Πέμπτη 23 Ιουλίου 2020

Τουρκικές απαιτήσεις στη Ρόδο – Ζητούν αποζημιώσεις για υποθέσεις του 1940


Ο "ΚΑΛΟΣ ΜΑΣ ΓΕΙΤΟΝΑΣ"
Τουρκικές απαιτήσεις στη Ρόδο – Ζητούν αποζημιώσεις για υποθέσεις του 1940
Το έστειλε ο Γιώργος Επιτήδειος
greeknation.blogspot         
    Η νέα πρόκληση έρχεται μετά την απόφαση άνω των 100 τουρκικών ΜΚΟ να προσφύγουν στη Χάγη διεκδικώντας περιουσίες που, όπως υποστηρίζουν, ανήκαν σε ομοεθνείς τους, οι οποίοι ζούσαν στα Δωδεκάνησα, στη δυτική Θράκη και την Κρήτη.
    Στα άκρα τραβάνε το σκοινί των προκλήσεων τέσσερις Τούρκοι, οι οποίοι προσέφυγαν στη Δικαιοσύνη ζητώντας να αποζημιωθούν για ακίνητα στο Νιοχώρι της Ρόδου τα οποία απαλλοτριώθηκαν από το… ιταλικό δημόσιο το 1940!
    Σύμφωνα με όσα είδαν το φως της δημοσιότητας, οι εν λόγω ΜΚΟ, οι οποίες έχουν τη στήριξη του Συνδέσμου Αλληλεγγύης και Αλληλοστήριξης του Τουρκικού Κόσμου, έχουν αρχίσει το τελευταίο διάστημα δικαστική κινητοποίηση για την επιστροφή περιουσιών, που υποστηρίζουν πως ανήκαν σε Τούρκους.  Μάλιστα, όπως προανήγγειλαν τουρκικά μέσα ενημέρωσης, το θέμα θα φτάσει μέσω των τουρκικών ενώσεων στον ΟΗΕ, στην Ε.Ε., στον ΟΑΣΕ και στο ΕΔΑΔ.
    Και ενώ δεν έχει καταλαγιάσει ακόμη ο θόρυβος γύρω από τη συγκεκριμένη κίνηση, έγινε γνωστό ότι τέσσερις Τούρκοι από διάφορες περιοχές της γειτονικής χώρας προσέφυγαν με αγωγή στο Πολυμελές Πρωτοδικείο Ρόδου, ζητώντας να τους επιδικαστεί αποζημίωση λόγω αδυναμίας αυτούσιας απόδοσης ποσοστών ακινήτων. Πρόκειται, συγκεκριμένα, για μία κάτοικο Άγκυρας, έναν κάτοικο Αϊβαλί/Μπαλικεσίρ, έναν κάτοικο Κωνσταντινούπολης και ένα κάτοικο Σμύρνης, οι οποίοι ζητούν να αναγνωριστεί η ακυρότητα του από 13 Μαΐου 1940 Διατάγματος του Ιταλού κυβερνήτη για απαλλοτρίωση δύο μερίδων οικοδομών στο Νιοχώρι
Θέλουν αποζημίωση ίση με τη σημερινή εμπορική αξία των ακινήτων!
    Όπως υποστηρίζουν ο πατέρας της πρώτης και η μητέρα των υπολοίπων, διέθεταν και οι τέσσερις ποσοστά στα ακίνητα τα οποία απαλλοτριώθηκαν… παράνομα υπέρ του ιταλικού δημοσίου και καταχωρίστηκαν στα κτηματολογικά βιβλία για λόγους δημόσιας ωφέλειας με δύο πράξεις την 16η Μαΐου 1940. Γι’ αυτό ζητούν να ακυρωθούν τα προαναφερθέντα διατάγματα και, επειδή η επιστροφή των ποσοστών είναι αδύνατη, καθώς τα ακίνητα έχουν ήδη πουληθεί σε τρίτους και αποτέλεσαν νέες μερίδες, ζητούν να τους επιδικαστεί αποζημίωση που συνίσταται την… σημερινή εμπορική αξία των εν λόγω ακινήτων! Και αυτό γιατί, όπως ισχυρίζονται, είναι αδύνατη η εκτίμηση της τότε αξίας τους.
    Η πρώτη ενάγουσα, σύμφωνα με τη «Δημοκρατική», διεκδικεί το ποσό των
2.848.076,3 ευρώ, ενώ καθένας από τους υπόλοιπους τρεις ζητά να του επιδικαστεί το ποσό των 632.905,3 ευρώ. Η αγωγή κατατέθηκε στις 26 Ιουνίου 2020, ενώ οι διάδικοι οφείλουν μέσα σε 100 ημέρες από την κατάθεσή της να υποβάλουν τις προτάσεις τους και να προσκομίσουν όλα τα αποδεικτικά μέσα και τα διαδικαστικά έγγραφα που επικαλούνται. Η προθεσμία παρατείνεται κατά 30 ημέρες για όλους τους διαδίκους, αν ο εναγόμενος ή κάποιος από τους ομοδίκους του διαμένει στο εξωτερικό ή είναι άγνωστης διαμονής.

1 σχόλιο:

  1. Ελπίζω φυσικά ότι η Ελληνική Δικαιοσύνη θά βάλει τήν παρούσα υπόθεση στό Αρχείο, μέ τήν αιτιολογίαν ότι τό όποιο αίτημα γιά ενδεχομένην αποζημίωσιν θά έπρεπε νά κατατεθεί στήν Ιταλικήν Δικαιοσύνην στήν Ιταλίαν, η οποία ήταν η μόνη αρμοδία στά Δωδεκάννησα τό έτος 1940, όταν δλδ έγινε η απαλλοτρίωσις αυτή από τό τότε υπεύθυνο Ιταλικόν Κράτος, το οποίο καί διενήργησε τήν απαλλοτρίωσιν αυτήν...!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή