Απόψε κλαίει ο ουρανός, οι θάλασσες, τα όρη κλαίει και του Αλέξανδρου η γαλανή πατρίδα κλαιν της Ελλάδας τα παιδιά, τους πήραν την ασπίδα αφού τους κλέψαν ύπουλα την πιο μεγάλη κόρη, φυσά αγριοβόρι, στου γένους την κοιτίδα.
Δεν την νικήσαν με σπαθί, με πόλεμο κι αγώνα δεν την κατάκτησαν οι εχθροί, με μάχη στην ουσία δε θα μπορούσαν, άλλωστε, παρά με προδοσία να της αρπάξουν ύπουλα της δόξας την κορώνα ντροπή εις τον αιώνα, ταγών μειοδοσία.
Ό,τι με ιδρώτα δρέψαμε, με πόνο και με αίμα τα δώσαν όλα στον εχθρό προδότες κυβερνήτες απάτριδες κι ανθέλληνες κι άθεοι λωποδύτες που πούλησαν τα ιερά, τα όσια με το ψέμα κάναν το Έθνος δέμα, γνωστοί αγιογδύτες.
Και της Μακεδονίας μας πουλήσαν τ’ όνομά της και τη λαμπρή ιστορία της στους Σλάβους των Σκοπίων τη δόξα, την εθνότητα, τα Άγια των Αγίων αγύρτες και τυχάρπαστοι, πρωθιερείς απάτης γεννήματα της Άτης, της ύβρεως το βραβείον.
Τώρα το αίμα το αγλαό των Μακεδονομάχων για λευτεριά που πότισε τ’ Αλέξανδρου τη χώρα δε θα ησυχάσει αν δε δει στου ήλιου την αιώρα να λάμπει η δικαίωση εκείνων των προμάχων του Έθνους υπερμάχων, Ανάσταση πυρφόρα
για να σβηστεί, ν’ ακυρωθεί το όνειδος εκείνο η συμφωνία των Πρεσπών, των προδοτών η γέννα που ρήμαξε τα ρήματα τα καθαγιασμένα και τώρα μένουν άφωνα μες στης ψυχής το θρήνο θλιμμένο άγιο κρίνο, μες στην καρδιά γραμμένα.
Απόψε κλαιν τα σύμπαντα με γοερή κραυγή μα έρχεται η Ανάσταση, πάλι θα ’ρθει η αυγή!
.jpg)
ΠΑΛΙ ΘΑ ’ΡΘΕΙ Η ΑΥΓΗ
ΑπάντησηΔιαγραφήΑπόψε κλαίει ο ουρανός, οι θάλασσες, τα όρη
κλαίει και του Αλέξανδρου η γαλανή πατρίδα
κλαιν της Ελλάδας τα παιδιά, τους πήραν την ασπίδα
αφού τους κλέψαν ύπουλα την πιο μεγάλη κόρη,
φυσά αγριοβόρι, στου γένους την κοιτίδα.
Δεν την νικήσαν με σπαθί, με πόλεμο κι αγώνα
δεν την κατάκτησαν οι εχθροί, με μάχη στην ουσία
δε θα μπορούσαν, άλλωστε, παρά με προδοσία
να της αρπάξουν ύπουλα της δόξας την κορώνα
ντροπή εις τον αιώνα, ταγών μειοδοσία.
Ό,τι με ιδρώτα δρέψαμε, με πόνο και με αίμα
τα δώσαν όλα στον εχθρό προδότες κυβερνήτες
απάτριδες κι ανθέλληνες κι άθεοι λωποδύτες
που πούλησαν τα ιερά, τα όσια με το ψέμα
κάναν το Έθνος δέμα, γνωστοί αγιογδύτες.
Και της Μακεδονίας μας πουλήσαν τ’ όνομά της
και τη λαμπρή ιστορία της στους Σλάβους των Σκοπίων
τη δόξα, την εθνότητα, τα Άγια των Αγίων
αγύρτες και τυχάρπαστοι, πρωθιερείς απάτης
γεννήματα της Άτης, της ύβρεως το βραβείον.
Τώρα το αίμα το αγλαό των Μακεδονομάχων
για λευτεριά που πότισε τ’ Αλέξανδρου τη χώρα
δε θα ησυχάσει αν δε δει στου ήλιου την αιώρα
να λάμπει η δικαίωση εκείνων των προμάχων
του Έθνους υπερμάχων, Ανάσταση πυρφόρα
για να σβηστεί, ν’ ακυρωθεί το όνειδος εκείνο
η συμφωνία των Πρεσπών, των προδοτών η γέννα
που ρήμαξε τα ρήματα τα καθαγιασμένα
και τώρα μένουν άφωνα μες στης ψυχής το θρήνο
θλιμμένο άγιο κρίνο, μες στην καρδιά γραμμένα.
Απόψε κλαιν τα σύμπαντα με γοερή κραυγή
μα έρχεται η Ανάσταση, πάλι θα ’ρθει η αυγή!
9/6/2019
Ιωάννης Παναγάκος
Πολύ ωραίο το ποίημα αλλά έχω την αισθηση πως απευθύνεται σε ώτα μη ακουόντων κυβερνώντων πρωτίστως και κυβερνομενων δευτερευοντως
ΑπάντησηΔιαγραφή