6.ΣΤΑ ΚΑΛΑ ΝΕΡΑ ΤΟΥ ΒΟΛΟΥ

ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΙΚΕΣ ΑΝΗΣΥΧΙΕΣ

6.ΣΤΑ ΚΑΛΑ ΝΕΡΑ ΤΟΥ ΒΟΛΟΥ 

Μια γνωριμία της στιγμής, πέταξε να βρει την φωλιά

Ψάχνοντας ρυθμό στη μουσική, που μας φέρνει πιο κοντά,

Έδωσε γέλιο και αφορμή, να σχολιάσουν εξαρχής

Συνομιλία τρυφερή, την ώρα της επιστροφής.

Στα καλά νερά του Βόλου, όταν άρχισε ο χορός

Και όταν πήγα να πληρώσω για το γεύμα το χορτάτο

Ανεπαίσθητα σας λέω, μια ξανθιά κρυφός καημός

Με παρέσυρε κοντά της, και μου ζήτησε μαντάτο.

Ανταλλάξαμε κουβέντες, χέρι – χέρι στο ρυθμό

Πρώτα αυτή στην κεφαλή, και μου ζήτησε αλλαγή

Ένας μύθος μια ανάγκη, προφητεύει το κενό

Ψάχνω νάβρω την αιτία, ξανθό φεγγί παλιό σασί.

 Όλων εκεί τα μάτια παίζαν, και κοιτούσαν τον χορό

Και άλλοι μπήκαν να χωρέψουν και να κόψουν τον δεσμό

Και στο τέλος μου ζητούσαν για να μάθουν πως και τι

Και χαμόγελα και σκέρτσια , ο εραστής στη κρεμαστή.

Στα καλά νερά του Βόλου, κάθε αστείο της καρδιάς

Σε μια ανύποπτη στιγμή, που σαν γελώ δεν το ξεχνάς.

Έτσι τέλειωσε η γνωριμία από τα Τρίκαλα σταλμένη

Δεν θα με άφηνε ο χρόνος πονηρά να ενεργήσω

Ήθελε να σώσει γάμο να χωρίσει τα τσανάκια

Έτσι είπαν και ορμούσαν, το παιχνίδι λησμονούσαν

Ψευδαισθήσεις όλοι ζούμε, φαντασία πια χαμένη

Θάταν λάθος αν τολμούσα, να ξαναγυρίσω πίσω

Ο ήλιος δυνατός μας καίει, ήθελα να κολυμπήσω.

Λαζ.-Κίμων Μπερβερίδης