρίσει ως μειονότητα;

Димитров: Ποιος ηλίθιος σας είπε ότι η Βουλγαρία δεν την αναγνωρίζει ως μειονότητα;

Ερώτηση: Ο Μέγας Αλέξανδρος ήταν Βούλγαρος, Έλληνας ή Σλάβος-‘Μακεδόνας’;

Димитров: Το δικαίωμα της αυτοδιάθεσης είναι ένα θεμελιώδες δικαίωμα σε μια δημοκρατία.

 Ο Μέγας Αλέξανδρος και ο πατέρας του, ο Φίλιππος της Μακεδονίας, παρουσιάζονται στις δημόσιες εμφανίσεις τους ως Έλληνες.

Η πολιτική τους φιλοδοξία ήταν να δημιουργήσουν ένα τεράστιο ελληνικό κράτος.  

Κανείς Κόπανος* δεν μπορεί μετά από 2.400 χρόνια να τους δώσει άλλη ταυτότητα. 

Η αλλαγή της εθνικής ταυτότητας των νεκρών, όπως του βασιλιά Σαμουήλ ή του Γκότσε Ντέλτσεφ είναι ένα από τα πιο ειδεχθή εγκλήματα του μακεδονισμού, αφού οι άνθρωποι είναι νεκροί και δεν μπορούν να  υπερασπιστούν τον εαυτό τους.

 Στον πολιτισμένο κόσμο αυτή η πρακτική ονομάζεται Λεηλασία.
Στους στρατούς όλου του κόσμου η Λεηλασία τιμωρείται με θάνατο.

Ερώτηση: Ο τσάρος Σαμουήλ ήταν Βούλγαρος;

Димитров: Εκείνη την εποχή οι Βούλγαροι είχαν έναν ισχυρό άνδρα που ονομάζονταν «Σαμουήλ», έτσι γράφει σερβικό χειρόγραφο του 12ου αιώνα. Σε βυζαντινά, αραβικά, αρμενικά και λατινικά χειρόγραφα για την εποχή του Σαμούλ αναγράφεται ως Σαμουήλ τσάρος-βασιλιάς της Βουλγαρίας που διαχειρίζεται το βασίλειο της Βουλγαρίας. Στην μακεδονική πόλη Μοναστήρι, σε αρχαιολογικές ανασκαφές βρέθηκε μια επιγραφή που γράφει «στον τσάρο Ιβάν Βλαντισλάβ αυτοκράτορα των Βουλγάρων  που έκτισε το φρούριο στη Μπίτολα για να σώσει τις ζωές των Βουλγάρων» [ η επιγραφή:„Аз цар Иван Владислав самодържец (цар) Български, българин родом … построих крепостта Битоля за спасение на живота на българите”].

Ο Ιβάν Βλαντισλάβ ήταν ανεψιός του  Σαμουήλ.
Εγώ προσφέρω ένα εκατομμύριο  σε όποιον βρει αρχαίο κείμενο  που να γράφει ο Σαμουήλ ήταν  Σλάβος-«Μακεδόνας».

* τη λέξη тъпанар εκτός από κόπανος οι Βούλγαροι  τη χρησιμοποιούν και ως βλάκας ή μαλάκας

2.Η περίπτωση της Συρίας: μια γεωπολιτική ανατροπή

ΕΠΙΚΑΙΡΑ ΘΕΜΑΤΑ

2.Η περίπτωση της Συρίας: μια γεωπολιτική ανατροπή

http://parisis.wordpress.com/

Δρ. Ιωάννης Παρίσης

(Το άρθρο αυτό προέρχεται κυρίως από το βιβλίο μου Η ΚΑΘ’ ΗΜΑΣ ΘΑΛΑΣΣΑ, Εκδόσεις  Λιβάνη, Απρ. 2013) 

    Αυτό που κατ’ ευφημισμό μάλλον απεκλήθη «Αραβική άνοιξη», εξελίχθηκε στη Συρία κατά τρόπο τελείως  διαφορετικό από τις άλλες αραβικές χώρες. Μάλλον δεν υπήρξε καθόλου «άνοιξη», αλλά η χώρα πέρασε κατευθείαν σε έναν βαρύ «χειμώνα». Τα αντικρουόμενα συμφέροντα της ΕΕ και των ΗΠΑ με εκείνα της Ρωσίας και της Κίνας δεν επέτρεψαν την οποιαδήποτε δυναμική παρέμβαση των Ηνωμένων Εθνών. Τα πράγματα περιπλέχθηκαν ακόμη περισσότερο εξαιτίας της υποστήριξης που παρέχει το Ιράν προς το καθεστώς Άσαντ, που οφείλεται, φαινομενικά τουλάχιστον, στο κοινό σιιτικό δόγμα-άξονα. Αυτό προκαλεί ανησυχίες στο Ισραήλ, ενώ ενδιαφέρον, για τα δικά τους διαφορετικά συμφέροντα, προβάλλουν η Τουρκία και η Σαουδική Αραβία.

    Σε αντίθεση με τις σχεδόν ομοιογενείς κοινωνίες των χωρών της Βόρειας Αφρικής, στη Συρία υπάρχουν 18 διαφορετικές θρησκείες ή δόγματα και εθνικές ομάδες. Σουνίτες 70%, Αλαουίτες 13%, Χριστιανοί 10%, Δρούζοι 3%. Από πλευράς εθνικών ομάδων οι Άραβες είναι η πλειονότητα, ακολουθούμενοι από τους Κούρδους. Υπάρχουν ακόμη μειονότητες Αρμενίων, Ασσυρίων, Κιρκασίων, Παλαιστινίων και Τουρκμενίων.  Οι Αλαουίτες ως επί το πλείστον είναι εγκατεστημένοι στη μεσογειακή ακτή, ενώ οι Δρούζοι βρίσκονται στο νότιο τμήμα της χώρας και οι Κούρδοι στα βορειοανατολικά, κατά μήκος των συνόρων με την Τουρκία και το Ιράκ. Το γεγονός ότι οι Σουνίτες αποτελούν την πλειονότητα, ενώ εκείνοι που κατέχουν τις θέσεις εξουσίας, όπως ο Πρόεδρος της χώρας, ανήκουν κυρίως στους Αλαουίτες αποτελεί ένα σημαντικό πρόβλημα για την εσωτερική σταθερότητα στη Συρία.

    Στην πράξη, η Συρία βιώνει έναν εμφύλιο πόλεμο, κυρίως σε θρησκευτικό επίπεδο. Από τη μία, η πλειοψηφία των Αράβων Σουνιτών που επιδιώκουν την ανατροπή του καθεστώτος Άσαντ, και από την άλλη, οι συνασπισμένες μειονότητες των  Αλαουιτών, Δρούζων και Χριστιανών που στηρίζουν το καθεστώς, το οποίο βρίσκεται στην εξουσία από το 1970. Από στρατηγικής πλευράς, σχεδόν όλες οι κατευθύνσεις των αντιπαραθέσεων διασταυρώνονται στη Συρία, η οποία αποτελεί το κέντρο ενός περίπλοκου πλαισίου ανταγωνισμού ισχύος και σύγκρουσης συμφερόντων.

Οι κύριοι εμπλεκόμενοι στην κρίση

    H αντίδραση της Ρωσίας και της Κίνας στην ανατροπή του συριακού καθεστώτος οφείλεται κυρίως στην άποψη ότι αυτό θα αποτελούσε ένα στρατηγικό κτύπημα στην Τεχεράνη και θα άνοιγε την πόρτα στην κυριαρχία του δυτικού κόσμου στη Μέση Ανατολή υπό την ηγεσία των ΗΠΑ. Η σκληρή πραγματικότητα δείχνει ότι η Συρία ήταν, ουσιαστικά, ένα πιόνι στη σκακιέρα ενός περιφερειακού ανταγωνισμού ισχύος. Θα μπορούσε λοιπόν να υποστηριχθεί ότι οι αντιδράσεις του Πεκίνου και της Μόσχας οφείλονται κυρίως σε γεωπολιτικούς λόγους και όχι κατ’ ανάγκην σε εμπορικά συμφέροντα ή ενδιαφέρον για τα ανθρώπινα δικαιώματα.

    Η κατάσταση στη Συρία εγκυμονεί κινδύνους ευρύτερης αστάθειας ή και ανάφλεξης στο εσωτερικό των γειτονικών χωρών. Οι κίνδυνοι αυτοί μπορεί να προέλθουν από πολλαπλές κατευθύνσεις και για διαφορετικούς λόγους:

         α) Το Ισραήλ είναι προφανές ότι ανησυχεί για οποιαδήποτε εξέλιξη θα είχε ως συνέπεια την ανάληψη της εξουσίας στη Συρία από φανατικές ισλαμικές παρατάξεις, την ενδυνάμωση της Χεζμπολά στον νότιο Λίβανο ή την εμπλοκή της τελευταίας στη συριακή κρίση. Το Τελ Αβίβ ανησυχεί για το γεγονός ότι τα Υψώματα του Γκολάν (Golan Heights), τα οποία το Ισραήλ κατέλαβε από τη Συρία κατά τον Πόλεμο των Έξι Ημερών το 1967, θα καταστούν το επίκεντρο μιας επίθεσης κατά των συνόρων του. Ανησυχία επίσης προκαλεί το ενδεχόμενο να αντικατασταθεί το καθεστώς του Άσαντ –με το οποίο είχε δημιουργηθεί ένα σχετικά ειρηνικό πλαίσιο– από ένα ισλαμιστικό καθεστώς πιο επιθετικό κατά του Ισραήλ.

         β) Ο Λίβανος, που είχε καταληφθεί στρατιωτικά από τη Συρία, από το 1976 έως το 2005, έχει υιοθετήσει μια πολιτική «αποστασιοποίησης» στην κρίση της γειτονικής του χώρας, από το φόβο του χάους που θα μπορούσε να διαχυθεί πέραν των συνόρων της. Έχουν ήδη υπάρξει ένοπλες συγκρούσεις μεταξύ υποστηρικτών του Άσαντ και Σύριων ανταρτών στο βόρειο τμήμα του Λιβάνου, το οποίο οι αντάρτες χρησιμοποιούν ως βάση των επιχειρήσεών τους και όπου έχουν καταφύγει περισσότεροι από 200.000 πρόσφυγες από τη Συρία. Οι Σουνίτες του Λιβάνου –που συντάσσονται με τους αντιπάλους του Άσαντ– έχουν ήδη ενθαρρυνθεί από ό,τι συμβαίνει στη Συρία, θεωρώντας ότι θα μπορούσε ο επόμενος στόχος να είναι η Χεζμπολά, η οποία ανεπίσημα υποστηρίζει τον Σύρο Πρόεδρο.

          γ) Στην Ιορδανία, η κατάσταση θα μπορούσε να καταστεί έκρυθμη, όπως στον Λίβανο, από την εισροή  προσφύγων. Η κυβέρνηση της χώρας ανησυχεί για τον μεγάλο αριθμό προσφύγων από τη Συρία, που ξεπερνά τις 300.000. Επίσης στην πρωτεύουσα Αμάν έχουν καταφύγει εκατοντάδες λιποτάκτες του Συριακού Στρατού, ενώ υπήρξαν αναφορές για αψιμαχίες στα σύνορα μεταξύ στρατιωτικών τμημάτων των δύο χωρών.

          δ) Για την Τουρκία, η κρίση στη Συρία συνιστά έναν «στρατηγικό εφιάλτη». Πέραν των προβλημάτων που της δημιουργεί εκ των πραγμάτων μια κρίση στα σύνορά της (πρόσφυγες, φόβος μεταφοράς της «Άνοιξης» στο εσωτερικό της κ.λπ.) υφίσταται ο φόβος της δημιουργίας ενός ανεξάρτητου Κουρδιστάν, κάτι που επιτείνεται από τις αποσχιστικές τάσεις των Κούρδων της Συρίας. Επιπλέον προβλήματα δημιουργεί το γεγονός των οικονομικών σχέσεων που είχε αναπτύξει η Τουρκία με τη Συρία και των επενδύσεων που είχε κάνει στη χώρα αυτή. Μεγάλος αριθμός τουρκικών εταιριών είχαν αναπτύξει επιχειρηματικές δράσεις στη Συρία, η οποία αποτελούσε επίσης χώρα διέλευσης των τουρκικών μεταφορών για εξαγωγές σε άλλες αραβικές χώρες. Η Τουρκία έχει ταχθεί ανοικτά με την πλευρά της αντιπολίτευσης, όπως κάποιων μετριοπαθών σουνιτικών παρατάξεων.

    Η συριακή κρίση αποτελεί μία επιπλέον πηγή αναταραχής για όλες τις γειτονικές χώρες, καθώς επίσης και για τη διεθνή κοινότητα γενικότερα. Εκτός από την ανθρωπιστική διάσταση, που περιλαμβάνει τον μεγάλο και συνεχώς αυξανόμενο αριθμό προσφύγων, ο προβληματισμός αφορά στην «επόμενη ημέρα», μετά την αλλαγή καθεστώτος στη Συρία. Το Ιράν και η Ρωσία, για διαφορετικούς λόγους, επιθυμούν να εμποδίσουν μια τέτοια εξέλιξη, ή τουλάχιστον θα έχουν κύριο λόγο στην περίοδο που θα ακολουθήσει την όποια αλλαγή.  Η υποστήριξη της Μόσχας προς τη Δαμασκό δεν θα πρέπει να ερμηνευτεί ως μία στάση που αποτελεί συνέχεια της πολιτικής της στη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου, αλλά ως αποτέλεσμα μιας ενδελεχούς ανάλυσης της μεταβαλλόμενης παγκόσμιας ισορροπίας δυνάμεων και εκτίμησης των γεωπολιτικών μεταβολών που συνέβησαν στην περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου και της Μέσης Ανατολής.

    Διάφορες αραβικές χώρες υποστηρίζουν διαφορετικές ομάδες που ανήκουν σ’ αυτό που αποκαλείται «συριακή αντιπολίτευση». Επιπροσθέτως, το πυρηνικό πρόγραμμα του Ιράν δημιουργεί ένα κρίσιμο στρατηγικό πρόβλημα στην ατζέντα της διεθνούς ασφάλειας. Δεν αφορά μόνο το Ισραήλ ή τη Δύση, αλλά προκαλεί έντονες ανησυχίες στην ευρύτερη περιοχή και κυρίως στις γειτονικές αραβικές χώρες του Κόλπου.

Όλοι εναντίον όλων!

    Ένα μωσαϊκό διαφόρων ομάδων συνιστά αυτό που αποκαλείται «αντιπολίτευση» κατά του καθεστώτος του Άσαντ. Ομάδων εθνοτικών, θρησκευτικών, ακόμη και τρομοκρατικών ή ελεγχόμενων (ή/και αποσταλέντων) και χρηματοδοτούμενων από ξένες δυνάμεις, μεταξύ των οποίων και αραβικές. Σουνίτες, Σιίτες, Τσετσένοι, Κούρδοι αντάρτες, Αφγανοί, Λίβυοι Τζιχαντιστές, ριζοσπάστες Ισλαμιστές της Αλ Κάιντα, Βεδουίνοι, μετριοπαθείς Ισλαμιστές, Τουρκμένιοι αντάρτες και διάφορες άλλες ισλαμικές ομάδες.

Τις κύριες αντιπολιτευόμενες παρατάξεις συνιστούν:

• Το Συριακό Εθνικό Συμβούλιο (Syrian National Council – SNC), που προήλθε από τη Διακήρυξη της Δαμασκού για Εθνική Δημοκρατική Αλλαγή του 2005. Περιλαμβάνει εκπροσώπους από όλους σχεδόν τους χώρους, θρησκευτικούς και εθνοτικούς, ακόμη και από τη Μουσουλμανική Αδελφότητα, που ήταν εκτός νόμου στη Συρία από τη δεκαετία του 1960.

• Το Εθνικό Συντονιστικό Σώμα για Δημοκρατική Αλλαγή (National Coordination Body for Democratic Change – NCB), που επιθυμεί μια ειρηνική μεταβίβαση της εξουσίας χωρίς στρατιωτική επέμβαση και επιδιώκουν τη διαπραγμάτευση με το καθεστώς Άσαντ.

• Ο Ελεύθερος Συριακός Στρατός (Free Syrian Army – FSA), που δημιουργήθηκε από τον πρώην συνταγματάρχη του Συριακού Στρατού Riad al-Asaad, ο οποίος στρατολόγησε μαχητές από στρατόπεδα προσφύγων στην Τουρκία. Οι εσωτερικές αντιπαραθέσεις και διασπάσεις αποτελούν κύριο πρόβλημα για τον Ελεύθερο Συριακό Στρατό. Ένας πρώην στρατηγός του Συριακού Στρατού, ο Mustapha Sheikh, συγκρότησε το Ανώτατο Στρατιωτικό Συμβούλιο επιθυμώντας να ηγηθεί των ένοπλων λιποτακτών εντός της Συρίας.

    Στις περισσότερες περιπτώσεις οι ομάδες αυτές δεν συνεργάζονται μεταξύ τους, καθώς κινούνται από διαφορετικά κίνητρα, αντικρουόμενα συμφέροντα και διαφορετικούς στόχους, ενώ κάθε μία έχει τις δικές της επιδιώξεις για την «επόμενη» ημέρα. Είναι χαρακτηριστικά τα λόγια ηγετικού στελέχους του Ελεύθερου Συριακού Στρατού: «Χωρίς τη βοήθεια του Ιράν και της Χεζμπολά (ο Άσαντ) θα είχε φύγει από τώρα. Αλλά ακόμη και αν φύγει, θα υπάρξει μεγάλο πρόβλημα. Η κατάσταση αυτή θα πάρει πέντε ή έξι χρόνια, επειδή τα ισλαμικά κόμματα θέλουν τη Σαρία, ενώ εμείς θέλουμε δημοκρατία».

    Υπάρχουν κατηγορίες ότι κάποιες γειτονικές χώρες –κυρίως το Ιράκ και η Τουρκία– διευκόλυναν την πρόσβαση ξένων ανταρτών στη Συρία. Κάποιοι αναλυτές υποστηρίζουν ότι αυτή η είσοδος ξένων ενόπλων στη Συρία –προερχόμενων ακόμη και από τρομοκρατικές οργανώσεις– εντάσσεται στην επιδίωξη τρίτων δυνάμεων να δημιουργήσουν ευρύτερη αναταραχή, με την αύξηση των ενόπλων στο εσωτερικό της χώρας.  Ο Αdnan Turkkan, πολιτικός αναλυτής και αρχισυντάκτης του τουρκικού καναλιού ULUSAL, δήλωσε τον Δεκέμβριο του 2012: «Υπάρχουν τρομοκράτες που διέρχονται από την Τουρκία για να εισέλθουν στη Συρία.  Είναι όλοι εγκληματίες και πρώην κρατούμενοι. Το Κατάρ και η Σαουδική Αραβία πήραν όλους τους κρατουμένους από φυλακές και τους έστειλαν στην Τουρκία για να εισέλθουν στη Συρία και να ενταχθούν στους τρομοκράτες που βρίσκονται εκεί. Υπάρχουν 3.000 μέλη της Αλ Κάιντα στα σύνορα, πολεμούν στη Συρία και έχουν προκαλέσει ένταση στην Τουρκία, ενώ προσπαθούν να υποδαυλίσουν τον πόλεμο». (“Turkey helps foreign militants to find their way into Syria”, http://www.presstv.ir/). Η Τουρκία χρησιμοποίησε αυτή την τακτική ακόμη και σε σχέση με το κουρδικό πρόβλημα που αντιμετωπίζει. Ειδικότερα, χρησιμοποίησε ξένους ενόπλους στο νοτιοανατολικό τμήμα της χώρας, στην προσπάθεια να αντιμετωπίσει τους Κούρδους αντάρτες.

    Οι δυτικές χώρες, μην έχοντας διάθεση για μια επέμβαση «τύπου Λιβύης», έχουν περιορίσει το ρόλο τους στην εφαρμογή οικονομικών κυρώσεων κατά του καθεστώτος του Προέδρου Άσαντ. Παρά ταύτα, φαίνεται ότι κάποιες απ’ αυτές είναι «παρούσες» στη συριακή κρίση, είτε με ειδικό προσωπικό είτε με στρατιωτική βοήθεια.

    Σε περιφερειακό επίπεδο το Ιράν και η Σαουδική Αραβία ανταγωνίζονται για την απόκτηση επιρροής. Το Ιράν υποστηρίζει το καθεστώς του Άσαντ στρατιωτικά, υλικά και οικονομικά, ενώ η Σαουδική Αραβία μαζί με την Τουρκία και το Κατάρ υποστηρίζουν διάφορες σουνιτικές ομάδες ανταρτών. Αυτό τροφοδοτεί εντάσεις μεταξύ Σιιτών και Σουνιτών στον Λίβανο, στη Συρίας, στο Ιράκ και στο Μπαχρέιν.

    Επιπλέον υπάρχει ο κίνδυνος «ισλαμοποίησης» της σύγκρουσης στη Συρία, εξαιτίας της παρέμβασης θρησκευτικών κινημάτων από τις γύρω χώρες, με συνήθως διαφορετικά συμφέροντα. Σύμφωνα με πληροφορίες, χιλιάδες ακτιβιστές έχουν διαβεί τα σύνορα της Συρίας προερχόμενοι από την Τουρκία, το Ιράν, τον Λίβανο και την Ιορδανία. Απόδειξη του στοιχείου του θρησκευτικού φανατισμού είναι οι επιθέσεις κατά των χριστιανικών μειονοτήτων της Συρίας, με πολλά θύματα και κατεστραμμένους ναούς. Πολλοί στη Δύση επικρίνουν την κυβέρνηση των ΗΠΑ για τη βοήθεια που παρέχει σε ριζοσπαστικά στοιχεία της «Αραβικής Άνοιξης», διότι αυτή πλήττει τους χριστιανούς της περιοχής. Με δήλωσή του το Βατικανό επικρίνει την αμερικανική πολιτική, διότι με την υποστήριξη προς τους Τζιχαντιστές κατά του καθεστώτος Άσαντ συμβάλλει στο θάνατο των χριστιανών της χώρας.

    Περαιτέρω, η εξέλιξη της συριακής κρίσης ενδιαφέρει έναν αριθμό κρατών για διαφορετικούς λόγους το καθένα. Ηνωμένες Πολιτείες, Ηνωμένο Βασίλειο, Γαλλία, Ρωσία, Σαουδική Αραβία δεν μπορούν να μείνουν απαθείς. Φυσικά υπάρχει και το Ιράν, του οποίου η με κάθε τρόπο εμπλοκή στην κρίση φαίνεται ότι είναι σημαντική. Παλιός σύμμαχος της Συρίας και από κοινού με αυτήν υποστηρικτής και προμηθευτής της ισχυρής στρατιωτικά οργάνωσης Χεζμπολά στον Λίβανο, κατηγορείται επίσης ότι υποστηρίζει διάφορες σιιτικές παραστρατιωτικές ομάδες εντός της Συρίας αλλά και του γειτονικού Ιράκ. Η αποχώρηση των αμερικανικών δυνάμεων από το Ιράκ δημιούργησε το φόβο ότι το Ιράν θα καταφέρει να αποκτήσει de facto τον έλεγχο του Ιράκ, μέσω της σιιτικής πλειοψηφίας του πληθυσμού, σχεδόν κατά τον ίδιο τρόπο που έχει αποκτήσει ουσιαστικό έλεγχο του Λιβάνου, μέσω του πολιτικού και στρατιωτικού βραχίονά του, η Χεζμπολά.

    Πολλοί αναλυτές βλέπουν την αιματοχυσία στη Συρία όχι μόνο ως έναν εμφύλιο πόλεμο μεταξύ της μειονότητας των Αλαουιτών και της πλειοψηφίας του σουνιτικού πληθυσμού, αλλά ως προέκταση του ανταγωνισμού μεταξύ της Σαουδικής Αραβίας και του Ιράν με στόχο την πολιτική και θεολογική κυριαρχία στη Μέση Ανατολή. Επίσης, υποστηρίζουν ότι οι εχθροπραξίες στα τέλη του Νοεμβρίου 2012 στη Λωρίδα της Γάζας, μεταξύ Παλαιστινίων και Ισραήλ, θα πρέπει να ιδωθούν στο πλαίσιο ενός ευρύτερου γεωπολιτικού σκηνικού, ως συνδεόμενες με την κατάσταση στη Συρία, αλλά ενδεχομένως και με τους περιφερειακούς ελιγμούς των Ηνωμένων Πολιτειών κατά του Ιράν και της ευρύτερης περιοχής. Η Συρία, λόγω της εσωτερικής της αστάθειας, έχει θεωρηθεί ως χώρος διακίνησης όπλων προς τη Γάζα. Το όλο θέμα συνδέεται και με την πυρκαγιά και την καταστροφή του εργοστασίου όπλων Yarmouk στο Σουδάν, για την οποία κατηγορείται το Ισραήλ.

    Ο συνδυασμός εθνοτικών και αποσχιστικών φόβων και αντιπαραθέσεων, οι ιστορικές μνήμες και η πεισματική τύφλωση των εξωτερικών δυνάμεων φαίνεται ότι μοιραία θα οδηγήσουν, για άλλη μια φορά, στην αποσταθεροποίηση ολόκληρης της Μέσης Ανατολής. Ενδεχόμενη κατάρρευση του καθεστώτος Ασαντ θα στερήσει το Ιράν από τον σταθερότερο σύμμαχό του στη Μέση Ανατολή καθώς και από έναν κρίσιμο μοχλό παρέμβασης στις υποθέσεις της αραβικής Μέσης Ανατολής, κυρίως στην Παλαιστίνη και στον Λίβανο. Ιρανός απεσταλμένος στη Δαμασκό, το θέρος του 2012, ανακοίνωσε, μετά τη συνάντησή του με τον Άσαντ, ότι «το Ιράν δεν πρόκειται να επιτρέψει με κανέναν τρόπο τη διάσπαση του τόξου της αντίστασης, μέγας πυλώνας του οποίου είναι η Συρία».

    Ποιο είναι το «τόξο της αντίστασης»; Προφανώς ο Ιρανός αξιωματούχος αναφερόταν σ’ αυτό που διαγράφεται από την οροσειρά του Χίντου Κους (Hindu Kush) στο Αφγανιστάν, μέχρι την Αίγυπτο –περνώντας από το Ιράν, το Ιράκ και τη Συρία–, και απειλεί να καταστεί το επίκεντρο μιας παγκόσμιας σύγκρουσης. Από την άλλη, ο Ρώσος υπουργός Εξωτερικών μίλησε προσφάτως για «τόξο αστάθειας»: «Σε όλο τον κόσμο, περιλαμβανομένης και της περιοχής της Ασίας, συνεχίζουν να υπάρχουν αρκετές προκλήσεις και απειλές. Ιδιαίτερα ανησυχητική είναι η δημιουργία ενός είδους “τόξου αστάθειας”, από τη Βόρεια Αφρική μέχρι το Αφγανιστάν», δήλωσε ο κ. Λαβρόφ, στη συνάντηση των υπουργών Εξωτερικών των χωρών-μελών της Διάσκεψης για την Αλληλεπίδραση και τα Μέτρα Οικοδόμησης Εμπιστοσύνης στην Ασία (CICA), που ήταν αφιερωμένη στην 20ή επέτειο της ύπαρξης του φορέα (1992-2012).

    Επισημαίνεται επίσης το ρήγμα που υφίσταται μεταξύ της Τουρκίας και του Ιράν, το οποίο τείνει να διευρυνθεί, εξαιτίας τόσο του γεγονότος ότι η πρώτη είναι προσδεδεμένη στο άρμα της Δύσης –κυρίως του ΝΑΤΟ– όσο και των εντάσεων που προκαλεί το κουρδικό πρόβλημα σε συνδυασμό με τη συριακή κρίση, έναντι της οποίας οι δύο χώρες έχουν διαφορετική στάση. Στις 7 Αυγούστου 2012 ο Αρχηγός του Γενικού Επιτελείου των Ενόπλων Δυνάμεων του Ιράν απείλησε ότι «η Τουρκία θα είναι ο επόμενος χώρος ανάπτυξης της βίας μετά τη Συρία, αν η Άγκυρα συνεχίσει να λειτουργεί για λογαριασμό των δυτικών συμφερόντων. Η Άγκυρα εκφράζει τη δυτική (αμερικανική) γραμμή στην περιοχή, όπως η Σαουδική Αραβική και το Κατάρ. Αυτοί είναι υπεύθυνοι για την αιματοχυσία στη Συρία».

    Το εκρηκτικό σκηνικό της Μέσης Ανατολής το συμπληρώνει η απειλή του Ισραήλ για εκτόξευση αεροπορικής επίθεσης κατά του Ιράν, με σκοπό την καταστροφή των πυρηνικών εγκαταστάσεών του. Το Ινστιτούτο Stratfor, σε ανάλυση που δημοσίευσε στα τέλη του Αυγούστου 2012, παρουσίασε ακόμη και τα ενδεχόμενα σχέδια μιας τέτοιας επίθεσης. Από την πλευρά της η Ρωσία τάχθηκε εναντίον κάθε στρατιωτικής δράσης κατά των πυρηνικών εγκαταστάσεων του Ιράν, προειδοποιώντας τόσο το Ισραήλ όσο και τις Δυτικές Δυνάμεις και χαρακτηρίζοντας το ενδεχόμενο μιας τέτοιας ενέργειας ως «πολύ επικίνδυνη ιδέα».

    Υπάρχουν επίσης οι γνωστοί μη κρατικοί δρώντες που επηρεάζουν την εξέλιξη της κρίσης και θα συνεχίσουν να παρεμβαίνουν περισσότερο ή λιγότερο δυναμικά: Αλ Κάιντα, Χεζμπολά, Μουσουλμανική Αδελφότητα, Σύριοι αντάρτες και άλλες λιγότερο γνωστές, κυρίως θρησκευτικές, δυναμικές ομάδες θα επιδιώξουν να αποκτήσουν οφέλη από την κρίση. Πολλοί από αυτούς βλέπουν το Ισραήλ ως τελικό αντικειμενικό σκοπό. Από τον Μάιο του 2011, ο πρεσβευτής των ΗΠΑ στη Συρία είχε ενημερώσει τους συναδέλφους και τους ομολόγους του ότι «η Αλ Κάιντα είχε διεισδύσει στη συριακή αντιπολίτευση.     Υπάρχουν αποδείξεις για παρέμβαση της Σαουδικής Αραβίας, του Κατάρ και της Τουρκίας. Υπάρχουν λοιπόν αρκετοί περιφερειακοί παίκτες που τροφοδοτούν τη σύγκρουση με χρήματα και όπλα και, αν προσθέσουμε το γεγονός ότι το καθεστώς είναι απρόθυμο να χρησιμοποιήσει ειρηνικά μέσα για να επιτευχθεί μια λύση, αυτά μας οδήγησαν εκεί που φτάσαμε.(…) Γι’ αυτό οι Ηνωμένες Πολιτείες δεν έχουν επέμβει ακόμη, όπως έκαναν στη Λιβύη και αλλού».

    Όλα αυτά δημιουργούν μια εκρηκτική μάζα στο εσωτερικό της χώρας, η οποία θα ήταν δυνατόν να εκραγεί την «επόμενη» ημέρα και να προκαλέσει μια εκτεταμένη σύγκρουση. Επιπλέον, αν πέσει ο Άσαντ, η Χεζμπολά του Λιβάνου θα χάσει έναν κύριο σύμμαχο στα σύνορά της και είναι ενδεχόμενο να μπει στον πειρασμό να προβεί σε δυναμικές ενέργειες προκειμένου να αποτρέψει μια συμμαχία μεταξύ σουνιτικών ομάδων της Συρίας και αντιπάλων του Άσαντ στον Λίβανο. Αυτό θα μπορούσε να οδηγήσει σε εμφύλιο πόλεμο μεταξύ φιλο-συριακών και αντι-συριακών δυνάμεων του Λιβάνου. Από την άλλη, το χειρότερο σενάριο, κυρίως για τους Ισραηλινούς, θα ήταν να πέσει στα χέρια της Χεζμπολά ή ριζοσπαστών Ισλαμιστών με συνδέσμους με την Αλ Κάιντα το τεράστιο οπλοστάσιο χημικών όπλων του Άσαντ.

    Δεν θα πρέπει επίσης να παραβλέπεται η απειλή της ανθρωπιστικής καταστροφής που εγκυμονεί ο παρατεταμένος εμφύλιος πόλεμος, όχι μόνο για τον πληθυσμό της Συρίας αλλά και για τις τρεις γειτονικές της χώρες – Λίβανο, Τουρκία και Ιορδανία. Στα πρώτα 2 χρόνια η συριακή κρίση προκάλεσε δεκάδες χιλιάδες θανάτους και περισσότερους από 700.000 πρόσφυγες, κυρίως προς την Τουρκία. Περισσότεροι από τρία εκατομμύρια πρόσφυγες αποτελούν απειλή για την περιοχή αυτή, ενώ θα μπορούσαν να προκαλέσουν αποσταθεροποίηση, ειδικώς στον Λίβανο και στην Ιορδανία. Αναμένεται ότι ένα σημαντικό ποσοστό των προσφύγων θα επιδιώξει να καταφύγει και σε άλλες χώρες του ευρύτερου γεωγραφικού περιβάλλοντος, όπως στην Κύπρο και στην Ελλάδα, ως εγγύτερες χώρες-μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Συμπερασματικές σκέψεις

    Εκείνο που θα πρέπει καταρχήν να γίνει κατανοητό είναι ότι και η κρίση αυτή –όπως οι περισσότερες κρίσεις, αν όχι όλες– οφείλεται κυρίως σε γεωπολιτικής φύσης παράγοντες, που δεν είναι ίσως εμφανείς με την πρώτη ματιά, καλυπτόμενοι, όπως συνήθως συμβαίνει, πίσω από θρησκευτικές ή εθνικιστικές αντιθέσεις. Από γεωπολιτικής πλευράς, η Συρία βρίσκεται σε κομβικό σημείο σε ό,τι αφορά τη διακίνηση της ενέργειας των γύρω περιοχών (Κασπίας, Ιράν, Ιράκ, Περσικού Κόλπου) και μαζί με την Τουρκία αποτελούν την κύρια περιοχή διέλευσης της ενέργειας και εξόδου της στις ακτές της Μεσογείου.

    Η ελληνική εξωτερική πολιτική θα πρέπει να δραστηριοποιηθεί κατάλληλα, ώστε η Ελλάδα να μην είναι απούσα από τις εξελίξεις, αλλά, αντιθέτως, να καταστεί παράγων ισορροπίας στο ασταθές εγγύς περιβάλλον της. Με δεδομένο μάλιστα ότι η Τουρκία, ως μέρος του προβλήματος, δεν μπορεί να αποτελέσει παράγοντα σταθερότητας, η Ελλάδα θα μπορούσε να αποτελέσει την εναλλακτική λύση. Παράλληλα θα μπορούσε, με κατάλληλες πολιτικές και δεδομένης της συμπάθειας αλλά και της εμπιστοσύνης που χαίρει στον αραβικό κόσμο, να παράσχει τεχνολογία και τεχνογνωσία στη Συρία στη μετά Άσαντ εποχή, που φυσικά θα είναι εποχή ανασυγκρότησης.

    Επί δύο χρόνια συζητείται κάθε τόσο το αν θα εκδηλωθεί ή αν θα πρέπει να εκδηλωθεί επέμβαση ξένων δυνάμεων, έστω υπό την κάλυψη του ΟΗΕ για την επίλυση της κρίσης.  Οι μεγάλοι διεθνείς παίκτες και κυρίως οι Ηνωμένες Πολιτείες κατανοούν μάλλον την δυσκολία του εγχειρήματος, ενώ τα διαφορετικά συμφέροντα και οι διαφορετικές σκοπιές υπό τις οποίες βλέπουν το πρόβλημα δυσκολεύουν τα πράγματα.  Από την άλλη, το παράδειγμα του Ιράκ, του Αφγανιστάν και τελευταίως της Λιβύης έδειξε ότι η ανατροπή ενός καθεστώτος δεν λύνει το πρόβλημα ούτε εξασφαλίζει ότι το καθεστώς που θα το διαδεχθεί ή η κατάσταση που θα ακολουθήσει θα είναι οπωσδήποτε καλύτερα.

3.Η «Άνοιξη» που έφερε τη βαρυχειμωνιά του πολέμου

ΕΠΙΚΑΙΡΑ ΘΕΜΑΤΑ

3.Η «Άνοιξη» που έφερε τη βαρυχειμωνιά του πολέμου

http://www.elzoni.gr

Γράφει η Σοφία Βούλτεψη

    Αυτά που ζούμε σήμερα στην περιοχή της Μεσογείου και της ευρύτερης περιοχής της Μέσης Ανατολής, είναι τα αποτελέσματα της περίφημης «Αραβικής Άνοιξης» (με την οποία τόσο διεξοδικά έχουν ασχοληθεί διάφοροι παριστάνοντες τους «προοδευτικούς» και ειδικά η περίφημη Σοσιαλιστική Διεθνής).
    Όλοι θυμόμαστε εκείνον το απίθανο εκστασιασμό με τον οποίο εκθειάστηκαν τα «κινήματα» που έκαναν άνω-κάτω την περιοχή και σε πολλές περιπτώσεις έφεραν στην εξουσία κυβερνήσεις αυταρχικότερες από τις προηγούμενες – με τις γνωστές συνέπειες, ειδικά στην Αίγυπτο.
    Με λίγα λόγια, δικαιώθηκαν όσοι από την αρχή διακήρυσσαν πως δεν είχαμε να κάνουμε ούτε με άνοιξη, ούτε με καλοκαίρι, αλλά με βαρυχειμωνιά.
    Τώρα, υπάρχει ο κίνδυνος το ίδιο να συμβεί και στη Συρία – να υπάρξει δηλαδή και εκεί ένα καθεστώς αυταρχικότερο αυτού του Άσαντ.
    Στο μεταξύ, ανάβουν πάλι οι μηχανές του πολέμου και αναβιώνουν ημέρες Ιράκ – με τη διαφορά ότι εκεί δεν βρέθηκαν τελικά όπλα μαζικής καταστροφής, ενώ εδώ υπάρχουν οι εικόνες – πειστήρια ότι συνέβη μια ανθρωπιστική καταστροφή με χρήση χημικών όπλων.
    Ποιος διέπραξε αυτό το αποτρόπαιο έγκλημα;
    Το καθεστώς Άσαντ ρίχνει τις ευθύνες στους αντάρτες, οι αντάρτες στον Άσαντ και οι επιθεωρητές του ΟΗΕ ερευνούν (και πάλι).
    Το πιθανότερο, βέβαια, είναι να μην μάθουμε ποτέ την αλήθεια – άλλωστε η υπόθεση είναι τόσο οφθαλμοφανής, που μοιάζει με προβοκάτσια, ώστε να προετοιμαστεί η εισβολή.
    Το Ιράκ ήταν ένα καλό μάθημα για όλους. Το ίδιο και το Κόσσοβο.
    Και στις δύο περιπτώσεις, αποδείχθηκε πως δεν αρκεί να λες ότι συνέβη κάτι, αλλά πρέπει να έχεις και τις αποδείξεις.
    Άλλωστε, παράλληλα με τον πραγματικό πόλεμο ξεκινά πάντα και ο πόλεμος της προπαγάνδας.
    Για την ακρίβεια, ο πόλεμος της προπαγάνδας ξεκινά πριν από τον πραγματικό πόλεμο.
    Αυτή είναι η κατάσταση.
    Και βάσει αυτής της κατάστασης (και όχι της ιδεατής, όπως την αντιλαμβάνεται κανείς μέσα στο κεφάλι του), η Αθήνα οφείλει να πάρει τις αποφάσεις της.
    Με δεδομένο ότι η χώρα μας ανήκει σε μια Συμμαχία, ενώ την ίδια ώρα ξεκινά και τις διαδικασίες για ανακήρυξη ΑΟΖ και εξόρυξη του υποθαλάσσιου ορυκτού πλούτου της.
    Όλα αυτά, μια σοβαρή χώρα που διαπραγματεύεται και προσπαθεί να αποκομίσει οφέλη και ανταλλάγματα, τα σκέπτεται και τα σταθμίζει.
    Όλα τα υπόλοιπα που ακούγονται αυτόν τον καιρό, είναι απλοί λεονταρισμοί.
    Ειδικά από την πλευρά του ΣΥΡΙΖΑ, που έτσι κι’ αλλιώς δηλώνει ότι επιθυμεί απεμπλοκή της Ελλάδας από το ΝΑΤΟ και κατάργηση των Βάσεων.
    Αυτά, ως γνωστόν, τα έχουμε ξανακούσει.
    Αλλά προς το παρόν, η επιλογή της χώρας είναι να παραμείνει στο ΝΑΤΟ και να διατηρήσει τις Βάσεις.
    Οπότε, οι όποιες αποφάσεις θα ληφθούν με αυτά τα δεδομένα – και όχι με αυτά που θα ήθελε να δημιουργήσει ο ΣΥΡΙΖΑ.
    Το ιδανικό είναι να βρεθεί πολιτική λύση για τη Συρία.
    Πολύ περισσότερο που δεν γνωρίζουμε ακόμη τους ενόχους.
    Και πολύ περισσότερο που οι «ένοχοι» αποκαλύπτονται συνήθως μετά τα λεγόμενα «χειρουργικά χτυπήματα» ή στο τέλος αποδεικνύεται ότι… δεν υπήρχαν καν ένοχοι ή ότι οι ένοχοι ήσαν άλλοι από αυτούς που στοχοποιήθηκαν.
    Η Αθήνα θα παρακολουθήσει προσεκτικά τη στάση και τις αντιδράσεις των άλλων χωρών της Συμμαχίας (ήδη η Ρώμη δήλωσε πως δεν θα λάβει μέρος σε πολεμικές επιχειρήσεις χωρίς απόφαση του ΟΗΕ).
    Από την πλευρά της, η διεθνής κοινότητα οφείλει να λάβει υπόψη της τις κατηγορίες, σύμφωνα με τις οποίες η χρήση των χημικών όπλων σκοπό είχε ακριβώς να προκαλέσει την στρατιωτική επέμβαση στη Συρία.
    Επίσης, πρέπει να διερευνηθούν και οι κατηγορίες, σύμφωνα με τις οποίες λειτούργησε επί τουρκικού εδάφους εργαστήριο κατασκευής χημικών όπλων.
    Με λίγα λόγια, τα πράγματα είναι πολύ πιο περίπλοκα από όσο τα παρουσιάζουν και οι δύο πλευρές.
    Και οπωσδήποτε πολύ πιο σοβαρά από το αν θα διατεθεί η Βάση της Σούδας ή όχι.
    Το θέμα είναι να αποφευχθεί άλλος ένας πόλεμος.
    Γιατί όποιος αποφασίσει να κάνει πόλεμο, θα βρει άλλες λύσεις…

    Έχω κάποιες παρατηρήσεις, εντελώς μακρυά από την πολιτική, την οποία ο καθένας υπερασπίζεται όταν είναι και δική του.

ΠΡΩΤΟΝ.Πιστεύω ότι κανείς Έλληνας δεν θέλει οποιαδήποτε εμπλοκή σε επέμβαση στη Συρία, αφενός γιατί είναι φίλη χώρα και αφετέρου γιατί κανείς δεν πείστηκε για το δίκαιο της επεμβάσεως.

ΔΕΥΤΕΡΟΝ. Καλύτερα ‘’να πάρουν δρόμο’’ όλοι από εκεί, και οι Σύριοι θα βρούν τη λύση, όπως ΧΙΛΙΑΔΕΣ ΧΡΟΝΙΑ ΤΩΡΑ. Δεν χρειάζονται σερίφηδες.

ΤΡΙΤΟΝ. Τα οικονομικά μας συμφέροντα, δεν μπορεί να είναι οδηγός πράξεων ΕΚΤΟΣ ΗΘΙΚΗΣ.(καποιος θα μου πεί’’ πού ζεις τωρα εσύ… )

5.Γενόσημο φάρμακο

ΜΑΖΕΜΕΝΑ ΑΠΟ ΔΩ ΚΙ ΑΠΟ ΚΕΙ

5.Γενόσημο φάρμακο

Από τη Βικιπαίδεια,

Το εστειλε ο Γιωργος Επιτηδειος

    Με τον όρο γενόσημο φάρμακο χαρακτηρίζεται οποιοδήποτε φάρμακο του οποίου η δραστική ουσία δεν καλύπτεται πλέον από δίπλωμα ευρεσιτεχνίας και δικαιωμάτων επ΄ αυτού. Ο όρος είναι καθαρά εμπορικός και αφορά τη διακίνηση των φαρμάκων. Τα γενόσημα φάρμακα έχουν χαμηλότερη τιμή από τα φάρμακα που καλύπτονται από δικαιώματα ευρεσιτεχνίας.

    Συγκεκριμένα κάθε νέο φάρμακο (πρωτότυπο) μετά την τελική του έγκριση για κυκλοφορία στην αγορά, κυκλοφορεί προστατευμένο για κάποιο χρονικό διάστημα με κάποια δικαιώματα, όπως απαγόρευσης παραγωγής του από άλλη εταιρεία, ή απαγόρευση παραγωγής της δραστικής ουσίας κ.λπ. (πατέντα). Στην περίοδο αυτή στην τιμή του φαρμάκου περιλαμβάνεται αναλογικά η δαπάνη έρευνας και ανάπτυξης, από την ανακάλυψη της δραστικής ουσίας του μέχρι την κυκλοφορία του. Με τη λήξη του χρονικού αυτού διαστήματος, που πάντα προσδιορίζεται, θεωρείται ότι όλα τα παραπάνω έξοδα έχουν αποσβεστεί. Τότε παρέχεται το δικαίωμα της παραγωγής του και από άλλες εταιρείες φαρμάκων λαμβάνοντας τον χαρακτηριστικό όρο γενόσημο (generic) φάρμακο.

    Σημειώνεται ότι μετά την παρέλευση του παραπάνω χρόνου η αξία του πρωτότυπου φαρμάκου μειώνεται πολύ δραστικά ακόμα και στο 50%. Αλλά και τα γενόσημα φάρμακα από άλλες φαρμακοβιομηχανίες προσφέρονται σε πολύ μικρότερες τιμές, αφού δεν περιλαμβάνουν τα έξοδα της έρευνας των πρωτοτύπων. Με τον ανταγωνισμό που παρατηρείται σε μεγάλες παραγγελίες (μαζικές προμήθειες νοσοκομείων ή διαγωνισμούς) οι τιμές αυτών υφίστανται ακόμα μεγαλύτερες μειώσεις.

    Σήμερα περίπου το 50% των φαρμάκων που διατίθενται στην Ευρώπη και το 35% αυτών στην Ελλάδα είναι γενόσημα φάρμακα, εντούτοις η κατανάλωση διαφέρει, δηλαδή στην Ελλάδα οι ασθενείς προμηθεύονταν μέχρι πρόσφατα γενόσημα σε ποσοστό 18% ενώ στην υπόλοιπη Ευρώπη ο μέσο όρος ήταν 20%. Κατά συνέπεια η κατανάλωση γενοσήμων ήταν λίγο πιο χαμηλή από το μέσο όρο. Τώρα (Νοέμρβιος 2012)αναμένεται να αυξηθεί κατά πολύ από τη στιγμή που λόγω της κρίσης "άδειασαν τα ράφια" των φαρμακείων από τα "επώνυμα" φάρμακα και διατίθενται σε πολλές κατηγορίες φαρμάκων πλέον αποκλειστικά τα γενόσημα. Τα γενόσημα φάρμακα υποχρεωτικά περιέχουν την ίδια δραστική ουσία με τα πρωτότυπα, αλλά όχι και τα ίδια έκδοχα. Τα έκδοχα μπορεί να επηρεάσουν τον βαθμό απορρόφησης και μεταβολισμού της δραστικής ουσίες. Επίσης στα γενόσημα υπάρχουν αποκλίσεις της τάξης π.χ. του 3% στην περιεχόμενη δραστική ουσία.

6.ΧΑΜΟΜΗΛΙ ΕΝΑ ΘΑΥΜΑΤΟΥΡΓΟ ΦΑΡΜΑΚΟ

ΜΑΖΕΜΕΝΑ ΑΠΟ ΔΩ ΚΙ ΑΠΟ ΚΕΙ

6.ΧΑΜΟΜΗΛΙ ΕΝΑ ΘΑΥΜΑΤΟΥΡΓΟ ΦΑΡΜΑΚΟ

ΤΟ ΕΣΤΕΙΛΕ Η ΕΥΑ ΠΑΡΑΛΑ

    Απολαυστικό, τονωτικό και ό,τι πρέπει για τις κρύες χειμωνιάτικες νύχτες - ειδικά όταν αυτές συνοδεύονται και από συνάχι - το χαμομήλι είναι ένα ρόφημα με το οποίο μπορείτε να περάσετε το φετινό χειμώνα (κι όχι μόνο) κερδίζοντας από τα οφέλη του.

    Η εικόνα του τζακιού να καίει κι εσείς να πετάτε ένα κούτσουρο στη φωτιά πίνοντας χαμομήλι, καθώς δένετε σφιχτά τη ρόμπα σας, ίσως μοιάζει εικόνα από το πολύ μακρινό μέλλον που εσείς θα έχετε σβήσει τα 80 και παραπάνω κεράκια στη γενέθλια τούρτα σας. Η αλήθεια είναι, όμως, ότι το χαμομήλι δεν είναι ρόφημα των. γηρατειών, όπως το έχουμε στο μυαλό μας, αλλά ένα ρόφημα που μπορεί να μας φτάσει ως τα γηρατειά στο πλαίσιο μιας σωστής και ισορροπημένης διατροφής.  Αρκεί να το γνωρίσουμε καλύτερα μαθαίνοντας τα οφέλη του στην υγεία μας βραχυπρόθεσμα και μακροπρόθεσμα και να του δώσουμε μια ευκαιρία νωρίτερα από την ηλικία των 80.

Οι ποικιλίες και τα συστατικά του

Το όνομά του προήλθε από το άσπρο χρώμα που δίνει στα λιβάδια (χαμαί και μήλον, όπου μήλον = το πρόβατο στα αρχαία και χαμαί = πάνω στο έδαφος) και οι δύο ποικιλίες του που χρησιμοποιούνται ευρέως είναι το γερμανικό χαμομήλι (Matricaria recutita) και το ρωμαϊκό (Chamaemelum nobile). Παρ' όλο που και οι δύο έχουν παρόμοιες ιδιότητες, το γερμανικό θεωρείται πιο γευστικό και πιο καταπραϋντικό.

    Περιέχει δεκάδες ωφέλιμα φυτικά θρεπτικά συστατικά που μας ευνοούν σε διάφορους τομείς της υγείας, αλλά και μέταλλα. Συγκεκριμένα, είναι πλούσιο σε αντιοξειδωτικές ουσίες που ονομάζονται φλαβόνες, σε γλυκοσίδες (ισχυρές αντιοξειδωτικές ουσίες στην οικογένεια των φλαβονοειδών), τανίνες, σαλικυλικό οξύ, παράγωγα κουμαρίνης (ανταγωνιστές της βιταμίνης Κ), χαλκό, κάλιο, ψευδάργυρο, σίδηρο, φώσφορο, μαγνήσιο, βιταμίνη C, βιταμίνη Β1 κ.ά.

Φίλος της υγείας μας

    Οι έρευνες για το χαμομήλι και τις επιδράσεις του στην υγεία έχουν αποδείξει ότι μπορεί να μας ευνοήσει σε διάφορους τομείς. Αναλυτικότερα:

-Έχει αντιφλεγμονώδεις ιδιότητες: Είναι ωφέλιμο απέναντι σε διάφορες φλεγμονές, συμπεριλαμβανομένων και των γαστρεντερικών μολύνσεων, φλεγμονών των ματιών ή του δέρματος, του εντέρου, των ελκών στο στόμα, της ουλίτιδας κ.ά.

-Διώχνει την αϋπνία: Ίσως μια από τις πιο σημαντικές ιδιότητές του, είναι το ότι μπορεί να σας χαλαρώσει και να κάνει τον Μορφέα να. υπακούσει στο κάλεσμά σας. Αρκεί να πιείτε λίγο χαμομήλι 30 με 45 λεπτά πριν ξαπλώσετε στο κρεβάτι. Θα καταφέρει να διώξει τα άγχη σας, να σας χαλαρώσει με το απαλό του άρωμα και τελικά να σας οδηγήσει σε ένα βαθύ και ποιοτικό ύπνο, δρώντας χαλαρωτικά στο νευρικό σύστημα.

-Καταπραΰνει το άγχος: Το χαμομήλι είναι επίσης γνωστό για τις φυσικές αγχολυτικές του ιδιότητες, οι οποίες βοηθούν στη χαλάρωση των νεύρων, ενώ έχει χρησιμοποιηθεί για την αγωγή της Γενικευμένης Αγχώδους Διαταραχής.

-Βοηθά το πεπτικό/γαστρεντερικό: Το αφέψημα χαμομηλιού μπορεί να μας ανακουφίσει από το φούσκωμα και τα ενοχλητικά αέρια, όπως επίσης και να ανακουφίσει τα συμπτώματα του συνδρόμου του ευερέθιστου εντέρου. Σε συνδυασμό, μάλιστα με τσάι δυόσμου, ενδέχεται να φέρει καλύτερα αποτελέσματα. Ακόμη, μειώνει τα επεισόδια των κολικών, όπως και τη διάρκεια της διάρροιας, ενώ βοηθά σημαντικά στη χαλάρωση του στομάχου.

-Έχει αντισπασμωδικές ιδιότητες: Σε περιπτώσεις γυναικολογικών προβλημάτων, όπως κράμπες περιόδου, το χαμομήλι μπορεί να καταπραΰνει τον πόνο, ενώ ακόμη και σε περιπτώσεις κολπίτιδας, οι πλύσεις με χαμομήλι ανακουφίζουν την κατάσταση.

-Τονώνει το ανοσοποιητικό: Έχει αποδειχτεί ότι το χαμομήλι έχει τη δυνατότητα να αυξήσει την παραγωγή των λευκών αιμοσφαιρίων, τα οποία με τη σειρά τους βελτιώνουν τη λειτουργία του ανοσοποιητικού μας συστήματος, απαλλάσσοντάς μας από τα κρυώματα και τις ιώσεις που «κολλάμε» όταν το ανοσοποιητικό μας είναι πεσμένο. Ακόμη, όμως, κι αν αρρωστήσουμε με γρίπη ή συνάχι, η εισπνοή ατμού από το εκχύλισμα του χαμομηλιού μπορεί να καταπραΰνει το κρύωμά μας και να μειώσει την καταρροή.

-Αντιμετωπίζει τα δερματικά προβλήματα: Εφαρμόζοντας τοπικά αφέψημα χαμομηλιού, το οποίο έχουμε αφήσει να κρυώσει, προσφέρουμε λύση σε διάφορα δερματικά προβλήματα, από ακμή, μέχρι ερεθισμούς του δέρματος και μολύνσεις από μύκητες. Σύμφωνα με έρευνες, μάλιστα, η τοπική εφαρμογή χαμομηλιού σε έκζεμα μπορεί να έχει το 60% της αποτελεσματικότητας μιας κρέμας με 0,25% υδροκορτιζόνης. Ακόμη, οι κομπρέσες με αφέψημα χαμομηλιού μπορεί να είναι εξίσου αποτελεσματικές.

-Βελτιώνει τους μαύρους κύκλους και το πρήξιμο στα μάτια: Αν αντιμετωπίζετε τέτοιου είδους προβλήματα στα μάτια, χρησιμοποιήστε φακελάκια με χαμομήλι, τα οποία έχετε εμβαπτίσει σε ζεστό νερό και τοποθετήστε τα σε κλειστά βλέφαρα (ή κάντε το ίδιο βουτώντας λίγο βαμβάκι στο αφέψημα χαμομηλιού). Οι μαύροι κύκλοι θα μειωθούν, ενώ η τανίνη του χαμομηλιού μπορεί να περιορίσει το πρήξιμο.

-Καταπραΰνει τους πονοκεφάλους: Μπορείτε να ανακόψετε την αυξανόμενη πορεία ενός πονοκεφάλου ή μιας ημικρανίας, πίνοντας λίγο αφέψημα χαμομηλιού, το οποίο θα σας ανακουφίσει πριν ο πόνος γίνει χειρότερος.

-Ελέγχει το διαβήτη: Τα υπεργλυκαιμικά συμπτώματα και ο διαβήτης μπορούν να ελεγχθούν με την κατανάλωση χαμομηλιού, σύμφωνα με έρευνες, καθώς το χαμομήλι μειώνει τα επίπεδα σακχάρου στο αίμα και αυξάνει την αποθήκευση γλυκογόνου στο ήπαρ.

-Αποτρέπει την εμφάνιση καρκίνου: Εξωσωματικές μελέτες που διεξήχθησαν, έδειξαν πιθανές επιδράσεις του χαμομηλιού στην θεραπεία, αλλά και στην πρόληψη του καρκίνου. Η απιγενίνη του έχει πολύ μικρή επίδραση στα υγιή κύτταρα, αλλά προκαλεί απόπτωση στα καρκινικά.

-Άλλες ιδιότητες: Το χαμομήλι έχει βρεθεί πως δρα ευεργετικά σε διάφορες καταστάσεις και παθήσεις, όπως στη νόσο του Crohn, τις αιμορροΐδες, το άσθμα, την επούλωση πληγών, ακόμη και στην οστεοπόρωση.

Πώς μπορείτε να το καταναλώσετε;

    Ο πιο δημοφιλής τρόπος κατανάλωσης του χαμομηλιού είναι η δημιουργία αφεψήματος από τα αποξηραμένα άνθη του, στο οποίο, μάλιστα, μπορούμε να προσθέσουμε και λίγο μέλι. Εκτός αυτού, όμως, μπορείτε να το βρείτε και σε κάψουλες, ταμπλέτες, κρέμες για τοπική χρήση, διάφορα εκχυλίσματα, αλοιφές κ.λπ.

    Αν είστε αλλεργικοί στο χρυσάνθεμο και σε φυτά που ανήκουν στο γένος της αμβροσίας, υπάρχει πιθανότητα να είστε αλλεργικοί και στο χαμομήλι, γι' αυτό καλύτερα να το αποφύγετε.  Ακόμη, λόγω του ότι η κατανάλωση χαμομηλιού ενδέχεται να επηρεάζει την απορρόφηση σιδήρου από το έντερο, αν πάσχετε από έλλειψη σιδήρου, συμβουλευτείτε το γιατρό σας για την κατανάλωσή του.

7.Προσοχή! Το Ε9 είναι υποχρεωτικό και για όσους έχουν εκτός σχεδίου χωράφια και οικόπεδα

ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ

7.Προσοχή! Το Ε9 είναι υποχρεωτικό και για όσους έχουν εκτός σχεδίου χωράφια και οικόπεδα

Από Newsit.gr

    Δεν αφορά μόνον όσους έχουν οικόπεδα εντός σχεδίου η διάταξη για την υποχρεωτική ηλεκτρονική υποβολή του Ε9. Εκατομμύρια φορολογούμενοι που έχουν στο όνομά τους εκτός σχεδίου οικόπεδα, χωράφια, βοσκότοπους και κάθε είδους έκταση θα πρέπει να υποβάλλουν ηλεκτρονικά το Ε9 του 2013 μέχρι τις 15 Σεπτεμβρίου.

    Ουσιαστικά όλοι οι Έλληνες πολίτες καλούνται να μπουν στην ιστοσελίδα του υπουργείου και να ελέγξουν, να συμπληρώσουν ή να τροποποιήσουν τα όσα αναγράφονται εκεί και αφορούν στην περιουσιακή τους κατάσταση.

Τα στοιχεία που πρέπει να δηλώσουν οι πολίτες είναι τα εξής:

Δωδεκαψήφιος κωδικός του Κτηματολογίου, προσωρινός ή οριστικός

Αριθμός παροχής ρεύματος

Συνολική επιφάνεια των κατοικιών που βρίσκονται εντός του οικοπέδου

Επιφάνεια άλλων κτισμάτων εντός οικοπέδου

Μήκος πρόσοψης

    Με βάση την ανακοίνωση του υπουργείου το Ε9 θα πρέπει να το υποβάλλουν ηλεκτρονικά και όσοι είχαν αλλαγές μέσα στο 2012.

8.Τι μας… θωρεί ακίνητος;

ΠΟΛΙΤΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ

8.Τι μας… θωρεί ακίνητος;

http://www.elzoni.gr

Γράφει ο Θανάσης Νικολαΐδης

    «ΚΑΤΩ τα χέρια απ’ το ΠΑΣΟΚ!». Το’ χε πει κάποτε ο Α. Παπανδρέου απευθυνόμενος στους αντιπάλους του κι είχε δίκαιο, στο ποσοστό που το’ χε φτιάξει. Κι ύστερα; Το επανέλαβαν κατοπινοί ως…φάρσα. Τα χρόνια πέρασαν, η φθορά ήρθε αγκαλιά με τη διαφθορά και κάποιοι… άντρες του το’ χαν για όπλο αμυντικό. Όταν είχαν πρόβλημα προσωπικό! «Κάτω τα χέρια απ’ το ΠΑΣΟΚ» ξεστόμισε… επιβλητικά ο κ. Λαλιώτης, σε μια παλιά προσωπική του διαφορά με τον κ. Μητσοτάκη. Το επανέλαβε ο κ. Μαντέλης; Ίσως.
    ΣΗΜΑΣΙΑ έχει πως οχυρώνονταν πίσω απ’ το Κόμμα άνθρωποί του κι αυτή η πρακτική έφτασε στις μέρες μας. Και, βέβαια, είναι κάπως… αργά να επικαλείσαι ανοήτως το (οποιοδήποτε) Κόμμα και να περιβάλλεις εαυτόν με την ιστορία του ως προστατευτικό του μανδύα.
    ΣΗΜΕΡΑ, λοιπόν, που η Ελλάδα βράζει με τους κλάδους εργαζομένων σε ξεσηκωμό, απέχουμε πολύ απ’ τον γενικό ξεσηκωμό. Γιατί; Γιατί κάτι ξέρει ο μέσος έλληνας, κάτι θυμάται, τα ζυγιάζει και κάνει πίσω. Κι αφήνει μόνο του τον κάθε κλάδο αδικημένων και «αδικημένων» να τα βγάλει πέρα μόνος του.
    ΟΙ κυβερνώντες ισχυρίζονται πως κάνουν ό,τι μπορούν, κι απέναντι μια αντιπολίτευση που δεν φορτώθηκε ευθύνες, αλλά κάνει κι αυτή ό,τι μπορεί. Για να καταλάβει το κάστρο και να μοιραστούν υπουργεία τα παλληκάρια της. Αγκαλιά με κλάδους εργαζομένων και «εργαζομένων»  κουβαλάνε τα δίκια τους, υποσχόμενη τα πάντα σε κάθε πικραμένο. Χωρίς ένα λυτρωτικό «ναι», που θα την ανέβαζε στα μάτια του κόσμου. Και, βέβαια, κάνει ό,τι έκανε και εκάτερος των σημερινών όταν δεν ήταν «καβαλάρης». Ωστόσο, η σημερινή κατάσταση εγκυμονεί  κινδύνους που δεν σηκώνουν κομματικά παιχνιδάκια.
    ΚΑΙ ποια είναι η επωδός στην αναμέτρηση εργαζομένων με τους κυβερνώντες; «Θ’ αγωνιστούμε με τον λαό…», λίγο-πολύ… κάτω τα χέρια απ’ το λαό (κι ας πρόκειται, εν πολλοίς, για συντεχνιακές διεκδικήσεις και διαμαρτυρίες απ’ το ξεβόλεμα). Λες και πίσω απ’ τα κλαδικά τους κρύβεται ο λαός, ταυτίζεται με τα δίκια τους, έτοιμος να ξεσηκωθεί, με τους συνδικαλιστές μπροστάρηδες.
    ΛΑΘΟΣ η εκτίμηση και δες τον λαό πόσο παγερά στέκεται απέναντι, ανέκφραστος και με τα χέρια σταυρωμένα. Τι τρέχει, άραγε, και «μας θωρείς ακίνητος»;
    ΚΑΤΙ ξέρει, τους ξέρει, μας ξέρει, θυμάται, και φρενάρει (χωρίς να ταυτίζεται με τους κυβερνώντες) κι ας τον επικαλούνται οι… ξεβολεμένοι (και δεν εννοούμε τους απολυμένους).

9.ΘΑ ΠΕΡΑΣΟΥΜΕ ΣΤΗΝ 5η ΔΙΑΣΤΑΣΗ;

ΠΟΛΙΤΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ

9.ΘΑ ΠΕΡΑΣΟΥΜΕ ΣΤΗΝ 5η ΔΙΑΣΤΑΣΗ; 

http://lofos.info/

Πυθαγόρας Πυθαγορίδης
  Κυκλοφορούν   εσχάτως  κείμενα   που  μιλούν  για  πέρασμα  στην   5η    διάσταση  ,  για  επέμβαση   ισχυρών  οντοτήτων ,  για  εξάλειψη  των  προβλημάτων  της  ανθρωπότητας ...
  Είναι   αλήθεια ;  Είναι  ψέμματα ;  Και  αν  είναι   ψέμματα  ,  τί  θα  γίνει  ο  ενθουσιασμός   τόσων    ανθρώπων  που   περιμένουν  αυτό  το πέρασμα ;  Θα  πάει  χαμένος ; 
  Την  απάντηση  ας  την  αναζητήσουμε   στον  Βίαντα   τον  Πριηνέα  ο  οποίος   είπε   "ΟΙ  ΠΛΕΙΣΤΟΙ  ΚΑΚΟΙ"   .  Δηλαδή   η  πλειοψηφία  των  ανθρώπων  είναι   κακοί .
  Σήμερα  ξέρουμε   οτι  "κακός"  είναι  αυτός  που  λέει  "Να  έχω  εγώ  την  μπριζόλα  μου  και  οι  άλλοι  να κόψουν  τον  λαιμό  τους"  .
    Εάν  το  έθνος  που  έβγαλε  τέτοιους  σοφούς   είχε  πλειοψηφία  κακών ,  τί  να  πεί  το  σημερινό  έθνος  μας ; 
    Είναι  ώρα  λοιπόν   να  ανοίξουμε  τα  μάτια  μας   και  να  δούμε  οτι   υπάρχουν  γύρω  μας   τριών  ειδών  άνθρωποι  :
α) Μια  δυναμική  μειοψηφία  των  αποκαλουμένων  "κακών"   .  Είναι  αυτοί  που   για  την  εφήμερη  ηδονή  των  αργυρίων   ,  υπηρετούν  την  nea   taksi .
β)   Μια  μειοψηφία  των  αποκαλουμένων   "καλών"  που  πολεμούν  την  nea   taksi  .
γ)  Την   πλειοψηφία  των  "μαστουρωμένων"   που  άγεται  και  φέρεται  απο  τα  ΜΜΕ  .
    Εάν   αυτά  ισχύουν  για   το  ελληνικό   έθνος   , μήπως   τα  ίδια  ακριβώς   ισχύουν  για  ΟΛΑ  τα έθνη  ; 
    Μήπως  "καλοί"   ,  "κακοί"    και   "μαστουρωμένοι"    υπάρχουν  και  στην  Βουλγαρία   και  στα  Σκόπια   και  στην  Αλβανία   και  στην  Αυστρία  κλπ .
    Δείτε  τί  γίνεται   στην  Γαλλία ,  Ολλανδία  ,  Σουηδία , Ισπανία  ,  Ιταλία  :   Κάποιοι   εφαρμόζουν  σχέδιο  ταχείας   ισλαμοποιήσεως   και  γενοκτονίας   των  Λευκών  και  αυτές  οι  κοινωνίες   κοιμούνται  .  Δεν  δικαιούνται   να  μας   κατηγορούν  οτι   εμείς  (  οι  Έλληνες  )  κοιμόμαστε .  Και  αυτοί  το  ίδιο  κάνουν .
    Πώς   οι  "κακοί"   κατορθώνουν   να   συνεργάζονται   αν  και  ανήκουν  σε  διαφορετικά   έθνη  ;
    Γιατί  οι  "καλοί"   δεν  συνεργάζονται ; 
    Απάντηση  :  Διότι   οι  "κακοί"   έχουν   ΥΠΕΡΕΘΝΙΚΗ  ΙΔΕΟΛΟΓΙΑ  (  δηλ.  ανώτερη  απο  τα  εθνικά  ιδεώδη )  που  συμπυκνώνεται    σε  μία  λέξη :   ΧΡΗΜΑ !
    Μήπως  ήρθε   η  ώρα   και  οι  "καλοί"  να   αποκτήσουν    υπερεθνική  ιδεολογία   που  να  συμπυκνώνεται   σε  μία   λέξη  ; 
    Πιστεύω  πως  "ΝΑΙ"    και  η  μαγική   λέξη  είναι   "ΜΕΙΩΣΗ  ΤΗΣ   ΕΝΤΡΟΠΙΑΣ"  ! 
Στην  http://lofos.info/pythas/entropy.html    έχω  αναλύσει   τί  είναι   η  εντροπία .
    Οι  "καλοί"  σε  όλο  τον  κόσμο   θέλουν  ΜΕΙΩΣΗ  ΤΗΣ   ΕΝΤΡΟΠΙΑΣ .  Με  απλά  λόγια  ,  όλοι   οι  καλοί  (  ανεξαρτήτως   έθνους ) :
Ενοχλούνται    απο  την  καταστροφή  των  δασών
Ενοχλούνται   απο  την  μόλυνση   που  προκαλεί   η  οικονομία  της   neas   taksis
Ενοχλούνται   απο  την  μείωση   της  βιοποικιλότητας  .
Ενοχλούνται   απο  αυτά  τα  κηρύγματα   περί  "πολυπολιτισμικότητας"  και   μείωσης  της  ανθρώπινης   βιοποικιλότητας   μέσω  της   φυλετικής  ανάμιξης .
Ενοχλούνται  απο  την προέλαση  των  μεταλλαγμένων  και  αντιπαθούν   την  εταιρεία  που  τα  παράγει
Έχω  την  ΙΣΧΥΡΗ  ΥΠΟΨΙΑ   ότι  όλοι   οι  καλοί  ( ανεξαρτήτως   έθνους )  θαυμάζουν   τους  αρχαίους   Έλληνες   φιλοσόφους .    'Οπως   ο  ελληνικής   καταγωγής   κακός   έλκεται  και  συνεργάζεται   με  τον  βουλγαρικής   καταγωγής   κακό  ( εναντίον  του  ελληνικού  και  βουλγαρικού   έθνους )  έτσι  και  εγώ  αισθάνομαι   μια  συμπάθεια   προς  τον  Βούλγαρο  που   έχει  κάτω  απο  το  μαξιλάρι  του   τον  Αναξίμανδρο  ενώ  αισθάνομαι  μια   έντονη  αντιπάθεια  προς   τον  γνωστό     σαπιοκοιλιά  του  ελληνικού   κοινοβουλίου και  τους   ομοϊδεάτες    του   (  να  μην  λέμε  ονόματα   και  δίνουμε  λαβές ... ) .
    Όπως   οι  κακοί    έχουν   δικτυωθεί   και  έχουν   δημιουργήσει  έναν  ιστό  που   ονομάζεται   "nea   taksi"   έτσι  και  οι  καλοί  ( οι  ΜΕΙΩΤΕΣ  ΤΗΣ  ΕΝΤΡΟΠΙΑΣ )   ήρθε  η  ώρα  να  δικτυωθούν  και  να  κάνουν  τον  δικό  τους   ιστό ,  το  δικό  τους    ΠΑΓΚΟΣΜΙΟ  ΔΙΚΤΥΟ .
    Αυτό   πρεσβεύω  οτι   θα  είναι  το    περίφημο   ΠΕΡΑΣΜΑ  ΣΤΗΝ   5η  ΔΙΑΣΤΑΣΗ ! 
    Δεν  γνωρίζω   απο  ποιόν   ξεκίνησε   αυτή  η  ιστορία .
    Ήταν   κάποιος   προικισμένος  με  διόραση ; 
    Ήταν  η  nea  taksi  (  γνωρίζουμε  άλλωστε  πόσο   αρέσκεται στο  να  προωθεί   τέτοιες  ιδέες ) ; 
    Αν  ήταν  κάποιος   προικισμένος   σοφός   οφείλουμε   να  διαδώσουμε  ( στα  Βαλκάνια   και  σε  όλο  τον  κόσμο ) αυτό  το  κείμενο   για  να  τον  επαληθεύσουμε  και  να  τον  τιμήσουμε .
    Αν  ήταν  η  nea  taksi   οφείλουμε   να   διαδώσουμε  αυτό  το  κείμενο  ώστε   να  στρέψουμε  το  παραμύθι  της   εναντίον  της  !