ΕΠΕΤΕΙΑΚΑ ΙΣΤΟΡΙΚΑ ΠΡΟΣΩΠΑ
Γρηγόρης Αυξεντίου 1928 – 1957
Ήρωας
του ελληνοκυπριακού
αγώνα κατά των άγγλων δυναστών στη μεγαλόνησο.
Γεννήθηκε στο χωριό Λύση Αμμοχώστου στις 22 Φεβρουαρίου
1928. Με την αποφοίτησή του από
το γυμνάσιο μετέβη στην Ελλάδα για να σπουδάσει στη Στρατιωτική
Σχολή Ευελπίδων. Μπήκε
τελικά στη Σχολή Εφέδρων Αξιωματικών
και παράλληλα μελετούσε για να εγγραφεί στη Φιλοσοφική.
Υπηρέτησε στα ελληνοβουλγαρικά σύνορα ως Ανθυπολοχαγός πεζικού και μετά
επέστρεψε στην Κύπρο, όπου εργάστηκε ως οδηγός ταξί.
Στις 20 Ιανουαρίου
1955 έγινε η πρώτη συνάντηση
του Αυξεντίου με
τον Γεώργιο Διγενή - Γρίβα,
που ήταν αρχηγός της Ε.Ο.Κ.Α.
(Εθνική Οργάνωση Κυπρίων Αγωνιστών) και μπήκε στον αγώνα κατά των Άγγλων. Την άνοιξη του ιδίου χρόνου συμμετείχε στις
επιθέσεις κατά της Ηλεκτρικής Εταιρείας
και του Ραδιοφωνικού Σταθμού της
Λευκωσίας.
Πολύ γρήγορα διακρίθηκε για τις ηγετικές
του ικανότητες και του δόθηκε η θέση του
υπαρχηγού της Ε.Ο.Κ.Α,
της μεγαλύτερης απελευθερωτικής οργάνωσης στο νησί, με κύριο στόχο την Ένωση
της Κύπρου με την Ελλάδα. Κατά τη διάρκεια της σύντομης αντιστασιακής του
δράσης έλαβε τα ψευδώνυμα «Ζήδρος», «Ρήγας», «Αίαντας»,
«Άρης», «Μάστρος»
και «Ζώτος».
Οι Άγγλοι κατακτητές έκαναν πολλές
προσπάθειες για να τον συλλάβουν και τον επικήρυξαν με 5.000 λίρες. Ο Αυξεντίου
πάντα τους ξέφευγε και ποτέ δεν έχασε το κουράγιο του. Μια φορά μεταμφιέστηκε
σε καλόγερο και κέρασε τους άγγλους διώκτες του χωρίς να τον αναγνωρίσουν. Στις
10 Ιουνίου του 1955 βρήκε την ευκαιρία να παντρευτεί την
αγαπημένη του Βασιλική στο μοναστήρι
του Αχειροποιήτου.
Στις 12 Δεκεμβρίου
1955 ο Αυξεντίου και όλη η ιεραρχία της ΕΟΚΑ παγιδεύτηκαν από τους Βρετανούς στο όρος Τρόοδος, κοντά στο χωριό Σπίλια.
Ο Αυξεντίου, όχι
μόνο οδήγησε τους συντρόφους του σε ασφαλές μέρος, αλλά άφησε τους Άγγλους να αλληλοπυροβολούνται και να
έχουν πολλά θύματα.
Στα τέλη Φεβρουαρίου 1957 οι
αγγλικές δυνάμεις ασφαλείας έλαβαν την πληροφορία από ένα βοσκό ότι ο Αυξεντίου και η ομάδα του
κρύβονται σε μια σπηλιά πλησίον της Μονής
Μαχαιρά στο όρος Τρόοδος. Αμέσως, απόσπασμα από 60 στρατιώτες έφθασε εκεί το απόγευμα της 2ας Μαρτίου. Περικύκλωσε τη σπηλιά και κάλεσε τον Αυξεντίου να παραδοθεί. Ο
επικεφαλής του βρετανικού αποσπάσματος, ανθυπολοχαγός Μίντλετον, πλησίασε την είσοδο της σπηλιάς και φώναξε: «Ρίξε τα όπλα
σου και παραδώσου, αλλιώς θα επιτεθούμε». Κάποιος απάντησε: «Καλά παραδινόμαστε». Τέσσερις άνδρες βγήκαν έξω, όχι και ο Αυξεντίου. Ο Μίντλετον
τον κάλεσε και πάλι να παραδοθεί, αλλά έλαβε την υπερήφανη απάντηση «Μολών λαβέ».
Αμέσως, τέσσερις στρατιώτες όρμησαν μέσα
στην σπηλιά. Ο Αυξεντίου
τους υποδέχτηκε με καταιγιστικά πυρά. Οι τρεις Βρετανοί οπισθοχώρησαν έντρομοι,
ο τέταρτος, ένας δεκανέας, έπεσε νεκρός. Ο Μίντλετον
ζήτησε ενισχύσεις, οι οποίες κατέφθασαν αμέσως με ελικόπτερα. Η μάχη συνεχίσθηκε για 10 ώρες, χωρίς
αποτέλεσμα για τους επιτιθέμενους. Μπροστά στο αλύγιστο θάρρος του Αυξεντίου και αφού
χρησιμοποίησαν όλων των ειδών τα όπλα, οι Βρετανοί έρριψαν στη σπηλιά βόμβες πετρελαίου. Τεράστιες φλόγες κάλυψαν το σπήλαιο, για να
τυλίξουν σε λίγο το κορμί του Αυξεντίου.
Η μάχη τελείωσε στις 2 το βράδυ της 3ης Μαρτίου
1957. Το
πτώμα του ηρωικού πατριώτη βρέθηκε απανθρακωμένο και τάφηκε την επομένη στις Κεντρικές Φυλακές Λευκωσίας, στο χώρο που
είναι γνωστός σήμερα ως «Τα Φυλακισμένα
Μνήματα». Ο Γρηγόρης
Αυξεντίου ήταν μόλις 29 ετών.
ΘΑ ΗΘΕΛΑ Ν’ ΑΝΑΨΕΙ ΜΙΑ ΦΩΤΙΑ
ΑπάντησηΔιαγραφήΘα ήθελα ν’ ανάψει μια φωτιά
στης σχόλης την ακύμαντη αιθάλη
μες στις ψυχές ν’ αστράψει μπαρουτιά
και να γενεί μια πυρκαγιά μεγάλη
σαν κάποτε παλιά`
των σαλπισμάτων ν’ ακουστεί η λαλιά
που θρόιζε ονείρατα μεγάλα
και ζούσε και φιλούσε την Ελλάδα.
Θα ήθελα ν’ ανάψει μια φωτιά
του πνεύματος, της αρετής και του ήλιου
του Λεωνίδα και του Διάκου η αποκοτιά
τ’ ολόγραμμα του δείπνου του γαμήλιου
με την ελευθεριά`
της Κύπρου, της Ελλάδας η χροιά
τ’ Αλέξανδρου, του Τάσσου η διαθήκη
να φέρει της Ανάστασης τη νίκη.
Θα ήθελα ν’ ανάψει μια φωτιά
μες στην καρδιά σαν κάποτε, μεγάλη,
σαν τη φωτιά που είχαν στη ματιά
της Κύπρου τα Ελληνόπουλα, που θάλλει
σαν πάντα στις κορφές`
του Αυξεντίου και Καραολή
Μάρκου, Αβραάμ και Σολωμού η ώρα
σαν κείνη εκεί του ημίθεου Ευαγόρα.
Θα ήθελα ν’ ανάψει μια φωτιά
Να διώξει του Αττίλα την ψευτιά!
31/1/2018
Ιωάννης Παναγάκος
Β΄ Βραβείο στον 8ο Παγκόσμιο Λογοτεχνικό Διαγωνισμό έτους 2017 του Ελληνικούς Πολιτιστικού Ομίλου Κυπρίων Ελλάδας (Ε.Π.Ο.Κ.). στην κατη-γορία «Μουσικός Στίχος».