Σάββατο 6 Ιουνίου 2020

Κάποιοι ΔΕΝ θέλουν να φανεί η αλήθεια, γιατί η Αλήθεια ΔΕΝ τους συμφέρει


Κάποιοι ΔΕΝ θέλουν να φανεί η αλήθεια, γιατί η Αλήθεια ΔΕΝ τους συμφέρει
Το έστειλε ο Παύλος Δημητριάδης
Γράφει ο Κυτίνος Ευάγγελος
Εισαγωγή
    Τις τελευταίες ημέρες έχουμε πολλά επίκαιρα και σημαντικά γεγονότα.
    Σήμερα θα προσπαθήσουμε να σχολιάσουμε δυο από αυτά…
Το παγόβουνο…
    Μέσα από τα πολιτικά κόμματα, την τηλεόραση, κλπ έχουμε γνωρίσει διάφορους «αστέρες», που τελικά αποδείχτηκαν κατώτεροι των προσδοκιών μας.
    Ας μην τους αναφέρω.
    Πρόσφατα όμως όλοι οι Έλληνες είχαμε τη χαρά να γνωρίσουμε ένα πραγματικό Αστέρι.
    Της Επιστήμης, της Κοινωνικής Αρετής, της Ανθρωπιάς, της Σεμνότητας, κλπ.
    Το όνομά του: Σωτήρης Τσιόδρας.
    Με πραότητα, ηρεμία, ήθος μπήκε σε όλα τα Ελληνικά σπίτια και μας καθοδήγησε με τον καλύτερο τρόπο σε αυτή την πρωτοφανή, παγκόσμια πανδημία.
    Και αφού βγήκε νικητής από αυτή τη μάχη, δεν κάθισε να αναπαυθεί στις δάφνες του, να απολαύσει τιμές και δόξες, αλλά αποσύρθηκε σεμνά στο σπίτι του, στο ιατρικό λειτούργημά του, στους φοιτητές του, στον προηγούμενο βίο του.
    Μου θύμισε τον Λεύκιο Κιγκινάτο, έναν υποδειγματικό Ρωμαίο πολίτη…
    Από τη Φυσική ξέρουμε ότι σε ένα παγόβουνο βλέπουμε μόνο την κορυφή ή το 5% του όγκου του.
    Έτσι έγινε και τώρα.
    Κάθε μέρα βλέπαμε τις δυο κορυφές του παγόβουνου:
    τον Σωτήρη Τσιόδρα {1965, Γιατρός από το Πανεπιστήμιο Αθηνών, πολλές Μεταπτυχιακές σπουδές στις ΗΠΑ, τακτικός καθηγητής της Ιατρικής σχολής του ΕΚΠΑ, έγγαμος με 7 παιδιά, με τεράστιο επιστημονικό βιογραφικό, κλπ}
    τον Νίκο Χαρδαλιά {1968, απόφοιτος Βαρβακείου, σπούδασε με υποτροφία στην Αγγλία, αιρετός Δήμαρχος Βύρωνα επί 3 τετραετίες, έγγαμος με 1 κόρη, με άριστη γνώση αγγλικής και γαλλικής γλώσσας, υφυπουργός Πολιτικής Προστασίας}.
    Δυστυχώς ΔΕΝ βλέπαμε το υπόλοιπο μέρος του παγόβουνου.
      -Τα μέλη των πολλών επιτροπών, με επιστήμονες διαφόρων ειδικοτήτων,
      -Τους γιατρούς όλων των νοσοκομείων, κλινικών, εργαστηρίων, κλπ
      -Τους νοσηλευτές των νοσοκομείων,
     – Τους διοικητικούς, τραυματιοφορείς, οδηγούς ασθενοφόρων, κλπ,
      -Την κυβέρνηση, που «συνεμορφώθη προς τας υποδείξεις» των ειδικών και τις εφάρμοσε για όλους τους πολίτες,
      -Την Ιεραρχία που με αίσθημα ευθύνης «έκλεισε τις Εκκλησίες»,
      -Τους ένστολους (αστυνομία, στρατό, λιμενικό, κλπ) που επιτηρούσαν,
      -Τους αμέτρητους και ανώνυμους Έλληνες πολίτες που εφάρμοσαν τα μέτρα, που «έμειναν σπίτι», που έφεραν αυτό το τελικά θετικό αποτέλεσμα.
    Αντί να θρηνήσουμε περίπου 14.000 θανάτους, είχαμε μόνο 175. Δηλ. ΟΛΟΙ μαζί σώσαμε περίπου 14.000 Έλληνες από το θάνατο.
    Μπορεί όλοι να λέμε για τις νίκες του Μ. Αλεξάνδρου, αλλά ο στρατηλάτης είχε δίπλα του στρατηγούς, πεζικό, ιππικό, εφοδιασμό, γεωγράφους, κλπ.
    Έτσι και τώρα.
    Στέλνουμε τα συγχαρητήρια στους σωστούς, ικανούς, άξιους «αρχηγούς» για να τα μοιράσουν σε όλο το παγόβουνο που λειτούργησε τέλεια.
    Στο θέμα «αντιμετώπιση πανδημίας» όλοι πήραν άριστα!!!
Αξιοκρατία
    Ένα ζητούμενο στην Ελλάδα εδώ και πολλές δεκαετίες είναι η «αξιοκρατία» και όχι η «κομματοκρατία».
    Πολλοί πολίτες θα ήθελαν να βάζουμε «τον κατάλληλο άνθρωπο στην κατάλληλη θέση» και όχι έναν ατάλαντο απλά επειδή είναι μέλος του κόμματος!
    Με τον Τσιόδρα και τον Χαρδαλιά θεωρώ ότι είδαμε μια από τις καλύτερες επιλογές προσώπων για τις αντίστοιχες θέσεις…
    Μακάρι η αξιοκρατία μελλοντικά να επεκτείνεται σε όλους τους τομείς του ιδιωτικού και του δημόσιου τομέα…
    Μακάρι οι κομματικοί να βγάλουν τις παρωπίδες τους και να δουν ότι υπάρχουν Άξιοι και Ικανοί Έλληνες  που ΔΕΝ ανήκουν σε κανένα κόμμα…
Κάμερες και υποκρισία…
    Πριν λίγο καιρό στις ΗΠΑ συνέβη το εξής.
    Δυο μαθήτριες άλλαξαν σχολείο.
    Στο νέο σχολείο ο μαθηματικός τις ενημέρωσε για το εξής:
    -Δεν ξέρω τι υποχρεώσεις είχατε στο προηγούμενο σχολείο σας, αλλά εμείς εδώ στα μαθηματικά έχουμε μεγάλο τετράδιο στο οποίο γράφουμε με το χέρι μας όλες τις εργασίες, και με το χέρι μας κάνουμε όλα τα απαιτούμενα σχήματα. Σας παρακαλώ λοιπόν να δείτε από τους συμμαθητές σας τι κάνουμε και να κάνετε κι εσείς το ίδιο. Στο τέλος κάθε μήνα παίρνω όλα τα τετράδια σπίτι μου, τα βλέπω και τα βαθμολογώ
    Μετά από μια εβδομάδα ο καθηγητής ρώτησε τα κορίτσια:
    -Πήρατε τετράδια, αρχίσατε να γράφετε τις εργασίες; Χωρίς τετράδια ΔΕΝ πρόκειται να πάρετε προβιβάσιμο βαθμό!
    Μια ώρα μετά το σχόλασμα ο διευθυντής του σχολείου πήρε τηλεφώνημα από τις μητέρες των δυο κοριτσιών. Κατηγορούσαν τον καθηγητή ότι έκανε σεξουαλικές θωπείες στα κορίτσια στην ώρα του διαλείμματος.
    Ο Διευθυντής τους είπε να είναι αύριο στο γραφείο του με τα κορίτσια τους.
    Την επόμενη στο γραφείο του διευθυντή, παρουσία και του καθηγητή και των μητέρων τους τα δυο κορίτσια επανέλαβαν ότι ο καθηγητής τις κράτησε κοντά του στο διάλειμμα και όταν η τάξη άδειασε, άρχισε να τις χαϊδεύει !!!
    Τότε ο διευθυντής τους είπε:
    Από χτες μίλησα με τον καθηγητή σας και μου είπε ότι αυτό που λέτε είναι ψευδέστατο, ανύπαρκτο, συκοφαντικό και τιμωρητέο. Επειδή ήρθατε πρόσφατα στο σχολείο μας ΔΕΝ ξέρετε ότι όλες οι αίθουσες έχουν κρυφές κάμερες παρακολούθησης.
    Ελάτε να δούμε μαζί πως τελείωσε το μάθημά σας χτες.
    Φυσικά ΟΛΟΙ είδαν ότι ο καθηγητής είναι αθώος και ΔΕΝ συνέβη τίποτε !
    Αποτέλεσμα: Οι δυο μαθήτριες, με απόφαση του συλλόγου καθηγητών εκδιώχθηκαν από όλα τα σχολεία της περιοχής!
    Ρωτάω: Αν ΔΕΝ υπήρχε η κάμερα πώς ο καθηγητής θα αποδείκνυε την αθωότητά του; Πως θα δικαιολογούσε στη γυναίκα του, στα παιδιά του, στους συναδέλφους του, στους φίλους του, τι ακριβώς συνέβη;
    Όλο και κάποιοι θα πίστευαν ότι «τις χούφτωσε»…
Αψευδής μάρτυρας
    Γι αυτό η κάμερα – ως  αντικειμενικός παρατηρητής και καταγραφέας της αλήθειας –  έχει γίνει αποδεκτή παντού. Σε Αμερική, Ρωσία, Αυστραλία, Κίνα, Ιαπωνία, κλπ.
    Σε σχολεία, πανεπιστήμια, νοσοκομεία, γραφεία, σε Εθνικές οδούς, σε αυτοκίνητα (που έχουν ενσωματωμένη κάμερα πάνω στον καθρέφτη), σε τρένα, σε καταστήματα (μέσα και έξω), σε τράπεζες, σε ξενοδοχεία (ακόμη και στο ασανσέρ), σε πισίνες, σε πλαζ, κλπ. Δηλ. παντού.
    Σε ΟΛΑ τα κράτη του κόσμου, οι νομοταγείς πολίτες έχουν αποδεχτεί ότι οι κάμερες ενισχύουν τους αθώους και καταδικάζουν τους ενόχους. Έτσι τις έχουν αποδεχτεί ως συμμάχους και λειτουργούν μέρα και νύχτα παντού.
    Από τις κάμερες ψάχνουμε να βρούμε ποιος έριξε βιτριόλι σε μια κυρία στην Καλλιθέα, οι κάμερες δείχνουν αν φέρθηκαν σωστά οι διαδηλωτές ή οι αστυνομικοί, οι κάμερες δείχνουν τι γίνεται στο σπίτι όταν οι γονείς είναι στη δουλειά τους, οι κάμερες μας «βλέπουν» στην είσοδο της τράπεζας και μπροστά στον ταμία, όπως «βλέπουν» και τους υπαλλήλους της Τράπεζας.
    Κι ενώ οι κάμερες λένε την αντικειμενική αλήθεια, προφανώς θα δείχνουν ποιος καθηγητής «κάνει μάθημα ποιότητας» και «ποιος κοροϊδεύει την κοινωνία»…
    Όλοι θυμόμαστε εκπαιδευτικούς που μας «ζόρισαν», που είχαν απαιτήσεις, που μας έμαθαν να σκεφτόμαστε… Και ΔΕΝ θυμόμαστε κάποιους που μας έπιαναν κουβέντα για αθλητισμό, πολιτική, εξωσχολικές δραστηριότητες κλπ.
    Καταλάβατε λοιπόν ποιοι καθηγητές ΔΕΝ θέλουν τις κάμερες;
    Κι ένα τελευταίο. Μας λένε για προσωπικά δεδομένα… Ας γελάσουμε!!
    Αν κοιτάξουν όλα τα κινητά τηλέφωνα των μαθητών θα δουν «σκηνές απείρου κάλλους». Θα δουν τι ακριβώς συμβαίνει και στις τάξεις, και στην αυλή, και στις τουαλέτες, και σε άλλους χώρους των σχολείων, και σε κάποιες πολυήμερες εκδρομές, με όλα τα πρόσωπα των πρωταγωνιστών φανερά, χωρίς κανένας να ντρέπεται για ότι κάνει…
    Τόσα χρόνια που οι κάμερες των κινητών λειτουργούν ασύστολα, παντού, ΔΕΝ ενόχλησαν! Θα ενοχλήσουν ΑΝ μπουν στην επίσημη τάξη!!!
Επίλογος
    ΔΕΝ λέω περισσότερα, αλλά η υποκρισία κάποιων δεν έχει όρια.
    Όλοι ξέρουμε ότι η κάμερα δείχνει την πραγματικότητα, δηλ. την αλήθεια.
    Κάποιοι ΔΕΝ θέλουν να φανεί η αλήθεια,  γιατί η Αλήθεια ΔΕΝ τους συμφέρει…
    Ο Αριστοτέλης έχει πει ότι η εξίσωση των άνισων, είναι μεγάλη αδικία.
    Η ΜΗ αξιολόγηση των εκπαιδευτικών είναι πράξη άδικη, γιατί είναι ισοπέδωση των πολλών καλών, ικανών, άξιων.
    Και αυτή την αδικία την επιβάλουν οι μέτριοι, οι κακοί, οι αδιάφοροι, με διάφορες προφάσεις… Για πόσο ακόμη;
    Επειδή υπήρξα μάχιμος εκπαιδευτικός επί πολλές δεκαετίες, δεν θέλω να πω περισσότερα τώρα…

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου