Πρωτεύς Ι (Υποβρύχιο)

ΕΠΕΤΕΙΑΚΑ ΙΣΤΟΡΙΚΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ

Πρωτεύς Ι (Υποβρύχιο)

Από τη Βικιπαίδεια,

    Το βασιλικό πλοίο υποβρύχιο ‘ΠΡΩΤΕΥΣ’ (Υ3) (κλάση "Πρωτεύς") παραγγέλθηκε από την ελληνική κυβέρνηση στην Γαλλία το 1927 μαζί με άλλα τρία όμοιου τύπου υποβρύχια, τα ΝΗΡΕΥΣ, ΓΛΑΥΚΟΣ, και ΤΡΙΤΩΝ. Το ΠΡΩΤΕΥΣ ναυπηγήθηκε μεταξύ 1927–1929 στα ναυπηγεία Ateliers & Chantiers de la Loire στην Ναντ, το 1928 ύψωσε την ελληνική σημαία και στις 31 Αυγούστου 1929 παραλήφθηκε και εντάχθηκε στο Ελληνικό Βασιλικό Πολεμικό Ναυτικό με τον κωδικό "Y3".

    Το πλοίο είχε διαστάσεις 68,6 x 5,7 x 4,1 μέτρα και εκτόπισμα 790 τόνων (ή 960 τόνων εν καταδύσει) και κινείτο με δυο προπέλες. Το σύστημα πρόωσης αποτελείτο από 2 κινητήρες Diesel, τύπου Sulzer, ισχύος 1.420 nhp για κίνηση στην επιφάνεια και 2 ηλεκτροκινητήρες ισχύος 1.200 nhp για κίνηση εν καταδύσει. Το σκάφος επανδρωνόταν από πλήρωμα 41 ανδρών.

    Ο οπλισμός του αποτελείτο από 8 τορπιλοσωλήνες των 533 χιλ. (6 στην πλώρη και 2 στην πρύμνη), 1 πυροβόλο των 100 χιλ. και 1 πολυβόλο των 40 χιλ. Το ΠΡΩΤΕΥΣ, όπως και τα υπόλοιπα πέντε υποβρύχια του στόλου, είχε υπερβεί το όριο της επιχειρησιακής του δράσης, τα 10 έτη σύμφωνα με τον κατασκευαστή του, παρέμενε όμως σε υπηρεσία λόγω του ότι ο παροπλισμός του είχε κριθεί αδύνατος καθώς δεν υπήρχε δυνατότητα προμήθειας νέων σκαφών.

    Το ΠΡΩΤΕΥΣ πραγματοποίησε την πρώτη του πολεμική περιπολία στο Ιόνιο, με κυβερνήτη τον πλωτάρχη Μιχαήλ Χατζηκωνσταντή, από την 30ή Οκτωβρίου έως και την 5η Νοεμβρίου 1940. Κατά την περιπολία αυτή κατέπλευσε στις 31.10.40 στην Πάτρα όπου διεξήγετο αεροπορική επίθεση με αποτέλεσμα να αναγκαστεί να παραμείνει εν καταδύσει μέχρι το τέλος του συναγερμού. Στις 2.11.40 το πλοίο εξήλθε στο Ιόνιο και κατευθύνθηκε στην περιοχή της περιπολίας του. Στις 6.11.40 και ενώ το Υ/Β βρισκόταν στην περιοχή των Παξών παρετηρήθη σφήνωσις του πρωραίου πηδαλίου. Λόγω των άσχημων καιρικών συνθηκών ο κυβερνήτης του κατευθύνθηκε σε υπήνεμη περιοχή των Παξών όπου πραγματοποιήθηκε πρόχειρη επισκευή του πηδαλίου. Στην συνέχεια και αφού έλαβε διαταγή του αρχηγού στόλου να επιστρέψει στον ναύσταθμο ξεκίνησε το ταξίδι της επιστροφής φθάνοντας στον ναύσταθμο της Σαλαμίνας την 5η Νοεμβρίου 1940.

    Στις 15 Νοεμβρίου 1940 το ΠΡΩΤΕΥΣ ξεκίνησε για την δεύτερη πολεμική του περιπολία στο Ιόνιο, με κυβερνήτη τον πλωτάρχη Μ. Χατζηκωνσταντή, η οποία διήρκησε μέχρι την 24η Νοεμβρίου. Την 19η Νοεμβρίου έλαβε σήμα το οποίο πληροφορούσε για την μεταφορά ιταλικής μεραρχίας από τηνΤεργέστη στην Αλβανία. Φτάνοντας το Υ/Β στην περιοχή του Κάταρο, Μαυροβούνιο, παρέμεινε περιπολώντας καθ΄ όλη την διάρκεια της 20ης Νοεμβρίου χωρίς όμως να συναντήσει κανένα πλωτό μέσο, με αποτέλεσμα να επιστρέψει στον ναύσταθμο όπου και έφθασε την 24η Νοεμβρίου 1940.

    Στις 26 Δεκεμβρίου 1940 το ΠΡΩΤΕΥΣ ξεκίνησε για την τρίτη και τελευταία πολεμική του περιπολία, υπό τον πλωτάρχη Μ. Χατζηκωνσταντή, η οποία έμελλε να τελειώσει με την βύθισή του στις 29 Δεκεμβρίου 1940.  Έχοντας φθάσει στην περιοχή περιπολίας του εντόπισε στις 29.12.40 στο στίγμα 40° 31´ Β / 19° 02´ Α εχθρική νηοπομπή, αποτελούμενη από τα ιταλικά μεταγωγικά πλοία SARDEGNA (11.452 ΚΟΧ), ITALIA (5.018 ΚΟΧ) και PIEMONTE (15.209 ΚΟΧ), τα οποία συνοδεύονταν από το ιταλικό τορπιλοβόλο ANTARES (κλάση Spica), 630 τόνων, κυβερνήτης υποπλοίαρχος Nicolo Nicolini), ερχόμενη από την Αυλώνα της Αλβανίας με τελικό προορισμό το Μπρίντιζι της Ιταλίας. Το υποβρύχιο επιτέθηκε με τορπίλες εναντίον της νηοπομπής καταφέρνοντας να βυθίσει το οπλιταγωγό SARDEGNA.

    Μετά την εξαπόλυση των τορπιλών το ΠΡΩΤΕΥΣ έχασε το καταδυτικό του βάθος με αποτέλεσμα να ανέλθει στην επιφάνεια, να γίνει αντιληπτό και να βυθιστεί αύτανδρο στην συνέχεια με εμβολισμό από το τορπιλοβόλο ANTARES. Η βύθιση του ΠΡΩΤΕΥΣ έγινε γνωστή στην Ελλάδα την 20η Ιανουαρίου 1941 από ανακοινωθέν του ιταλικού ραδιοφωνικού σταθμού.