Χωρίς να είμαι στρατιωτικός και χωρίς να θέλω να προσβάλλω τον γράφοντα το ανωτέρω σχόλιο Ε.Α. υποστράτηγο, θα διαφωνήσω σχεδόν σε όλα τα σημεία με τα γραφόμενα του. Πιστεύω ότι εξ αρχής το Ρωσικό σχέδιο δεν ήταν η κατάληψη του Κιέβου ούτε είχαν κατά νου ότι η Ουκρανία θα παραδινόταν χωρίς μάχη ή η μαριονέτα των Αμερικανών ο Ζελένσκι θα προχωρούσε σε διαπραγματεύσεις άμεσα μαζί τους. Πιστεύω ότι το σχέδιο τους ήταν ο εξαναγκασμός του Ζελένσκι να διαπραγματευθεί μία ουδετερότητα της Ουκρανίας μεταξύ ΝΑΤΟ και Ρωσίας, καταλαμβάνοντας το σύνολο των εδαφών της Νοτιοανατολικής Ουκρανίας (πλην της Οδυσσού) και μόνο αυτά. Και θα εξηγήσω τους λόγους. Η πολιορκία του Κιέβου (όπως και η διάσπαση των Ρωσικών δυνάμεων ήταν σωστή), διότι έπρεπε να καλυφθούν τα μετόπισθεν του Ρωσικού Στρατού, ο οποίος ήταν αναμενόμενο να πολιορκήσει τις μεγάλες Ουκρανικές πόλεις της Ανατολικής και Νότιας Ουκρανίας, διότι γνώριζαν εκ των προτέρων οι Ρώσοι ότι ο Ζελένσκι δεν μπορούσε να τους αντιμετωπίσει κατά μέτωπο και θα επεδίωκε να προωθήσει τον πόλεμο στις πόλεις του έχοντας εκεί συγκεντρωμένες τις δυνάμεις του και τους πολίτες σαν ασπίδα. Χωρίς να αποφύγω να πω ότι μπορεί να έγιναν κάποια λάθη τακτικής από τους εμπλεκόμενους Ρώσους στρατηγούς, εν τούτοις οι Ρώσοι δεν επιδίωκαν να καταλάβουν την Νοτιοανατολική Ουκρανία Ισοπεδώνοντας όλες τις πόλεις (πλην της Μαριούπολης που ήταν στρατηγικό σημείο και λιμάνι). Γι’ αυτό και προχωρούν σιγά σιγά για να μειώσουν τις εκατέρωθεν απώλειες (κυρίως σε πολίτες) και θα ολοκληρώσουν το έργο τους καταλαμβάνοντας όλη την περιοχή πλην της Οδυσσού, την οποία θα πολιορκήσουν χωρίς όμως να την καταστρέψουν. Το γιατί πρέπει να είναι προφανές. Αν οι Ρώσοι καταλάβουν και την Οδυσσό οι Ουκρανοί δεν θα έχουν πλέον καμία έξοδο προς την Μαύρη θάλασσα και έτσι δεν τους αφήνουν κανένα διαπραγματευτικό χαρτί. Δηλαδή οι Ρώσοι θα διαπραγματευθούν την ουδετερότητα της Ουκρανίας δίνοντας στους Ουκρανούς την δυνατότητα να έχουν λιμάνι και έξοδο στην Θάλασσα, μέσω της Οδυσσού, πράγμα ζωτικό για την οικονομία τους. Αυτές είναι προσωπικές εκτιμήσεις, γνωρίζοντας από την Ιστορία ότι δικτάτορες όπως ο Στάλιν ή ο Χίτλερ, που δεν εκτιμούν την ζωή των πολιτών τους, δεν θα παραδοθούν εύκολα και θα μεταφέρουν τον πόλεμο εντός των πόλεων (μέχρι τελικής πτώσης). Παραδείγματα το Στάλινγκραντ και το Βερολίνο. Ως εκ τούτου εκτιμώ ότι δεν έγιναν στρατηγικά λάθη από πλευράς Ρώσων, αλλά ήταν μια καλοσχεδιασμένη πολεμική επιχείρηση (διαφορετικής νοοτροπίας από την δικής στρατιωτική εκπαίδευση που μας οδήγησε σε μεγάλες ήττες στο παρελθόν όπως η Μικρασιατική καταστροφή) και ο Ουκρανικός πόλεμος θα σταματήσει όταν οι Ρώσοι περικυκλώσουν την Οδυσσό και οδηγήσουν τους Ουκρανούς σε δεσμευτικές διαπραγματεύσεις.
.jpg)
.jpg)
Χωρίς να είμαι στρατιωτικός και χωρίς να θέλω να προσβάλλω τον γράφοντα το ανωτέρω σχόλιο Ε.Α. υποστράτηγο, θα διαφωνήσω σχεδόν σε όλα τα σημεία με τα γραφόμενα του.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠιστεύω ότι εξ αρχής το Ρωσικό σχέδιο δεν ήταν η κατάληψη του Κιέβου ούτε είχαν κατά νου ότι η Ουκρανία θα παραδινόταν χωρίς μάχη ή η μαριονέτα των Αμερικανών ο Ζελένσκι θα προχωρούσε σε διαπραγματεύσεις άμεσα μαζί τους.
Πιστεύω ότι το σχέδιο τους ήταν ο εξαναγκασμός του Ζελένσκι να διαπραγματευθεί μία ουδετερότητα της Ουκρανίας μεταξύ ΝΑΤΟ και Ρωσίας, καταλαμβάνοντας το σύνολο των εδαφών της Νοτιοανατολικής Ουκρανίας (πλην της Οδυσσού) και μόνο αυτά. Και θα εξηγήσω τους λόγους.
Η πολιορκία του Κιέβου (όπως και η διάσπαση των Ρωσικών δυνάμεων ήταν σωστή), διότι έπρεπε να καλυφθούν τα μετόπισθεν του Ρωσικού Στρατού, ο οποίος ήταν αναμενόμενο να πολιορκήσει τις μεγάλες Ουκρανικές πόλεις της Ανατολικής και Νότιας Ουκρανίας, διότι γνώριζαν εκ των προτέρων οι Ρώσοι ότι ο Ζελένσκι δεν μπορούσε να τους αντιμετωπίσει κατά μέτωπο και θα επεδίωκε να προωθήσει τον πόλεμο στις πόλεις του έχοντας εκεί συγκεντρωμένες τις δυνάμεις του και τους πολίτες σαν ασπίδα.
Χωρίς να αποφύγω να πω ότι μπορεί να έγιναν κάποια λάθη τακτικής από τους εμπλεκόμενους Ρώσους στρατηγούς, εν τούτοις οι Ρώσοι δεν επιδίωκαν να καταλάβουν την Νοτιοανατολική Ουκρανία Ισοπεδώνοντας όλες τις πόλεις (πλην της Μαριούπολης που ήταν στρατηγικό σημείο και λιμάνι). Γι’ αυτό και προχωρούν σιγά σιγά για να μειώσουν τις εκατέρωθεν απώλειες (κυρίως σε πολίτες) και θα ολοκληρώσουν το έργο τους καταλαμβάνοντας όλη την περιοχή πλην της Οδυσσού, την οποία θα πολιορκήσουν χωρίς όμως να την καταστρέψουν.
Το γιατί πρέπει να είναι προφανές. Αν οι Ρώσοι καταλάβουν και την Οδυσσό οι Ουκρανοί δεν θα έχουν πλέον καμία έξοδο προς την Μαύρη θάλασσα και έτσι δεν τους αφήνουν κανένα διαπραγματευτικό χαρτί. Δηλαδή οι Ρώσοι θα διαπραγματευθούν την ουδετερότητα της Ουκρανίας δίνοντας στους Ουκρανούς την δυνατότητα να έχουν λιμάνι και έξοδο στην Θάλασσα, μέσω της Οδυσσού, πράγμα ζωτικό για την οικονομία τους.
Αυτές είναι προσωπικές εκτιμήσεις, γνωρίζοντας από την Ιστορία ότι δικτάτορες όπως ο Στάλιν ή ο Χίτλερ, που δεν εκτιμούν την ζωή των πολιτών τους, δεν θα παραδοθούν εύκολα και θα μεταφέρουν τον πόλεμο εντός των πόλεων (μέχρι τελικής πτώσης). Παραδείγματα το Στάλινγκραντ και το Βερολίνο.
Ως εκ τούτου εκτιμώ ότι δεν έγιναν στρατηγικά λάθη από πλευράς Ρώσων, αλλά ήταν μια καλοσχεδιασμένη πολεμική επιχείρηση (διαφορετικής νοοτροπίας από την δικής στρατιωτική εκπαίδευση που μας οδήγησε σε μεγάλες ήττες στο παρελθόν όπως η Μικρασιατική καταστροφή) και ο Ουκρανικός πόλεμος θα σταματήσει όταν οι Ρώσοι περικυκλώσουν την Οδυσσό και οδηγήσουν τους Ουκρανούς σε δεσμευτικές διαπραγματεύσεις.