Σκέψεις γύρω από την επιτροπή 2021

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΟΜΟΓΕΝΕΙΑ

Σκέψεις γύρω από την επιτροπή 2021

Συνεχίζει και σήμερα με νέα επιστολή του,  για την «Επιτροπή 1821».

http://roykoymoykoy.blogspot.gr/

ΤΟ ΕΣΤΕΙΛΕ Ο ΗΛΙΑΣ ΗΛΙΟΠΟΥΛΟΣ

Θωμάς Σ. Σάρας

    Αγαπητέ Ηλία και φίλτατε Ιάκωβε, ζούμε σε διαφορετικές γεωγραφικές συντεταγμένες, πλην όμως μας διακρίνει μια αρμονία ιδεών και αισθημάτων γύρω από την γενέτειρα, τις τύχες της και τις τύχες των φίλων, συγγενών και γενικά όλων των Ελλήνων που ζουν και δραστηριοποιούνται στη γενέτειρα γη. Μια γη για την οποία αισθάνθηκαν και συνεχίζουν να αισθάνονται περήφανοι γενιές Ελλήνων για αρκετές χιλιετηρίδες στο διάβα των χρόνων.

    Η άλωση της Βασιλεύουσας πριν μισή χιλιετία δεν ήταν απλά μια τραγωδία εθνική, υπήρξε σαν αποτέλεσμα του στραβισμού, της εμπάθειας, του εγωϊσμού και της εσφαλμένης νοοτροπίας κάποιων γύρω από τον εθνικισμό και τη παγκοσμιοποίηση. Τα πρώτα κύματα των επιτιθέμενων για τη κατάληψη της Πόλης, ακριβώς εμπεριείχαν και μονάδες Ελλήνων οι οποίοι πίστευαν ότι η πτώση της Βασιλεύουσας θα διέλυε τους μύθους του Ελληνικού Βυζάντιου και θα επέβαλε μια νέα πολυεθνική τάξη πραγμάτων στη περιοχή. Οι ιδέες τους πιθανόν ορθές ή και λανθασμένες, απλά επαφίονται στη κρίση του αναγνώστη προκειμένου να εκτιμηθούν και να χαρακτηρισθούν δεόντως.

    Σας φαίνεται περίεργο; Γιατί; Τη δεκαετία του ενενήντα είχα την ευκαιρία να λάβω μέρος σε ένα από τα περίφημα πλέον δημοσιογραφικά συνέδρια της Σαμοθράκης. Βρέθηκα, ανάμεσα στα (κατ’ ευφημισμό μεγάλα ονόματα της Ελλαδικής δημοσιογραφίας), μεταξύ αυτών και  πρώην υπουργός και νυν μέλος του Ελληνικού κοινοβουλίου, ο οποίος την εποχή εκείνη εργαζόταν ως ανταποκριτής της Αυγής ( σκοταδιστικής). Σε σύντομη παρέμβαση που  έκανα κατά τη διάρκεια των εργασιών του συνεδρίου, αναφέρθηκα στην επανάσταση του 1821 λέγοντας : «Για να δημιουργηθεί ετούτη η ελεύθερη γωνιά και να θρονιάσει η δημοκρατία από κοινού με τη λευτεριά και τις παραδόσεις μας, χάθηκαν ζωές και παίχτηκαν περιουσίες αγνών πατριωτών… και εσείς σήμερα συναγωνίζεσθε ο ένας τον άλλο για το πως θα πρέπει να ικανοποιήσουμε τις απαιτήσεις του πρώην κατακτητή…»

    Κύριοι δεν θα το πιστέψετε, ο πολιτικός στον οποίο αναφέρθηκα νωρίτερα με πλησίασε και ούτε λίγο, ούτε πολύ με χαρακτήρισε ως φασίστα. Του δήλωσα λοιπόν εάν η αγάπη προς τη πατρίδα και ο σεβασμός στη μνήμη όλων εκείνων που έπεσαν για τη λευτεριά της είναι φασισμός, τότε οφείλω να δηλώσω με περηφάνια ότι ναι είμαι φασίστας. Έμεινα δε με το στόμα ανοικτό όταν τον άκουσα να λέει «επανάσταση; ποια επανάσταση των τσοπαναραίων και των ξεβράκωτων, οι  οποίοι μας απέσπασαν από μέρος μιας μεγάλης αυτοκρατορίας για να καταντήσουμε μια ελάχιστη, μικρή διοίκηση έρμαιο του καθενός που μας εκμεταλλεύεται.

    Έμεινα με το στόμα ανοικτό και τον έστειλα στο διάολο. Διερωτώμαι λοιπόν, πως είναι δυνατόν οι άνθρωποι αυτοί οι οποίοι ακόμα και σήμερα συνεχίζουν να προσβλέπουν στην Τουρκία σαν κάποια σανίδα σωτηρίας των διεθνιστικών τους ιδεών, πως είναι δυνατόν να καπηλεύονται ως οι μόνοι εκπρόσωποι της Ελληνικής πολιτείας και του Έθνους των Ελλήνων. Οι παραλήπτες αυτού του μηνύματος, είμαι βέβαιος ότι στη μεγάλη τους πλειοψηφία ζουν και αναπτύσσονται έξω των φυσικών και γεωγραφικών συνόρων του σύγχρονου Ελληνικού κράτους, παραμένουν, ωστόσο, περήφανοι για τις ρίζες τους και αγωνιστικά στρατευμένοι στην ιδέα υπεράσπισης των εθνικών δικαίων του Ελληνικού έθνους.

    Τη χρονιά που μας έρχεται, 2021, γιορτάζουμε για σπουδαία ιστορική επέτειο για τη ζωή και ανέλιξη της γενέτειρας πατρίδας. Μια επέτειο σταθμό για τις ιδέες, τη δημοκρατία και την ελευθερία μας. Κάτι εφάμιλλο και ιστορικά ίσο με εκείνη τη μάχη των Θερμοπύλων, όπου μια χούφτα των προπατόρων μας, πρόταξαν τα στήθη τους ασπίδα στο εκατομμύριο των λογχών του επίδοξου κατακτητή και με τη προσωπική τους θυσία ανέβασαν στον γαλαξία της τιμής την Ελλάδα, την ιστορία, τον πολιτισμό και την αγάπη της για τη λευτεριά. Κάτι παρόμοιο, ίσως και ποιο σημαντικό ήταν το νόημα της επανάστασης του 1821, όπου μια χούφτα ( άοπλων τσοπαναραίων, κατά το στέλεχος του Σύριζα), στάθηκαν βράχος και αναχαίτισαν τα κύματα των ένστολων της Πύλης και μας οδήγησαν στους ορίζοντες της λεύθερης ζωής και σκέψης, εκείνης της κατά τον Ρήγα σκέπτεται καλά, εκείνος που σκέπτεται ελεύθερα.

    Αλλά όμως, οι πανηγυρισμοί της μεγάλης επετείου σήμερα στερούνται της ουσίας και του σημείου αναγνώρισης του μεγάλου κατορθώματος των δημιουργών της «Φιλικής Εταιρίας», εκείνων που αφιλοκερδώς έταξαν στην υπόθεση της ελεύθερης πατρίδας, τη ζωή τους, εκείνη των συγγενών και φίλων τους και τις περιουσίες τους, όλα για την ιδέα της λευτεριάς. Πολλοί από αυτούς όπως ο Υψηλάντης, ο Φεραίος και άλλοι πέθανα με τα βασανιστήρια  της Ευρώπης της «Ιερής Συμμαχίας», άλλοι όπως ο Καποδίστριας, παράτησαν τα προνόμια μιας άνεσης ζωής και έσπευσαν να στρατευθούν στην ιδέα μιας καλά οργανωμένης κρατικής διοίκησης. Τελικά πλήρωσε την αγάπη του για τη πατρίδα και το λαό του με τη ζωή του. Τον έφαγαν τα συμφέροντα των κοτζαμπάσηδων της εποχής, και το έργο του έμεινε ημιτελές.

     Αλλά  όμως δεν ήταν μόνον ο Καποδίστριας, θύμα  της αγάπης του για το λαό, τη λευτεριά και τη πατρίδα, υπήρξαν και όλοι σχεδόν οι γνήσιοι πατριώτες και ηγέτες του αγώνα, από τον Καραϊσκάκη, τον Γέρο του Μόριά, τον Ανδρούτσο, και όλους εκείνους οι οποίοι τελικά πέθαναν ή και εκτελέστηκαν από τα όργανα του κράτους που οι ίδιοι δημιούργησαν με τις προσωπικές τους θυσίες.  Αυτό, σε μερικές γραμμές θα πρέπει να είναι το νόημα των πανηγυρισμών του χρόνου που μας έρχεται.

    Δυστυχώς από αυτούς για άλλη μια φορά κόπηκαν οι απόδημοι. Το αγνό εκείνο κομμάτι του έθνους το οποίο στρατευμένο αγωνίζεται ανιδιοτελώς  για την ιδέα της Ελλάδας, του Ελληνικού έθνους, της γλώσσας και των παραδόσεων της λευτεριάς και της κοινωνικής δικαιοσύνης. Η Αθήνα, δημιούργησε μια επιτροπή υπό την ηγεσία κάποιας κυρίας καπελοφορεμένης, πρόταξε τα βαρβάτα ονόματα ενός γαλαξία ακαδημαϊκών, ανθρώπων της τέχνης και των γραμμάτων, μερικοί των οποίων δεν πιστεύουν καν στην ανάγκη αυτών των πανηγυρισμών, αφού προσβλέπουν στον πάλαι ποτέ κατακτητή, ως λύση. Και οι απόδημοι; Αυτοί που διοργάνωσαν την επανάσταση, αυτοί που έταξαν τις περιουσίες τους σε έναν άνισο αγώνα λευτεριά και αξιοπρέπειας, για άλλη μια φορά παραμένουν περιθωριοποιημένοι από την Αθήνα, η οποία θα τους θυμηθεί  και θα προστρέξει σε αυτούς όταν σε κάποια στιγμή κυριευθεί από τους φόβους κάποιου επεισοδίου «κακόπιστων γειτόνων της». 

    Λέει ο σημερινός πρωθυπουργός της Ελλάδας ότι συμπεριέλαβε τα πλέον λαμπερά ονόματα ως διοργανωτές των πανηγυριών. Του διέφυγε, ωστόσο, ότι κάτω από τις σημερινές συνθήκες των δημοσίων σχέσεων, οι πανηγυρισμοί του θα απευθυνθούν αποκλειστικά και μόνον στο εκλογικό του σώμα, μια ακόμα πολιτική προσπάθεια να εντυπωσιάσει το εκλογικό σώμα με την ελπίδα αύξησης των ψήφων του κόμματός του στις επόμενες εκλογές.

    Δυστυχώς, για άλλη μια φορά οι απόδημοι, εκείνοι που ζουν και αναπνέουν για το μεγαλείο και την ασφάλεια της μάνας πατρίδας, έχουν τελείως αποκοπεί ξεχασμένοι από τους γραφειοκράτες και τους κομματικούς κομισάριους της πάντα δεξιά κυβέρνησης των Αθηνών.

Καλή τύχη λοιπόν.

Θωμάς Σ. Σάρας

Αρχισυντάκτης Πατρίδες, Βόρειο Αμερικανικής Επιθεώρησης

Πρόεδρος και Γενικός Διευθυντής

Του Εθνικού Συμβουλίου Συντακτών του Τύπου των Εθνικοτήτων, του Καναδά.

 (416) 921 89 26 , (416) 921 4229, (416) 996 4229

saras@patrikdes.com ; saras@pathcom.com ; saras@nepmcc.ca