Παρασκευή 18 Μαρτίου 2016

ΜΕΤΡΑ ΚΑΙ ΣΤΑΘΜΑ



ΜΕΤΡΑ ΚΑΙ ΣΤΑΘΜΑ
Παπακώστας Κωνσταντίνος
Όταν τα μέτρα τα σταθμά χάνουνε την αξία,
η κοινωνία βρίσκεται κοντά στην αναρχία,
παν μέτρον είναι άριστο όταν το εφαρμόζεις,
το μέτρημα δεν χάνεται αρχές αν διασώζεις.

Σταθμά και μέτρα χάνονται όταν δεν τα κρατάς,
αρχές, αξίες στη ζωή πυξίδα αν δεν βαστάς,
το καραβάκι χάνεται μέσα στην τρικυμία
όταν το φάρο καταργείς που δείχνει την πορεία.

Μετρώ, σταθμίζω, προχωρώ μα πάλι πίσω μένω,
γιατί μεγάλο ιδανικό το έχω λησμονημένο,
μία πατρίδα αιμμοραγεί και ψάχνει τα παιδιά της
μαζί όλοι να κλάψουνε μέσα στην αγκαλιά της.

Μετριέμαι και ζυγίζομαι λειψός πάντοτε βγαίνω
γιατί πατρίδα, το γονιό, το φίλο έχω ρηγμένο,
τις βάσεις για να στέκομαι μόνος να προχωρώ
μονάχος μου τις έχασα, μα κάνω το Θεό.

Όταν να κλάψεις δεν μπορείς σαν βρεις την ευτυχία,
τότε το δάκρυ έρχεται μέσα στη δυστυχία,
το δάκρυ τότε δεν μπορεί το δέντρο ν’ αναστήσει,
γιατί ξερό το άφησες και δεν μπορεί ν’ ανθίσει.

Απότιστο, αφρόντιστο το κράτησες για χρόνια,
οι Διγενήδες χάθηκαν στα μαρμαρένια αλώνια,
η ιστορία δάσκαλος πάντοτε όμως μένει
αρκεί η κάθε μας στιγμή να μην πάει χαμένη.

Ελλάδα χώρα των Θεών μικρή κατατρεγμένη
το φως θα στέλνεις πάντοτε σ’ όλη την οικουμένη,
όταν μπορέσεις κάποτε όλα σου τα παιδιά σου
να φέρεις και να τραγουδούν μέσα στην αγκαλιά σου.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου