Παρασκευή 7 Δεκεμβρίου 2018

ΠΕΝΤΑΓΩΝΟ: Πάλι έτοιμο να κάνει πίσω για S-400 και Ινδία… είναι μήπως πρόκριμα και για την Τουρκία;


ΠΕΝΤΑΓΩΝΟ: Πάλι έτοιμο να κάνει πίσω για S-400 και Ινδία… είναι μήπως πρόκριμα και για την Τουρκία;
Το έστειλε ο Γιώργος Επιτήδειος
    Οι Αμερικανοί και Ινδοί αξιωματούχοι τις επόμενες ημέρες θα τακτοποιήσουν όλα τα ζητήματα που σχετίζονται με τις Ηνωμένες Πολιτείες και ενδεχομένως να μην επιβληθούν κυρώσεις κατά της Ινδίας για την αγορά των ρωσικών συστημάτων αεράμυνας S-400, δήλωσε ο υπουργός Άμυνας James Mattis στο Πεντάγωνο… Μοιάζει αυτό με μια απόφαση που θα εφαρμοστεί μεταγενέστερα και στην περίπτωση της Τουρκίας άραγε;​
    Θα τακτοποιήσουμε όλα αυτά τα θέματα εδώ σήμερα και τις επόμενες μέρες… θα εργαστούμε για όλα αυτά στη συνέχεια”, δήλωσε ο Mattis σε δημοσιογράφους τη Δευτέρα όταν ρωτήθηκε αν αναμένει από το Νέο Δελχί να επιτύχει την μη επιβολή των κυρώσεων για την αγορά των S-400.​
    Ο Mattis σημείωσε επίσης ότι η Ινδία ήταν για πολλά χρόνια χώρα του Κινήματος των Αδεσμεύτων, παρά την προμήθεια πολλών οπλικών συστημάτων από τη Ρωσία. Ο υπουργός Άμυνας δήλωσε ότι θα συζητήσει διάφορα θέματα με τον Ινδό ομόλογό του ο οποίος επισκέπτεται τώρα την Ουάσινγκτον.​
    Στις αρχές Οκτωβρίου, ο εκπρόσωπος του Κρεμλίνου, Ντμίτρι Πεσκόφ, δήλωνε στο ρωσικό Sputnik, ότι η Ρωσία και η Ινδία είχαν υπογράψει στο Νέο Δελχί μια ιστορική συμφωνία για την προμήθεια των S-400.​
    Οι Ηνωμένες Πολιτείες εξέφρασαν την ανησυχία τους για τα σχέδια της Ινδίας για την αγορά των συστημάτων S-400, σημειώνοντας ότι δεν θα μπορούσαν να αποκλειστούν κυρώσεις για τη συμφωνία. Όμως, όλοι γνώριζαν ότι οι θέσεις – προτιμήσεις του Πενταγώνου ήταν υπέρ της εξαίρεσης (waiver) της Ινδίας από τις κυρώσεις.​
    Το πρόβλημα είναι ότι στο σκεπτικό των αναλυτών του Πενταγώνου, Ινδία και Τουρκία έχουν παρόμοια χαρακτηριστικά, εξαιτίας της τεράστιας γεωστρατηγικής σημασίας που τους αποδίδεται. Είναι όμως έτσι, ή η οπτική αυτή συνιστά μια επικίνδυνη αλλά βολική υπεραπλούστευση;​
    Η Ινδία ως προνομιακός σύμμαχος στην περιοχή Ασίας-Ειρηνικού η οποία σε συνεργασία με την Ιαπωνία και την Αυστραλία δευτερευόντως, αλλά και σειρά άλλων χωρών της περιοχής, να αποτελέσουν “φράγμα” στις ηγεμονικές επιδιώξεις της Κίνας.​
    Η Τουρκία ως μια χώρα με επίσης τεράστια γεωστρατηγική σημασία εξαιτίας του ρόλου που μπορεί να παίξει στον έλεγχο των κινήσεων της “ρωσικής αρκούδας” στην περιοχή της Μέσης Ανατολής, αλλά και τη γενικότερη “πρόσβαση” των Ηνωμένων Πολιτειών, ως “υπεργολάβος” (subcontractor) τους.​
    Το πρόβλημα είναι ότι η ινδική πολιτική δε στράφηκε ευθέως εναντίον των αμερικανικών συμφερόντων, ενώ είναι και η μεγαλύτερη Δημοκρατία (σ.σ. με όλα της τα μειονεκτήματα) της υφηλίου. Και στις δυο παραμέτρους δεν θα μπορούσε να ειπωθεί το ίδιο για την Τουρκία.​
    Πρόβλημα είναι επίσης και το ότι η Ινδία δεν έχει προμηθευθεί τα μαχητικά αεροσκάφη πέμπτης γενιάς F-35 Lightning II, ούτε είναι βιομηχανικός εταίρος στην παραγωγή τους ώστε να προκύπτει ασυμβίβαστο, ούτε φοβάται κανείς εξίσου, με τα σημερινά δεδομένα, τη διαρροή στοιχείων του μαχητικού στη ρωσική πλευρά, όπως εύλογα υπάρχει στην περίπτωση της Τουρκίας.​
    Αυτά όμως είναι μια ορθολογική ανάγνωση της κατάστασης την οποία δεν είναι υποχρεωτικό να συμμερίζονται οι σχεδιαστές της στρατηγικής του αμερικανικού Πενταγώνου. Είναι πιθανό η αμερικανική γραφειοκρατία να πάσχει από τη γνωστή και ενίοτε καταστροφική “ασθένεια” της άρνησης της πραγματικότητας, καθώς έχει εκπαιδευτεί να αντιμετωπίζει το εν λόγω σενάριο ως καταστρεπτικό.​
    Με τον τρόπο αυτό όμως εταιροχρονίζεται η αντιμετώπιση ενός σημαντικού προβλήματος, ενώ μια λάθος υπόθεση μπορεί να οδηγήσει σε λανθασμένες στρατηγικές επιλογές. Εν προκειμένω, μπορεί να είναι κατανοητή η επιθυμία του Πενταγώνου να μη χαθεί η Τουρκία και στο πλαίσιο αυτό να επιχειρείται να κερδηθεί χρόνος.​
    Όμως, εάν στο μεταξύ προκύψει κάποια διαρρύθμιση συνέχισης των παραδόσεων των F-35 στην τουρκική Αεροπορία, τότε η εξίσωση της ανατολικής Μεσογείου θα περιπλακεί και θα ανακύψουν “ρήγματα” με άλλους συμμάχους.​
    Όλα αυτά λέγονται διότι διαισθάνεται κανείς ότι αρκετοί στο Πεντάγωνο είναι πρόθυμοι να “καταπιούν” τον τουρκικό πολυεπίπεδο εκβιασμό και με βάση το πρότυπο της μη επιβολής κυρώσεων στην Ινδία, να πράξουν το ίδιο και στην περίπτωση της Τουρκίας, άρα να κάνουν πίσω στη συνύπαρξη των ρωσικών S-400 με τα αμερικανικά F-35.​
    Τις εξελίξεις θα τις διαπιστώσουμε προσεχώς. Ας περιοριστούμε να επισημάνουμε, ότι στις διεθνείς σχέσεις πληρώνεις κόστος, ενίοτε και βαρύτατο, τόσο για τις πράξεις, όσο και για τις παραλείψεις . Είναι δυνατό να το αγνοούν οι αναλυτές του Πενταγώνου; Είναι δυνατό να το “προσπερνούν” ακριβώς λόγω της αρχικής λανθασμένης υπόθεσης εργασίας; Οψόμεθα…

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου