Ηταν κάπου εκεί, στα μέσα της δεκαετίας του ’60,
_όταν οι ήχοι που ακουγόταν ήταν ΜΠΗΤΛΣ, ΧΑΛΙΝΤΕΎ΄, ΟΛΥΜΠΙΑΝΣ, ΤΣΑΡΜΣ, ΤΖΙΑΝΙ ΜΟΡΑΝΤΙ, ΠΕΠΠΙΝΟ ΝΤΙ ΚΑΠΡΙ, ΦΡΑΝΣΟΥΑΖ ΑΡΝΤΥ, ΜΠΗΤΣ ΜΠΟΎ΄Σ, ΤΟΜ ΤΖΟΥΝΣ, ΠΡΙΣΛΕΎ΄ κτλ (τους έγραψα όπως μου ερχόταν )
_όταν τα κινήματα Ειρήνης κυκλοφορούσαν και φύτρωναν σαν τα μανιτάρια,
_όταν οι συμμαθητές μου έκαναν ‘’αντίσταση’’ ( ενάντια στον εαυτό τους μάλλον...)διαβάζοντας ‘’ΤΑΧΥΔΡΟΜΟ’’,
_όταν στο Παρίσι ο Μάης του 1968 έδινε υποσχέσεις για το μέλλον που ποτέ δεν τηρήθηκαν,
_όταν τα ‘’παιδιά των λουλουδιών’’ έδιναν στίγμα για νέο είδος και ποιότητα ζωής,
_όταν η τηλεόραση στην Ελλάδα δεν υπήρχε,
_όταν οι πολιτικοί ήταν το ίδιο ανέντιμοι αλλα λιγώτερο κλέφτες,
_όταν στο γήπεδο πηγαίναμε ανακατεμένοι Ηρακλειδείς, Παοκτσήδες και Αρειανοί, τσακωνόμασαν, βριζόμασταν και φεύγαμε μαζί για καφέ,
_όταν το γήπεδο της ΧΑΝΘ ήταν ο ''ναός'' του μπάσκετ,
_όταν η ‘’μαγκιά’’ του καθενός φαινόταν από το μέγεθος της φαβορίτας και της ‘’καμπάνας’’ στο παντελόνι,
_ όταν το ‘’ΠΤΙ ΠΑΛΑΙ’’ ήταν ένα από τα τρία στέκια της Θεσσαλονίκης μέχρι το 1969 που έκλεισε,
_όταν…όταν…όταν…
Για αυτό το ΠΤΙ ΠΑΛΑΙ θα σας πώ, με το απίθανο σάντουιτς που έκανε ο ‘’χοντρός’’, με τους καλύτερους μπιλιαρδόρους (μετά το ΑΣΤΟΡΙΑ), ταβλαδόρους (μετά τη ΡΟΚΑΡΙΑ) και πρεφαδόρους (μετά το ΑΛΦΑ) της Θεσσαλονίκης.
Εκεί μαζευόμασταν η παρέα, και ασχολιόμασταν με τα εγκόσμια, μέχρι να νυχτώσει και να πάμε καμιά βόλτα. Και φυσικά, παίζαμε ‘’πρέφα’’, με τον Χριστόφορο, τον Νίκο, τον Γιώργο κυρίως, αλλα και με ‘’άλλες δημοκρατικές δυνάμεις’’.
Όλα αυτά, τα γράφω για να δικαιολογήσω τον τίτλο ‘’ΡΟΥΚΟΥΜΟΥΚΟΥ’’ που έδωσα στο μπλόκ, και που για να τον καταλάβει κάποιος, θα πρέπει να ξέρει πρέφα.
Όταν λοιπόν μοιράζαμε τα τραπουλόχαρτα, έπρεπε να γίνει ‘’αγορά’’, να γίνει κάποιος ‘’τζογαδόρος’’, να ορίσει τα ‘’ατού’’ και να συνεχιστεί το παιχνίδι. Πολλές φορές, όταν υπήρχε απροθυμία αγοράς γιατί κανείς δεν είχε καλό χαρτί, κάποιος εκδήλωνε την επιθυμία να πάρει τα υπόλοιπα 2 χαρτιά και να γίνει ‘’τζογαδόρος’’. Την επιθυμία του, την δήλωνε λέγοντας ‘’την γράφω’’ ή ‘’αν μείνουν’’ ή ‘’ΡΟΥΚΟΥΜΟΥΚΟΥ’’, που είχε το νόημα ‘’θα δοκιμάσω και ό,τι βγεί’’.
Έτσι λοιπόν, καθιερώθηκε ο άγνωστος σε πολλούς όρος ‘’ΡΟΥΚΟΥΜΟΥΚΟΥ’’, που αν και δυστυχώς έχω πολλά χρόνια να παίξω πρέφα, τον θυμάμαι.
Περίπου το 1993, στο Γ΄ΣΣ, ο τότε στρατιώτης στο γραφείο Γιάννης Αρμουτίδης, άκουσε αυτόν τον όρο από εμένα, ενθουσιάστηκε, και μου είπε ότι όταν κάνει δική του εκπομπή θα τον υιοθετήσει για τίτλο.Ακόμα περιμένουμε, Γιάννη....
Όταν άρχισα να ασχολούμαι με την ηλεκτρονική αλλήλογραφία ανταλάσσοντας e-mail με τους φίλους μου, για να δηλώνω ότι το περιεχόμενο του μηνύματος μπορεί να είναι οτιδήποτε, χωρίς κατηγορία, του έδινα τον τίτλο ‘’ΡΟΥΚΟΥΜΟΥΚΟΥ’’, και σήμερα πολλοί φίλοι μου περιμένουν το καθημερινό τους ‘’ΡΟΥΚΟΥΜΟΥΚΟΥ’’ ( ανέκδοτα, σχόλια επικαιρότητος, φωτογραφίες, φιλμάκια κτλ ).
Αυτό το περιεχόμενο θα έχει η σελίδα, χωρίς ακρότητες, εκτός και αν ‘’μου την δώσει’’, και τέτοιες περιπτώσεις σήμερα υπάρχουν πολλές, με τους ερασιτέχνες μάγους που εναλάσσονται στην Κυβέρνηση να μεσουρανούν, να μας απομυζούν και να μας κοροί΄δεύουν. Όμως αυτό δεν είναι της ώρας.
Ξεκινώ λοιπόν αυτή την προσπάθεια, για να βγάλω τα προσωπικά μου απωθημένα (όλοι το ίδιο κάνουν), με την ελπίδα το μπλόκ να γίνει το ίδιο δημοφιλές όσο και η σειρά e-mail με τον ίδιο τίτλο, που δεν είναι και για το ευρύ κοινό ( θα μας κυνηγήσουν ).
Αυτά για εισαγωγή, για να ξέρετε τι περιμένετε και να το περιμένετε.
Ανδρέας
_όταν οι ήχοι που ακουγόταν ήταν ΜΠΗΤΛΣ, ΧΑΛΙΝΤΕΎ΄, ΟΛΥΜΠΙΑΝΣ, ΤΣΑΡΜΣ, ΤΖΙΑΝΙ ΜΟΡΑΝΤΙ, ΠΕΠΠΙΝΟ ΝΤΙ ΚΑΠΡΙ, ΦΡΑΝΣΟΥΑΖ ΑΡΝΤΥ, ΜΠΗΤΣ ΜΠΟΎ΄Σ, ΤΟΜ ΤΖΟΥΝΣ, ΠΡΙΣΛΕΎ΄ κτλ (τους έγραψα όπως μου ερχόταν )
_όταν τα κινήματα Ειρήνης κυκλοφορούσαν και φύτρωναν σαν τα μανιτάρια,
_όταν οι συμμαθητές μου έκαναν ‘’αντίσταση’’ ( ενάντια στον εαυτό τους μάλλον...)διαβάζοντας ‘’ΤΑΧΥΔΡΟΜΟ’’,
_όταν στο Παρίσι ο Μάης του 1968 έδινε υποσχέσεις για το μέλλον που ποτέ δεν τηρήθηκαν,
_όταν τα ‘’παιδιά των λουλουδιών’’ έδιναν στίγμα για νέο είδος και ποιότητα ζωής,
_όταν η τηλεόραση στην Ελλάδα δεν υπήρχε,
_όταν οι πολιτικοί ήταν το ίδιο ανέντιμοι αλλα λιγώτερο κλέφτες,
_όταν στο γήπεδο πηγαίναμε ανακατεμένοι Ηρακλειδείς, Παοκτσήδες και Αρειανοί, τσακωνόμασαν, βριζόμασταν και φεύγαμε μαζί για καφέ,
_όταν το γήπεδο της ΧΑΝΘ ήταν ο ''ναός'' του μπάσκετ,
_όταν η ‘’μαγκιά’’ του καθενός φαινόταν από το μέγεθος της φαβορίτας και της ‘’καμπάνας’’ στο παντελόνι,
_ όταν το ‘’ΠΤΙ ΠΑΛΑΙ’’ ήταν ένα από τα τρία στέκια της Θεσσαλονίκης μέχρι το 1969 που έκλεισε,
_όταν…όταν…όταν…
Για αυτό το ΠΤΙ ΠΑΛΑΙ θα σας πώ, με το απίθανο σάντουιτς που έκανε ο ‘’χοντρός’’, με τους καλύτερους μπιλιαρδόρους (μετά το ΑΣΤΟΡΙΑ), ταβλαδόρους (μετά τη ΡΟΚΑΡΙΑ) και πρεφαδόρους (μετά το ΑΛΦΑ) της Θεσσαλονίκης.
Εκεί μαζευόμασταν η παρέα, και ασχολιόμασταν με τα εγκόσμια, μέχρι να νυχτώσει και να πάμε καμιά βόλτα. Και φυσικά, παίζαμε ‘’πρέφα’’, με τον Χριστόφορο, τον Νίκο, τον Γιώργο κυρίως, αλλα και με ‘’άλλες δημοκρατικές δυνάμεις’’.
Όλα αυτά, τα γράφω για να δικαιολογήσω τον τίτλο ‘’ΡΟΥΚΟΥΜΟΥΚΟΥ’’ που έδωσα στο μπλόκ, και που για να τον καταλάβει κάποιος, θα πρέπει να ξέρει πρέφα.
Όταν λοιπόν μοιράζαμε τα τραπουλόχαρτα, έπρεπε να γίνει ‘’αγορά’’, να γίνει κάποιος ‘’τζογαδόρος’’, να ορίσει τα ‘’ατού’’ και να συνεχιστεί το παιχνίδι. Πολλές φορές, όταν υπήρχε απροθυμία αγοράς γιατί κανείς δεν είχε καλό χαρτί, κάποιος εκδήλωνε την επιθυμία να πάρει τα υπόλοιπα 2 χαρτιά και να γίνει ‘’τζογαδόρος’’. Την επιθυμία του, την δήλωνε λέγοντας ‘’την γράφω’’ ή ‘’αν μείνουν’’ ή ‘’ΡΟΥΚΟΥΜΟΥΚΟΥ’’, που είχε το νόημα ‘’θα δοκιμάσω και ό,τι βγεί’’.
Έτσι λοιπόν, καθιερώθηκε ο άγνωστος σε πολλούς όρος ‘’ΡΟΥΚΟΥΜΟΥΚΟΥ’’, που αν και δυστυχώς έχω πολλά χρόνια να παίξω πρέφα, τον θυμάμαι.
Περίπου το 1993, στο Γ΄ΣΣ, ο τότε στρατιώτης στο γραφείο Γιάννης Αρμουτίδης, άκουσε αυτόν τον όρο από εμένα, ενθουσιάστηκε, και μου είπε ότι όταν κάνει δική του εκπομπή θα τον υιοθετήσει για τίτλο.Ακόμα περιμένουμε, Γιάννη....
Όταν άρχισα να ασχολούμαι με την ηλεκτρονική αλλήλογραφία ανταλάσσοντας e-mail με τους φίλους μου, για να δηλώνω ότι το περιεχόμενο του μηνύματος μπορεί να είναι οτιδήποτε, χωρίς κατηγορία, του έδινα τον τίτλο ‘’ΡΟΥΚΟΥΜΟΥΚΟΥ’’, και σήμερα πολλοί φίλοι μου περιμένουν το καθημερινό τους ‘’ΡΟΥΚΟΥΜΟΥΚΟΥ’’ ( ανέκδοτα, σχόλια επικαιρότητος, φωτογραφίες, φιλμάκια κτλ ).
Αυτό το περιεχόμενο θα έχει η σελίδα, χωρίς ακρότητες, εκτός και αν ‘’μου την δώσει’’, και τέτοιες περιπτώσεις σήμερα υπάρχουν πολλές, με τους ερασιτέχνες μάγους που εναλάσσονται στην Κυβέρνηση να μεσουρανούν, να μας απομυζούν και να μας κοροί΄δεύουν. Όμως αυτό δεν είναι της ώρας.
Ξεκινώ λοιπόν αυτή την προσπάθεια, για να βγάλω τα προσωπικά μου απωθημένα (όλοι το ίδιο κάνουν), με την ελπίδα το μπλόκ να γίνει το ίδιο δημοφιλές όσο και η σειρά e-mail με τον ίδιο τίτλο, που δεν είναι και για το ευρύ κοινό ( θα μας κυνηγήσουν ).
Αυτά για εισαγωγή, για να ξέρετε τι περιμένετε και να το περιμένετε.
Ανδρέας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου