ΑΙΣΩΠΟΥ ΜΥΘΟΙ
Μια φορά και ένα καιρό, ένας κόρακας
έκλεψε ένα κομμάτι κρέας, και πήγε κάθισε σε ένα δέντρο για να το φάει. Τον
βλέπει τότε μιά αλεπού και άρχισε να τον παινεύει:
"Τί
μεγάλο που είναι το άνοιγμα των φτερών σου! Τί γυαλιστερά φτερά! τί επιβλητική
παρουσία! Τί δυνατό ράμφος! Με όλα τα προσόντα που έχεις, άν είχες και δυνατή
φωνή, θα γινόσουν σίγουρα ο βασιλιάς των πουλιών".
Τότε ο κόρακας, για να αποδείξει οτι έχει
και δυνατή φωνή, άνοιξε το στόμα του για να κράξει• ανοίγοντας βέβαια το στόμα,
του έπεσε το κρέας που κρατούσε, και το άρπαξε η αλεπού. Του είπε τότε:
‘’ Βλέπω
οτι και φωνή δυνατή έχεις! Έ λοιπόν, και λίγο μυαλό άν είχες, τότε σίγουρα θα
γινόσουνα ο βασιλιάς των πουλιών!’’..
Ελεύθερη απόδοση. Ανδρέας Μελεζιάδης
***************************************************************
Κομμάτι
κρέας κρέμονταν σε κορακιού το στόμα
που μια αλεπού το ζήλεψε κοιτώντας το απ’ το χώμα.
Τον κόρακα κολάκεψε για τη μεγαλοσύνη·
και βασιλέας των πουλιών μπορούσε, είπε, να γίνει
αρκεί να είχε και φωνή καλή να τραγουδήσει.
Κι ο κόρακας την αλεπού δοκίμασε να πείσει.
Κι όπως αφήνει ο καψερός το κρέας του, να κράξει,
τα καταφέρνει η πονηρή τη λιχουδιά ν’ αρπάξει.
Και πριν να φάει τη λεία της, του είπε την αλήθεια
που από βόλι πιότερο του πλήγωσε τα στήθια:
« Όλα θα τα ’χες κόρακα, τίποτε να ζηλεύεις,
αν αποκτούσες και μυαλό· γι’ αυτό δε βασιλεύεις ».
που μια αλεπού το ζήλεψε κοιτώντας το απ’ το χώμα.
Τον κόρακα κολάκεψε για τη μεγαλοσύνη·
και βασιλέας των πουλιών μπορούσε, είπε, να γίνει
αρκεί να είχε και φωνή καλή να τραγουδήσει.
Κι ο κόρακας την αλεπού δοκίμασε να πείσει.
Κι όπως αφήνει ο καψερός το κρέας του, να κράξει,
τα καταφέρνει η πονηρή τη λιχουδιά ν’ αρπάξει.
Και πριν να φάει τη λεία της, του είπε την αλήθεια
που από βόλι πιότερο του πλήγωσε τα στήθια:
« Όλα θα τα ’χες κόρακα, τίποτε να ζηλεύεις,
αν αποκτούσες και μυαλό· γι’ αυτό δε βασιλεύεις ».
***************************************************************
Κόραξ καὶ ἀλώπηξ
Κόραξ κρέας ἁρπάσας ἐπί τινος δένδρου ἐκάθισεν.
Ἀλώπηξ δὲ θεασαμένη αὐτὸν καὶ βουλομένη τοῦ κρέατος περιγενέσθαι στᾶσα ἐπῄνει
αὐτὸν ὡς εὐμεγέθη τε καὶ καλόν, λέγουσα καὶ ὡς πρέπει αὐτῷ μάλιστα τῶν ὀρνέων
βασιλεύειν, καὶ τοῦτο πάντως ἂν ἐγένετο, εἰ φωνὴν ἔχειν.
Ὁ δὲ παραστῆσαι αὐτῇ θέλων ὅτι καὶ φωνὴν ἔχει, ἀποβαλὼν τὸ κρέας μεγάλα ἐκεκράγει.
Ἐκείνη δὲ προσδραμοῦσα καὶ τὸ κρέας ἁρπάσασα ἔφη·
«Ὦ κόραξ, καὶ φρένας εἰ εἶχες, οὐδὲν ἂν
ἐδέησας εἰς τὸ πάντων σε βασιλεῦσαι.»’’
Ο ΜΥΘΟΣ ΜΑΣ ΔΙΔΑΣΚΕΙ ΟΤΙ…
Πρὸς ἄνδρα ἀνόητον
ὁ λόγος εὔκαιρος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου