ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΙΚΕΣ
ΑΝΗΣΥΧΙΕΣ
5.ΕΦΗΜΕΡΑ ΧΑΜΟΓΕΛΑ ΣΤΗ ΚΡΙΣΗ
Με την πληρωμή των πόνων μου κάθε
ημέρα ταξιδεύω
Τι σκληρό ταξίδι αυτό, το σχολείο της
ζωής
Φευγάτες ωραίες στιγμές για
αντάλλαγμα γυρεύω
Βουβός ο πόνος που πέφτει, στην
λεηλασία της ντροπής.
Πνιγμένοι στεναγμοί ο απόηχος κάθε
ημέρας
Με υπολογισμούς ζω, τα αισθήματα κλειδωμένα
Αν και του Θεού, λυπημένη η φράση της
καλημέρας
Στην μοναξιά και το φως όλα μέσα μου
πλεγμένα.
Αβεβαιότητα και θλίψη οι μέλλοντες
ημέρες
Ανηφορίζουν στους ουρανούς με
παρακαλητά
Ναυάγια οι εκτιμήσεις σκόνταψαν σε
ξέρες
Έχει δύσει ο ήλιος των ονείρων μας
καταθλιπτικά.
Δεν αντέχω την συννεφιά της απαξίωσης
Μπροστά στα ανεξήγητα σημεία της
τακτικής
Δικαίωση εφήμερα χαμόγελα της κρίσης
Η σιωπή σιγοβράζει, τι θα εμφανισθεί
όμως επί σκηνής.
Λάζαρος – Κίμων Μπερβερίδης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου