ΕΝΟΠΛΕΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ: ΘΗΤΕΙΑ ΚΑΙ ΚΟΜΜΑΤΙΚΗ ΕΠΕΜΒΑΣΗ

ΑΡΘΡΟΓΡΑΦΙΑ ΦΙΛΩΝ    

ΕΝΟΠΛΕΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ: ΘΗΤΕΙΑ  ΚΑΙ  ΚΟΜΜΑΤΙΚΗ  ΕΠΕΜΒΑΣΗ

http://roykoymoykoy.blogspot.gr/

Αντγος ε. α. Ιωάννης Μ. Ασλανίδης  Επίτιμος Διοικητής της Σ. Σ. Ε.

    Λένε οι Ειδικοί:“Εξωτερική πολιτική, χωρίς ισχυρές ένοπλες δυνάμεις, είναι σαν να έχετε μία ορχήστρα χωρίς μουσικά όργανα”         

            Πρέπει να γνωρίζουμε ότι, βασικό στοιχείο εκτελέσεως της Αποστολής στις Ένοπλες Δυνάμεις, αποτελεί η διατήρηση του ηθικού του Στρατεύματος. Δυστυχώς, η κομματική επέμβαση για καθαρά ψηφοθηρικούς λόγους δεν άφησε, ούτε αυτό τον χώρο χωρίς να επέμβει, προσβάλλοντας καίρια το ηθικό του Στρατεύματος. Είναι γνωστή και είναι γνωστά τ’ αποτελέσματα της μέχρι σήμερα αθλίας κομματικής επέμβασης, να μην μείνει τίποτε όρθιο, τα Στελέχη όμως με υπέρμετρες προσπάθειες, προσπάθησαν να κρατήσουν και παρά το γενικό κλίμα, τις Ένοπλες Δυνάμεις όρθιες και άξιες της εμπιστοσύνης του Ελληνικού Λαού.

            Αυτές λοιπόν οι μέχρι σήμερα καταστροφικές κομματικές επεμβάσεις στις Ένοπλες Δυνάμεις, που εξυπηρετούσαν δια των Ενόπλων Δυνάμεων, τα πελατειακά συμφέροντα των οπαδών, με μοναδικό σκοπό την ψηφοθηρία, εδημιούργησαν ανυπέρβλητα προβλήματα στις Ένοπλες Δυνάμεις και κατ’ επέκταση στην Αποστολή αυτών, όπως:

    Πρώτον: Η μείωση της θητείας, σε όρια επικίνδυνα για την χώρα μας σε συσχετισμό και με την υπογεννητικότητα του Ελληνικού Λαού και την έξοδο των νέων μας στο εξωτερικό και παρά τις αντιρρήσεις των εν ενεργεία και αποστρατεία Στρατιωτικών, δημιούργησε τεράστια προβλήματα στην εκπαίδευση των κληρωτών, με αποτέλεσμα ανεκπαίδευτη την μελλοντική εφεδρεία.

    Δεύτερον: Οι πελατειακές κομματικές επεμβάσεις για ευνοϊκές μεταθέσεις, φέρνουν πολλές φορές σε δύσκολη θέση, από απόψεως χριστής Διοικήσεως την Στρατιωτική Ηγεσία.

    Τρίτον: Οι ψηφισθέντες διάφοροι φωτογραφικοί Νόμοι για αποφυγή στράτευσης ή θητείας υπό προϋποθέσεις και επέμβαση στις μεταθέσεις, καθρέπτιζαν Το ανύπαρκτο κράτος της ισοπολιτείας και ισονομίας στο μεγαλείο.

    Τέταρτον: Η αποστρατεία στο εγγύς παρελθόν, “Εν μία νυκτί” ολόκληρης της Ηγεσίας των Ενόπλων Δυνάμεων, έπεισε και τον τελευταίο Έλληνα ότι, η πολιτική ηγεσία της χώρας μας, δεν ενδιαφέρεται για την εθνική άμυνα της χώρας.

    Το θλιβερό είναι, ότι ενώ γίνεται προσπάθεια σήμερα, παρά τα τεράστια προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι Ένοπλες Δυνάμεις από την οικονομική Κρίση της χώρας, να συγκολληθούν τα σπασμένα κομμάτια του Ηθικού των Ενόπλων Δυνάμεων, δυστυχώς συνεχίζεται και σήμερα με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, σε χαμηλότερη κλίμακα η κομματική επέμβαση. Και! να σκεφθεί κανείς ότι οι γείτονές μας, από ότι πληροφορούμεθα κατασκευάζουν Αεροπλανοφόρο και έχουν σήμερα σε εξέλιξη 80 προγράμματα ανάπτυξης και ενίσχυσης των Ενόπλων Δυνάμεών των.

            Υπομονετικά περιμένει ο Στρατός να έλθει κάποτε στην πολιτική Ηγεσία των Ενόπλων Δυνάμεων, ο πολιτικός εκείνος που θα δώσει τέλος στην ντροπή και άνιση αυτή μεταχείριση, που προσβάλλει βάναυσα τον άνθρωπο και τους θεσμούς.

            Οι Ένοπλες Δυνάμεις σήμερα, έχουν παύσει προ πολλού ν’ αποτελούν  μηχανισμό επιρροής υπέρ συγκεκριμένου πολιτικού χώρου. Επίσης, σήμερα ο Στρατός δεν έχει καμία σχέση από πολιτικής πλευράς, με τον Στρατό του προηγουμένου αιώνα, ο οποίος με σειρά πραξικοπημάτων διαμόρφωνε το σκηνικό της πολιτικής στη χώρα μας.

            Ο κύκλος αυτός που άρχισε με την επανάσταση του 1909, δικαιωθείσα από την ιστορική συνέχεια, έκλεισε με την 21η Απριλίου του 1967, οι επεμβάσεις του Στρατού έκλεισαν οριστικά και φυσιολογικά, διότι ήταν απόρροια του Εθνικού Διχασμού. Είναι οριστική πλέον η επικράτηση στην Ελλάδα της Δημοκρατίας παρά τα προβλήματά  των Δημοκρατικών θεσμών, είναι πλέον αδιαμφισβήτητο γεγονός και όλα πλέον τα θέματα της χώρας πρέπει να λύνονται δια της πολιτικής συνεργασίας  των Κομμάτων.

            Εκείνο όμως που είναι απορίας άξιον είναι, ενώ τα κόμματα έχουν συμπεριλάβει στις τάξεις των σχεδόν από όλες τις κοινωνικές ομάδες άτομα, είναι ελάχιστοι οι συμμετέχοντες σ’ αυτά Στρατιωτικοί, παρά την παιδεία των  στην συμπεριφορά προς τον συνάνθρωπο, την διαχείριση ανθρωπίνου δυναμικού και εμπειρία στην οργάνωση.

            Όπως γνωρίζουμε όλοι, η εκτίμηση και η εμπιστοσύνη του Ελληνικού λαού στο πρόσωπο του αξιωματικού, κατέχει την πρώτη θέση. Ο Αξιωματικός λόγω του επί 35-40 χρόνια λειτουργήματος του, τον γνωρίζουν όλοι οι Έλληνες, χαρακτηρίζεται για την αγάπη προς τον συνάνθρωπο, μετριοπάθεια, υπευθυνότητα, εντιμότητα και ψυχραιμία.

            Το Οξύμωρον στην προκειμένη περίπτωση είναι, παρ’ όλο ότι διαθέτουν οι Στρατιωτικοί τα παραπάνω αξιοπρόσεκτα χαρακτηριστικά, δεν υπάρχουν από τα κόμματα παρόμοιες τιμητικές προτάσεις ή ακόμη συμμετοχής ε.α. Στρατιωτικών σε ψηφοδέλτια.

    Αυτό κατά την ταπεινή μου γνώμη εξηγείται: Επειδή μια  μερίδα νέων και μη ανθρώπων εισέρχεται σήμερα στην πολιτική κονίστρα της χώρας μας με βασικό κριτήριο την επαγγελματική αποκατάσταση, ενώ ένας ε.α. Στρατιωτικός εντάσσεται στην κατηγορία των πολιτικών οι οποίοι καλούνται αποκλειστικά για να προσφέρουν.

    Ο Συνδυασμός των δύο αυτών κατηγοριών, όπως λέει ο Ελληνικός λαός ίσως «χαλάει την Σούπα».

Δηλαδή οι πολιτικοί της προσφοράς, δεν μπορούν ν’ ανεχθούν την διαμορφωθείσα στην χώρα μας πολιτική νοοτροπία, της μισής αλήθειας και του κομματικού κόστους.

    Παρ’ όλα αυτά, εσάς τους Αξιωματικούς σας συγχαίρω που προτΙμήσατε το Στρατιωτικό Λειτούργημα. Αυτό δεν ζητάει ν’απαρνηθείτε την ελευθερία σας, περιλαμβάνει κακές ημέρες, πικρές ώρες, κάποτε και χρόνια θλίψεως. Αλλά! Σε αντάλλαγμα θα σας δώσει την σταθερή αυτή και συγκλονιστική περιπέτεια, όπου αναμιγνύονται η Διοίκηση, η δράση, ο κίνδυνος και η αγάπη των υφισταμένων σου, ακόμη και μετά την αποστρατεία σου.

 Θα σας παράσχει ακόμη την τιμή της ωριμότητος, την ελπίδα των μεγάλων πράξεων και το όνειρο της δόξας κάτω από την Ελληνική Σημαία.

Τέλος! Τα δάκρυα της τελευταίας ημέρας της Σταδιοδρομίας σου.