Απάτη καλεί ξεφτίλα

ΑΡΘΡΟΓΡΑΦΙΑ ΦΙΛΩΝ    

Απάτη καλεί ξεφτίλα

http://roykoymoykoy.blogspot.gr/

Χρήστος Μπολώσης

    Ο δημοφιλέστατος Θανάσης Βέγγος, έχει γυρίσει πολλές ταινίες, που αγαπήθηκαν από το κοινό. Είχε λανσάρει τον καλοκάγαθο ανθρωπάκο, χωρίς ίχνος κακίας, που πάλευε όλη μέρα για το μεροκάματο. Είτε ως πλανόδιος έμπορος, είτε ως καταστηματάρχης, είτε ως μετανάστης στη Γερμανία (πόσο προφητική ήταν η ταινία του ‘’Ο Τσαρλατάνος’’, όταν πρόβλεψε το άσχημο παιχνίδι των γερμανικών τραπεζών, αλλά και την επερχομένη καταδυνάστευση από τα ΜΜΕ), είτε ως μυστικός πράκτορας. Χαρακτηριστικό του, η θρυλική πλέον ατάκα του «καλέ μου άνθρωπε» που περιλαμβάνει όλη την ανθρωπιά και την αγάπη του για τον άνθρωπο, αλλά και το συνεχές και αγχωτικό τρέξιμό του, για να προλάβει να ενώσει τις δύο άκρες του σχοινιού.
    Οι κριτικοί του κινηματογράφου και όλη η ντόπια κουρτουρελαρία, δεν τον είχε και σε μεγάλη υπόληψη (ίσως έφταιγε και ο ίδιος γι’ αυτό), αλλά αναγκάστηκε να υποκλιθεί ενώπιόν του, προς το τέλος της καριέρας του, όταν ο μεγάλος κωμικός τους έδειξε όλο το μεγάλο ταλέντο του, ενσαρκώνοντας ρόλους διαφορετικούς από αυτούς του «καλού μας ανθρώπου».
    Το 1973 ο Βέγγος «γυρίζει» μία ταινία σε σκηνοθεσία Πάνου Γλυκοφρύδη, με τίτλο: «Θανάσης. Ο πιο γρήγορος τρελός». Η υπόθεση αναφέρεται σ’ ένα εξόριστο δικτάτορα και τις καταθέσεις του στην Ελβετία. Ψάχνοντας μια ιστοσελίδα ειδική (!) στα κινηματογραφικά θέματα, διαβάζω: «1973- Σκηνοθεσία: Γλυκοφρύδης Πάνος. Πρωτότυπος Τίτλος: «Δικτάτωρ καλεί…Θανάση». Μεταγενέστεροι Τίτλοι: «Θανάσης ο πιο γρήγορος τρελός» κ.λπ.»
    Τα ίδια αναφέρονται και στο εξαιρετικό κατά τα άλλα βιβλίο του Στάθη Βαλούκου: «Φιλμογραφία του Ελληνικού Κινηματογράφου». Δηλαδή πρωτότυπος τίτλος «Δικτάτωρ καλεί Θανάση»
    Ουδέν ψευδέστερον τούτων. Ο πρωτότυπος τίτλος της ταινίας είναι «Ο πιό γρήγορος τρελός», όπως φαίνεται και από τους τίτλους, που προβάλλονται στην ίδια την ταινία. Το τι έχει συμβεί προφανώς το έχετε αντιληφθεί. Οι παραγωγοί ή οι επίγονοί τους στην προσπάθειά τους να φανούν και αυτοί (γιατί όχι άλλωστε;) αντιστασιακοί, διέπραξαν το τοιούτον, χωρίς όμως να έχουν την πρόνοια να αλλάξουν τους τίτλους αρχής στο φιλμ και έτσι εκτίθενται και αυτοί όπως πλήθος αντιστασιακών σ΄ αυτόν τον τόπο. Έτσι κοτσάρισαν τον…μεταγενέστερο τίτλο με μπόλικη, εκ των… υστέρων, αντίσταση.
    Χαρακτηριστικό είναι το ότι η… στυγνή λογοκρισία της «χούντας» άφησε την ταινία να κυκλοφορήσει ελεύθερα, όπως άλλωστε και αυτή με τον έτερο αντιστασιακό Κώστα Βουτσά με τίτλο: «Ο αντιφασίστας» γυρισμένη το 1972. Αλλά ξέχασα. Τότε τα αντιστασιακά τζίνια κορόιδευαν την λογοκρισία…
    Η ιστορία αυτή, μου θύμισε μία άλλη. Αξίζει τον κόπο να την μάθετε κι΄ εσείς. Σας την παρουσιάζω όπως την έγραψα στις «Ριπές» της «δημοκρατίας»:

     «Τον περασμένο Μάρτιο έγινε η παρουσίαση της Αναμνηστική σειράς γραμματοσήμων για τα 50 χρόνια από της κατακτήσεως του Ευρωπαϊκού Κυπέλλου από την ομάδα μπάσκετ της ΑΕΚ. Η Πρόεδρος του ΔΣ των ΕΛΤΑ, επιφανές στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ, είπε: «Παρά το ότι υπήρχε απαγόρευση από τη χούντα για συγκέντρωση πέραν των 5 ατόμων, 80.000 λαού γέμισαν το στάδιο».    

    Κατανοώ την προσπάθεια της κ. Προέδρου να φανεί αρεστή στους διορίσαντες αυτήν, αλλά θα πρέπει να γνωρίζει ότι η ΑΕΚ (φυσικά με την άδεια της ‘’χούντας’’) ζήτησε από την Σλάβια να γίνει, αντί στην Πράγα, ο αγώνας εδώ, παραχωρώντας της μάλιστα και όλες τις εισπράξεις. Συνεπώς δεν μπορεί η ‘’χούντα’’ να φοβόταν συγκέντρωση 5 ατόμων και να επέτρεπε λαοθάλασσα 80.000. Σύντροφοι είστε ανενημέρωτοι. Ή δεν καταλαβαίνετε τι σας λένε οι αρμόδιοί σας ή σας τα λένε λάθος. Δεν προσφέρονται όλα για πολιτική εκμετάλλευση. Ιδίως όταν είναι ψέματα».
    Συγκινήθηκε κάποιος από τους αρμοδίους; Σωπάτε καλέ! Όμως εγώ θυμήθηκα την γνωστή λαϊκή ρήση: «Ξέρεις να λες ψέματα; Ξέρω. Ξέρεις να κρυφτείς; Όχι. Ε, μη τα λες τα γ….α».