ΑΣΦΑΛΕΙΕΣ

....Όταν, πριν από αρκετά χρόνια, με κόπο απέκτησα τον τίτλο ‘’συνταξιούχος’’, με πλησίασαν αρκετοί γνωστοί ( και άγνωστοι ) και μου προσέφεραν δουλειά με δελεαστικές επιφανειακά αποδοχές, σε Ασφαλιστικές Εταιρείες. Υποσχέθηκαν γραφείο στο κέντρο, ποσοστό στα συμβόλαια κτλ κτλ.

....Το ‘’μικρό ανθρωπάκι’’ που έχω ( και όλοι έχουμε ) μέσα μου, με απέτρεψε από την αποδοχή των προτάσεων. Τι μου είπε ? Ότι οι εταιρείες, θέλουν να εκμεταλλευτούν τις όποιες γνωριμίες μου, για την υπογραφή συμβολαίων ( ζωής, συντάξεων, αυτοκινήτων κτλ ).

....Ποια θα ήταν η δουλειά μου ? Απλό. Θα έπαιρνα έναν – έναν όλους τους φίλους, συγγενείς και γνωστούς και θα προσπαθούσα να τους πείσω να ασφαλιστούν στην εταιρεία με την οποία θα συνεργαζόμουν. Δηλαδή, με άλλα λόγια, θα άρχιζα να τρέχω από πόρτα σε πόρτα, σε όλους τους παραπάνω, για να τους ενημερώσω για τα εξαιρετικά προγράμματά ‘’μας’’, να τους υποσχεθώ λαγούς με πετραχήλια και να τους πείσω. Και εγώ θα πήγαινα με τις φυλλάδες μου, και θα άρχιζα το ‘’ψηστήρι’’. Οι φίλοι μου, επειδή είναι φίλοι μου, θα με άκουγαν με φαινομενική προσοχή, ενώ αρκετοι από αυτούς, από μέσα τους θα έλεγαν ‘’τι λαμακείες μας λές τώρα Ανδρέα…’’. Και κάποια στιγμή, οι φίλοι κτλ θα τέλειωναν, και εγώ θα έπρεπε να συνεχίσω το ίδιο βιολί με κοινούς γνωστούς (ξέρετε τώρα, ‘’έρχομαι εκ μέρους του Τάδε’’ και άλλες λαμακείες ). Το αποτέλεσμα, εξαιρετικά αμφίβολο στο σύνολό του. Χώρια που οι γνωστοί και φίλοι θα άρχιζαν να με αποφεύγουν, γιατί θα πίστευαν ότι θα άρχιζα και πάλι να τους ‘’πρήζω’’ για ασφάλειες.

....Από ότι ξέρουν οι φίλοι μου λοιπόν, δεν το έκανα. Και ένας επιπλέον λόγος , είναι ότι δεν πιστεύω στις ασφάλειες γενικώς, επειδή πιστεύω ότι η καλύτερη ασφάλεια για τον καθένα, είναι ο ίδιος του ο εαυτός, οι αποφάσεις του και η διαχείρισή του γενικότερα.

....Και ευτυχώς που δεν το έκανα. Γιατί, με τα πρόσφατα ‘’κανόνια’’ κάποιων ασφαλιστικών (και οι φήμες λένε ότι θα ακολουθήσουν και άλλες με βαρύγδουπους τίτλους ), ποια θα ήταν η θέση μου όταν ερχόταν ο φίλος μου ο Γιάννης, που εγώ τον ασφάλισα και έχασε τα χρήματά του, και εμμέσως πλην σαφώς μου έδινε να καταλάβω ότι με θεωρεί υπεύθυνο ?
....Το αποτέλεσμα θα ήταν, όσο πιο καλός ασφαλιστής θα ήμουν, τόσο περισσότερους φίλους θα έχανα. Αμφιβάλει κανείς ?

....Το θέμα βέβαια δεν είναι αν θα γινόμουν ασφαλιστής. Το θέμα, είναι γιατί συμβαίνουν όλα αυτά. Και η κοινή λογική, που πιστεύω ότι έχω, με παραπέμπει στο αιώνιο ερώτημα ‘’η κότα έκανε το αυγό ή το αυγό την κότα ?’’ Και εξηγούμαι.

....Είναι τυχαίο ότι οι περισσότερες Τράπεζες δημιούργησαν και Ασφαλιστικές Εταιρείες ?
....Είναι τυχαίο το γεγονός ότι κάποιες Ασφαλιστικές Εταιρείες ψήλωσαν απότομα και δημιούργησαν Τράπεζες ?

....Λοιπόν, οι Τράπεζες έκαναν Ασφαλιστικές ή οι Ασφαλιστικές έκαναν Τράπεζες?

....Μέχρι εδώ, τα ερωτήματα είναι χωρίς σημασία, ίσως και γραφικά, για να περνάει η ώρα και να μεγαλώνει το κείμενο. Το ζητούμενο, ως συνήθως, είναι το ‘’ποιος φταίει’’.
Δεν θα αναλύσω την κατάσταση, για να καταλήξω στο ποιος φταίει, αλλα θα ξεκινήσω κατευθείαν από τον φταίχτη, που για εμένα δεν είναι κανείς άλλος, από το ίδιο το Κράτος, που με τις διάφορες λαμογιές του, δημιουργεί αρπακτικά που λυμαίνονται τους ατυχείς πολίτες. Ας τα πιάσουμε ένα-ένα.

Ασφάλειες Ζωής, και παρεμφερείς.

....Το κράτος έχει αποδειχθεί ανίκανο να εξασφαλίσει τους πολίτες από όσα υπόσχονται ότι εξασφαλίζουν οι Ασφαλιστικές. Οι πολίτες με τη σειρά τους, πείθονται από τις υποσχέσεις των εταιρειών και τους δίνουν τα λεφτά τους κάθε χρόνο ή μήνα, για να πάρουν εφάπαξ 50.000.000 ευρώ όταν συμπληρώσουν το 97ο έτος της ηλικίας τους, τότε που το μόνο που θα χρειάζονται θα είναι γιαουρτάκι άπαχο χωρίς κα’ι’μάκι. Μην γελάτε, μην εξανίστασθε, ίσως να είμαι κάπως υπερβολικός αλλά κάπως έτσι είναι οι όροι. Και πώς κατοχυρώνει το Κράτος αυτούς που εμπιστεύονται τα λεφτά τους σε κάποιες εταιρείες που αποδεικνύονται στην πράξη αναξιόπιστες? Πολύ απλό, δεν τους κατοχυρώνει ούτε το αρχικό κεφάλαιο. Ας μην ξεχνάμε, οτι πρίν από μερικά χρόνια, για το σκάνδαλο του Χρηματιστηρίου, από τα πιο επίσημα χείλη ειπώθηκε ‘’ας πρόσεχαν…’’. Και τώρα, η απάντηση θα είναι η ίδια. Δύσμοιροι ασφαλισμένοι, ας ελπίσετε ότι σας έπεσε το λαχείο και δεν πέσατε σε απατεώνες, γιατί ίσως υπάρχουν και εταιρείες που πραγματοποιούν όσα υπόσχονται. (Πάρτε καλύτερα λαχείο ή παίξτε ΛΟΤΤΟ )

Ασφάλειες Αυτοκινήτων

....Έρχεται το Κράτος πάλι, και μας λέει ότι δεν μπορούμε να κυκλοφορούμε το αυτοκίνητό μας, εάν δεν είναι ασφαλισμένο. Μας σμπρώχνει ‘’κλωτηδών’’ λοιπόν, στα νύχια των αρπακτικών και πάλι.
.... Έκανε έρευνα για αξιόπιστες εταιρείες?
....Μας πρότεινε κάποιες ?
....Ανέλαβε την ευθύνη των αποφάσεών του ?
....Τρία ΟΧΙ είναι η απάντηση.

Η εταιρεία έριξε κανόνι, γιατί έτσι ήθελε ο τραπεζίτης πρόεδρός της. Τα ασφάλιστρα που πληρώθηκαν και φαγώθηκαν, έγιναν ονομαστικά κρατικά ομόλογα Σκανδιναυικών χωρών, ίσως και Νοτιοαμερικανικών ή Νοτιασιατικών ( κάτι ξέρουμε και εμείς οι αλυχτώντες απεγνωσμένα.. ). Για το κράτος, ‘’πέρα βρέχει’’. Προτεραιότητα έχουν οι περικοπές στους μισθούς ( με αυτό θα ασχοληθούμε την επόμενη φορά). Η εταιρεία λοιπόν έκλεισε, αλλά η Τράπεζα που την δημιούργησε, ζεί και βασιλεύει. Αποτέλεσμα, φυσικά κανένα. Εσύ και εγώ θα ξαναπληρώσουμε, ως συνήθως.

....Προχτές, σε πρω’ι’νή εκπομπή της τηλεοράσεως, υπήρχε τίτλος ‘’ΦΕΡΤΕ ΠΙΣΩ ΤΑ ΚΛΕΜΜΕΝΑ’’. Μέγα λάθος, γιατί κανείς κλέφτης δεν τα γυρνάει πίσω. Ψάχνουμε για Ρομπέν των Δασών ? Αυτοι μας τέλειωσαν. Ο τίτλος έπρεπε να είναι ‘’ΠΑΡΤΕ ΠΙΣΩ ΤΑ ΚΛΕΜΜΕΝΑ’’ με επωδό ‘’και κλείστε τους φυλακή’’. Μπορείτε????

....Εντελώς επιφανειακά, και με κοινή λογική, όπως έγραψα παραπάνω, πρόβαλα αυτές τις σκέψεις μου. Λυπάμαι πολύ που δεν μπορώ να κάνω τίποτα περισσότερο, αυτήν την εποχή που τους κλέφτες τους λένε μάγκες, τους απατεώνες τους λένε….άσε, ας μην συνεχίσω γιατί αν γράψω ακριβώς αυτά που θέλω, σίγουρα θα μου φέρνετε τσιγάρα στον Κορυδαλλό ή τα Διαβατά που είναι πιο κοντά μου.

....Αυτά προς το παρόν. Καιρός να ξανακαβαλήσω το άλογό μου, σαν γνήσιος Δον Κιχώτης, και να ψάξω για καινούριους ανεμόμυλους. Υπάρχουν άπειροι στην Χώρα του απείρου κάλλους, της Δημοκρατίας και της Δικαιοσύνης.

ΤΙ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ''ΡΟΥΚΟΥΜΟΥΚΟΥ''

Ηταν κάπου εκεί, στα μέσα της δεκαετίας του ’60,
_όταν οι ήχοι που ακουγόταν ήταν ΜΠΗΤΛΣ, ΧΑΛΙΝΤΕΎ΄, ΟΛΥΜΠΙΑΝΣ, ΤΣΑΡΜΣ, ΤΖΙΑΝΙ ΜΟΡΑΝΤΙ, ΠΕΠΠΙΝΟ ΝΤΙ ΚΑΠΡΙ, ΦΡΑΝΣΟΥΑΖ ΑΡΝΤΥ, ΜΠΗΤΣ ΜΠΟΎ΄Σ, ΤΟΜ ΤΖΟΥΝΣ, ΠΡΙΣΛΕΎ΄ κτλ (τους έγραψα όπως μου ερχόταν )
_όταν τα κινήματα Ειρήνης κυκλοφορούσαν και φύτρωναν σαν τα μανιτάρια,
_όταν οι συμμαθητές μου έκαναν ‘’αντίσταση’’ ( ενάντια στον εαυτό τους μάλλον...)διαβάζοντας ‘’ΤΑΧΥΔΡΟΜΟ’’,
_όταν στο Παρίσι ο Μάης του 1968 έδινε υποσχέσεις για το μέλλον που ποτέ δεν τηρήθηκαν,
_όταν τα ‘’παιδιά των λουλουδιών’’ έδιναν στίγμα για νέο είδος και ποιότητα ζωής,
_όταν η τηλεόραση στην Ελλάδα δεν υπήρχε,
_όταν οι πολιτικοί ήταν το ίδιο ανέντιμοι αλλα λιγώτερο κλέφτες,
_όταν στο γήπεδο πηγαίναμε ανακατεμένοι Ηρακλειδείς, Παοκτσήδες και Αρειανοί, τσακωνόμασαν, βριζόμασταν και φεύγαμε μαζί για καφέ,
_όταν το γήπεδο της ΧΑΝΘ ήταν ο ''ναός'' του μπάσκετ,
_όταν η ‘’μαγκιά’’ του καθενός φαινόταν από το μέγεθος της φαβορίτας και της ‘’καμπάνας’’ στο παντελόνι,
_ όταν το ‘’ΠΤΙ  ΠΑΛΑΙ’’ ήταν ένα από τα τρία στέκια της Θεσσαλονίκης μέχρι το 1969 που έκλεισε,
_όταν…όταν…όταν…
Για αυτό το ΠΤΙ ΠΑΛΑΙ θα σας πώ, με το απίθανο σάντουιτς που έκανε ο ‘’χοντρός’’, με τους καλύτερους μπιλιαρδόρους (μετά το ΑΣΤΟΡΙΑ), ταβλαδόρους (μετά τη ΡΟΚΑΡΙΑ) και πρεφαδόρους (μετά το ΑΛΦΑ) της Θεσσαλονίκης.
Εκεί μαζευόμασταν η παρέα, και ασχολιόμασταν με τα εγκόσμια, μέχρι να νυχτώσει και να πάμε καμιά βόλτα. Και φυσικά, παίζαμε ‘’πρέφα’’, με τον Χριστόφορο, τον Νίκο, τον Γιώργο κυρίως, αλλα και με ‘’άλλες δημοκρατικές δυνάμεις’’.
Όλα αυτά, τα γράφω για να δικαιολογήσω τον τίτλο ‘’ΡΟΥΚΟΥΜΟΥΚΟΥ’’ που έδωσα στο μπλόκ, και που για να τον καταλάβει κάποιος, θα πρέπει να ξέρει πρέφα.
Όταν λοιπόν μοιράζαμε τα τραπουλόχαρτα, έπρεπε να γίνει ‘’αγορά’’, να γίνει κάποιος ‘’τζογαδόρος’’, να ορίσει τα ‘’ατού’’ και να συνεχιστεί το παιχνίδι. Πολλές φορές, όταν υπήρχε απροθυμία αγοράς γιατί κανείς δεν είχε καλό χαρτί, κάποιος εκδήλωνε την επιθυμία να πάρει τα υπόλοιπα 2 χαρτιά και να γίνει ‘’τζογαδόρος’’. Την επιθυμία του, την δήλωνε λέγοντας ‘’την γράφω’’ ή ‘’αν μείνουν’’ ή ‘’ΡΟΥΚΟΥΜΟΥΚΟΥ’’, που είχε το νόημα ‘’θα δοκιμάσω και ό,τι βγεί’’.
Έτσι λοιπόν, καθιερώθηκε ο άγνωστος σε πολλούς όρος ‘’ΡΟΥΚΟΥΜΟΥΚΟΥ’’, που αν και δυστυχώς έχω πολλά χρόνια να παίξω πρέφα, τον θυμάμαι.
Περίπου το 1993, στο Γ΄ΣΣ, ο τότε στρατιώτης στο γραφείο Γιάννης Αρμουτίδης, άκουσε αυτόν τον όρο από εμένα, ενθουσιάστηκε, και μου είπε ότι όταν κάνει δική του εκπομπή θα τον υιοθετήσει για τίτλο.Ακόμα περιμένουμε, Γιάννη....
Όταν άρχισα να ασχολούμαι με την ηλεκτρονική αλλήλογραφία ανταλάσσοντας e-mail με τους φίλους μου, για να δηλώνω ότι το περιεχόμενο του μηνύματος μπορεί να είναι οτιδήποτε, χωρίς κατηγορία, του έδινα τον τίτλο ‘’ΡΟΥΚΟΥΜΟΥΚΟΥ’’, και σήμερα πολλοί φίλοι μου περιμένουν το καθημερινό τους ‘’ΡΟΥΚΟΥΜΟΥΚΟΥ’’ ( ανέκδοτα, σχόλια επικαιρότητος, φωτογραφίες, φιλμάκια κτλ ).
Αυτό το περιεχόμενο θα έχει η σελίδα, χωρίς ακρότητες, εκτός και αν ‘’μου την δώσει’’, και τέτοιες περιπτώσεις σήμερα υπάρχουν πολλές, με τους ερασιτέχνες μάγους που εναλάσσονται στην Κυβέρνηση να μεσουρανούν, να μας απομυζούν και να μας κοροί΄δεύουν. Όμως αυτό δεν είναι της ώρας.
Ξεκινώ λοιπόν αυτή την προσπάθεια, για να βγάλω τα προσωπικά μου απωθημένα (όλοι το ίδιο κάνουν), με την ελπίδα το μπλόκ να γίνει το ίδιο δημοφιλές όσο και η σειρά e-mail με τον ίδιο τίτλο, που δεν είναι και για το ευρύ κοινό ( θα μας κυνηγήσουν ).
Αυτά για εισαγωγή, για να ξέρετε τι περιμένετε και να το περιμένετε.
Ανδρέας

ΚΑΛΗΜΕΡΑ

ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΚΑΙ ΚΑΛΩΣΗΡΘΑ
ΕΠΕΤΑΙ ΣΥΝΕΧΕΙΑ