ΠΟΛΕΜΙΚΕΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΙΣ ΣΤΗΝ ΚΥΠΡΟ

ΑΡΘΡΟΓΡΑΦΙΑ ΦΙΛΩΝ 

ΠΟΛΕΜΙΚΕΣ  ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΙΣ  ΣΤΗΝ  ΚΥΠΡΟ

{Γη  ποτισμένη  με  ελληνικό  αίμα}

http://roykoymoykoy.blogspot.gr/

Νικόλαος   Ζαρκάδας Υποστράτηγος   ε.α.

    Ιούλιος 2016. Συμπληρώνονται σαράντα δύο χρόνια από την αποφράδα εκείνη ημέρα, το Σάββατο της 20ης Ιουλίου 1974, κατά την οποία οι τουρκικές δυνάμεις, μετά από προετοιμασίες μηνών, εισέβαλαν στην Κύπρο, χώρα – μέλος της διεθνούς κοινότητας του Ο.Η.Ε. κατέλαβαν το 38% του εδάφους, εγκατέστησαν και ανέπτυξαν κατοχικό στρατό, συγκρότησαν, οργάνωσαν και αναγνώρισαν το “ψευδοκράτος” της Τουρκοκυπριακής Δημοκρατίας και συνεχίζουν μέχρι σήμερα την κατοχή του βορείου τμήματός της.  Διατηρούν την Λευκωσία, την μοναδική πρωτεύουσα του κόσμου, χωρισμένη σε δύο κοινότητες.

    Τι κι αν έχουν εκδοθεί ψηφίσματα των διεθνών οργανισμών και έχει κατηγορηθεί η Τουρκία για παραβίαση των αρχών και κανόνων του διεθνούς δικαίου και των συνθηκών και έχει γίνει η Κύπρος πλήρες μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης; Η κατάσταση παραμένει όπως διαμορφώθηκε το έτος 1974 με την διεξαγωγή των συνεχών και ατέρμονων συνομιλιών επίλυσης του “Κυπριακού Ζητήματος”.

    Την τουρκική εισβολή κλήθηκαν να αποκρούσουν οι ευρισκόμενες στη νήσο ένοπλες δυνάμεις της Κυπριακής Εθνικής Φρουράς και της Ελληνικής Δύναμης Κύπρου {ΕΔΥΚ}, οι οποίες υστερούσαν χαρακτηριστικά σε δύναμη προσωπικού, εξοπλισμό και μέσα υποστήριξης. Παρά τα μειονεκτήματα δεν εγκατέλειψαν την ακτή και ούτε παρέδωσαν το έδαφος αμαχητί, αλλά με σθένος, καρτερία, τόλμη, αποφασιστικότητα, ηρωισμό, αυταπάρνηση και προπαντός με πατριωτικό παλμό και συναίσθηση του καθήκοντος παρέμειναν στις επάλξεις και πολλοί μάλιστα αξιωματικοί και οπλίτες πότισαν με το αίμα τους το δένδρο της Κυπριακής ελευθερίας στα πεδία της μάχης της Κερύνειας, του Πενταδακτύλου, της Λευκωσίας και όλης της νήσου. Μέχρι σήμερα και για σαράντα δύο χρόνια, όλους αυτούς ζώντας, πεσόντας και αγνοουμένους, η Πολιτεία τους έχει ξεχάσει και το μόνο που θυμάται είναι η επίσημη ετήσια κυβερνητική ανακοίνωση, που καταδικάζει το άφρον και εγκληματικό πραξικόπημα κατά του Αρχιεπισκόπου Μακαρίου.

    Διατηρείται μια σκόπιμη, συκοφαντική και άδικη μομφή κατά των ελλήνων αξιωματικών, ότι αυτοί με το πραξικόπημα προκάλεσαν την τουρκική εισβολή και κατοχή στην Κύπρο. Εντύπωση που δεν είναι σωστή και δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα. δεν ήταν το πραξικόπημα που προκάλεσε την τουρκική επέμβαση. Αυτό ήταν το πρόσχημα και το κάλυμμα. Οι πραγματικοί λόγοι πρέπει να αναζητηθούν στη σφαίρα της γεωστρατηγικής και των συμφερόντων των Μεγάλων Δυνάμεων και της Τουρκίας. Είναι άδικο οι έλληνες αξιωματικοί να κατηγορούνται συλλήβδην και να γίνεται λόγος ακόμη και για προδοσία.

    Βέβαια, υπάρχουν ευθύνες και μάλιστα σοβαρές, αλλά αυτές επιμερίζονται με το πόρισμα του “Φακέλου Κύπρου” σε συγκεκριμένα πρόσωπα και όχι ανεξαιρέτως σε όλο το σώμα των αξιωματικών, οι οποίοι στην συντριπτική τους πλειοψηφία υπηρέτησαν πιστά και ενόρκως, εν ειρήνη και εν πολέμω, την υπόθεση της Κύπρου και μάλιστα πλήρωσαν βαρύ τίμημα αίματος στις επιχειρήσεις “ΑΤΤΙΛΑΣ”.

    Καιρός είναι να αποδοθούν οι οφειλόμενες τιμές στους ηρωικούς νεκρούς μας, να αναγνωρισθεί η εθνική προσφορά τους, να διασκεδασθούν οι οποιεσδήποτε άδικες και δυσμενείς εκτυπώσεις και να σταματήσουν να παραμένουν οι αξιωματικοί από την Πολιτεία παρεξηγημένοι και αγνοημένοι.

    Οι έλληνες αξιωματικοί και οπλίτες πήγαν και πολέμησαν εκεί που τους έστειλε η Πατρίδα. Μέχρι σήμερα, η πολιτική και στρατιωτική ηγεσία του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας δεν αποφάσισε να ερευνήσει, να εξετάσει, να εκτιμήσει, να βραβεύσει ή να απορρίψει τις πράξεις και τις ενέργειες των μονίμων και εφέδρων στελεχών, που περιγράφονται στις πολεμικές εκθέσεις και στις προτάσεις απονομής ηθικών αμοιβών των μονάδων, των συγκροτημάτων και των σχηματισμών, που συμμετείχαν στις πολεμικές επιχειρήσεις στην Κύπρο. Νόμοι και διατάγματα έχουν ψηφισθεί, εκδοθεί και ισχύουν, η δε εφαρμογή τους δεν προξενεί ουδεμία οικονομική επιβάρυνση. Η αναβλητικότητα δολοφονεί και η καρτερία και υπομονή έχουν εξαντληθεί.   Ο “Φάκελος της Κύπρου” ας βγει από τα αραχνιασμένα συρτάρια της σιωπής. Το Κυπριακό “ο ματωμένος βωμός του Έθνους” όπως χαρακτηρίστηκε κατά το παρελθόν, είναι ένα κρίσιμο και μέγα εθνικό θέμα, επάνω στο οποίο εστιάζεται η προσπάθεια και η αγωνία ολόκληρου του ελληνικού έθνους. Όλοι μας επιθυμούμε μια λύση, η οποία όμως δεν θα παραβλέπει ή παραχαράσσει την Ιστορία, δεν θα παραβιάζει τους κανόνες του διεθνούς δικαίου και κυρίως δεν θα θίγει τα ζωτικά συμφέροντα της Κύπρου και του Ελληνισμού γενικότερα.

    Ευχαριστώ για την φιλοξενία.