ΤΟ ΣΥΝΝΕΦΟ ΤΗΣ ΚΑΤΑΙΓΙΔΑΣ
Λάζαρος – Κίμων Μπερβερίδης
Το σύννεφο παραμονεύει
Και η γη πολύ το ικετεύει
Του χειμωνιά την βροχή να στείλει
Θησαυρός μονολογούν τα χείλη.
Σιγά – σιγά το βλέπω να πλησιάζει
Μηνύματα στέλνει. αστραπές και
βροντές
Παράξενη η διάθεσή του με τρομάζει
Απαλή να είναι, χωρίς καταστροφές.
Τρέμει συθέμελα η μάνα γη
Και αυτή φοβάται την καταστροφή
Και εγώ θα γράψω στίχους για
καταιγίδες
Μαύρα, απειλητικά, σβήνουν
οι ελπίδες.
Πόσο κρατάνε άραγε οι καταιγίδες
Ψάχνω τρόπους να βρω ρωγμές
Εκεί να διοχετεύσω τις πλημμυρίδες
Μετέωροι στην συντριβή οι στιγμές.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου