Υποχρεωτικά υπό τα όπλα ώς 65 ετών. Τι προβλέπει το νομοσχέδιο για την Παλλαϊκή Αμυνα …

ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ

Υποχρεωτικά υπό τα όπλα ώς 65 ετών. Τι προβλέπει το νομοσχέδιο για την Παλλαϊκή Αμυνα …

Αυτές τις ΚΑΛΑΜΑΚΕΙΕΣ τις έχω ξανακούσει πριν από πολλά χρόνια, από τις ‘’πρασινάδες’’ που κυβερνούσαν.

Όποιοι ‘’έχουν πρόβλημα’’ με τον στρατό, βγάζουν καινούρια ‘’φασούλια’’ με σκοπό την μείωση της θητείας, έως κατάργηση ( το ιδανικό για ανθέλληνες, ‘’κουραμπιέδες’’, φυγόστρατους, ανυπότακτους, κτλ)

Τώρα, μέχρι τα 65. Στρατό συνταξιούχων δηλαδή.

Αύριο, μέχρι τα 75, λόγω της μετανάστευσης των Ελλήνων στο εξωτερικό, λόγω ανεργίας.

Να δώ σκοπό στην πύλη 65ρη με μπαστούνι, και θα τα έχω δεί ΟΛΑ

http://roykoymoykoy.blogspot.gr/

http://greeknation.blogspot.gr

kyriakoskokkinoslawfirm

    Υπό τα όπλα και με συνεχή στρατιωτική εκπαίδευση τίθεται ολόκληρος ο ικανός πληθυσμός της χώρας, σύμφωνα με το νομοσχέδιο περί «Παλλαϊκής Αμυνας» που έχει καταρτίσει το υπουργείο Εθνικής Αμυνας και που κατατίθεται προς ψήφιση στη Βουλή εντός του Ιανουαρίου. Στην έννοια «ικανός ή ενεργός πληθυσμός» περιλαμβάνονται, όπως ρητά αναφέρεται στο άρθρο 6 του νομοσχεδίου, οι άρρενες ηλικίας 19-65 ετών και οι γυναίκες ηλικίας 19-50 και σε εθελοντική βάση οι νέοι και οι νέες 16-18 ετών, οι άρρενες άνω των 65 ετών και οι γυναίκες άνω των 50 ετών. Η συμμετοχή στα τμήματα της Παλλαϊκής Αμυνας είναι υποχρεωτική για όλο τον «ικανό πληθυσμό». Σε περίπτωση αρνήσεως το νομοσχέδιο προβλέπει ποινές φυλακίσεως από δύο ως και έξι μήνες και διοικητικές κυρώσεις.
    Σε πρώτη φάση η Παλλαϊκή Αμυνα θα εφαρμοστεί αμέσως, μετά δηλαδή την ψήφιση του νομοσχεδίου, στις παραμεθόριες περιοχές Ανατολικού Αιγαίου, Δωδεκανήσου, Θράκης, Μακεδονίας και Ηπείρου και εν συνεχεία, αν οι συνθήκες και τα γεγονότα το επιβάλλουν, με μια απλή απόφαση των υπουργών Εθνικής Αμυνας και Δημόσιας Τάξης και στην υπόλοιπη χώρα. Οπως αναφέρεται στο άρθρο 1 του νομοσχεδίου, η Παλλαϊκή Αμυνα οργανώνεται εν καιρώ ειρήνης και έχει «ως κύρια αποστολή της σε περίοδο πολέμου την Τοπική Αμυνα με ένοπλα τμήματα και ως δευτερεύουσα τη συνδρομή στην Πολιτική Αμυνα διά της διαθέσεως τμημάτων σε κρατικές υπηρεσίες για την προστασία του πληθυσμού από εχθρικές προσβολές ­ δολιοφθορές ή και από συμφορές προκαλούμενες από φυσικά αίτια».
    Με το νομοσχέδιο αυτό και με το νομοσχέδιο περί θητείας που πρόκειται να ακολουθήσει (και που αυτό θα κατατεθεί εντός του Ιανουαρίου), το υπουργείο Εθνικής Αμυνας προσδοκά να αλλάξει όλα όσα ισχύουν ως σήμερα στην άμυνα της χώρας. Η ενεργός συμμετοχή του πληθυσμού σε ένοπλα τμήματα και η υποχρεωτική συνεχής εκπαίδευση ανδρών και γυναικών όχι μόνο σε αμυντικές αποστολές, αλλά και στην αντιμετώπιση φυσικών καταστροφών (όπως είναι οι θεομηνίες, οι σεισμοί, οι πυρκαϊές, οι πλημμύρες κλπ.) δίνουν μια νέα φιλοσοφία στην αμυντική στρατηγική που πρόκειται να ακολουθήσει η κυβέρνηση. Επιπλέον ­ όπως θα προβλέπεται και στο υπό κατάθεση νομοσχέδιο περί θητείας ­ δημιουργείται ημιεπαγγελματικός στρατός, με το σύστημα των οπλιτών και αξιωματικών πενταετούς υποχρέωσης, ως πρώτο μέτρο για την αντιμετώπιση του δημογραφικού προβλήματος που μαστίζει τις Ενοπλες Δυνάμεις. Αν εφαρμοστούν και τα δύο αυτά μέτρα, τότε δεν αποκλείεται, όπως δήλωσε ανώτατος στρατιωτικός, να επιχειρηθεί και μείωση της στρατιωτικής θητείας ίσως και κατά δύο μήνες. Εκπαίδευση, αποστολή, διοίκηση, ένοπλες και άοπλες ομάδες

Και άνδρες και γυναίκες
    Ανδρες και γυναίκες θα μετέχουν εφεξής στην άμυνα της χώρας με ειδική εκπαίδευση και με αποστολές είτε πολεμικές είτε πολιτικής άμυνας. Συγκεκριμένα, στο άρθρο 5 του νομοσχεδίου καθορίζονται οι αποστολές των μονάδων και των τμημάτων της Παλλαϊκής (ένοπλης) Αμυνας: η αυτοάμυνα στα χωριά και στις πόλεις όπου συγκροτούνται, η ενίσχυση των στρατιωτικών μονάδων (κυρίως του Στρατού Ξηράς) και της Εθνοφυλακής που αμύνονται στις περιοχές τους, η συμβολή στην εξουδετέρωση αεροαποβατικών και αεροκίνητων εχθρικών τμημάτων που μεταφέρονται στις περιοχές τους, η επιτήρηση ακτών της περιοχής τους για απαγόρευση προσέγγισης εχθρικών τμημάτων, η φρούρηση κοινωφελών έργων και εγκαταστάσεων της περιοχής τους καθώς και άλλες συναφείς αποστολές.
    Οι αποστολές της Πολιτικής (άοπλης) Αμυνας είναι η αντιμετώπιση καταστροφών από φυσικά – τεχνολογικά αίτια ή εχθρικές προσβολές, η προστασία του άμαχου πληθυσμού, των μέσων και εγκαταστάσεων της περιοχής τους, η παροχή πρώτων βοηθειών, η διακομιδή και νοσηλεία τραυματιών, η φόρτωση – εκφόρτωση υλικών, η κατασκευή προστατευτικών ορυγμάτων καθώς και άλλα συναφή έργα.
    Ετσι, με την ψήφιση του νομοσχεδίου από τη Βουλή (και τη δημοσίευσή του στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως) σε κάθε δήμο και κοινότητα ή ομάδα γειτονικών μικρών κοινοτήτων των παραμεθόριων περιοχών συγκροτούνται με μέριμνα του υπουργείου Εθνικής Αμυνας ένοπλες ομάδες (λόχοι διμοιρίες), ανάλογα με το διαθέσιμο τοπικό ανθρώπινο δυναμικό, επιπλέον των Μονάδων Εθνοφυλακής που θα εξακολουθήσουν να υπάρχουν. Μονάδες Παλλαϊκής Αμυνας μπορεί (άρθρο 2 του νομοσχεδίου) να χρησιμοποιούνται και από τις Νομαρχιακές Αυτοδιοικήσεις και τους Οργανισμούς Τοπικής Αυτοδιοίκησης (πρώτης βαθμίδας) για την αντιμετώπιση συμφορών ή καταστροφών κατά την ειρήνη και τον πόλεμο. Κατά την ειρήνη οι μονάδες αυτές ενεργοποιούνται και χρησιμοποιούνται χωρίς οπλισμό.
    Υπεύθυνο για τις μονάδες Παλλαϊκής Αμυνας θα είναι, σύμφωνα με το άρθρο 3 του νομοσχεδίου, το ΚΥΣΕΑ, ενώ για τη λειτουργία τους εμπλέκονται τα υπουργεία Εθνικής Αμυνας, Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης, Μακεδονίας – Θράκης, Αιγαίου και Δημόσιας Τάξης. Το ΓΕΕΘΑ θα είναι ο συντονιστής της δράσης των ομάδων αυτών. Το υπουργείο Εθνικής Αμυνας θα έχει την ευθύνη για τη συγκρότηση ένοπλων ομάδων Τοπικής Αμυνας και ένοπλων Μονάδων Ενισχύσεως Τοπικής Αμυνας. Το υπουργείο Δημόσιας Τάξης θα έχει την ευθύνη για τη συγκρότηση μονάδων Πολιτικής Αμυνας (άοπλες). Ολες οι ένοπλες δυνάμεις θα υπάγονται διοικητικά και επιχειρησιακά στους διοικητές των συγκροτημάτων ή των ανεξάρτητών μονάδων του Στρατού Ξηράς, στη ζώνη ευθύνης των οποίων συγκροτούνται.
    Η εκπαίδευση των μονάδων της Παλλαϊκής Αμυνας θα γίνεται από εν ενεργεία αξιωματικούς των Ενόπλων Δυνάμεων και των Σωμάτων Ασφαλείας ή από έφεδρους αξιωματικούς, θα είναι μόνο μία φορά τον χρόνο ως και 12 ημέρες και τα 2/3 του χρόνου αυτού θα διατίθενται για εκπαίδευση Τοπικής (ένοπλης) Αμυνας και το 1/3 για την Πολιτική (άοπλη) Αμυνα (όπως προβλέπεται από το άρθρο 9).
    Και εδώ ακριβώς εντοπίζεται το πρώτο πρόβλημα. Η κλήση δηλαδή εφέδρων (κάθε ηλικίας και φύλου) για εκπαίδευση ή για συμμετοχή σε άσκηση τόσες πολλές ημέρες μπορεί να προκαλέσει οικονομικά και κοινωνικά προβλήματα. Οι επιτελείς του ΓΕΕΘΑ βεβαιώνουν ότι τα προβλήματα αυτά είναι κατανοητά αλλά αναγκαία για την άμυνα της χώρας. Και επιπλέον δεν σημαίνει ότι όλος ο πληθυσμός θα καλείται ταυτόχρονα να εκπαιδευτεί επί 12 ημέρες τον χρόνο. Η εκπαίδευση θα είναι περιοδική από περιοχή σε περιοχή και μπορεί να είναι και για λιγότερες ημέρες.
    Οσοι μετέχουν στην Παλλαϊκή Αμυνα θα έχουν μόνο ηθικές αμοιβές, που δεν είναι τίποτε άλλο από ένα δίπλωμα ή σε εξαιρετικές περιπτώσεις ένα μετάλλιο με το έμβλημα της Παλλαϊκής Αμυνας (άρθρο 10). Το νομοσχέδιο απαγορεύει αυστηρά την οποιαδήποτε υλική αμοιβή.
    Στην Παλλαϊκή Αμυνα θα μετέχουν βεβαίως και οι αντιρρησίες συνείδησης, αυτοί που αρνούνται να πάρουν όπλα, αφού στις υπηρεσίες της Πολιτικής Αμυνας η εκπαίδευση είναι άοπλη. Η κινητοποίηση των μονάδων ή τμημάτων της Παλλαϊκής Αμυνας σε περιόδους έντασης ή πολέμου μπορεί να είναι μερική ή γενική και θα πραγματοποιείται στα πλαίσια του συστήματος χειρισμού κρίσεων, πάντοτε όμως με απόφαση του ΚΥΣΕΑ. Ο οπλισμός και τα πυρομαχικά που θα χρησιμοποιούν θα προέρχονται από τα αποθέματα των Ενόπλων Δυνάμεων και θα φυλάσσονται στις εγκαταστάσεις της πλησιέστερης μονάδας των Ενόπλων Δυνάμεων ή της πλησιέστερης αστυνομικής ή λιμενικής αρχής.
    Τα όπλα θα δίνονται μόνο σε περίπτωση πολεμικής κινητοποίησης ή εκτέλεσης προγραμματισμένης άσκησης. Κατ’ εξαίρεση μπορεί να χορηγείται οπλισμός (με απόφαση του υπουργού Εθνικής Αμυνας) στους πολίτες που μετέχουν στην Παλλαϊκή Αμυνα των περιοχών Ανατολικού Αιγαίου, Δωδεκανήσου και Θράκης. Εξαιρούνται οι…
    Από την υποχρέωση για εκπαίδευση εξαιρούνται:

οι γυναίκες που είναι έγκυοι ή μητέρες τέκνων ως 12 ετών,

όσοι εξυπηρετούν άτομα με ειδικές ανάγκες και ασθενείς ή υπερηλίκους που δεν μπορούν να αυτοεξυπηρετηθούν,

όσοι αδυνατούν να ανταποκριθούν στις υποχρεώσεις τους για λόγους υγείας και όσοι τυγχάνουν αναστολής κατάταξης, σύμφωνα με τις διατάξεις του ισχύοντος νόμου περί αναστολών κατάταξης.

    Ολοι αυτοί θα πρέπει να αποδείξουν, με διάφορα ισχυρά πιστοποιητικά που θα τα προμηθεύονται από τους δήμους ή τις κοινότητες, τα νοσοκομεία και τα στρατολογικά γραφεία, τους λόγους που ζητούν άρνηση κατάταξης στις μονάδες Παλλαϊκής Αμυνας.

Τι ισχύει στις άλλες χώρες
    Η πρώτη πρακτική εφαρμογή της Παλλαϊκής Αμυνας, της ενεργού δηλαδή συμμετοχής και των πολιτών σε πολεμικές επιχειρήσεις (και κυρίως σε επιχειρήσεις σαμποτάζ και ενεδρών), έγινε με επιτυχία στα τελευταία 50 χρόνια στη Γιουγκοσλαβία, με τους παρτιζάνους του στρατάρχη Τίτο. Ανδρες, γυναίκες, ακόμη και παιδιά, που έπαιρναν μέρος στο αντάρτικο, μετέφεραν πυρομαχικά, έστηναν ενέδρες, περιέθαλπαν τραυματίες και φρουρούσαν στρατιωτικούς στόχους, δίνοντας ένα ισχυρό ράπισμα στους ναζί. Η άοπλη Πολιτική Αμυνα εφαρμόστηκε με πλήρη επιτυχία στη Βρετανία και κυρίως στο Λονδίνο κατά τη διάρκεια του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου.
    Στη σύγχρονη ιστορία πλήρη εφαρμογή της Παλλαϊκής Αμυνας έκαναν (και εξακολουθούν να κάνουν) οι Ισραηλινοί, που είχαν να αντιμετωπίσουν έναν αριθμητικά ισχυρότερο αντίπαλο, που είναι οι Αραβες. Στο Ισραήλ πέραν του γεγονότος ότι η στρατιωτική θητεία διαρκεί αρκετούς μήνες, με το απολυτήριό του ο ισραηλινός στρατιώτης (είτε είναι άνδρας είτε είναι γυναίκα) δεν τελειώνει ποτέ με τις στρατιωτικές του υποχρεώσεις. Κατά τακτά χρονικά διαστήματα η ισραηλινή κυβέρνηση καλεί έφεδρους στρατιώτες και αξιωματικούς για εκπαίδευση στα νέα όπλα και στα νέα αμυντικά ή επιθετικά δεδομένα των ισραηλινών ενόπλων δυνάμεων. Επιπλέον, ορισμένες κατηγορίες πολιτών έχουν στα σπίτια τους και όπλα και μπορούν ανά πάσα στιγμή να ενισχύσουν τον τακτικό στρατό.
    Η Παλλαϊκή Αμυνα ισχύει και στην Κύπρο, όπου οι άρρενες κυρίως, ως και 65 ετών, καλούνται δύο ή τρεις φορές τον χρόνο σε στρατόπεδα ή σε κέντρα εκπαιδεύσεως για εκπαίδευση στα σύγχρονα όπλα που προμηθεύεται η Εθνική Φρουρά. Η εκπαίδευση ή η άσκηση μπορεί να διαρκέσει και εβδομάδες, χωρίς βεβαίως να υπάρχει οποιαδήποτε αμοιβή ή αναστάτωση στη ζωή του τόπου. Οι εργοδότες είναι υποχρεωμένοι να χορηγήσουν την άδεια στον έφεδρο που καλείται για εκπαίδευση και να του καταβάλουν και τα ημερομίσθιά του τις ημέρες της απουσίας του. Οι ποινές στην Κύπρο (όπου ένα μέρος της άμυνάς της το βασίζει στην Παλλαϊκή Αμυνα) για όσους αρνούνται την κατάταξη είναι αυστηρότατες.
Διαβάζοντας τα παραπάνω, διαπιστώνω μια απέραντη υστεροβουλία κατά την σύνταξή του.

Αποκλείεται να συμμετείχε ΣΩΣΤΟΣ στρατιωτικός σε αυτήν.

Νομίζω ότι είναι μια ‘’φάμπρικα’’ για να μπορούν να επιστρατεύουν ΟΤΑΝ , ΟΠΟΥ και ΟΠΩΣ ΘΕΛΟΥΝ, τμήματα του πληθυσμού για αντιμετώπιση εκτάκτων καταστάσεων, ΧΩΡΙΣ ΛΕΦΤΑ, στο ΤΖΑΜΠΑ δηλαδή, με βαση το νομο.

Αυτοί, στην Βουλγαροκρατία στην Βόρειο Ελλάδα, λεγόταν ΄΄ΝΤΟΥΡΝΤΟΥΒΑΚΙΑ’’.

Πολύ ΔΟΛΙΟ και ΚΑΤΑΠΤΥΣΤΟ νομοσχέδιο. Ελπίζω μερικοί να το συνειδητοποιήσουν εγκαίρως, αφού, σύν τοις άλλοις, θα αποτελέσει και επιχείρημα για την ΜΕΙΩΣΗ ΤΟΥ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΥ ΤΩΝ ΕΝΟΠΛΩΝ ΔΥΝΑΜΕΩΝ, ακόμη περισσότερο, όπως ακριβώς επιτάσσουν οι ΤΟΚΟΓΛΥΦΟΙ.

Όσο για την σύγκριση με το τι συνέβη στην Γιουγκοσλαβία και την Βρεττανία στον πόλεμο, και το τι συμβαίνει στο Ισραήλ και την Κύπρο σήμερα, η σύγκριση είναι εντελώς ανεπιτυχής και επιδιώκει να παρασύρει τους αναγνώστες και όλους τους ενδιαφερόμενους.

Ανδρέας