Συγχαρητήρια Γιώργο για το άρθρο σου, με το οποίο αναφέρθηκες για τον "πολύπαθο Ελληνισμό της Ουκρανίας" και όχι μόνον. Η διάταξη του κειμένου και τα παραπάνω σχόλια, μου θύμισαν "Κρυφό Σχολείο", δηλαδή το γνωστό ποίημα που καταλήγει στη διαπίστωση, "τι είμασταν, τι είμαστε, τι μας πρέπει" και στην προτροπή : Μη σκιάζεστε στα σκότη, η Λευτεριά σαν της αυγης φεγγοβόλο αστέρι, της νύχτας το ξημέρωμα θα φέρει. Η απάντηση στο ερώτημα του Γιάννη: Kαι τώρα τι; ( προφανώς εννοεί τι κάνουμε). Να λειτουργήσουμε ως παραδοσιακοί Έλληνες και πνευματικοί Μακεδονομάχοι. Με αγωνιστικούς χαιρετισμούς Βασίλης Καραφεϊζης
.jpg)
.jpg)
Τα έγραψες σύντομα και περιεκτικά αγαπητέ συμμαθητή! Και τώρα τι;
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτή τη σύντομη και ουσιαστική περιγραφή θα έπρεπε να έχουν τα βιβλία στα σχολεία μας.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜπράβο Γιώργο,πολύ ουσιαστική η περιληπτική περιγραφή σου, Οι Ευθύνες των διαχρονικώς ασκησάντων την εξουσία τεράστιες. Αλήθεια που οδηγήται η χώρα;
ΑπάντησηΔιαγραφήΣυγχαρητήρια Γιώργο για το άρθρο σου, με το οποίο αναφέρθηκες για τον "πολύπαθο Ελληνισμό της Ουκρανίας" και όχι μόνον. Η διάταξη του κειμένου και τα παραπάνω σχόλια, μου θύμισαν "Κρυφό Σχολείο", δηλαδή το γνωστό ποίημα που καταλήγει στη διαπίστωση, "τι είμασταν, τι είμαστε, τι μας πρέπει" και στην προτροπή : Μη σκιάζεστε στα σκότη, η Λευτεριά σαν της αυγης φεγγοβόλο αστέρι, της νύχτας το ξημέρωμα θα φέρει. Η απάντηση στο ερώτημα του Γιάννη: Kαι τώρα τι; ( προφανώς εννοεί τι κάνουμε). Να λειτουργήσουμε ως παραδοσιακοί Έλληνες και πνευματικοί Μακεδονομάχοι. Με αγωνιστικούς χαιρετισμούς Βασίλης Καραφεϊζης
ΑπάντησηΔιαγραφή