Το Ελληνικό Υποβρύχιο «Τρίτων» κατά τη διάρκεια της τρίτης πολεμικής περιπολίας στο Στενό του Οτράντο, με Κυβερνήτη τον Πλωτάρχη Δ. Ζέπο, βυθίζει το ιταλικό υποβρύχιο «Neghelli».

ΕΠΕΤΕΙΑΚΑ ΙΣΤΟΡΙΚΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ

Το Ελληνικό Υποβρύχιο «Τρίτων» κατά τη διάρκεια της τρίτης πολεμικής περιπολίας στο Στενό του Οτράντο, με Κυβερνήτη τον Πλωτάρχη Δ. Ζέπο, βυθίζει το ιταλικό υποβρύχιο «Neghelli».

http://roykoymoykoy.blogspot.gr/

   Το Β.Π. Υ/Β ‘Τρίτων’ (Υ5) (κλάση "Πρωτεύς" ) υπήρξε ένα από τα έξι υποβρύχια του Ελληνικού Βασιλικού Πολεμικού Ναυτικού κατά την διάρκεια του Μεσοπολέμου και του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου. Το Υ/Β Τρίτων παραγγέλθηκε από την ελληνική κυβέρνηση στην Γαλλία το 1927 μαζί με άλλα τρία όμοιου τύπου υποβρύχια, τα ΠΡΩΤΕΥΣ, ΝΗΡΕΥΣ και ΓΛΑΥΚΟΣ. Ναυπηγήθηκε μεταξύ 1927–1930 στα ναυπηγεία Ateliers & Chantiers de la Loire στην Ναντ, καθελκύστηκε στις 4 Απριλίου 1928, παραλήφθηκε την 1 Δεκεμβρίου 1930 και εντάχθηκε στο Ελληνικό Βασιλικό Πολεμικό Ναυτικό με τον κωδικό "Y5".

3η πολεμική περιπολία, 05.01.-12.01.1941:  

Αδριατική, κυβερνήτης πλωτάρχης Διονύσιος Ζέπος.

    Στις 5 Ιανουαρίου 1941 το ΤΡΙΤΩΝ ξεκίνησε για την τρίτη πολεμική του περιπολία. Αφού πραγματοποίησε μια σειρά εικονικών επιθέσεων στον κόλπο των Μεγάρων, διήλθε τον Κορινθιακό και το φράγμα του Αράξου, παράλλαξε το ακρωτήριο Δουκάτο και έφθασε στην περιοχή περιπολίας του διερχόμενο εν καταδύσει το Στενό του Οτράντο.

    Στις 06:50 της 9ης Ιανουαρίου διαπίστωσε με τα υδρόφωνα του, και ενώ βρισκόταν εν καταδύσει σε βάθος 30 μέτρων, τον ήχο έλικας. Φτάνοντας σε περισκοπικό βάθος διέκρινε ακαθόριστο σκοτεινό όγκο τον οποίον εξέλαβε ως υποβρύχιο .

    Στις 07:25 ο κυβερνήτης του υποβρυχίου διέταξε «πολεμική έγερση» και επιτέθηκε στον στόχο εξαπολύοντας δυο τορπίλες από τους πρυμναίους τορπιλοσωλήνες. Όπως αναφέρει στην έκθεση μάχης ο κυβερνήτης Δ. Ζέπος,  διαπίστωσε ότι μία τουλάχιστον τορπίλη βρήκε τον στόχο της καθώς η έκρηξη έγινε αισθητή στο ΤΡΙΤΩΝ. Η εντύπωση αυτή όμως δεν ήταν γενική όπως αναφέρει ο υποπλοίαρχος Μασουρίδης, μέλος του πληρώματος του ΤΡΙΤΩΝ, στην υπεύθυνη δήλωση του.

    Λίγες ημέρες αργότερα ο ιταλικός Ραδιοφωνικός Σταθμός ανακοίνωσε την βύθιση ιταλικού υποβρυχίου στην Αδριατική  με αποτέλεσμα να θεωρηθεί ως πραγματική από τον αμφιβάλλοντα Α.Σ. υποναύαρχο Επαμεινώνδα Καββαδία  η από τον πλωτάρχη Δ. Ζέπο δηλωθείσα βύθιση υποβρυχίου.

    Μετά την επίθεση του και λόγω της ταυτόχρονης εμφάνισης εχθρικών αεροπλάνων, τα οποία δεν επέτρεψαν την συλλογή συντριμμάτων του ως φερόμενου βυθισμένου στόχου, το υποβρύχιο καταδύθηκε και κατευθύνθηκε προς νότο.

    Στις 10 Ιανουαρίου αγκυροβόλησε στο Βαθύ της Ιθάκης με σκοπό την επισκευή βλαβών που είχαν παρουσιασθεί κατά την διάρκεια της περιπολίας του. Την ίδια ημέρα έλαβε διαταγή του Α.Δ.Υ.,  πλοιάρχου Αθαν. Ξηρού, για επάνοδο του υποβρυχίου στην βάση του.

    Μετά τον κατάπλου του ΤΡΙΤΩΝ στον ναύσταθμο το πρωί της 12ης Ιανουαρίου, ο κυβερνήτης του πλωτάρχης Δ. Ζέπος έλαβε προαγωγή επ΄ ανδραγαθίας σε αντιπλοίαρχο και τον πολεμικό σταυρό Α΄ τάξεως, ο ύπαρχος υποπλοίαρχος Επαμεινώνδας Κοντογιάννης έλαβε το μετάλλιο εξαιρέτων πράξεων και σε όλο το υπόλοιπο πλήρωμα απενεμήθη εύφυμος μνεία.

    Όταν μετά την συνθηκολόγηση της Ιταλίας, στις 8 Σεπτεμβρίου 1943, το βρετανικό Ναυαρχείο έλαβε από το ιταλικό Υπουργείο Ναυτικών τις λίστες των ιταλικών πολεμικών απωλειών, δεν συμπεριλαμβανόταν σε αυτές καμία βύθιση κατά την περίοδο της επίθεσης του ΤΡΙΤΩΝ. Όταν μετά τον πόλεμο ο άμεσα ενδιαφερόμενος, τέως κυβερνήτης του ΤΡΙΤΩΝΟΣ, αντιπλοίαρχος Δ. Ζέπος επεδίωξε την εξακρίβωση της αλήθειας, θεώρησε σαν απολεσθέν το ιταλικό υποβρύχιο NEGHELLI. Ως ημερομηνία βύθισης του υποβρυχίου αυτού όμως θεωρείται η 19η Ιανουαρίου 1941 και φέρεται να βυθίστηκε αύτανδρο από το βρετανικό αντιτορπιλικό HMS GREYHOUND, 40 ν.μ. (ναυτικά μίλια) βορειοανατολικά της Φαλκονέρας.

     Εκτός αυτού το ιταλικό υποβρύχιο NEGHELLI βρισκόταν στις 9.1.1941 στην βάση του, την Λέρο, και ξεκίνησε για πολεμική περιπολία στις 14 Ιανουαρίου 1941. Κατά πάσα πιθανότητα η επίθεση του Υ/Β Τρίτων, της 9.1.1941, σχετίζεται με το ιταλικό υποβρύχιο BEILUL (697 τόνων) το οποίο όμως δεν βυθίστηκε σύμφωνα με τις ιταλικές πηγές του Ufficio Storico della Marina Militare.