ΟΙ ΦΙΛΕΛΛΗΝΕΣ ΣΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΤΗΣ ΑΝΕΞΑΡΤΗΣΙΑΣ ΜΑΣ

ΕΟΡΤΑΣΤΙΚΑ

ΟΙ ΦΙΛΕΛΛΗΝΕΣ ΣΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΤΗΣ ΑΝΕΞΑΡΤΗΣΙΑΣ ΜΑΣ

http://roykoymoykoy.blogspot.gr/

Ιωάννης Μ. Ασλανίδης Αντγος ε.α. Επίτιμος Δκτής της Σ.Σ.Ε.

-           Ο Φιλελληνισμός είναι ένας όρος που μαρτυρείται ήδη από το 1761. Από τα τέλη του 18ου αιώνα δήλωνε στην ουσία, την ιδεολογική και πολιτική στάση που αναπτύχθηκε κυρίως στις Ευρωπαϊκές χώρες και στην Αμερική. Αποσκοπούσε δε τόσο στην ηθική, όσο και στην υλική Ενίσχυση του Ελληνισμού κατά την Τουρκοκρατία και κατά την διάρκεια της Επαναστάσεως του 1821.

-           Στους Φιλέλληνες συγκαταλέγονται άνθρωποι από όλες τις κοινωνικές ομάδες της Ευρωπαϊκής Ηπείρου και όχι μόνο.

Ρομαντικοί ιδεαλιστές

Λάτρεις της Αρχαίας Ελλάδος

Πολιτικοί

Στρατιωτικοί Απόστρατοι

Διωκόμενοι για την δράση τους Επαναστάτες

Έμποροι

Τραπεζίτες

Μέλη εκπαιδευτικών ή θρησκευτικών Ιδρυμάτων

Επίσης Ευγενείς, όπως π.χ. ο Ιταλός κόμης Σανταρόζα, κ.λπ.

-           Το 1821 η Ευρώπη επηρεασμένη από την «Ιερή Συμμαχία», καταδικάζει επίσημα την Ελληνική Επανάσταση, με επικεφαλή τον Αυστριακό καγκελάριο Μέτερνιχ.

-           Δεν έφεραν αποτέλεσμα, ούτε οι προσπάθειες του Έλληνα υπουργού εξωτερικών της Ρωσίας Ιωάννη Καποδίστρια, ο οποίος προσπάθησε να πείσει τον Τσάρο να βοηθήσει τους Έλληνες ούτε και οι τουρκικές ακόμη θηριωδίες, δεν έφεραν αποτέλεσμα. Μάλιστα ο Καποδίστριας απομακρύνθηκε από την θέση του και τότε ο Μέτερνιχ έγινε κυρίαρχος του διπλωματικού παιχνιδιού.

-           Τον τρίτο όμως χρόνο η πορεία του Αγώνα και οι θυσίες των Ελλήνων προκαλούν την συμπάθεια των Άγγλων και όχι μόνον. Αυτό συμπαρασύρει και την ομόδοξη Ρωσία που έχει βλέψεις στην Ανατολική Μεσόγειο και δεν θέλει να χάσει την πρωτοβουλία των διπλωματικών κινήσεων.

Εκτός από τα συμφέροντα των Μεγάλων Δυνάμεων, ανάμεσα στους απλούς ανθρώπους, δημιουργήθηκε μεγάλη συγκίνηση, αγάπη, και ενδιαφέρον για τον αγώνα και την αυτοθυσία των επαναστατημένων Ελλήνων.

Η αγάπη αυτή των ξένων για τους επαναστατημένους Έλληνες ονομάστηκε Φιλελληνισμός.

-           Τα πρώτα ενεργά φιλελληνικά σωματεία εμφανίσθηκαν τον Αύγουστο του 1821 στη ΒΕΡΝΗ της ΕΛΒΕΤΙΑΣ και στην ΣΤΟΥΤΓΑΡΔΗ της ΓΕΡΜΑΝΙΑΣ.

-           Στην ΓΑΛΛΙΑ και στην ΑΓΓΛΙΑ η ίδρυση Κομιτάτων καθυστέρησε έως το 1823.

-           Το 1825 παρουσιάστηκε έντονη φιλελληνική κίνηση. Ιδρύθηκαν: το κομιτάτο του ΠΑΡΙΣΙΟΥ, η Société Philanthropique en faveur des Grecs και ακόμη το κομιτάτο της Μασσαλίας και υπήρξε συνέχεια.

-           Το 1825, ο Αξιωματικός του Βοναπαρτικού Στρατού, Κάρολος Φαβιέρος, ανέλαβε να συντονίσει το νέο κύμα εθελοντών, που αποτελείτο από Ιταλούς καρπονάρους (Καρβουνιάρης, μυστική εταιρεία, ιδρύθηκε στη Ν. ΙΤΑΛΙΑ, με όρκο να πολεμούν κάθε Τύραννο) και Γάλλους Βοναπαρτιστές, όπως ήταν και ο ίδιος.

-           Η πρώτη αποστολή Φιλελλήνων φθάνει τον Ιούνιο του 1821, με έξοδα του Δημητρίου Υψηλάντη.

-           Η δεύτερη αποστολή φθάνει δύο μήνες αργότερα με επικεφαλής τον εύπορο Βρετανό Αξιωματικό Τόμας Γκόρντον.

-           Το πρώτο τάγμα των Φιλελλήνων, συγκροτείται τον Μάιο του 1822, με βάσει τους Γαλλικούς Στρατιωτικούς κανονισμούς. Δυστυχώς το Τάγμα των αυτό συμμετείχε στην άτυχη μάχη του ΠΕΤΑ (4 Ιουλίου 1822) και διαλύεται με πολύ μεγάλες απώλειες. Από το σώμα αυτό των Φιλελλήνων (Ιταλοί, Γερμανοί, Γάλλοι, Ελβετοί, Βέλγοι, Ολλανδοί, Δανοί, Σουηδοί, Πολωνοί) μόνο 20 σώθηκαν, ανάμεσά στους νεκρούς και ο Διοικητής του τακτικού στρατεύματος συνταγματάρχης Πιέτρο Ταρέλλα

-           Ο υπέρλογος Ηρωισμός των Ελλήνων, έπεισε τους Ευρωπαίους να πιστέψουν ότι, οι αρματωλοί και οι κλέφτες και οι υπέροχοι οπλαρχηγοί ήταν απόγονοι των Αρχαίων Ελλήνων, που θαύμαζαν για τον πολιτισμό τους.

-           Η πραγματικότητα είναι πως ο ξεσηκωμός της μικρής Ελλάδας ενάντια στο βάρβαρο Τούρκο κατακτητή συγκίνησε βαθιά πολλούς ευγενείς ανθρώπους πολιτισμένων Κρατών.

-           Φιλέλληνες, ξένοι υπήκοοι, απ’ όλα σχεδόν τα Ευρωπαϊκά κράτη και όχι μόνον, έδωσαν περιουσίες, συμμετείχαν στις πολεμικές επιχειρήσεις, δημιούργησαν έργα τέχνης και πρόβαλλαν τον Ελληνικό Αγώνα στο εξωτερικό.

-           Μεγάλη συμβολή για την δημιουργία αυτού του φιλελληνικού ρεύματος έχουν οι περιηγητές του 17ου και 18ου αιώνα, οι οποίοι έγραψαν τις εντυπώσεις τους για τους Έλληνες και τα προβλήματά τους εξ αιτίας της Τουρκικής Σκλαβιάς. Ο Φρανσουά Πουκεβίλ, Γάλλος Φιλέλληνας, ιστορικός, ιατρός, διπλωμάτης και ακαδημαϊκός, περιήλθε την Ελλάδα ως περιηγητής και χάρη στις προσπάθειές του για την δικαίωση του αγώνα των Ελλήνων θεωρείται ο Πατέρας του Φιλελληνισμού.

-           Ο Φιλελληνισμός βοήθησε σημαντικά τους Έλληνες, τόσο με την αποστολή χρημάτων και εθελοντών, αλλά και με την πίεση που άσκησε στις ευρωπαϊκές Κυβερνήσεις υπέρ των Ελλήνων. Είναι αλήθεια ότι ο Ρομαντισμός βρήκε στην επανάσταση του υπόδουλου Ελληνικού Έθνους μια άξια πηγή έμπνευσης για να εκφράσει, το δράμα, το θάρρος και τον αγώνα των Ελλήνων για Ελευθερία… Η Ελλάδα ξαναζούσε κάτι από την αρχαία της δόξα.

-           Όπως γνωρίζουμε, η συνδιάσκεψη του Βερολίνου (Μάρτιος 1881) επιδίκασε στην Ελλάδα, την Θεσσαλία μέχρι τον Όλυμπο και την Ήπειρο μέχρι τον ποτ. Καλαμά. Βέβαια τελεσίδικα τότε παραχωρήθηκαν στην Ελλάδα μόνο το διαμέρισμα της Θεσσαλίας και από την Ήπειρο το διαμέρισμα της Άρτας.

Στην «Ιστορία του Ελληνικού Έθνους», ο Παπαρρηγόπουλος γράφει: <<..τούτο επιτεύχθη, χάριν των προσπαθειών της Αγγλίας, και ειδικότερα του φιλέλληνα Πρωθυπουργού αυτής Γλάδστωνα. Διότι! οι Γάλλοι και οι Ρώσοι παρά τις εκκλήσεις του αδιαφόρησαν, η δε Γερμανία και Αυστρία στάθηκαν εναντίον της Ενώσεως..>>.

Είναι χαρακτηριστικό αυτό που είπε ο Γλάδστων μετά την Επέκταση των Ελληνικών συνόρων στην Θεσσαλία και την Άρτα: «Ποτέ άλλοτε στην ζωή μου δεν αισθάνθηκα μεγαλύτερη χαρά, από αυτήν που ένοιωσα όταν έγινε η αναίμακτη ένωση της Θεσσαλίας με την Μητέρα Ελλάδα».

    Τα λόγια αυτά είναι γραμμένα με χρυσά γράμματα στον Ανδριάντα του Φιλέλληνα Γλάδστων που τοποθετήθηκε μπροστά στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, εις ένδειξη τιμής και ευγνωμοσύνης, προς τον μεγάλο φιλέλληνα.

    Περνώντας προ καιρού, έξω από το Πανεπιστήμιο Αθηνών, πρόσεξα τρεις φοιτητές να κάθονται στο πεζούλι του Ανδριάντα μπροστά στο Πανεπιστήμιο και να κουβεντιάζουν, ήταν ένα κορίτσι και δύο αγόρια.

    Την στιγμή εκείνη δεν άντεξα στον πειρασμό, και αφού τους χαιρέτησα, τους ρώτησα «μπορώ να σας κάμω μια ερώτηση;». Οι φοιτητές ευγενέστατα μου απαντούν «ευχαρίστως κύριε»… και! τότε τους ερωτώ: «Μήπως γνωρίζετε ποιος είναι αυτός του ανδριάντα και τι ρόλο έπαιξε στην Ελληνική Ιστορία;»

    Οι φοιτητές κοιτάζονται μεταξύ των, με απορία, γυρίζουν, κοιτάζουν το άγαλμα, γυρίζουν και με αμηχανία με απαντούν: «Δυστυχώς κύριε δεν γνωρίζουμε τίποτε».

    Ο Φιλελληνισμός, βέβαια, ως ιδεολογικό κίνημα δεν έχει ημερομηνία λήξεως, έστω κι αν παρουσιάζει διακυμάνσεις που οφείλονται σε πολιτικές συγκυρίες και απογοήτευση ίσως πολλών Φιλελλήνων από τους σύγχρονους Έλληνες.

    Ας αναφερθούμε στοιχειωδώς σε σύγχρονα παραδείγματα φιλελληνισμού, για να κλείσουμε έτσι τα συμπεράσματά μας:

    - Η Γερμανίδα Ιστορικός και συγγραφέας LEONARDA SEELING, εξεγέρθηκε με τα επιτιμητικά δημοσιεύματα του Γερμανικού τύπου. Σύμφωνα με δημοσίευμα της Deutsche Welle, η Καθηγήτρια πρότεινε την επιβολή σε ευρωπαϊκό επίπεδο ενός συμβολικού πολιτιστικού φόρου, για την διάσωση της Ελλάδος.  Πρότεινε όποιος χρησιμοποιεί σήμερα στην Ευρώπη ελληνικές λέξεις, να πληρώνει πέντε λεπτά του ευρώ, για κάθε μια λέξη. Δηλ. μόλις ο Ευρωπαίος πει «ιδέα», «ψυχή», «δημοκρατία», «πολιτική», «μουσείο», κ.λπ. για κάθε μία λέξη να κατακυρώνεται 5 σεντς στον Ελληνικό Δημόσιο Κορβανά.

    - Ο μεγάλος αμερικανός ηθοποιός ΡΟΜΠΙΝ ΟΥΙΛΙΑΜΣ το 2011 είχε εκφράσει τον θαυμασμό του και την αγάπη του για την Ελλάδα, λέγοντας χαρακτηριστικά: «Η ανθρωπότητα οφείλει να υποκλίνεται στην Ελληνική Ιστορία. Και! απευθυνόμενος προς τους Έλληνες, είπε: Μπορεί η οικονομία της χώρας σας να μην πηγαίνει καλά, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι είσαστε ανίσχυροι. Τα οικονομικά δεδομένα αλλάζουν συνεχώς για όλους. Αυτό που δεν αλλάζει είναι η Κληρονομιά, η Ταυτότητά σας. Ο Παρθενώνας δεν φεύγει από την Αθήνα. Είναι εκεί, για να θυμίζει ότι η πρόοδος και η ακμή μπορούν να επιστρέψουν…». Επίσης είπε: «Στην Αγγλία δεν πήγα πουθενά. Τι να δω; Το παλάτι του Μπάκιγχαμ; Δεν με ενδιαφέρει. Όπως και αν πάω στην Γερμανία, δεν θα πάω να δω το τείχος του Βερολίνου. Ωστόσο, την Δήλο, τον Παρθενώνα και τις Μυκήνες δεν μπορείς να τις αγνοήσεις».

    Τέλος, λέει ο ΡΟΜΠΕΡΤ ΛΙΝΤΕΛ, μόλις προ ημερών: «Το Ελληνικό τοπίο αποτελεί την ωραιότερη παρηγοριά για τον Άνθρωπο που θρηνεί τον χαμένο του Παράδεισο».

    Χρέος μας είναι η ευγνωμοσύνη για τ’ ακριβό αγαθό της ελευθερίας να μην αναφέρεται μόνο στους δικούς μας ήρωες προγόνους, αλλά και στους ευγενείς Φιλέλληνες που «απώλεσαν το παν, πλην της τιμής».

    Επιβάλλεται σ’ εμάς τους Έλληνες, όταν εορτάζουμε την ημέρα της Έναρξης των αγώνων, της Εθνικής μας παλιγγενεσίας και της πολιτιστικής μας ελευθερίας, του πιο πολύτιμου αγαθού της ανθρώπινης ζωής, να ενθυμούμεθα, να τιμούμε και να διαιωνίζουμε την Ιστορική γνώση στις νεότερες γεννεές των Ελλήνων. Τους αγώνες, την προσφορά και τις θυσίες των Φιλελλήνων εκείνων, για την Ελευθερία και την πολιτική μας ανεξαρτησία από τον πιο βάρβαρο ζυγό του αλλόφυλου και αλλόθρησκου κατακτητή.

    Λέει ο Πλούταρχος για την Ιστορία: Ευτυχείς είναι οι λαοί που γνωρίζουν την Ιστορία τους, αλλοίμονο στους λαούς που την λησμόνησαν, είναι μοιραίο κάποτε να χαθούν από το πρόσωπο της γης.