4.ΣΥΜΒΑΙΝΟΥΝ ΚΑΙ ‘’ΕΙΣ ΤΑΣ ΕΥΡΩΠΑΣ’’
PROTAGON
Το έστειλε ο Γιάννης Ζάχος
Στην Ελλάδα είναι αγαπημένο θέμα δημόσιας αντιδικίας η εκτέλεση ενός προϋπολογισμού, με δεδομένο ότι κανείς προϋπολογισμός δημόσιου έργου δεν μπορεί να τηρηθεί. Οι σειρήνες του λαϊκισμού βεβαίως, συνήθως μεγιστοποιούν το θέμα - καθώς προσθέτουν στον λογαριασμό διάφορα άσχετα αλλά και σχετικά έργα, δημιουργώντας εκ του πονηρού κραυγαλέες εντυπώσεις. Παγίως όμως πιστεύουμε ότι αποτελεί εθνική αδυναμία η υλοποίηση ενός έργου εντός του προδιαγεγραμμένου κόστους. Παρακολουθείστε λοιπόν μαζί μου, τι διάβασα στο «Spiegel».
Η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, τον Μάιο 2010, σε μια σεμνή τελετή, γιόρτασε τη θεμελίωση των νέων γραφείων της στη Φρανκφούρτη, που θα εγκατασταθούν σε δύο ουρανοξύστες 45 ορόφων. Ο Ζαν Κλοντ Τρισέ, ρίχνοντας συμβολικά μερικά ευρώ στα θεμέλια του κτιρίου, διαβεβαίωσε πως ο προϋπολογισμός θα τηρηθεί σχολαστικά, ώστε να μην υπάρξει υπέρβαση του κόστους.
Τριάμισι χρόνια αργότερα, ο προϋπολογισμός των γραφείων της ΕΚΤ υπερδιπλασιάσθηκε και τραβά την ανηφόρα. Τα 500 εκ. ευρώ του αρχικού προϋπολογισμού έγιναν 1,15 δισ. ευρώ, ενώ το τελικό κόστος μπορεί να φτάσει στα 1,3 δισ. ευρώ. Το κτίριο έπρεπε να παραδοθεί το 2011, νεότερες εκτιμήσεις όμως προβλέπουν ότι θα παραδοθεί «το νωρίτερο» στα τέλη του 2014.
Στο δημοσίευμα επισημαίνεται ότι, την ώρα που ευρωπαϊκοί λαοί στενάζουν από τα σκληρά μέτρα λιτότητας, οι δύο στριφτοί πύργοι -με τους κρεμαστούς κήπους από γυαλί και ατσάλι, που θα στεγάσουν την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα- είναι, τελικά, μια άστοχη και, πάντως, αψυχολόγητη επιλογή. Διότι αν συνυπολογιστεί ότι στην ΕΚΤ εργάζονται κάπου 2.000 υπάλληλοι, το κόστος καταμεριζόμενο αποδίδει έναν λογαριασμό 600.000 ευρώ ανά γραφείο! Κυρίως όμως, η απόκλιση στους αλλεπάλληλους προϋπολογισμούς δείχνει περίτρανα, ότι ούτε η ΕΚΤ μπορεί να εκτελέσει με ακρίβεια έναν προϋπολογισμό.
Καθυστερήσεις, λάθη και εσφαλμένες επιλογές (όπως η αυτεπιστασία) έριξαν έξω τον προϋπολογισμό, σημειώνεται, προκαλώντας μια διάχυτη δυσφορία.
Ακριβώς όπως συνέβη, σας θυμίζω με το νέο αεροδρόμιο του Βερολίνο «Βίλι Μπραντ» - ο προϋπολογισμός του οποίου το 2004 είχε προβλεφθεί στα 1,7 δισ. ευρώ, πέρσι υπολογίστηκε στα 4,3 δισ. ευρώ, ενώ τελικά προβλέπεται το κόστος να κυμανθεί στα 6-7 δισ. ευρώ… Κι ενώ τα εγκαίνια επρόκειτο να γίνουν το 2007, μία παράταση τα μετέφερε στον Ιούλιο του 2012, μετά στον Οκτώβριο του 2013 και ύστερα κανείς δεν μιλά…. Κάποιοι τολμηροί ψιθυρίζουν για το 2020…
Σας θυμίζω επίσης, ότι η Φιλαρμονική του Αμβούργου όταν θεμελιώθηκε το 2007 ανακοινώθηκε ότι το κόστος της δεν θα ξεπεράσει τα 241 εκ. ευρώ. Έναν χρόνο αργότερα, ο προϋπολογισμός περίπου διπλασιάσθηκε – το κόστος ανέβηκε στα 450 εκ. ευρώ, ενώ το 2012 ο προϋπολογισμός πήγε στα 500 εκ. Το κτίριο εξάλλου επρόκειτο να εγκαινιαστεί το 2010, η τελετή παραπέμφθηκε στο 2015 και τελικά μάλλον οριστικοποιείται στην άνοιξη του 2017…
Το κτίριο του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου στο Στρασβούργο ακόμη, παραδόθηκε μετά αλλεπάλληλες καθυστερήσεις, ρήτρες είχαν καταπέσει, κακοτεχνίες συνόδευσαν την παραλαβή του, οι οποίες ακόμη ταλαιπωρούν τη λειτουργία του – πέρσι εντοπίστηκαν ρωγμές στα δοκάρια της οροφής του Ημικυκλίου κι έκλεισε το αμφιθέατρο για έξι μήνες.
Συμπερασματικά, ένας προϋπολογισμός δημόσιου έργου σε ανατολή και δύση, νότο και βορρά, σπανίως τηρείται. Η λεπτοδουλεμένη τέχνη των εργολάβων να ανεβάζουν τον προϋπολογισμό δημιουργώντας τεχνητά αδιέξοδα είναι ανυπέρβλητη και δεν κάμπτεται ούτε από τη θέσπιση ρητρών. Ας ελεεινολογούμε τους εαυτούς μας επομένως για τον ωχαδελφισμό μας, τη ροπή μας προς τον λοξό δρόμο, τη δεξιότητα στο τσάτρα-πάτρα. Ας μη βγάζουμε όμως τα μάτια μας και για άλλα, που παντού στον κόσμο αποτελούν κοινό τόπο αστοχίας, αφέλειας και – τελικά – ανοργανωσιάς.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου