Πέμπτη 15 Απριλίου 2010

ΜΗΠΩΣ ΑΡΧΙΣΑ ΝΑ ΤΡΕΛΑΙΝΟΜΑΙ ?

Λοιπόν, παιδιά, έχω αρχίσει να αμφιβάλω για την πνευματική ικανότητά μου. Αφορμή για αυτήν την πιθανότητα, μου έδωσε το ειδοποιητήριο της Εφορίας, για την πληρωμή των Τελών Κυκλοφορίας του αυτοκινήτου μου.

Ήρθε εχθές και με συγκρατημένη απαισιοδοξία το άνοιξα και βλέπω.
ΤΕΛΗ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ 202,00 Ε
ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΙΚΑ ΤΕΛΗ 150,00 Ε
ΣΥΝΟΛΟ 352,00 Ε

Και όλα αυτά για ένα ΙΧ μοντέλο 1993, 1400 cc.

Μου ήρθε ‘’νταμπλάς’’ που λένε. Άρχισα λοιπόν, να μονολογώ
‘’Πέρσι, πλήρωσα 200Ε. Το λογικό λοιπόν είναι, φετος να πληρώσω πιο λίγα’’
‘’Τι είναι πάλι αυτό το Περιβαλλοντολογικο Τελος? Μάλλον για την προστασία του περιβάλλοντος’’
Παίρνω τηλέφωνο τον φίλο μου το Γιώργο, που έχει ίδιο ΙΧ με εμένα, μοντέλο 2003, τον ρωτώ πόσα πλήρωσε, και μου λέει ένα ποσό πολύ μικρότερο. Αρχίζω να αισθάνομαι βλάκας.
‘’Καλά, από τότε που έχω αυτοκίνητο, το 1975, θυμάμαι ότι όσο μεγαλύτερο ήταν, τοσο περισσότερα πλήρωνα, και όσο παλαιότερο, τόσο πιο λίγα. Τι γίνεται τώρα?’’
Ρώτησα λοιπόν, και μου είπαν ότι το περιβαλλοντολογικό τέλος είναι για την προστασία του περιβάλλοντος από τους ρύπους των αυτοκινήτων, οι οποίοι είναι περισσότεροι όσο πιο παλιό αυτοκίνητο κυκλοφορεί. Μέχρι εδώ, λογικό φαίνεται. ‘Όμως το δικό μου το ΙΧ είναι άριστα συντηρημένο, περισσότερο και από ότι προβλέπεται, περνώ κανονικά ΚΤΕΟ (και πληρώνω εννοείται) κάθε δύο χρόνια, βγάζω κάρτα καυσαερίων (και πληρώνω εννοείται) από την οποία φαίνεται ότι δεν ρυπαίνει την ατμόσφαιρα, και κάνω ακριβώς όλα όσα προβλέπουν οι σχετικοί Νόμοι και Διατάξεις.

Αρχίζω και αναρωτιέμαι. Γιατί να περνάω ΚΤΕΟ ώστε το αυτοκίνητό μου μεταξύ άλλων να μην ρυπαίνει την ατμόσφαιρα ? Αφού έτσι και αλλοιώς, το Κράτος έχει δεδομένο ότι ρυπαίνει, και με τιμωρεί με πρόστιμο (γιατί τιμωρία είναι)

Σκέφτομαι λοιπόν ότι πρέπει να αγοράσω καινούριο αυτοκίνητο, για να γίνω καλός πολίτης. Αλλα, αυτό που έχω, αν το πουλήσω, θα πάρω 1500 – 2000 Ε. Για να πάρω καινούριο, ίδιο με αυτό περίπου, θέλω 12.000 – 13.000 Ε ακόμη. Πού θα τα βρώ? Γιατί, ένας απλός συνταξιούχος είμαι .Άρα, πρέπει να μείνω με αυτό το αυτοκίνητο, και να πληρώνω όλα οσα μου ζητάει το Κράτος κατά καιρούς.
Για να μην χάσω και το λίγο μυαλό που μου έμεινε, σταμάτησα να σκέφτομαι. Δεν αντιστάθηκα όμως στον πειρασμό να επιδιώξω να μάθω λίγο περισσότερα πάνω στο θέμα, και κατέληξα στα παρακάτω συμπεράσματα.

Α. Το μέτρο, είναι της προηγούμενης Κυβερνήσεως, αλλα ήταν ‘’πακέτο’’ με το μέτρο της απόσυρσης. Έλεγε λοιπόν η τότε Κυβέρνηση
’Αν αποσύρεις το παλιό σου αυτοκίνητο, σου δίνουμε τόσα ( κατά περίπτωση ) για να αγοράσεις καινούριο. Αν κρατήσεις το παλιό, θα πληρώνεις τόσα κάθε χρόνο ( κατά περίπτωση πάλι) σαν Περιβαλλοντικά Τέλη.’’ Εκβιασμός ? Έτσι μοιάζει.
Έρχεται λοιπόν η καινούρια Κυβέρνηση, θεωρεί το μέτρο λάθος (δικαίωμά της ) και το αποσύρει. Το μισό, όμως, γιατί το άλλο μισό την συμφέρει. Δικαίωμά της ? ΟΧΙ. Αλλά ποιος ιθαγενής θα μιλήσει? Και αν μιλήσει, μπορεί να κάνει τίποτα άλλο? Μακάριοι οι κρατούντες

Β. Το περιβάλλον, θα βελτιωθεί πληρώνοντας, άσχετα αν έχει τα χάλια του εξ αιτίας των τόσων άλλων παραγόντων (βιομηχανίες, χημικά, εμπρησμοί για οικόπεδα κ.τ.λ.)
που το έκαναν να είναι αυτό που είναι. Άλλοι, σοφότεροι από εμένα, τα έχουν πεί και γράψει επανειλημμένα

Γ. Στην Ελλάδα, όσο πιο πολλα έχεις, τόσο πιο λίγα πληρώνεις. Το εφαρμόζουν όλες οι Κυβερνήσεις ανεξαιρέτως. Μήπως πρέπει να το αναλύσουμε ?

Δ. Στην Ελλάδα, όσο λιγώτερα έχεις, τόσο μεγαλύτερη πρέπει να είναι η συνεισφορά σου στο κοινωνικό σύνολο για βελτίωση των συνθηκών διαβιώσεως γενικότερα. Ίσως, γιατί οι ‘’κρα-τούντες’’ δεν πρόκειται να πεισθούν ότι έχεις μόνο όσα φαίνεται ότι έχεις. Προφανώς , κρίνουν εξ ιδίων.

Θα μπορούσα να φτάσω και στο ‘’Ω’’, αλλά το μόνο που θα έκανα θα ήταν να θυμίσω τόσα άλλα παρόμοια, που όσοι θυμούνται ξέρουν. Θα φτάσω λοιπόν κατευθείαν στο
ΗΘΙΚΟ ΔΙΔΑΓΜΑ

Α. Στην Ελλάδα σήμερα, πρέπει να έχεις.

Β. Αν δεν έχεις, πρέπει να αποκτήσεις

Γ. Οι γονείς μας μας έμαθαν, ότι για να ζήσεις, πρέπει να δουλέψεις. Ξέχασαν να μας πούν, ότι για να ζήσεις καλά, πρέπει να κλέψεις . Και για να μην παρεξηγηθώ, όταν μιλάω για κλοπή, δεν εννοώ να κλέψουμε τράπεζες, γριούλες, σούπερ μάρκετ κτλ. Εννοώ να κλέψουμε τους εαυτούς μας, δηλαδή το Κράτος, που όλα τα προβλέπει με τους Νόμους του, αλλα η εφαρμογή είναι επιλεκτική. Άς θυμηθούμε .
Μίζες προμηθειών, καλαμπόκι, siemens, Βατοπέδι, δωράκια 500.000.000 δρχ (έ, να μην κάνει και ένα δωράκι στον εαυτό του? ΚΑΤΑ ΛΕΞΗ ), ‘’πάμπερς’’, κτλ ‘’ών ουκ έστιν αριθμός’’
Κατά τα άλλα, διερχόμαστε κρίσιμη περίοδο και η λιτότητα είναι απαραίτητη. Αυτή τη μαστίχα, την μασάω από το 1960, τότε που άρχισα να καταλαβαίνω τον εαυτό μου.

Σταματάω εδώ, για σήμερα, γιατί αν συνεχίσω, θα αποτρελλαθώ που λένε. Άσε, λίγο μυαλό έμεινε, ας το προφυλάξω. Όμως, τώρα που άρχισα, μου άνοιξε η όρεξη, και πιθανότατα θα συνεχίσω να κάνω τον Δον Κιχώτη.
Πρωτη δημοσιευση στο ANDREMELEZ.BLOGSPOT.COM

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου