" Σμύρνη η Καλλίστη των πασών"

ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΙΚΕΣ ΑΝΗΣΥΧΙΕΣ

" Σμύρνη η Καλλίστη των πασών"

http://roykoymoykoy.blogspot.gr/

Μαριάννα Π. Μώρου - Μπανιά

Της μνήμης μου τον πάπυρο απόψε ξετυλίγω θέλοντας να γενώ ο ραψωδός θρηνητικών επών ηρωικών μιας πάτριας γης που φεγγοβόλησε από φως Ελληνικής υπεροχής  και πνεύμα σκόρπισε στην οικουμένη κι άνθιση ποικιλόμορφη πολιτισμού και πλούτου Η Σμύρνη, " η καλλίστη των πασών ", όπως ο Στράβων την αποκαλούσε, αλώβητη αναδίνεται από τα χρονοφθόρα βέλη, αλώβητη μέσ' σε καιρούς αρχαϊκούς, κτισμένη από τον Τάνταλο, του Δία το γιο, ή, σύμφωνα με μύθους μαγικούς, την ίδρυσε ο Θησέας, της Αθήνας, το όνομα δίνοντας της γυναικός του Σμύρνας, μέσ' στο μυχό του κόλπου του Σμυρναϊκού, ν' αντιπαλεύει με εχθρούς κατακτητές, διασπαστές της γης και του λαού της διασκορπιστές. Του Αλέξανδρου του Μέγα το όραμα η νέα πόλη,στου όρους Πάγου τη σκιά θε να κτιστεί, για να βλαστίσει ελπίδα, να δρέψουν πάλι οι λαοί καρπούς πολιτισμού και κάλλους, κέντρο εμπορίου να γενεί μ' Ελληνισμού σφραγίδα. Περνούν τα χρόνια. Κι όλη τούτη η γη της Μικρασίας, όπου στα σπλάχνα της κρύβει οστά ιερά των ένδοξων προγόνων, κέντρο θα γίνει αιμοσταγών σφετεριστών, Οθωμανών αρπάγων της γης, μα όχι της ψυχής.

Η Σμύρνη, πυρωμένο κάτοπτρο, της μνήμης μου το είδωλο κρατάει ανιχνευτή αναλλοίωτο του πόνου, της καταστροφής, του τρόμου στο ανίερο το τουρκικό το μένος, που άνοιξε διάπλατα της κόλασης τις πύλες. Καυτά κυλούνε τα προγονικά τα δάκρυα, καίουν το πρόσωπό μου και στων ματιών μου τ' όραμα αναστημένη μένει, ντυμένη την αιμάτινη πορφύρα, σεπτή η μορφή του Σμύρνης Χρυσοστόμου, αυτοθυσία λουσμένη. Εκεί στην άκρη τ' ουρανού ροδόσταγμα θ' αφήσω και μύρο για ν' ανασαίνουν οι ψυχές που σκήπτρο τους εκράτησαν του ελληνισμού τη γνώση, αφήνοντάς μας νέα διαθήκη το ήθος, την Ορθοδοξία, τον πολιτισμό, του έθνους μας το μεγαλείο. Τον πάπυρο της μνήμης μου απόψε ξετυλίγω και τον κρατώ εγκόλπιο ιερό. της ιστορίας παρακαταθήκη.