Εν τη ρύμη της ιδεοληψίας

ΣΧΟΛΙΑ

Εν τη ρύμη της ιδεοληψίας

http://roykoymoykoy.blogspot.gr/

του Γιώργου Σκαμπαρδώνη skab@newspaper.gr

    Δεν το είπε τυχαία ο Μουζάλας το “Μακεδονία”. Ούτε εν τη ρύμη του λόγου. Το είπε εν τη ρύμη της ιδεοληψίας -έχει εντός του μαρξιστικό κόφτη, που μόλις πάει να πει “Σκόπια”, αυτός επεμβαίνει αυτόματα και του δίνει διεθνιστική κατεύθυνση, οπότε ξεστομίζει τη λέξη “Μακεδονία”.

    Γενικά ετούτος ο ένδον κόφτης επεμβαίνει ιδεολογικά συνεχώς σε αυτά τα στελέχη, και μόλις πάνε να πουν κάτι πατριωτικό, ή υπέρ της Ελλάδας, αμέσως το αναστέλλει και τελικά λένε οτιδήποτε βλάπτει τη χώρα: οι Τούρκοι έχουν δίκιο στο θέμα της γενοκτονίας των Ποντίων, εμείς τους σφάξαμε στην Τριπολιτσά κι όχι αυτοί προηγουμένως, επί πέντε αιώνες, το συλλαλητήριο κατά των Σκοπιανών ήταν λάθος, σε αντίθεση με όλα τα άλλα συλλαλητήρια, κρυφό σχολειό δεν υπήρχε και οι γυναίκες δεν έπεσαν στον Ζάλογγο, απλώς χόρευαν τσάμικο και χιπ-χοπ.

    Μην τους κατηγορούμε, πρόκειται για γαλούχηση, για παβλοφικού τύπου εκπαίδευση

    - Μόλις ξεμυτίζει μέσα τους μια φιλόπατρις λέξη, αμέσως επεμβαίνει ο κόφτης και χραπ!, τους ακούς να λένε, εντέλει, διάφορα διεθνιστικά: μη-σύνορα, τριαντάφυλλα για τους καλούς και αγαθούς Τούρκους, οι Σκοπιανοί είναι αδέρφια μας -άσχετα αν διεκδικούν τη μισή Ελλάδα σε επίσημους χάρτες τους, κι έχουν γεμίσει τα Σκόπια με κιτς υπερ-αγάλματα του Μέγα Αλέξανδρου, οι ταλαίπωροι. 

    Από τη μικρασιατική εκστρατεία υπάρχει εν ενεργεία αυτός ο κόφτης κι ενώ στρατευόταν, ας πούμε, το στέλεχος να πολεμήσει τους τσέτες, ξαφνικά άρχιζε να εργάζεται ύπουλα μέσα στο ελληνικό στράτευμα, υπονομεύοντας το φρόνημα, ροκανίζοντας το ηθικό του, στο όνομα του μη-ιμπεριαλισμού. Αργότερα ο κόφτης δούλεψε κατάλληλα ώστε να υπάρξει μια ενθουσιώδης συνεργασία με τους Σλαβομακεδόνες, τη ΣΝΟΦ, στην τελευταία φάση του εμφυλίου -είναι θέμα εκπαίδευσης, ιδεολογικού ρεφλέξ. Ο Μουζάλας απλώς προεκτείνει το παιχνίδι ώς τις μέρες μας. Μην τον παρεξηγούμε, σαν τον Καμμένο, που έπειτα από τόσες επικύψεις που έχει κάνει και τα πολύ χειρότερα που έχει δηλώσει (θα στείλω τζιχαντιστές στην Ευρώπη κτλ.), τώρα ψάχνει ευκαιρία να πουλήσει λίγη εθνικοφροσύνη, ίσως γιατί οσφραίνεται εκλογές. Καταπίνει τον ΣΥΡΙΖΑ και διυλίζει τον Μουζάλα και τον κόφτη του, για να εμφανιστεί ως αιφνίδιος πατριώτης, ενώ έχει συνταχθεί με όλα τα αριστερά μνημόνια και από το πολύ πέσιμο στα τέσσερα, έχει γίνει 4Χ4.

    Ωστόσο, δεν απείλησε ο Καμμένος και δεν ζήτησε καμιά παραίτηση, ούτε για τους Πόντιους του Φίλη ούτε για τους χριστιανούς ιερωμένους που τους απαγόρευσαν να μιλούν στα σχολεία, ούτε για τη μισαριστεία του Μπαλτά, ούτε για την άγαν διαβόητη δήλωσή του πως η Ειδομένη είναι η δόξα της Ελλάδος. Τίποτε. Μόνο με τον Μουζάλα φόρτωσε ο στρατάρχης -μάλλον γιατί εκλέγεται στο βορρά, στη Θράκη, οπότε άρχισε από τώρα τον προεκλογικό του αγώνα. Κάτι θα ξέρει.

    Ωστόσο, είπαμε: δεν φταίει ο Μουζάλας, αλλά ο κόφτης. Πρόκειται για μία εσωτερική διεργασία του μυαλού όταν έχει διέλθει από μπουγάδα εγκεφάλου, και που τελικά αυτή (η διεργασία) εξελίσσεται σε αυτόματο ρεφλέξ: χραπ! Είναι πέρα από τη συνείδηση και την επιλογή, είναι μαρξιστικό ανακλαστικό, ανεξέλεγκτο. Πας να πεις “Σκόπια” και σου βγαίνει “Μακεδονία”. Ή, πας να πεις μία λόγια λέξη και ο κόφτης τη μετατρέπει αυτόματα σε αρκούντως δημοτικιά, προσήκουσα στο ιδεολόγημα. Χραπ! Μη μας παρεξηγήσουν κιόλας για μειωμένη ιδεολογική-γλωσσική αντι-καθαρευουσιάνικη καθαρότητα.

    Κατά συνέπεια, τζάμπα παιδευόμαστε. Εκτός κι αν ο στρατάρχης ονειρεύεται μια κρίση πριν ψηφιστούν τα μέτρα, κοπούν οι συντάξεις και άλλα οδυνηρά, που θα είναι σκέτη καταδίκη μελλοντικά για το κυβερνητικό δίδυμο -πρώτα, βέβαια, για μας, αλλά εμάς ποιος μας υπολογίζει; Μετράει η εξουσία, πρώτα, αλλά και μετά.    Το μέλλον -εκτός κι αν ο Καμένος θέλει να χάσει και ο Ζουράρις το μισθό του για μία λέξη του Μουζάλα.

    Θα πεις και το “Όχι” του ’40 μία λέξη ήταν, αλλά… Όμως στους πιο σύγχρονους καιρούς υπάρχουν και “Όχι” που γίνονται εντός μιας ημέρας “Ναι”.

    Αυτό όμως είναι ένα άλλο θέμα, με άλλου είδους κόφτη.