ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΙΚΕΣ ΑΝΗΣΥΧΙΕΣ ΚΑΙ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΕΣ
Για την Ελένη που έφυγε τόσο άδικα, απάνθρωπα και τραγικά
Τάσος
Θεοδωρόπουλος
Βουβάθηκε το πέλαγο, η πλάση ανατριχιάζει,
τα κύματα σαστίσανε τους κόπηκε η πνοή,
αναρωτιούνται κι απορούν πως έγινε να βλέπουν
εικόνες απ` τη κόλαση στης Ρόδου το νησί!!
--------------------------------
Άμοιρη κόρη μίσεψες σκληρά
βασανισμένη,
απάνθρωπα και άδικα, μες
τ` αρμυρό νερό
από τα βράχια σ` έριξαν, στα
πόδια ήσουν δεμένη,
τώρα φωνάζεις το γιατί, ψηλά απ` τον Ουρανό!
-----------------------------------
Όρθια αγρίμια μια νυχτιά σου
έστησαν καρτέρι
κι εσύ αθώα σαν παιδί στο δίχτυ να πιαστείς,
δε το χωράει το μυαλό
από ανθρώπων χέρι,
να γίνει τέτοιο φονικό στου
Αιγαίου το νησί!!
---------------------------
Γιατί κοιμούνται οι φύλακες κι είναι λειψοί οι νόμοι
και δάσκαλοι αδιάφοροι στη βία, σ` ενοχές
οι νέοι μας αμέριμνοι , κρύβουν ΄΄ληστές΄΄ οι δρόμοι,
η κοινωνία ατείχιστη, φαύλες
οι εποχές.
--------------------
Γιατί αργούν οι δικαστές να ετυμηγορήσουν,
οι φυλακές στομώσανε, το δίκιο δε κρατεί ,
κι οι βουλευτές στο ρόλο τους,
πώς να νομοθετήσουν,
η ψήφος το συμφέρον τους και ας καεί η γη!!!
---------------------------
Γονείς φροντίστε τα παιδιά, μάθετε τα αγόρια
να σέβονται τα θηλυκά τη
μήτρα της ζωής,
γυναίκες τα `φεραν στο φως ποτέ μη το ξεχάσουν,
πάντα ν` ανταποδίνουνε
φροντίδα απαντοχής.
--------------------------
Ελένη, θρηνεί η μανούλα σου στα μαύρα και το ξέρει ,
κι ο Κύρης σου με σπαραγμό καρδιάς
μοιρολογεί,
καμιά συγνώμη δε μπορεί πια
πίσω να σε φέρει,
ώσπου να σ` ανταμώσουνε
θα `ναι ζωντανοί νεκροί!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου