1.ΙΣΤΟΡΙΚΕΣ ΑΝΑΚΡΙΒΕΙΕΣ

ΕΠΕΤΕΙΑΚΑ ΙΣΤΟΡΙΚΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ

1.ΙΣΤΟΡΙΚΕΣ ΑΝΑΚΡΙΒΕΙΕΣ

   Προχθές, 1 Ιανουαρίου, ανήρτησα ένα θέμα, με την ιστορία του Αντισυνταγματάρχου Μαρδοχαίου Φριζή ο οποίος εφονεύθη κατά τη διάρκεια του Ελληνο΄ι΄ταλικού πολέμου το 1940, και σύμφωνα με την πηγή μου ( ΒΙΚΙΠΑΙΔΕΙΑ ) φέρεται ως ο πρώτος Έλληνας ανώτερος αξιωματικός που σκοτώθηκε κατά την διάρκειά του.

    Φίλοι με ενημέρωσαν, ότι αυτό είναι ανακριβές, όχι γιατί δεν σκοτώθηκε ο Ανχης Φριζής κατά την διάρκεια του πολέμου, αλλά γιατί δεν είναι ο πρώτος νεκρός ανώτερος αξιωματικός.

    Χωρίς να θέλω να μειώσω ούτε εγώ, αλλά ούτε και κανένας άλλος στο παραμικρό την θυσία και τον ηρωισμό του Αντισυνταγματάρχου Φρυζή που έδωσε την ζωή του για την Πατρίδα, οφείλω να αποκαταστήσω την ιστορική αλήθεια, παραθέτοντας παρακάτω τις επισημάνσεις που πήρα.

Ανδρέας

Η «τσίχλα» της πρωτιάς του Μ. Φριζή

    Αγαπητέ φίλε και συνάδελφε Ανδρέα, καλή σου μέρα και καλή χρονιά. Μέσα από τα άκρως ενδιαφέροντα ενημερωτικά "μπουκέτα" που μου στέλνεις κάθε μέρα έμαθα πάρα πολλά πράγματα που αγνοούσα. Στο σημερινό όμως που αφορά τον Φριζή έχω τελείως διαφορετική και τεκμηριωμένη θέλω να πιστεύω άποψη την οποία σου καταθέτω στη συνέχεια. 

    Ο πρώτος κατώτερος νεκρός Αξιωματικός ( 1-11-1940 )  κατά τον  Ελληνοϊταλικό πόλεμο του 1940 ήταν ο Υπολοχαγός Αλέξανδρος Διάκος και ο πρώτος ανώτερος νεκρός Αξιωματικός ( πάλι την 1-11-1940, ομοιόβαθμος του Μαρδοχαίου Φριζή, ήταν ο Δημοσθένης Κιρμιζάκης. Ο  Εβραϊκής καταγωγής Μαρδοχαίος Φριζής, που τόσο πολύ διαφημίστηκε από τους  Ελληνικής υπηκοότητας ομοεθνείς του, ήταν ο 11ος κατά σειράν νεκρός ( 5-12-1940 ) μεταξύ των ανωτέρων νεκρών αξιωματικών και 110ος και παραπάνω γενικά μεταξύ των νεκρών αξιωματικών μέχρι την 5η  Δεκ 1940.

    Η ιστορία αναγνωρίζει την αξία του συλλογικού αγώνα, δείχνει ιδιαίτερο ενδιαφέρον και ευαισθησία για τους πρώτους ήρωες, τους πρώτους τραυματίες και τους πρώτους νεκρούς, τους οποίους καταγράφει ονομαστικά και με κάθε λεπτομέρεια.

    Έτσι λοιπόν κατέγραψε ως ΠΡΩΤΟ ήρωα τραυματία αξιωματικό τον Ταγματάρχη Νικήτα Θωμά, ο οποίος ήταν διοικητής του 3ου Τάγματος του 51 Συντάγματος Πεζικού. Τραυματίστηκε τις απογευματινές ώρες της 29ης Οκτωβρίου 1940 κατά την αντεπίθεση της Μονάδας του για ανακατάληψη των υψωμάτων «Μούκα» και  «Καζάνι». Μετά την ανακατάληψη των υψωμάτων, δεν αποχώρησε ούτε εγκατέλειψε τον αγώνα αλλά παρέμεινε στο πεδίο της μάχης μέχρις ότου οι Ιταλοί αποκρούστηκαν οριστικά.

    Κατέγραψε τους ηρωικά πεσόντες αξιωματικούς με ΠΡΩΤΟ αξιωματικό, που έπεσε νεκρός στο πεδίο της μάχης την 1 Νοεμβρίου 1940, τον Υπολοχαγό Αλέξανδρο Διάκο του Ιωάννου, ο οποίος γεννήθηκε στη Χάλκη Δωδεκανήσων το έτος 1911. Διοικητής του 2ου Λόχου του 4ου Συντάγματος Πεζικού, σκοτώθηκε κατά την αντεπίθεση του Λόχου του για ανακατάληψη του υψώματος «Τσούκα». 

    « …Κατά την τελευταίαν προσπάθειαν ο εκ Δωδεκανήσου ηρωικός διοικητής του Λόχου Υπολοχαγός Διάκος Αλέξανδρος δέχεται ριπήν πολυβόλου και πίπτει νεκρός επικεφαλής του Λόχου του. Είναι ο ΠΡΩΤΟΣ  Έλλην νεκρός αξιωματικός κατά τον Ελληνοϊταλικόν πόλεμον ».

    Αμέσως,  μετά τον θάνατο του Υπολοχαγού Διάκου Αλεξάνδρου, την διοίκηση του Λόχου ανέλαβε ο έφεδρος Ανθυπολοχαγός Ντάσκας Ελευθέριος του Χρήστου από τη Βάνια (Πλάτανο) Τρικάλων, ο οποίος γεννήθηκε το έτος 1912. Έπεσε κι αυτός νεκρός λίγη ώρα αργότερα, κατά τη διάρκεια της αντεπίθεσης για  ανακατάληψη του υψώματος « Τσούκα ». Είναι ο ΠΡΩΤΟΣ έφεδρος νεκρός αξιωματικός.

    Μέχρι τώρα, σε πάρα πολλά δημοσιεύματα προερχόμενα από συγγενείς ή και ομοεθνείς του Μ. Φριζή, αναφέρεται εσφαλμένα,  ότι ο πρώτος νεκρός αξιωματικός του Ελληνικού στρατού, κατά τον Ελληνοϊταλικό πόλεμο, ήταν ο Εβραϊκής καταγωγής Αντισυνταγματάρχης Μαρδοχαίος Φριζής, ο οποίος σκοτώθηκε στην Πρεμετή την 5η Δεκεμβρίου 1940 από βλήμα πυροβόλου κατά τη διάρκεια βομβαρδισμού. Ενώ, όπως προαναφέρθηκε, τριαντατρείς μέρες νωρίτερα είχε σκοτωθεί ο ομοιόβαθμος του Φριζή, Αντισυνταγματάρχης Κιρμιζάκης Δημοσθένης.

    Πριν από τον Μαρδοχαίο Φριζή σκοτώθηκαν δέκα (10) ανώτεροι αξιωματικοί. Ένας (1) Συνταγματάρχης, δύο (2) Αντισυνταγματάρχες και επτά  (7)Ταγματάρχες, οι οποίοι αναφέρονται παρακάτω:

Συνταγματάρχες

Διαμαντόπουλος Νικόλαος από τη Χαλκίδα. Αυτοκτόνησε στις 8-11-1940 για να μην παραδοθεί στον εχθρό ή για άλλους λόγους.

Αντισυνταγματάρχες

 Κιρμιζάκης Δημοσθένης του Γεωργίου από τα Χανιά. Σκοτώθηκε από βομβαρδισμό στις 1-11-1940.

 Κεφαλόπουλος Χαράλαμπος του Ιωάννου. Σκοτώθηκε στη μάχη του  «Μόραβα » στις 22-11-1940.

Ταγματάρχες

 Αλιβιζάτος Τζαννής του Κοσμά από τα Δαμουλιανάτα Κεφαλονιάς. Σκοτώθηκε στη Βήσσανη Πωγωνίου στις 20-11-1940.

 Γαλλής Ευάγγελος του Γεωργίου από την Κοζάνη. Σκοτώθηκε στον Καλαμά στις 3-12-1940.

 Ζακυνθινός Ζώης του Ευσταθίου από την Καρυά Λευκάδας. Σκοτώθηκε στο Πλατοβούνι της διάβασης Κακαβιάς στις 3-12-1940.

Μαντούβαλος Παναγιώτης του Ηλία από τον Μπουλαργά. Σκοτώθηκε στον «Μόραβα» στις 17-11-1940.

Μπελίτσος Παναγιώτης του Σταματίου από την Καστοριά. Σκοτώθηκε στο Λεσκοβίκι στις 4-12-1940.

Ριγανάκος Ζαχαρίας από την Αρεόπολη. Σκοτώθηκε στον «Μόραβα» στις 9-11-1940.

    Οι κατώτεροι αξιωματικοί που σκοτώθηκαν πριν από τον Μαρδοχαίο Φριζή ανέρχονται σε: 4 Λοχαγούς, 1 Ίλαρχο, 3 εφέδρους Λοχαγούς, 10 Υπολοχαγούς, 1 Υπίλαρχο, 5 εφέδρους Υπολοχαγούς, 17 Ανθυπολοχαγούς, 1 Ανθυπίλαρχο, 43 εφέδρους Ανθυπολοχαγούς , 7 Ανθυπασπιστές και  18  εφέδρους Ανθυπασπιστές.

    Είναι απορίας άξιον πως και για ποιους λόγους οι Εβραίοι της Ελλάδος επιμένουν να προβάλλουν και να επιβάλλουν τον Μαρδοχαίο Φριζή ως τον πρώτο  φονευθέντα αξιωματικό του Ελληνοϊταλικού πολέμου. Δεν ήξεραν. Δεν ρώταγαν; Η αρμόδια στρατιωτική υπηρεσία  ( Διεύθυνση Ιστορίας Στρατού ) διαθέτει πλήρη στοιχεία.

    Παρ’ όλα αυτά επιμένουν ανιστόρητα και διεθνώς, καθώς επέβαλαν στο Ελληνοαμερικανικό Κογκρέσο (UHAC) την καθιέρωση παναμερικανικού ΒΡΑΒΕΙΟΥ το οποίο απονέμεται σε προσωπικότητες που συμβάλλουν στην Ελληνοαμερικανική φιλία και το οποίο βραβείο φέρει το όνομα του Εβραϊκής καταγωγής Αντισυνταγματάρχου Μαρδοχαίου Φριζή. Είναι βέβαια ευνόητο ότι κατά τις εκάστοτε απονομές επισημαίνεται κατά κόρον η ψευδής και ανιστόρητη θέση για την οποία γίνεται λόγος.

    Θεωρείται επιβεβλημένο να σταματήσει η παραποίηση της ιστορικής αλήθειας και η εκμετάλλευση της ιστορίας ενός νεκρού ήρωα από τους ζώντες απογόνους και ομοεθνείς του και να πάψει επί τέλους να αποκαλείται «μισαλλοδοξία» ή «ρατσισμός» η επισήμανση των κάθε λογής ανακριβειών, κυρίως εκ μέρους των Εβραίων.

    Είναι απορίας άξιον, για ποιους λόγους δεν επιλαμβάνονται οι αρμόδιες αρχές για την αποκατάσταση της ιστορικής αλήθειας και γιατί τα μέσα ενημέρωσης προβαίνουν άκριτα σε επετειακές δημοσιεύσεις  αποδεδειγμένης ανακρίβειας;

    Κατά τον Ελληνοϊταλικό πόλεμο του 1940 σκοτώθηκαν χιλιάδες Έλληνες πολεμώντας με απαράμιλλο ηρωισμό τον εισβολέα προσθέτοντας νέες σελίδες δόξης στη λαμπρή Ελληνική ιστορία.   

    Το ζητούμενο όμως είναι στο ποιος σκοτώθηκε πρώτος, ποιος δεύτερος, ποιος εκατοστός και ποιος τελευταίος; Έχει καμμιά ιδιαίτερη αξία μια τέτοια «πρωτιά» για να προβάλλεται άκριτα και κατά κόρον;

     Όλοι εμείς οι μεταγενέστεροι οφείλουμε να μνημονεύουμε και να τιμούμε όλους ανεξαιρέτως τους νεκρούς του πολέμου εκείνου, οι οποίοι προσέφεραν ως ύστατη και υπέρτατη θυσία τη ζωή τους για την Ελευθερία της Πατρίδας μας και την τιμή των Ελληνικών όπλων.

    Θεωρώ απολύτως κατακριτέα, μειωτική  και άξια περιφρόνησης κάθε προσπάθεια εκμετάλλευσης, για ευτελείς λόγους, της θυσίας των ηρωικών τέκνων της Πατρίδας μας.  

Στέλιος Αγγελίδης

Μια διόρθωση :

    Ο Φρυζής ήταν γενναίος, αλλά ΟΧΙ ο πρώτος ανώτερος που έπεσε στο μέτωπο.....
    Προηγήθηκε ο Τχης Μαντούβαλος στις 17 Νοε του 1940  ( μαζί με τον Λγο Αποστολίδη, παππού του μπατζανάκη μου, βλέπε Στρατόπεδο του ΔΣΣ στη Ξάνθη ) και ο Ανχης Κεφαλόπουλος στις 21 Νοε....
    Αυτά τα έχω διασταυρωμένα απο την ΔΙΣ, όπου έκανα την έρευνα για το βιβλίο του Στρ. Στανωτά, όπως ξέρεις.  Μπορείς κι εσύ να τα δεις στο μεγάλο βιβλίο έκδοση της ΔΙΣ, με τους 8.000 νεκρούς του Ελληνοιταλικού.
    Οι ανάξιοι απόγονοι του άξιου Φρυζή, ειδικά ο γιός του, στέλεχος του ΚΙΣ, τον έκαναν "σημαία"......   Ο εγγονός του είναι ραββίνος και τον έχω δεί να κηρύσει ανθελληνικά !

Χρήστος Νοταρίδης

Ειναι τελειως ανακριβες

Αγαπητε κυριε Μελεζιαδη καλημερα σας και καλη χρονια.
    Ειναι τελειως ανακριβες οτι ο πρωτος ανωτερος αξιωματικος του ελληνικου στρατου που επεσε επι του πεδιου της μαχης κατα τη διαρκεια του ελληνοϊταλικου πολεμου (1940-1941) ηταν ο συνταγματαρχης Μαρδοχαιος Φριζης.
    Για την αποκατασταση της ιστορικης αληθειας σας πληροφορω οτι, ο ταγματαρχης Παναγιωτης (ή κατα το μανιατικο "Ποτης") Μαντουβαλος του 50 ΣΠ  ( θειος της μητερας μου και γνωστος απο τη ΣΣΕ για το ροχαλητο του, εξ ου και το γνωστο σε ολους τους ευελπιδες "μαντουβαλος"), ηταν ο πρωτος ανωτερος αξιωματικος του στρατου ξηρας, αφου επεσε στο πεδιο της μαχης στις 17 Νοεμβριου 1940, ενω ο συνταγματαρχης Μαρδοχαιος Φριζης στις 5 Δεκεμβριου 1940.
    Πριν απο τον συνταγματαρχη Φριζη επεσε στο πεδιο της μαχης και ο αντισυνταγματαρχης Χαραλαμπος Κεφαλοπουλος, στις 21 Νοεμβριου 1940.
    Καταλαβαινετε λοιπον τον μυθο που εντεχνα εχουν καλλιεργησει οι εβραιοι για τον κατα τα αλλα παναξιο αξκο συνταγματαρχη Φριζη.
    Παρακαλω να στειλετε το σχολιο μου σε ολους τους αποδεκτες σας, για την αποκατασταση της ιστορικης αληθειας.
Κωνσταντίνοςνος. Σκαρμαλιωρακης αντιστράτηγος ε.α.  
 ΠΡΩΤΟΙ ΝΕΚΡΟΙ ΤΟΥ 1940.

              Επειδή η ιστορία χωρίς να παραγνωρίζει την αξία του συλλογικού αγώνα, προβάλλει και μνημονεύει τους πρώτους νεκρούς ονομαστικά θα μου επιτρέψτε να  το πράξω:

            Πρώτος νεκρός ήταν ο στρατιώτης Τσιαβαλιάρης Βασίλειος του Ιωάννη, από την Πιαλεία Τρικάλων ,σκοπευτής πολυβόλου, του 51 ΣΠ, ο οποίος φονεύθηκε από βλήμα όλμου στο 21ο Φυλάκιο στο ύψωμα Γκόλιο της Πίνδου, την 28η Οκτωβρίου στις 0500 ώρα, πριν εκπνεύσει η προθεσμία του ιταλικού τελεσίγραφου προς την Ελλάδα.

            Πρώτος νεκρός αξιωματικός του Στρατού Ξηράς ήταν ο υπολοχαγός πεζικού Αλέξανδρος Διάκος του Ιωάννη από τη Χάλκη Δωδεκανήσου, του 4ου ΣΠ, ο οποίος φονεύθηκε ηρωικά μαχόμενος στη Φούρκα Τσούκας  Πίνδου, την 1η Νοεμβρίου, στις 1100 ώρα μετά την τρίτη αντεπίθεση. Και ο αντικαταστάτης του, έφεδρος Υπολοχαγός Ντάσκας  Ελευθέριος, από τα Βάνια Τρικάλων  φονεύθηκε την ίδια ημερομηνία μετά  από 2 ώρες, κοντά στη Σαμαρίνα Πίνδου.

            Πρώτος νεκρός αξιωματικός της Πολεμικής μας Αεροπορίας ήταν ο Ανθυποσμηναγός παρατηρητής Γιάνναρης Ευάγγελος, που φονεύθηκε την 30η Οκτωβρίου, μέσα στο αεροσκάφος, ως παρατηρητής που ήταν, από σφαίρες ιταλικού αεροσκάφους, ενώ ο χειριστής Τζάντας Λεωνίδας σώθηκε τραυματισμένος.

             Σύμφωνα με τον τόμο της ΔΙΣ/ΓΕΣ « Αγώνες και Νεκροί 1940-1941» οι Ανώτεροι νεκροί Αξιωματικοί των πρώτων ημερών με αλφαβητική σειρά είναι:

Τχης Αλεβιζάτος 20/11/ 1940

Τχης Γαζής          3/12

Τχής Ζακυνθινός  3/12

Ανχης Κεφαλόπουλος 22/11

Ανχης Κιρμιζάκης 1/11 ( Από αεροπορικό βομβαρδισμό στα Χανια)

Τχης Μαντούβαλος Π. 17/11(Φονευθηκε στο ύψ. 1878( Μόροβα)

Τχης Ριγανάκος 19/11

Επχος Φράγκος    19/11 και

Ανχης Φριζής Μαρδοχαίος  5/12 /1940……….

        Μέχρι την 5 Δεκ. 1940 είχαν σκοτωθεί συνολικά πάνω από 100 αξιωματικοί και ανθυπασπιστές.

Εκτιμώ ότι σας κάλυψα!

Διαθέσιμος για τυχόν διευκρινίσεις.

Αντγος ε.α. Ιωάννης Δ. Κακουδάκης

Επίτιμος Α΄Υ/ΓΕΣ  & Διευθυντής ΔΙΣ/ΓΕΣ και Πρόεδρος της Ελληνικής Επιτροπής Στρατιωτικής Ιστορίας του ΓΕΕΘΑ.