Ο Σαύρας
Ήντουνε μια
βολά ένας μάγκας. Παμείνος (απ’ το
Παμεινώντας) το ψιλό του, Χλέμπουρας το χοντρό του. Κανένας δεν ήξερε μήτε το χοντρό του, μήτε το
ψιλό του. Όλοι τον φωνάζανε «Σαύρα». Χαμαιλέοντα θέλανε να το πούνε, γιατί άλλαζε
συνέχεια χρώματα, αλλά σάματις ξέρανε οι μάγκες τι ήταν ο χαμαιλέοντας; Ενώ τις
σαύρες όλο και τις είχανε δει. Άσε που νομίζανε ότι ο χαμαιλέων μπορεί να ήταν
και λιοντάρι. «Λέων» σου λέει ο άλλος! Ο Σαύρας λοιπόν, είχε όλα τα
καλά γνωρίσματα του χαμαιλέοντα και τα κακά της νυφίτσας.
Κατά τα άλλα ήταν πολύ καλό παιδί. Κάτι ψιλοτραβήγματα για χασίσια και λαθραία τσιγάρα, άνευ σημασίας. Κάνα δυό σουγιαδιές κάτω στον Πειραιά στα Καμίνια, αλλά μηδέν εις το πηλίκιον. Κάποιες φορές είχε ανοίξει παρτίδες με το Τμήμα της γειτονιάς του (τότε τους «έτσι» τους έπιανε η Αστυνομία…), όταν πίσω στο ιδιαίτερο του καφενέ του Στραβάραπα στρώνανε κουβέρτα για μπαρμπούτι παράνομο και τσίφτικο. Τον Στραβάραπα δεν τον λέγανε Στραβάραπα. Έτσι τον βάφτισαν οι μόρτες μετά, διότι ήταν σκούρος σαν Πακιστανός ευπαθής και είχε χάσει το ένα του μάτι, το ζερβί, σε καυγά με κάτι λαθρέμπορους και μηδέν ρατσισμός…
Μια μέρα λοιπόν εμφανίζεται στου Στραβάραπα, ο Σαύρας.
Καλημέρα στην ομήγυρη.
Κορμί ντούρο.
Μάγκες θα εχτεθώ.
Ακόμη; Ρωτάνε οι περίεργοι.
Δεν καταλάβατε ρε. Θα εχτεθώ υποψήφιος στις εκλογές πούρχονται.
Με ποιόν σε Σαύρα;
Με το ΚΚΕ το κόμμα σου λαέ και περικαλώ να με ‘ποστηρίξετε.
Αυτά είπε ο Σαύρας και εξαφανίστηκε. Μόλις ξανάρχισαν τα όργανα για εκλογές, διότι έπρεπε να βγουν και άλλοι βουλευτές να πάρουν κι’ αυτοί σύνταξη και να τα κονομήσουν στην υγειά του κυρίαρχου λαού και μη ακούτε τα περί «κρισίμων εθνικών θεμάτων» και άλλες αηδίες, νάτος πάλι ο Σαύρας στου Στραβάραπα.
Μάγκες καλημέρα και θα ξαναεχτεθώ.
Γιατί ρε δεν εχτέθηκες πολύ στις προηγούμενες εκλογές;
Ναι αλλά τώρα εχτίθεμαι για σας.
Δηλαδή;
Να, θα γίνω εγώ κυβέρνηση κι΄ εσείς θα ρθείτε στην εξουσία και περικαλώ περί ‘ποστήριξη.
Πάλι εκλογές πάλι εξαφανισμένος ο Σαύρας και μόλις τα πράγματα γίνανε σαν, ξέρετε τι, νάτονε πάλι τον Σαύρα στον καφενέ.
Καλημέρα μόρτες και τούτο κι’ εκείνο και θα εχτεθώ και περικαλώ την υποστήριξή σας.
Και με ποιόν θα εχτεθείς τώρα ρε μάγκα;
Με τα νταούλια!...Ξέρετε που θα βαράει ο Τσίπρας και θα χορεύει η Μέρκελ.
Πέρασαν χρόνια, ξεπουλήθηκε η Μακεδονία, καταργήθηκε η Θρησκεία και χάρηκε ο Ιερώνυμος, ξεπουλήσαμε ακόμη και το «’Ηχος και Φως» και γεμίσαμε ευπαθείς που βάλθηκαν να μας εκπολιτίσουν και να κάνουν επενδύσεις, ώσπου ξανάμανα εκλογές και νάτονα τον Σαύρα στου Στραβάραπα.
Καλημέρα αγαπητοί. Σήμερα, μόνο μία δύναμη υπάρχει για να συνεχίζει το έργο του ΣΥΡΙΖΑ. Μόνο ένα κόμμα θα δώσει την αίγλη που ταιριάζει στις παρελάσεις των «Θε μου σχώρα με». Μόνο η ΝΔ μπορεί να καταργήσει εντελώς τις γιορτές μίσους, όπως του Μακρυγιάννη και να αναγνωρίσει ως εθνικό ήρωα τον Μακαρώνα που μακέλεψε την Ελένη Παπαδάκη και περικαλώ περί ‘ποστήριξη.
Τώρα, για πότε άρχισε εκείνη η βροχή από φασίνες, καρέκλες, τασάκια, νερά, καφέδες και άλλων δημοκρατικών δυνάμεων, που εκτοξεύτηκαν από διάφορες μεν κατευθύνσεις, αλλά όλα με στόχο την κεφάλα όχι του Σβορώνου (του …ήρωα του πολυτεχνείου ντε), αλλά του Σαύρα, ουδείς αντελήφθη. Διότι κύριοι μπορεί η πελατεία του Στραβάραπα να μη νογάει από εκλογές και τα τοιαύτα αλλά το δούλεμα μάγκα μου το ανθίζεται από μίλια μακριά.
Και πού είστε μάγκες. Πώς λέγανε παλιά στα κενηματόγραφα; «Πάσα ομοιότης με πρόσωπα και καταστάσεις είναι εντελώς συμπτωματική». Εδώ εμείς λέμε, ότι τα παραπάνω μόνο τυχαία δεν είναι…Το πιάσατε;
Κατά τα άλλα ήταν πολύ καλό παιδί. Κάτι ψιλοτραβήγματα για χασίσια και λαθραία τσιγάρα, άνευ σημασίας. Κάνα δυό σουγιαδιές κάτω στον Πειραιά στα Καμίνια, αλλά μηδέν εις το πηλίκιον. Κάποιες φορές είχε ανοίξει παρτίδες με το Τμήμα της γειτονιάς του (τότε τους «έτσι» τους έπιανε η Αστυνομία…), όταν πίσω στο ιδιαίτερο του καφενέ του Στραβάραπα στρώνανε κουβέρτα για μπαρμπούτι παράνομο και τσίφτικο. Τον Στραβάραπα δεν τον λέγανε Στραβάραπα. Έτσι τον βάφτισαν οι μόρτες μετά, διότι ήταν σκούρος σαν Πακιστανός ευπαθής και είχε χάσει το ένα του μάτι, το ζερβί, σε καυγά με κάτι λαθρέμπορους και μηδέν ρατσισμός…
Μια μέρα λοιπόν εμφανίζεται στου Στραβάραπα, ο Σαύρας.
Καλημέρα στην ομήγυρη.
Κορμί ντούρο.
Μάγκες θα εχτεθώ.
Ακόμη; Ρωτάνε οι περίεργοι.
Δεν καταλάβατε ρε. Θα εχτεθώ υποψήφιος στις εκλογές πούρχονται.
Με ποιόν σε Σαύρα;
Με το ΚΚΕ το κόμμα σου λαέ και περικαλώ να με ‘ποστηρίξετε.
Αυτά είπε ο Σαύρας και εξαφανίστηκε. Μόλις ξανάρχισαν τα όργανα για εκλογές, διότι έπρεπε να βγουν και άλλοι βουλευτές να πάρουν κι’ αυτοί σύνταξη και να τα κονομήσουν στην υγειά του κυρίαρχου λαού και μη ακούτε τα περί «κρισίμων εθνικών θεμάτων» και άλλες αηδίες, νάτος πάλι ο Σαύρας στου Στραβάραπα.
Μάγκες καλημέρα και θα ξαναεχτεθώ.
Γιατί ρε δεν εχτέθηκες πολύ στις προηγούμενες εκλογές;
Ναι αλλά τώρα εχτίθεμαι για σας.
Δηλαδή;
Να, θα γίνω εγώ κυβέρνηση κι΄ εσείς θα ρθείτε στην εξουσία και περικαλώ περί ‘ποστήριξη.
Πάλι εκλογές πάλι εξαφανισμένος ο Σαύρας και μόλις τα πράγματα γίνανε σαν, ξέρετε τι, νάτονε πάλι τον Σαύρα στον καφενέ.
Καλημέρα μόρτες και τούτο κι’ εκείνο και θα εχτεθώ και περικαλώ την υποστήριξή σας.
Και με ποιόν θα εχτεθείς τώρα ρε μάγκα;
Με τα νταούλια!...Ξέρετε που θα βαράει ο Τσίπρας και θα χορεύει η Μέρκελ.
Πέρασαν χρόνια, ξεπουλήθηκε η Μακεδονία, καταργήθηκε η Θρησκεία και χάρηκε ο Ιερώνυμος, ξεπουλήσαμε ακόμη και το «’Ηχος και Φως» και γεμίσαμε ευπαθείς που βάλθηκαν να μας εκπολιτίσουν και να κάνουν επενδύσεις, ώσπου ξανάμανα εκλογές και νάτονα τον Σαύρα στου Στραβάραπα.
Καλημέρα αγαπητοί. Σήμερα, μόνο μία δύναμη υπάρχει για να συνεχίζει το έργο του ΣΥΡΙΖΑ. Μόνο ένα κόμμα θα δώσει την αίγλη που ταιριάζει στις παρελάσεις των «Θε μου σχώρα με». Μόνο η ΝΔ μπορεί να καταργήσει εντελώς τις γιορτές μίσους, όπως του Μακρυγιάννη και να αναγνωρίσει ως εθνικό ήρωα τον Μακαρώνα που μακέλεψε την Ελένη Παπαδάκη και περικαλώ περί ‘ποστήριξη.
Τώρα, για πότε άρχισε εκείνη η βροχή από φασίνες, καρέκλες, τασάκια, νερά, καφέδες και άλλων δημοκρατικών δυνάμεων, που εκτοξεύτηκαν από διάφορες μεν κατευθύνσεις, αλλά όλα με στόχο την κεφάλα όχι του Σβορώνου (του …ήρωα του πολυτεχνείου ντε), αλλά του Σαύρα, ουδείς αντελήφθη. Διότι κύριοι μπορεί η πελατεία του Στραβάραπα να μη νογάει από εκλογές και τα τοιαύτα αλλά το δούλεμα μάγκα μου το ανθίζεται από μίλια μακριά.
Και πού είστε μάγκες. Πώς λέγανε παλιά στα κενηματόγραφα; «Πάσα ομοιότης με πρόσωπα και καταστάσεις είναι εντελώς συμπτωματική». Εδώ εμείς λέμε, ότι τα παραπάνω μόνο τυχαία δεν είναι…Το πιάσατε;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου