Γιατί πετούν 60.000 τόνους τρόφιμα τον μήνα στη Βενεζουέλα του Μαδούρο που λιμοκτονεί

ΔΙΕΘΝΗ ΘΕΜΑΤΑ   

Γιατί πετούν 60.000 τόνους τρόφιμα τον μήνα στη Βενεζουέλα του Μαδούρο που λιμοκτονεί

Το ένα πέμπτο της παραγωγής τροφίμων ή το 13% της εθνικής κατανάλωσης καταλήγει στις χωματερές

http://roykoymoykoy.blogspot.gr/

https://thessbomb.blogspot.com

    Η Βενεζουέλα του Μαδούρο είναι στα πρόθυρα του λιμού. Οι εικόνες εξαθλιωμένων πολιτών που στέκονται στις ουρές για ένα πιάτο φαγητό ή που ψάχνουν στα σκουπίδια για κάτι φαγώσιμο είναι καθημερινές και έχουν κάνει τον γύρο του κόσμου ουκ ολίγες φορές. Κι όμως… σε αυτή την ίδια χώρα χιλιάδες τόνοι τροφίμων καταλήγουν κάθε μήνα στις χωματερές.
    Για την ακρίβεια, 60.000 τόνοι τον μήνα ή το 13% της εθνικής κατανάλωσης που τελικά… δεν καταναλώνεται από κανέναν, αφού η έλλειψη καυσίμων αναγκάζει τους αγρότες να μην μπορούν να μαζέψουν και να διανείμουν στην αγορά τα προϊόντα τους, σύμφωνα με στοιχεία που συγκέντρωσαν παραγωγοί και διανομείς.
    Περίπου το 21% των παραγόμενων τροφίμων κατά το α’ εξάμηνο του έτους δεν θα καταναλωθεί. Αν και το ποσοστό αυτό παραμένει χαμηλότερα σε σχέση με τα αντίστοιχα σε κάποιες ανεπτυγμένες χώρες, σίγουρα κρούει τον κώδωνα του κινδύνου, δεδομένου ότι η Διεθνής Ομάδα Κρίσεων προειδοποιεί ότι η Βενεζουέλα είναι στα πρόθυρα του λιμού.
    Το καθεστώς του Νικολά Μαδούρο έχει βρεθεί αντιμέτωπο με τις ελλείψεις καυσίμων από τον περασμένο Μάρτιο, καθώς ένας συνδυασμός κακοδιαχείρισης στα διυλιστήρια και αμερικανικών δασμών μείωσαν την παραγωγή και τις εισαγωγές βενζίνης σχεδόν στο μηδέν.
    Αν και οι αποστολές από το Ιράν ξαναγέμισαν τα πρατήρια υγρών καυσίμων, οι ελλείψεις προκάλεσαν τεράστια προβλήματα σε ένα ήδη προβληματικό δίκτυο διανομής τροφίμων.
    Τα καύσιμα είναι ακόμα εξαιρετικά δυσεύρετα ή υπερβολικά ακριβά για τους αγρότες προκειμένου να μπορέσουν να συλλέξουν και να διανείμουν σωστά τα προϊόντα τους.
    Η κατάσταση απειλεί να επιδεινώσει τα νούμερα των ανθρώπων που υποσιτίζονται, καθώς το ένα τρίτο του πληθυσμού εκτιμάται ήδη ότι δεν έχει διατροφική ασφάλεια και πρέπει να ενισχυθεί από το παγκόσμιο επισιτιστικό πρόγραμμα (World Food Programme).
    Αλλες δυσκολίες όπως τα lockdown που εμποδίζουν τους αγρότες να φτάσουν στην πρωτεύουσα αλλά και η έλλειψη πιστώσεων ώστε να συνεχίσουν να παράγουν αγαθά, κρατούν τα τρόφιμα μακριά από τα ράφια των σούπερ μάρκετ και από το τραπέζι των καταναλωτών..