Το σημείωμά του, φίλτατου Χρ. Μπολώση, έγινε αφορμή να ανασύρω παλιές μνήμες και εντεύθεν εμπειρίες και πυροδότησε μια αναδρομή σ΄ ένα παρελθόν γεμάτο από πίκρες και απογοητεύσεις, ένα παρελθόν στο οποίο η ασημαντότητά μου δεν μπόρεσε να αλλάξει κάτι, έστω και προς το χειρότερο. Πικράθηκα για άλλη μια φορά που«. . . τοις κείνων ρήμασι πειθόμενος» άφησα την ζωή μου να φυλλορροήσει μέσα από τα δικά μου χέρια και δούλεψα και τάισα με τα δικά μου όνειρα, πεινασμένα σκυλιά. Ίσως, αν προσπαθούσα περισσότερο, να μπορούσα κάτι ν΄ αλλάξω. Δεν το έκανα . . . Σήμερα, το μόνο που μπορώ και κάνω ακόμα είναι να παίρνω τα φάρμακά μου – ΟΧΙ ληγμένα! – και το μόνο ευχάριστο είναι ότι τα παίρνω ακόμα, εννοώ ότι ακόμα τα παίρνω ΕΓΩ, δεν μου τα δίνουν.
Γύρω, λοιπόν, στο ΄56, ΄57, συχνά-πυκνά άκουγα – και μου ΄μεινε – τον παππού μου στο μεσημεριανό τραπέζι, συζητώντας με τα 4 παιδιά του για τα πολιτικά «δρώμενα» να κλείνει την συζήτηση με την φράση «άσπροι σκύλοι, μαύροι σκύλοι, όλοι οι σκύλοι μια γενιά». Πού; Σ΄ ένα χωριό που οι εφημερίδες έφθαναν την μεθεπόμενη ημέρα – και αν, ραδιόφωνο με μπαταρία υπήρχε μόνο στο καφενείο και τηλεφωνήματα γίνονταν με πρόσκληση στο τηλεγραφείο. Όμως, το έλεγε γιατί ήταν πλέον πίστη γι΄αυτόν. Άργησα να καταλάβω το νόημα της φράσης αλλά, μέχρι σήμερα, διαπιστώνω το ορθό και το αεί επίκαιρο του νοήματος αυτού.
Για την Ιστορία, το 1952 από τη Μόσχα, ο Νίκος Ζαχαριάδης Γενικός Γραμματέας του παράνομου τότε ΚΚΕ, λέει το περίφημο: «Τι Πλαστήρας, τι Παπάγος… άσπρος σκύλος, μαύρος σκύλος, ούλοι οι σκύλοι μια γενιά!».
Φωτεινά παραδείγματα υπήρξαν, υπάρχουν και θα υπάρχουν, ελπίζω. Αρκεί να μην τα «θάβουν» οι σκύλοι, οποιασδήποτε ράτσας, χρώματος και απόχρωσης. Όσο για τους «Μοσκιούς», επίσης κάθε είδους, χρώματος και απόχρωσης, τείνω να συνταχθώ με εκείνους που ισχυρίζονται (το σύγχρονο τσιτάτο) ότι «ο μαλάκας είναι ανίκητος».,
AYTOI OI IΔIOI ΛOIΠON MAΣ ΠΡIZOYN ΓIA TON KOΡONOIO??????? ΝΑ ΕΙΝΑΙ Η ΜΟΝΗ ΑΛΗΘΕΙΑ ΤΟΥΣ????? ΠΟΙΟΣ ''ΣΟΦΟΣ'' ΤΟΥΣ ΠΙΣΤΕΥΕΙ??????????? ΟΤΑΝ ΛΟΙΠΟΝ ΠΕΘΑΝΕ Ο ΠΡΩΤΟΣ ΑΠΟ ΤΑ 10.000.000 ΕΛΛΗΝΕΣ ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΑΝ ΠΑΝΔΗΜΙΑ ΠΟΥ ΣΗΜΑΙΝΕΙ 30% ΦΟΡΕΙΣ-ΝΕΚΡΟΥΣ ΕΝΩ Η ΑΛΗΘΕΙΑ ΗΤΑΝ Ο,ΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟ1%. ΟΣΟ ΚΥΒΕΡΝΑΝ ΤΟΣΟ ΕΙΛΗΚΡΙΝΕΙΣ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΤΗΝ ΧΩΡΑ ΚΑΙ ΤΟΝ ΠΛΑΝΙΤΗ ΤΟΣΟ ΘΑ ΠΙΣΤΕΥΟΥΜΕ ΣΤΑ ΛΕΓΟΜΕΝΑ ΤΟΥΣ. ΖΗΤΩ ΟΙ ΒΡ@#$%ΟΙ ΑΝΘΕΛΛΗΝΕΣ ΠΟΥ ΜΑΣ ΚΥΒΕΡΝΑΝΕ ΚΑΙ ΖΗΤΩ ΚΑΙ ΣΕ ΜΑΣ ΠΟΥ ΠΙΣΤΕΥΟΥΜΕ ΚΑΘΕ ΛΕΞΗ ΠΟΥ ΒΓΕΝΕΙ ΑΠΟ ΤΟΝ ΚΟ#$@ ΩΧ!!!! ΣΤΟΜΑ ΤΟΥΣ
ΤΟ ΙΣΧΝΟ ΘΡΕΦΤΑΡΙ
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίχα πάρει τ’ ανηφόρι
μα μου έλαχε βαπόρι
πρόσω προς τον ουρανό.
Τρέχω, αφήνω το "πεζώ" μου
βγάζω το εισιτήριό μου
κει στο διπλανό βουνό.
Ξανατρέχω σαν δελφίνι
να προλάβω, ως σαΐνι,
μη χαθώ σε ωκεανό,
νά ’χω «στόρι» για να λέω,
σαν αφρός να επιπλέω,
να θαυμάζει η Θεανώ.
Μα καθώς εκολυμπούσα
και τα σύννεφα περνούσα,
σαν να έκανα κανό,
συγκινήθηκαν ασμένως
και ανοίξαν εσπευσμένως
των ματιών τους τον κρουνό.
Κι έγινα παπί και λούτσα
και σιγά και κούτσα – κούτσα,
άρχισα και να πεινώ
κι άρχισα το κολατσιό μου
πού ’τρωγα στο καθισιό μου
και είναι πια πολύ κοινό,
μα δεν ήξερα ο καημένος,
αν φτωχός και πεινασμένος
μούλαχ’ έτσι να γενώ
ή με έκαναν μοσχάρι
ζώον και "ισχνό" θρεφτάρι
από τον πολύ… σανό!
Ιωάννης Παναγάκος
Πρώτο Βραβείο στην Έμμετρη Σατυρική Ποίηση, στον 5ο Παγκόσμιο Λογοτεχνικό Διαγωνισμό, του Ελληνικού Πολιτιστικού Ομίλου Κυπρίων (Ε.Π.Ο.Κ).
Το σημείωμά του, φίλτατου Χρ. Μπολώση, έγινε αφορμή να ανασύρω παλιές μνήμες και εντεύθεν εμπειρίες και πυροδότησε μια αναδρομή σ΄ ένα παρελθόν γεμάτο από πίκρες και απογοητεύσεις, ένα παρελθόν στο οποίο η ασημαντότητά μου δεν μπόρεσε να αλλάξει κάτι, έστω και προς το χειρότερο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠικράθηκα για άλλη μια φορά που«. . . τοις κείνων ρήμασι πειθόμενος» άφησα την ζωή μου να φυλλορροήσει μέσα από τα δικά μου χέρια και δούλεψα και τάισα με τα δικά μου όνειρα, πεινασμένα σκυλιά.
Ίσως, αν προσπαθούσα περισσότερο, να μπορούσα κάτι ν΄ αλλάξω. Δεν το έκανα . . .
Σήμερα, το μόνο που μπορώ και κάνω ακόμα είναι να παίρνω τα φάρμακά μου – ΟΧΙ ληγμένα! – και το μόνο ευχάριστο είναι ότι τα παίρνω ακόμα, εννοώ ότι ακόμα τα παίρνω ΕΓΩ, δεν μου τα δίνουν.
Γύρω, λοιπόν, στο ΄56, ΄57, συχνά-πυκνά άκουγα – και μου ΄μεινε – τον παππού μου στο μεσημεριανό τραπέζι, συζητώντας με τα 4 παιδιά του για τα πολιτικά «δρώμενα» να κλείνει την συζήτηση με την φράση «άσπροι σκύλοι, μαύροι σκύλοι, όλοι οι σκύλοι μια γενιά».
Πού; Σ΄ ένα χωριό που οι εφημερίδες έφθαναν την μεθεπόμενη ημέρα – και αν, ραδιόφωνο με μπαταρία υπήρχε μόνο στο καφενείο και τηλεφωνήματα γίνονταν με πρόσκληση στο τηλεγραφείο. Όμως, το έλεγε γιατί ήταν πλέον πίστη γι΄αυτόν.
Άργησα να καταλάβω το νόημα της φράσης αλλά, μέχρι σήμερα, διαπιστώνω το ορθό και το αεί επίκαιρο του νοήματος αυτού.
Για την Ιστορία, το 1952 από τη Μόσχα, ο Νίκος Ζαχαριάδης Γενικός Γραμματέας του παράνομου τότε ΚΚΕ, λέει το περίφημο: «Τι Πλαστήρας, τι Παπάγος… άσπρος σκύλος, μαύρος σκύλος, ούλοι οι σκύλοι μια γενιά!».
Φωτεινά παραδείγματα υπήρξαν, υπάρχουν και θα υπάρχουν, ελπίζω. Αρκεί να μην τα «θάβουν» οι σκύλοι, οποιασδήποτε ράτσας, χρώματος και απόχρωσης.
Όσο για τους «Μοσκιούς», επίσης κάθε είδους, χρώματος και απόχρωσης, τείνω να συνταχθώ με εκείνους που ισχυρίζονται (το σύγχρονο τσιτάτο) ότι «ο μαλάκας είναι ανίκητος».,
AYTOI OI IΔIOI ΛOIΠON MAΣ ΠΡIZOYN ΓIA TON KOΡONOIO??????? ΝΑ ΕΙΝΑΙ Η ΜΟΝΗ ΑΛΗΘΕΙΑ ΤΟΥΣ????? ΠΟΙΟΣ ''ΣΟΦΟΣ'' ΤΟΥΣ ΠΙΣΤΕΥΕΙ??????????? ΟΤΑΝ ΛΟΙΠΟΝ ΠΕΘΑΝΕ Ο ΠΡΩΤΟΣ ΑΠΟ ΤΑ 10.000.000 ΕΛΛΗΝΕΣ ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΑΝ ΠΑΝΔΗΜΙΑ ΠΟΥ ΣΗΜΑΙΝΕΙ 30% ΦΟΡΕΙΣ-ΝΕΚΡΟΥΣ ΕΝΩ Η ΑΛΗΘΕΙΑ ΗΤΑΝ Ο,ΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟ1%. ΟΣΟ ΚΥΒΕΡΝΑΝ ΤΟΣΟ ΕΙΛΗΚΡΙΝΕΙΣ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΤΗΝ ΧΩΡΑ ΚΑΙ ΤΟΝ ΠΛΑΝΙΤΗ ΤΟΣΟ ΘΑ ΠΙΣΤΕΥΟΥΜΕ ΣΤΑ ΛΕΓΟΜΕΝΑ ΤΟΥΣ. ΖΗΤΩ ΟΙ ΒΡ@#$%ΟΙ ΑΝΘΕΛΛΗΝΕΣ ΠΟΥ ΜΑΣ ΚΥΒΕΡΝΑΝΕ ΚΑΙ ΖΗΤΩ ΚΑΙ ΣΕ ΜΑΣ ΠΟΥ ΠΙΣΤΕΥΟΥΜΕ ΚΑΘΕ ΛΕΞΗ ΠΟΥ ΒΓΕΝΕΙ ΑΠΟ ΤΟΝ ΚΟ#$@ ΩΧ!!!! ΣΤΟΜΑ ΤΟΥΣ
ΑπάντησηΔιαγραφή