Μου κάνει εντύπωση σε όλες τις αναφορές επί του θέματος ότι τονίζεται που ο εκπρόσωπος είναι ανώτατος αξιωματικός. Δηλαδή αν ήταν ανώτερος ή κατώτερος θα ήταν μικρότερο το "ολίσθημα"?
Για κοίτα που έφτασα ως εδώ, στον πάτο σου, βαρέλι, κοίτα, που μόνος μου έβγαλα τα μάτια μου, εγώ` για κοίτα που είναι έτοιμη των λύκων η αγέλη, τον εαυτό μου πού ’βαλα σαν ζώο στο ζυγό.
Για κοίτα ποιούς εψήφιζα και ποιούς χειροκροτούσα, που πίστεψα κι αγόρασα βρακιά μεταξωτά` ούτε’ επιδέξιος ήμουνα, αυτά να τα φορούσα, βάλε και πού ’ταν φούμαρα, τα φύκια, τα γνωστά!
Και τώρα που την πάτησα, και έφαγα την φόλα, πάλι μαλάκας θα φανώ για άλλη μια φορά` αντί τα ψεύτικα έργα τους να τα γκρεμίσω όλα, εθελοδούλως θα γενώ των λύκων η βορά!
Τι κι αν από την κεφαλή, πάντα βρωμάει το ψάρι των ηγετών μου άξιος, εγώ είμαι, το… μοσχάρι!
Οι μητσοτάκηδες και όλα τα άλλα τσιράκια της παγκόσμιας αταξίας πραγμάτων κάνουν τη δουλειά τους, σύμφωνα με τα κελεύσματα των πατρώνων τους. Εμείς, όμως, οι Αξιωματικοί των Ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων, που γαλουχηθήκαμε με τα ιδανικά του έθνους, δεν μάθαμε πως η ιερότερη λέξη στην καθ' ημέραν πράξη είναι το "ΟΧΙ"; "Όχι" σε κάθε τι που είναι αντίθετο στην νομιμότητα, στη συνείδησή μας και στις προαιώνιες αξίες του έθνους! Θυμάμαι, με θαυμασμό και δέος τον θαλαμάρχη μου Σαραντόπουλο Αντώνιο όταν ήμουν πρωτοετής στη Σχολή. Με την πρώτη ημέρα, την ημέρα εισόδου μου στο ιερό τέμενος της Σχολής Ευελπίδων, ο σπουδαίος αυτός ηγήτορας με δίδαξε να μην είμαι ραγιάς και δούλος. Και μετά από λίγες ημέρες, στην εθνική μας εορτή, την 28η Οκτωβρίου 1967, με έμαθε να λέω "όχι" σε κάθε τι, αντίθετο από τη στρατιωτική τάξη, και τις αξίες της φυλής μας. Κι αυτό, ανεξάρτητα από τις τυχόν συνέπειες, όσο σκληρές κι ας ήταν αυτές! Να είναι καλά ο άνθρωπος! Όμως, ό,τι και να διδαχτήκαμε ως νεοσσοί στο στράτευμα, θα έχουν αξία, αν τα εφαρμόζουμε και στη μετέπειτα ζωή μας. Αλλιώς, αλίμονο σε μας, στα παιδιά μας και στην πατρίδα μας!
.jpg)
Απορώ γιατί σάς προκαλεί εντύπωση. Στήν σημερινή Ελλάδα τού κούλη (μέ μικρά γράμματα), αποτελεί τό προοίμιο προετοιμασίας τών Ελλήνων γιά τήν απονομή τής δευτέρας ιθαγενείας, αυτής τής Οθωμανικής. Ακολουθεί η φιλανδοποίηση τής Πατρίδος μας.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕΡΑΣΙΝΟΣ
pkostopoulos1@gmail.com
ΑπάντησηΔιαγραφήΜου κάνει εντύπωση σε όλες τις αναφορές επί του θέματος ότι τονίζεται που ο εκπρόσωπος είναι ανώτατος αξιωματικός. Δηλαδή αν ήταν ανώτερος ή κατώτερος θα ήταν μικρότερο το "ολίσθημα"?
Άκουσα και τις δικαιολογίες του κυβερνητικού εκπροσώπου που ήταν για γέλια και που ασφαλώς δεν εγνωριζε το # κρειτον του λαλείν το σιγαν#
ΑπάντησηΔιαγραφήΕΘΕΛΟΔΟΥΛΩΣ
ΑπάντησηΔιαγραφήΓια κοίτα που έφτασα ως εδώ, στον πάτο σου, βαρέλι,
κοίτα, που μόνος μου έβγαλα τα μάτια μου, εγώ`
για κοίτα που είναι έτοιμη των λύκων η αγέλη,
τον εαυτό μου πού ’βαλα σαν ζώο στο ζυγό.
Για κοίτα ποιούς εψήφιζα και ποιούς χειροκροτούσα,
που πίστεψα κι αγόρασα βρακιά μεταξωτά`
ούτε’ επιδέξιος ήμουνα, αυτά να τα φορούσα,
βάλε και πού ’ταν φούμαρα, τα φύκια, τα γνωστά!
Και τώρα που την πάτησα, και έφαγα την φόλα,
πάλι μαλάκας θα φανώ για άλλη μια φορά`
αντί τα ψεύτικα έργα τους να τα γκρεμίσω όλα,
εθελοδούλως θα γενώ των λύκων η βορά!
Τι κι αν από την κεφαλή, πάντα βρωμάει το ψάρι
των ηγετών μου άξιος, εγώ είμαι, το… μοσχάρι!
13/11/2012
Ιωάννης Παναγάκος
Οι μητσοτάκηδες και όλα τα άλλα τσιράκια της παγκόσμιας αταξίας πραγμάτων κάνουν τη δουλειά τους, σύμφωνα με τα κελεύσματα των πατρώνων τους. Εμείς, όμως, οι Αξιωματικοί των Ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων, που γαλουχηθήκαμε με τα ιδανικά του έθνους, δεν μάθαμε πως η ιερότερη λέξη στην καθ' ημέραν πράξη είναι το "ΟΧΙ"; "Όχι" σε κάθε τι που είναι αντίθετο στην νομιμότητα, στη συνείδησή μας και στις προαιώνιες αξίες του έθνους! Θυμάμαι, με θαυμασμό και δέος τον θαλαμάρχη μου Σαραντόπουλο Αντώνιο όταν ήμουν πρωτοετής στη Σχολή. Με την πρώτη ημέρα, την ημέρα εισόδου μου στο ιερό τέμενος της Σχολής Ευελπίδων, ο σπουδαίος αυτός ηγήτορας με δίδαξε να μην είμαι ραγιάς και δούλος. Και μετά από λίγες ημέρες, στην εθνική μας εορτή, την 28η Οκτωβρίου 1967, με έμαθε να λέω "όχι" σε κάθε τι, αντίθετο από τη στρατιωτική τάξη, και τις αξίες της φυλής μας. Κι αυτό, ανεξάρτητα από τις τυχόν συνέπειες, όσο σκληρές κι ας ήταν αυτές! Να είναι καλά ο άνθρωπος!
ΑπάντησηΔιαγραφήΌμως, ό,τι και να διδαχτήκαμε ως νεοσσοί στο στράτευμα, θα έχουν αξία, αν τα εφαρμόζουμε και στη μετέπειτα ζωή μας. Αλλιώς, αλίμονο σε μας, στα παιδιά μας και στην πατρίδα μας!
Αν δεν υπήρχαν πόρνες δεν θα υπήρχαν και νταβατζήδες!
ΑπάντησηΔιαγραφή