ΔΙΑΚΟΠΕΣ ΣΤΗ ΣΑΜΟΘΡΑΚΗ

ΤΑΞΙΔΙΩΤΙΚΕΣ ΕΝΤΥΠΩΣΕΙΣ

ΔΙΑΚΟΠΕΣ ΣΤΗ ΣΑΜΟΘΡΑΚΗ

Την ξέχασαν οι άνθρωποι, όχι όμως και οι θεοί

http://roykoymoykoy.blogspot.gr/

Ανδρέας Μελεζιάδης

    Κάθε χρόνο, ή σχεδόν κάθε χρόνο, επιλέγω για διακοπές ένα Ελληνικό νησί που δεν έχω επισκεφθεί, ή μία παραλία όπως της Ηγουμενίτσας – Πρέβεζας πέρσι. Φέτος, ήρθε η σειρά και της Σαμοθράκης….

    Την Σαμοθράκη την είχα επισκεφθεί το 1979 για 2-3 μέρες, αλλά μετά την πρώτη διανυκτέρευση έφυγα, όπως πήγα, αφού το αυτοκίνητό μου χάλασε , ανεβάζοντας θερμοκρασία στα ύψη. Μάλλον εκείνο δεν την ήθελε, αφού μόλις έπιασε Αλεξανδρούπολη του πέρασαν όλα, και γύρισα στη Θεσσαλονίκη χωρίς πρόβλημα….

    Όμως το 1979 είναι πολύ μακρινό, και δεν θυμόμουν τίποτα από το νησί, που άλλωστε δεν είχα δεί.

    Ξεκινήσαμε με ένα ακόμα φιλικό ζευγάρι, που κάνουμε μαζί διακοπές συνήθως, από την Θεσσαλονίκη, και σε 3 ώρες το πολύ, φτάσαμε στην Αλεξανδρούπολη. Χωρίς κανένα πρόβλημα, μπήκαμε στο φέρυ μπότ και σε 2,5 ώρες, φτάσαμε στην Καμαριώτισα, στο μοναδικό λιμάνι του νησιού. Χωρίς καθυστερήσεις, από τον παραλιακό δρόμο, πήγαμε στο παραθαλάσσιο μοτέλ ( ενοικιαζόμενα δωμάτια ) που είχαμε κλείσει, και τακτοποιηθήκαμε.

    Βάλαμε κάτω τους χάρτες, ρωτήσαμε και το προσωπικό του μοτέλ, και καταστρώσαμε το… ‘’σχέδιο δράσεως’’ για τις επόμενες ημέρες που θα ήμασταν στο νησί.

    Η πρώτη αυτή ημέρα, ίσως επειδή ήταν κάπως κουραστική, δεν μας ενθουσίασε. Είχα ακούσει ότι στην Σαμοθράκη δεν υπάρχουν παραλίες με άμμο, αλλά αυτό που είδα, ήταν το κάτι άλλο. Αυτή δεν ήταν θάλασσα, αυτή ήταν πετροθάλασσα !

    Επειδή λίγο ενδιαφέρει το καθημερινό μας πρόγραμμα, θα γράψω σε ενότητες για τη Σαμοθράκη, χωρίς να παραλείψω κανένα από τα ( υποκειμενικά φυσικά ) πλεονεκτήματα και μειονεκτήματά της.   Και, παριστάνοντας τον δημοσιογράφο ( τρομάρα μου ! ) στο τέλος θα έχω και μία συνέντευξη από επιχειρηματία του νησιού.

ΤΑΞΙΔΙ

    Το ταξίδι στην Σαμοθράκη είναι άνετο, το φέρυ μπότ έχει όλες τις ανέσεις, όμως υπάρχουν μειονεκτήματα.

    Το πρώτο είναι ότι γίνεται ένα δρομολόγιο την ημέρα (Παρασκευοσαββατοκύριακο δύο ), οπότε πρέπει να προγραμματίσεις από πρίν όλες τις κινήσεις σου. Το δε είσιτήριο, είναι 16 ευρώ το άτομο και 60 ευρώ το ΙΧ μεσαίου μεγέθους.

    Το δεύτερο είναι ότι στην Σαμοθράκη μπορείς να πάς ΜΟΝΟ ΑΠΟ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥΠΟΛΗ. Κάποτε υπήρχε και δρομολόγιο από το Λαύριο, όμως καταργήθηκε. Αυτό φυσικά, σημαίνει την εξαιρετική δυσχέρεια που αντιμετωπίζουν όσοι από την Νότια Ελλάδα επιθυμούν να το επισκεφθούν.   Φανταστείτε, από την Αθήνα να κάνεις 800 χιλιόμετρα για να πάρεις το φέρυ μπότ….

    Χώρια που θα σου σπάσουν τα νεύρα τα διαδοχικά δραχμοβόρα διόδια κάθε τόσο και λιγάκι. Από Θεσσαλονίκη πάντως, υπάρχουν 3 διόδια μέχρι Αλεξανδρούπολη, των 2,40 ευρώ το καθένα.

ΔΙΑΜΟΝΗ

    Υπάρχουν δύο ξενοδοχεία, τα οποία οπτικά τουλάχιστον, δεν ενθουσιάζουν. Οπότε , οι επιλογές είναι τα διάφορα ενοικιαζόμενα δωμάτια, που υπάρχουν σε όλο το νησί. Εμείς, επιλέξαμε από το ίντερνετ το ‘’ΚΤΗΜΑ ΚΥΜΑΤΑ’’ , στην Παλαιόπολη, 5-6 χιλιόμετρα ανατολικά της Καμαριώτισας, και δεν το μετανοιώσαμε, αφού βρεθήκαμε σε ένα θαυμάσιο περιβάλλον, 30 μέτρα από την θάλασσα, που προσέφερε όλες τις απαραίτητες ανέσεις ( ταβέρνα, μπάρ, ξαπλώστρες, πάρκιγκ κτλ). Θα γράψω παρακάτω ιδιαίτερα για αυτό.

    Το κόστος του δίκλινου δωματίου, σε όλο το νησί, δεν είναι φτηνό, αλλά ούτε και ακριβό, ανάλογα και με τις παροχές. Κυμαίνεται από 40 μέχρι 60 ευρώ τη βραδυά.

ΠΑΡΑΛΙΕΣ

    Εδώ, το θέμα είναι περίπλοκο, και εξαρτάται από τα γούστα του καθενός. Δεν υπάρχουν καθόλου  παραλίες με άμμο. Η δε θάλασσα, από την αρχή είναι όλο πέτρες, μεγέθους λεμονιού μέχρι καρπουζιού. Το ευτύχημα είναι ότι από τον χρόνο έχουν λειανθεί και δεν κόβουν. Αυτό, ΣΕ ΟΛΟ ΤΟ ΝΗΣΙ!  Η μόνη παραλία που έχει σχετικά άμμο, (έξω βέβαια), είναι η Παχιά Άμμος, στο νότιο μέρος. Εκεί υπάρχει και οργανωμένη πλάζ με ξαπλώστρες κτλ.

ΟΔΙΚΟ ΔΙΚΤΥΟ

    Η Σαμοθράκη είναι μικρό σχετικά νησί, και οι αποστάσεις είναι κοντινές, Το οδικό δίκτυο είναι σε καλή κατάσταση, ασφαλτοστρωμένο. Φυσικά, για να επισκεφθείς κάποια μέρη, υπάρχουν χωματόδρομοι, που δεν είναι βασανιστικοί για το αυτοκίνητο.

    Υπάρχει ένας βασικός παραθαλάσσιος δρόμος, από Παχιά Άμμο – Καμαριώτισα – Θέρμα μέχρι τους Κήπους, στο Νοτιοανατολικό σημείο, όπου ο δρόμος τερματίζει σε μια μεγάλη αναξιοποίητη κατάπετρη παραλία. Οι μαύρες πέτρες, φανερώνουν ότι προέρχονται από την έκρηξη ηφαιστείου πριν από πάρα πολλά χρόνια. Επικοινωνία μεταξύ Παχιάς Άμμου και Κήπων δεν υπάρχει, αφού ο ορεινός όγκος που μεσολαβεί είναι αξεπέραστος.

    Φυσικά, υπάρχουν και οι δρόμοι της ενδοχώρας , που συνδέουν τα διάφορα χωριά, και είναι σε καλή κατάσταση.

ΑΞΙΟΘΕΑΤΑ

    Η Σαμοθράκη, έχει πολλά αξιοθέατα, που αξίζει να επισκεφθεί κανείς. Πολλά από αυτά, βασίζονται στο άφθονο νερό του νησιού, που στο διάβα του από τον ορεινό όγκο του Σάος προς την θάλασσα, δημιουργεί πανέμορφους μικρούς καταρράκτες και βάθρες, που όλες είναι επισκέψιμες. Χρειάζεται μια μικρή πεζοπορία, σε μονοπάτια μέσα από την οργιώδη βλάστηση. Το αποτέλεσμα, θα σας ευχαριστήσει σίγουρα. Αρκεί, να μεριμνήσετε να φορέσετε πάνινα παπούτσια και όχι σαγιονάρες.

    Επιπλέον, στις βάθρες μπορείτε να κάνετε και την ‘’βουτιά’’ σας, σε διάφανο νερό που από μόνο του σε προσκαλεί.

    Άλλο αξιοθέατο που μπορείτε να επισκεφθείτε, είναι η Παναγιά η Κρημνιώτισσα, πάνω από την Παχιά Άμμο. Μια μικρή εκκλησία της Παναγίας, πάνω στο βουνό, με εκπληκτική θέα της Παχιάς Άμμου και του Αιγαίου. Μπορείτε να συνδιάσετε την επίσκεψη με μπάνιο στην Παχιά Άμμο και φαγητό ( κατσικάκι μαγειρευτό φυσικά… ) στην γραφική ταβέρνα δίπλα στην εκκλησία. Δεν φάγαμε γιατί είχαμε άλλο πρόγραμμα, αλλά η μυρωδιά μας ‘’ντάλωσε’’ !

ΑΡΧΑΙΟΤΗΤΕΣ – ΜΝΗΜΕΙΑ

    Υπάρχει κανείς που δεν γνωρίζει την ΝΙΚΗ ΤΗΣ ΣΑΜΟΘΡΑΚΗΣ ? Την ιστορία, μπορείτε να βρείτε εύκολα. Όμως, αυτά που υπάρχουν στο νησί, πρέπει να τα επισκεφθείτε οπωσδήποτε.

    Κατ, αρχή, το μέρος όπου γινόταν τα Καβείρια Μυστήρια, στο Ιερό των Θεών στην Παλαιόπολη, όπου υπάρχει και Αρχαιολογικό Μουσείο με πολύ αξιόλογα εκθέματα, πλην όμως παραμένει κλειστό λόγω ελλείψεως προσωπικού.

    Υπάρχει και το Κάστρο της Χώρας, στην πρωτεύουσα του νησιού, σε πολύ καλή κατάσταση, αλλά ανοίγει μόνο τρείς μέρες τη βδομάδα, πρω’ι’νές ώρες ( 11 – 2 ) και αυτό λόγω ελλείψεως προσωπικού.  Αναπόφευκτα, σου έρχεται σαν σχόλιο η σκέψη πως εάν η Σαμοθράκη ήταν 650 χιλιόμετρα νοτιοδυτικώτερα, δεν θα υπήρχαν προβλήματα.

ΚΑΤΟΙΚΗΜΕΝΟΙ ΤΟΠΟΙ

    Στην Σαμοθράκη, ζούν μόνιμα περίπου 2.500 κάτοικοι, όλο το χρόνο. Οι Σαμοθρακιώτες αγαπάνε το νησί τους, και δύσκολα φεύγουν από αυτό.

    Πρωτεύουσα είναι η Χώρα, ορεινό χωριό, στο οποίο είναι και όλες οι Αρχές ( Δήμος, Αστυνομία, Πυροσβεστική κτλ ). Διασχίζοντάς το, θα βρεί ο επισκέπτης πλήθος από τουριστικά καταστήματα, ταβέρνες, καφετέριες και όλα όσα βρίσκει κάποιος σε τουριστικά μέρη. Τους καλοκαιρινούς μήνες, η κίνηση είναι αμείωτη μέχρι αργά το βράδυ.

ΦΑΓΗΤΟ

    Ξεκινώντας για Σαμοθράκη, με βάση τα όσα είχαμε ακούσει, είχαμε μεγάλες προσδοκίες ως προς τις γαστριμαργικές πανδαισίες με κατσικάκι και ψάρια, και ευτυχώς δεν διαψευστήκαμε.

    Σε όλο το νησί, το κατσικάκι έχει την πρωτοκαθεδρία, στη σούβλα , στο φούρνο στη λαδόκολα ή μαγειρευτό με διάφορους θαυμάσιους τρόπους. Το τιμήσαμε δεόντως. Όσο για τα ψάρια, φρεσκότατα ψαρεμένα γύρω από το νησί, και σε πολύ λογικές τιμές.

    Σημειωτέον, ότι όλα τα προ’ι’όντα ήταν από το νησί με ιδιαίτερη αγνή γεύση ( Όχι πατάτες Ολλανδίας, ντομάτες Αιγύπτου, λεμόνια Ισραήλ κτλ )

    Όταν ζητήσαμε κατσικάκι στη σούβλα, όλοι μας πρότειναν να πάμε στο χωριό Προφήτης Ηλίας. Τους ακούσαμε και δεν μετανοιώσαμε καθόλου. Έχει τρείς ταβέρνες, ισάξιες μεταξύ τους, με την εύοσμο κνίσσα να γεμίζει την ατμόσφαιρα, και να ανοίγει την όρεξη, σε συνδυασμό και με την εξαιρετική θέα. Φανταστείτε κατσικάκι σούβλας, κοκορέτσι, τηγανιά κατσικάκι, πατάτες ντόπιες φούρνου, σαλάτες και κρύες μπύρες…. Θεέ μου, αμάρτησα !

    Γενικά, όπου σου μυρίζει κατσικάκι, στο φούρνο ή μαγειρευτό, μπορείς να κάτσεις και να το απολαύσεις. Σε όλο το νησί !

    Όσο για τα φαγητά εστιατορίου, δεν πάει πίσω. Γνωστά φαγητά ( Παπουτσάκια, ιμάμ, γεμιστά κτλ ) μαγειρεμένα με ιδιαίτερο τρόπο και με εντόπια υλκά, μας ικανοποίησαν απόλυτα.

    Όσο για την ταβέρνα στην πανσιόν που μέναμε, την ‘’τιμήσαμε δεόντως’’ κυρίως για φρεσκότατα ψαρικά.

    Εάν κάποιος δεν θέλει να ξεφύγει από τις συνήθειές του, υπάρχει και γύρος, όπως και πίτσες. Ιδιαίτερα σε αυτές τις τελευταίες, φάγαμε από τις καλύτερες πίτσες που δοκιμάσαμε ποτέ !

    Με αυτά τα δεδομένα, θα μπορούσα ανεπιφύλακτα να σας προτείνω τα παρακάτω.

Για κατσικάκι σούβλας,  την ταβέρνα ‘’ΠΑΡΑΔΕΙΣΟΣ’’ στο χωριό Προφήτης Ηλίας.

Για κατσικάκι φούρνου ή μαγειρευτό, όπου σας μυρίσει.

Για φαγητά εστιατορίου, το παραδοσιακό εστιατόριο ‘’Η ΚΛΗΜΑΤΑΡΙΑ’’ στην Καμαριώτισσα.

Για πίτσες και μακαρονάδες, στην πιτσαρία ‘’ΦΟΥΡΝΕΛΟ’’, πάλι στην Καμαριώτισσα

Για φρέσκα ψάρια και ψαρικά γενικά, στην ταβέρνα ‘’ΤΑ ΚΥΜΑΤΑ’’, δίπλα στο κύμα, στην Παλαιόπολη .

    Και μην νομίζετε πως όπου καθόμασταν ‘’μας έπαιρναν το κεφάλι’’ κατά το κοινώς λεγόμενο. Για τεσσερα άτομα, πλήρες φαγητό με τα ποτά και τα φρούτα του, ο λογαριασμός ήταν από 42 μέχρι 52 ευρώ το ανώτατο ( λέμε για κατσικάκι και ψάρια ). Στα υπόλοιπα, ήταν φθηνότερα.

ΔΙΑΣΚΕΔΑΣΗ

    Η Σαμοθράκη, είναι ήσυχο νησί, απαλλαγμένο από τα εκκωφαντικά ‘’νταμπαντουμπατζίδικα’’ και ‘’ντουμπουντουμπατζίδικα’’ μαγαζιά που σε άλλο μέρος μας τρελαίνουν. Ενδείκνυται για ήσυχους ανθρώπους, που τους αρέσει η φύση. Μην περιμένετε νυχτερινά κέντρα και άλλα παρεμφερή. Μπορεί να υπάρχει και κανένα, αλλά επειδή δεν με ενδιαφέρουν, δεν ασχολήθηκα.

ΚΑΤΟΙΚΟΙ – ΕΞΥΠΗΡΕΤΗΣΗ

    Και λόγω της δουλειάς μου, αλλά και μέσω διακοπών, έχω γυρίσει όλη την Ελλάδα ( πλήν Κρήτης, δυστυχώς ) και γνώρισα τους ανθρώπους όλων των περιοχών. Άλλοι περισσότερο ή λιγώτερο φιλικοί και εξυπηρετικοί, και κάποιοι καθόλου δυστυχώς. Εκεί που σε βλέπουν σαν πενηντάρικο…. Έ, λοιπόν, στην Σαμοθράκη, όλοι οι άνθρωποι που γνώρισα, ήταν ιδιαίτερα φιλικοι και εξυπηρετικοί και μας έκαναν να αισθανθούμε ότι ήμασταν ‘’δικοί τους άνθρωποι’’. Χωρίς καμία υπερβολή ! Διατηρώ τις καλύτερες αναμνήσεις. Ό, τι και να σας περιγράψω, θα είναι λίγο. Φύγαμε, και αισθανθήκαμε ότι αφήσαμε πίσω φίλους μας.

ΔΙΑΦΟΡΑ

    Στο νησί, υπάρχει καραβάκι που με 20 ευρώ κάνει τον περίπλου του, σε 7-8 ώρες περίπου.   Διασταυρώνοντας πληροφορίες, χωρίς να έχω πάει, σας προτείνω ΝΑ ΜΗΝ ΠΑΤΕ! Θα πιαστεί ο κώλος σας στο κάθισμα όλες τις ώρες, και είναι κάθε φορά γεμάτο. Ο κόσμος είναι σαν τα τσαμπιά σταφύλια.

    Όλα καλά στο μοτέλ που μείναμε, τέλεια περιποίηση και εξυπηρέτηση, όμως οι τουαλέτες των δωματίων, ήταν λίγο μικρότερες από τουαλέτες πλοίων. Ένα επι ενάμισι μέτρο, την μέτρησα! Για να πλυθώ έπρεπε ο μισός να είμαι έξω, ενώ για να σκουπιστώ μετά το ντούζ έπρεπε να βγώ έξω! Όσο για να μπούν δύο άτομα, ανέφικτον, εκτός και εάν ήταν κινέζοι, και μάλιστα κοντοί….

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΜΕ ΚΑΤΑΣΤΗΜΑΤΑΡΧΗ

    Μόλις επισκεφθήκαμε την Χώρα, στην είσοδο του χωριού σχεδόν, είδα ένα μαγαζί που μου έκανε ιδιαίτερη εντύπωση. Είχε παραδοσιακά σπιτικά προ’ι’όντα, όλα κατασκευασμένα από τον ιδιοκτήτη του, τον Αναστάσιο Καούνη.. Το έλεγαν ‘’Η CΑΜΟΘΡΑΚΗ’’.

    Την δεύτερη φορά που επισκεφθήκαμε την Χώρα, και γιατί το ήθελα, αλλά και γιατί δεν ήθελα την ανηφόρα, που όσοι με γνωρίζουν ξέρουν ότι την μισώ και την αποφέυγω, έκατσα και έπιασα κουβέντα μαζί του, που κράτησε πολύ ώρα. Την συζήτησή μας, την μεταφέρω υπο μορφή συνεντεύξεως

ΕΡΩΤΗΣΗ. Κύριε Καούνη, πώς εσείς Σαλονικός, βρεθήκατε επαγγελματικά στη Σαμοθράκη?

ΑΠΟΚΡΙΣΗ. Στη Θεσσαλονίκη, διατηρούσα την ταβέρνα ‘’1900’’ στην Άνω Πόλη, για πολλά χρόνια, και μπορώ να πώ ότι είχα μεγάλη προτίμηση από τους συμπολίτες μας, γιατί όλα όσα έφτιαχνα ήταν καμωμένα με μεράκι και γνώσεις, που είχαν σαν πηγή την Μικρασιατική καταγωγή της οικογένειάς μου, αφού ο παππούς μου ήταν από το Α’ι’βαλί και η γιαγιά μου από τη Σμύρνη. Η γιαγιά μου λοιπόν, ήταν εξαιρετική μαγείρισα, και την τέχνη της , γιατί για τέχνη πρόκειται, την μετέδωσε στην μητέρα μου. Από εκεί και πέρα, μια και μου άρεσε πάντα η ενασχόληση με ό τι αφορά την μαγειρική γενικώς, ήταν όλα εύκολα. Πριν από 19 χρόνια, ένας φίλος μου πρότεινε να ανοίξουμε ταβέρνα τους θερινούς μήνες στη Σαμοθράκη. Επισκέφθηκα το νησί, και με ενθουσίασε. Άνοιξα λοιπόν συνεταιρικά την ταβέρνα ‘’1900’’ και πάλι, στη Χώρα, και πηγαίναμε καλά.

ΕΡΩΤΗΣΗ. Και πώς από ταβέρνα δημιουργήσατε αυτό το κατάστημα?

ΑΠΟΚΡΙΣΗ.Συγχρόνως, μελετούσα όσα θαυμάσια προ’ι’όντα διέθετε το νησί, και αποφάσισα να αλλάξω λίγο την επαγγελματική μου ‘’γραμμή’’, δημιουργώντας αυτό το κατάστημα, με βιολογικά και εντόπια προ’ι’όντα, και όλα όσα βλέπετε εδώ πέρα, είναι δικής μου κατασκευής, χωρίς συντηρητικά και άλλα …’’βελτιωτικά’’ υλικά. Καθημερινά, από πολύ πρωί, στο εργαστήριο που είναι από πίσω, αναπληρώνω όσα έχουν καταναλωθεί την προηγουμένη.

ΕΡΩΤΗΣΗ. Θα διαθέτετε φαντάζομαι και αρκετό προσωπικό.

ΑΠΟΚΡΙΣΗ.Όχι, το μόνο προσωπικό που έχω είναι η κοπέλα για τις πωλήσεις στο μαγαζί. Όλα τα υπόλοιπα, τα κάνω μόνος μου, στο εργαστήριο.

ΕΡΩΤΗΣΗ. Εδώ όμως, βλέπουμε πράγματα που δεν μπορούν να γίνουν σε μια μέρα. Πώς τα καταφέρνετε ?

ΑΠΟΚΡΙΣΗ.Όπως σου είπα, ασχολούμαι από το πρωί στις 5 μέχρι τα μεσάνυκτα. Το μαγαζί είναι ανοικτό από τον Μά’ι’ο μέχρι και τον Σεπτέμβριο, όλα αυτά τα χρόνια. Τον Σεπτέμβριο, γυρνώ στη Θεσσαλονίκη, και εκεί, από τον Οκτώβριο μέχρι τον Απρίλιο, με προσωπική μόνο εργασία, ετοιμάζω όλα όσα θα φέρω μαζί μου στο μαγαζί τον επόμενο χρόνο. Έχω ένα εξοχικό, που το έχω μετατρέψει σχεδόν σε εργαστήριο, όπου φτιάχνω γλυκά κουταλιού, μαρμελάδες, τραχανά διαφόρων γεύσεων, όλα όσα βλέπετε στα ράφια μου.

ΕΡΩΤΗΣΗ. Απο τα παιδιά σας, δεν έχετε βοήθεια ?

ΑΠΟΚΡΙΣΗ.Φυσικά και έχω. Όταν πρωτοήρθα στη Σαμοθράκη, και ανοιξα την ταβέρνα, ήρθε μαζί και ο γιός μου. Μετά από δυό – τρία χρόνια, γνώρισε μία κοπέλα και παντρεύτηκε εδώ, οπότε είναι πλέον Σαμοθρακίτης, αφού μένει εδώ όλο το χρόνο. Με τις σπουδές μελισσουργού που είχε, και λόγω και του ιδανικού περιβάλλοντος, ασχολήθηκε με την μελισσουργία και την παραγωγή μελιού, Σαμοθρακίτικου μελιού, το οποίο όλοι όσοι το δοκίμασαν το βρήκαν εξαιρετικό. Συγχρόνως, στην Καμαριώτισα, άνοιξε μία πιτσαρία, η οποία δόξα τω Θεώ, όλα αυτά τα χρόνια, πάει καλά. Όσο για την κόρη μου, είναι στη Θεσσαλονίκη, παντρεμένη με παιδιά, και δουλεύει σε πολύ γνωστό ζαχαροπλαστείο της πόλης. Πριν παντρευτεί, και όποτε μπορούσε, ερχόταν και εκείνη στη Σαμοθράκη μαζί μας.

ΕΡΩΤΗΣΗ. Από ότι μου λέτε, όλη η οικογένεια ασχολείται με θέματα ‘’του στομαχιου’’.

ΑΠΟΚΡΙΣΗ.Πράγματι, έτσι είναι. Ίσως οι οικογενειακές καταβολές μας ήταν πολύ ισχυρές. Φαίνεται, πως έχουμε το ‘’family gift’’ σε αυτό το θέμα.

    Κάπως έτσι τέλειωσε η συζήτηση με τον Τάσο Καούνη. Φεύγοντας, δεν παρέλειψα να αγοράσω , τόσο εγώ όσο και οι φίλοι μου, διάφορα προ’ι’όντα, για να τα καταναλώσουμε με την ησυχία μας στη Θεσσαλονίκη.

    Σας συνιστώ ανεπιφύλακτα και με ενθουσιασμό, εάν βρεθείτε στη Χώρα Σαμοθράκης, να περάσετε από εκεί. Σίγουρα κάτι θα θελήσετε να δοκιμάσετε, από τις χειροποίητες σοκολάτες μέχρι τα παραδοσιακά Σμυρναί’ι’κα γλυκά .

ΕΝΑ ΑΝΕΚΔΟΤΟ

    Κάποιος φίλος, που κάνει συνεχώς ερωτήσεις για τα πάντα, με ρώτησε από πού πήρε το όνομα του το νησί Σαμοθράκη. Εάν δεν του απαντούσα, δεν θα με άφηνε ήσυχο. Φυσικά, το όνομά του το πήρε από το όρος Σάος, το υψηλότερο του Αιγαίου πελάγους, αλλά θέλοντας να κάνω και την σχετική ‘’πλάκα’’, του είπα τα εξής.

    Όταν ο Χα’ι’ρεντίν Μπαρμπαρόσσα βγήκε από τα Δαρδανέλια, με το πλοίο του, είπε να πάνε στη Σάμο, αρκετά νοτιότερα. Αντί ο ύπαρχος όμως να πεί στον τιμονιέρη  να στρίψει αριστερά, του είπε και έστριψε δεξιά. Ένας ναύτης, του είπε ότι πάει λάθος, όμως εκείνος επέμενε, και έτσι έγινε.

    Σε λίγες ώρες, είδαν μακριά την  ξηρά, και ο ύπαρχος πήγε στον Μπαρμπαρόσσα και του είπε κομπάζοντας, πως σε λίγη ώρα θα φτάσουνε στη Σάμο. Όταν βγήκε στο τιμόνι ο Μπαρμπαρόσα και είδε την ξηρά, κούνησε με ικανοποίηση το κεφάλι του και έδωσε συγχαρητήρια στον ύπαρχο, που έκανε τόσο γρήγορα.

    Ο ναύτης που λέγαμε προηγουμένως, έβαλε τις φωνές, πως η ξηρά δεν ήταν η Σάμος, αλλά η Θράκη, αφού ο ύπαρχος χάραξε λάθος ρότα.

    Έφτασαν στην ξηρά, και είδαν ότι είναι νησί, αλλά όχι η Σάμος, και δεν ήξεραν πού βρισκόταν.

    Ένας εξωμότης έλληνας που είχε μαζί του, κατάλαβε ότι είχαν πάει σε νησί κοντά στη Θράκη, και το είπε στον Μπαρμπαρόσσα. Εκείνος, του είχε εμπιστοσύνη, και τον πίστεψε. Και είπε το εξής.

    ‘’Τι ΣΑΜΟΣ, τι ΘΡΑΚΗ. Αυτό το νησί θα το λέμε ΣΑΜΟΘΡΑΚΗ!’’

    Και κρέμασε τον ύπαρχο από το πιο ψηλο κατάρτι….

ΕΠΙΛΟΓΟΣ

    Όταν αποφασίσαμε να πάμε διακοπές στη Σαμοθράκη, η αλήθεια είναι πως ήμουν κάπως διστακτικός, αφού οι πληροφορίες ήταν αλληλοσυγκρουόμενες. Τελικά, τις εντυπώσεις πρέπει να τις δημιουργεί ο καθενας μόνος του, και να μην βασίζεται στα όσα οι άλλοι λένε. Εκείνα, είναι απλώς ενδεικτικά.

    Η πρώτη εντύπωση, μπορώ να πώ ότι με απογοήτευσε. Την πρώτη μέρα. Περίμενα, και εγώ δεν ξέρω τι. Την επόμενη όμως, όταν αρχίσαμε να ‘’ζούμε’’ την Σαμοθράκη, οι εντυπώσεις άλλαξαν διαμετρικά. Διαπίστωσα, όλες τις ημέρες που είμασταν εκεί, ότι η Σαμοθράκη έχει μία ιδιαιτερότητα.  Την μια στιγμή σε απογοητεύει, και την αμέσως επόμενη σε γοητεύει.

    Και εάν με ρωτάτε εάν θα ξαναπήγαινα, σας λέω ανεπιφύλακτα ΝΑΙ, για τους κατοίκους της, την άγρια φυσική ομορφιά της, το κατσικάκι της, την καθαρή θάλασσα, τα αξιοθέατά της. Εάν η Σαμοθράκη, ήταν 500 χιλιόμετρα νοτιώτερα, κοντά στο    ‘’Κλεινόν Άστυ’’, θα είχε διαφορετική αντιμετώπιση από το επίσημο κράτος. Βέβαια, η πολλή ‘’φροντίδα’’ πολλές φορές κάνει κακό αντί για καλό. Προσωπικά, την προτιμώ όπως είναι, ένα καταφύγιο και όαση Ανθρωπιάς και Φυσικής Ομορφιάς.