Τρίτη 2 Ιανουαρίου 2018

ΑΡΓΑ ΓΕΡΑΜΑΤΑ



ΑΡΓΑ ΓΕΡΑΜΑΤΑ
Λάζαρος – Κίμων Μπερβερίδης
Μέσα στα αργά γεράματα, διαβάτες ήμαστε μοναχικοί
Ανύπαρκτη η σελήνη, η προκυμαία μελαγχολική
Οι ημέρες φεύγουν γοργά, στον χρόνο παραδομένες
Παρασύρονται μες στα χρόνια μας στον χρόνο εξαντλημένες.

Δεν θέλω να μετρώ γιατί ο πόνος έρχεται κοντά
Δεν ονειρεύομαι γιατί τα όνειρα φυλλοροούν
Τα περιθώρια στενεύουν και η μνήμη μου αναζητά
Να ελευθερώσει το ένστικτό της όπως παλιά.

Καινούργιους δρόμους δεν μπορώ να ανοίξω
Μόνον γράφω για να ξυπνάω τις εποχές
Στο παράθυρο της ψυχής μου μια κραυγή να πνίξω
Το παλιό να λογαριάσω να εκφράσω τις στιγμές.

Καινούργιους δρόμους πρωτότυπη ιδέα
Αργά γεράματα διέξοδα μοιραία
Πυξίδες αζιμούθια σε βράχους και σε ακτές
Ανίατες οι σκέψεις μου, αδυναμίες πιστευτές.

Μέσα στα αργά γεράματα η ελπίδα λέξη ξεχασμένη
Της καρδιάς μου τα μηνύματα αρχίζω να ξεχνάω
Δεν αισθάνομαι ασφαλής και πάντα ρωτάω
Με τι τρόπο να κρατήσω την ελπίδα υψωμένη.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου