Δεν θα διαφωνήσω με τις σκέψεις και τις προτάσεις του κειμενογραφου,όμως εάν το ΜΤΣειναι ο μεγάλος ασθενης είχε διοικητές που φέρουν ευθύνη για το κατάντημα του,μήπως όμως ήταν οι εκάστοτε αρεστοί που ενδια φερονταν μόνο για την θέση τους;ρωτώ αφελως
Είναι γεγονός αναμφισβήτητο ότι έχουν ευθύνη οι διοικήσεις και οι προιστάμενες αρχές του παρελθόντος,πλην όμως σήμερα μας ενδιαφέρει περισσότερο από το παρελθόν το μέλλον του Μ.Τ.Σ.
Στρατηγέ, επιτρέψτου παρακαλώ τις παρακάτω παρατηρήσεις: α) Το ΜΤΣ δε είναι “ ο μεγάλος ασθενής”. Λειτουργεί σήμερα σύμφωνα με την ισχύουσα νομοθεσία του και οι δυνατότητές του για παροχές δεν θα ήταν διαφορετικές και αν ακόμη δεν μεσολαβούσε η πρόσφατη περιπέτειά του, που αντιμετωπίστηκε με χρηματοδότηση του δημοσίου, ούτε και αν δεν υπήρχε η αποτυχημένη επένδυση στη Γενική Τράπεζα. β) Στο ίδιο επίπεδο με αυτό του ΜΤΣ θα ήταν και οι παροχές του ΜΤΝ και ΜΤΑ αν δεν υπήρχε η άνιση κατανομή των κοινωνικών πόρων. Άρα ούτε “φτωχός συγγενής”!!! γ) Όντως η άνιση κατανομή των κοινωνικών πόρων αποτελεί “στρέβλωση” , η οποία όμως είναι δευτερογενής,καθόσον πρωτογενή “στρέβλωση” αποτελεί η ύπαρξη των κοινωνικών πόρων, οι οποίοι αντίκεινται στην Ευρωπαική νομοθεσία,΄έχουν καταργηθεί από όλα τα άλλα νομικά πρόσωπα και διατηρούνται μόνο στα ΜΤ των Ενόπλων Δυνάμεων. Για πόσο ακόμα ουδείς γνωρίζει!! δ) Η πρότασή σας για ίδρυση κοινού μετοχικού ταμείου απασχόλησε και κατά το παρελθόν τους ενδιαφερόμενους και ύστερα από πολλές μελέτες διεπιστώθη ότι υπάρχουν ανυπέρβλητα νομικά και πρακτικά κωλύματα- προβλήματα, που λόγω χώρου δεν μπορώ να αναλύσω. ε) Πρωτογενή “στρέβλωση” αποτελεί επίσης και το γεγονός ότι τα στελέχη των Ενόπλων Δυνάμεων είναι τα μόνα που δεν έχουν επικουρική ασφάλιση όπως αυτή ορίζεται στο Ν 2084/1992 και κατά συνέπεια οποιαδήποτε πρόταση για το Μετοχικό Ταμείο Στρατού θα πρέπει να λαμβάνει υπόψη και αυτή την παράμετρο καθόσον εκτιμώ ότι οι κοινωνικοί πόροι δεν θα “μακροημερεύσουν” . στ) Στο ερώτημα αν υφίσταται τέτοια πρόταση. Απαντώ καταφατικά. Εδώ και δύο χρόνια βρίσκεται στα συρτάρια της ΕΑΑΣ.
.jpg)
Δεν θα διαφωνήσω με τις σκέψεις και τις προτάσεις του κειμενογραφου,όμως εάν το ΜΤΣειναι ο μεγάλος ασθενης είχε διοικητές που φέρουν ευθύνη για το κατάντημα του,μήπως όμως ήταν οι εκάστοτε αρεστοί που ενδια φερονταν μόνο για την θέση τους;ρωτώ αφελως
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίναι γεγονός αναμφισβήτητο ότι έχουν ευθύνη οι διοικήσεις και οι προιστάμενες αρχές του παρελθόντος,πλην όμως σήμερα μας ενδιαφέρει περισσότερο από το παρελθόν το μέλλον του Μ.Τ.Σ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣτρατηγέ, επιτρέψτου παρακαλώ τις παρακάτω παρατηρήσεις: α) Το ΜΤΣ δε είναι “ ο μεγάλος ασθενής”. Λειτουργεί σήμερα σύμφωνα με την ισχύουσα νομοθεσία του και οι δυνατότητές του για παροχές δεν θα ήταν διαφορετικές και αν ακόμη δεν μεσολαβούσε η πρόσφατη περιπέτειά του, που αντιμετωπίστηκε με χρηματοδότηση του δημοσίου, ούτε και αν δεν υπήρχε η αποτυχημένη επένδυση στη Γενική Τράπεζα. β) Στο ίδιο επίπεδο με αυτό του ΜΤΣ θα ήταν και οι παροχές του ΜΤΝ και ΜΤΑ αν δεν υπήρχε η άνιση κατανομή των κοινωνικών πόρων. Άρα ούτε “φτωχός συγγενής”!!! γ) Όντως η άνιση κατανομή των κοινωνικών πόρων αποτελεί “στρέβλωση” , η οποία όμως είναι δευτερογενής,καθόσον πρωτογενή “στρέβλωση” αποτελεί η ύπαρξη των κοινωνικών πόρων, οι οποίοι αντίκεινται στην Ευρωπαική νομοθεσία,΄έχουν καταργηθεί από όλα τα άλλα νομικά πρόσωπα και διατηρούνται μόνο στα ΜΤ των Ενόπλων Δυνάμεων. Για πόσο ακόμα ουδείς γνωρίζει!! δ) Η πρότασή σας για ίδρυση κοινού μετοχικού ταμείου απασχόλησε και κατά το παρελθόν τους ενδιαφερόμενους και ύστερα από πολλές μελέτες διεπιστώθη ότι υπάρχουν ανυπέρβλητα νομικά και πρακτικά κωλύματα- προβλήματα, που λόγω χώρου δεν μπορώ να αναλύσω. ε) Πρωτογενή “στρέβλωση” αποτελεί επίσης και το γεγονός ότι τα στελέχη των Ενόπλων Δυνάμεων είναι τα μόνα που δεν έχουν επικουρική ασφάλιση όπως αυτή ορίζεται στο Ν 2084/1992 και κατά συνέπεια οποιαδήποτε πρόταση για το Μετοχικό Ταμείο Στρατού θα πρέπει να λαμβάνει υπόψη και αυτή την παράμετρο καθόσον εκτιμώ ότι οι κοινωνικοί πόροι δεν θα “μακροημερεύσουν” . στ) Στο ερώτημα αν υφίσταται τέτοια πρόταση. Απαντώ καταφατικά. Εδώ και δύο χρόνια βρίσκεται στα συρτάρια της ΕΑΑΣ.
ΑπάντησηΔιαγραφή