Φιλοσοφία του ανοικτού σχολείου. Αληθινά Ανοικτό Σχολείο

ΠΑΙΔΕΙΑΣ ΘΕΜΑΤΑ

Φιλοσοφία του ανοικτού σχολείου. Αληθινά Ανοικτό Σχολείο

http://roykoymoykoy.blogspot.gr/

    Αγαπητοί φίλοι,

    θα χαρώ σήμερα Σάββατο, 6 Οκτωβρίου 2018 και ώρα 10:00 π.μ. να συναντηθούμε στο Πνευματικό Κέντρο της Ορθόδοξης Αδελφότητας "Χριστιανική Ελπίς" στο Φίλυρο Θεσσαλονίκης στα πλαίσια του ΙΔ' Εκπαιδευτικού Συνεδρίου με θέμα "Πλοήγηση στο Σύγχρονο Σχολείο" όπου είμαι προσκεκλημένος ομιλητής και θα μιλήσω για την "Φιλοσοφία του ανοιχτού σχολείου" στα πλαίσια προβληματισμού για την σύγχρονη εκπαιδευτική πολιτική του Υπουργείου Παιδείας.

    Επισυνάπτεται περίληψη της ομιλίας μου και το αναλυτικό πρόγραμμα του συνεδρίου.

Φιλοσοφία του ανοικτού σχολείου. Αληθινά Ανοικτό Σχολείο

Περίληψη

    Κάτι είναι αληθινά ανοικτό όταν κοινωνεί με το όλον και δεν περιορίζεται στο μέρος. Δηλαδή ανοικτότητα των όντων προς το είναι. Επομένως κάθε έννοια ανοικτότητας σημαίνει ανοικτότητα προς το Είναι και την Ζωή. Η Ζωή σημαίνει ανοικτότητα και ο θάνατος κλειστότητα. Άρα αληθινή ανοικτότητα  έχουμε όταν έχουμε σφοδρό και ανίκητο έρωτα ζωής, Δηλαδή η όντως ανοικτότητα σημαίνει ανοικτότητα και έρωτα της ζωής στην πληρότητα της και κλειστότητα πρός τον κάθε θάνατο και την κάθε φθορά των όντων. Κοντολογίς ανοικτότητα σημαίνει ελευθερία από κάθε μορφή φθοράς και θανάτου, περιορισμού της ζωής. Σε τελική ανάλυση η όντως ανοικτότητα υποδηλώνει ελευθερία από τον θάνατο και την ανάσταση όλων των νεκρών όντων που έστω και για μία  στιγμή μόνο πέρασαν από το μη ον και το μηδέν ως απόλυτη ανυπαρξία, στο είναι και στην ύπαρξη. Ανοικτότητα σημαίνει μνήμη και μνημοσύνη όλων των όντων από όλο  το παρελθόν μέχρι όλο το μέλλον ακόμη και αν αυτά είδαν το φως του ήλιου για ένα απειροελάχιστο κλάσμα χρόνου.

    Το όλον της παιδείας και το όλον του σχολείου είναι ο μαθητής ως άνθρωπος και ως πρόσωπο.

    Όταν το σχολείο ενδιαφέρεται για το όλον της ζωής και της υπάρξεως του μαθητού τότε αυτομάτως το σχολείο καθίσταται όντως ανοικτό σχολείο και αυτομάτως ενδιαφέρεται για το όλον του κόσμου, της ανθρωπότητας και της υπάρξεως. Δηλαδή το όντως ανοικτό σχολείο  ενδιαφέρεται για τα όντα κυριολεκτικά ως όντα και όχι ως υποκείμενα η αντικείμενα εργαλειακής και μηχανιστικής εκπαίδευσης, διαχείρισης και εκμετάλλευσης. Εάν το σχολείο ενδιαφέρεται για τον μαθητή μόνον ως βιολογία η και ψυχολογία με πεπερασμένο χρονικό ορίζοντα και χρονική ύπαρξη και αποδέχεται τον βιολογικό και αισθητό θάνατο του μαθητή ως αναπότρεπτο, φυσικό και αναγκαιο γεγονός, ακόμη και αν αυτό συμβεί  στα βαθιά του γεράματα, τότε το σχολείο είναι πολύ κλειστό όσο και αν θέλει να ονομάζεται ανοικτό. Αυτό το σχολείο που αδιαφορεί και αποκρύπτει τον θάνατο και δεν αναμετριέται μαζί του σε υπαρξιακό και οντολογικό επίπεδο, αυτό το σχολείο είναι τραγικά κλειστό και τραγικά νεκροθαπτικό ακόμη και αν επαγγέλλεται κάθε ανοικτότητα. Διότι η κάθε ανοικτότητα που αποδέχεται τον θάνατο του εφήμερου, αισθητού, απτού και συγκεκριμένου όντος όπως ο μαθητής με σάρκα και οστά, τότε κάθε ανοικτότητα καταντά σε τραγική και ανθρωποκτόνος κλειστότητα.

    Δηλαδή κάθε σχολείο που θέλει όντως να καταστεί ανοικτό αναπόφευκτα και αμετάκλητα θα πρέπει να νικά τον υπαρξιακό, οντολογικό και αισθητό  θάνατο και την φθορά του εφήμερου όντος και μαθητού. Δηλαδή το όντως ανοικτό σχολείο υπηρετεί την αντίσταση και επανάσταση εναντίον κάθε μορφής θανάτου και φθοράς. Το όντως ανοικτό σχολείο υπηρετεί το μυστήριο της ζωής και το μυστήριο του έρωτα προς το είναι και το όντως είναι.

    Αν θέλουμε να κυριολεκτούμε όταν ομιλούμε περί ανοικτότητας και ανοικτού σχολείου υπονοούμε την σχόλη και έξοδο από κάθε μορφή θανάτου και είσοδο στην περιοχή της Αναστάσεως όλων των νεκρών όντων ως την όντως ανοικτότητα από κάθε φυλακή, κλειστότητα και σκότος που   Φονεύει τα όντα και τα καταδικάζει στο μη ον.

    Αν επομένως θέλουμε να κυριολεκτούμε και να μην αχρηστεύουμε τα νοήματα των λέξεων, ως όντως ανοικτό σχολείο πρέπει αναπόφευκτα να θεωρήσουμε ως τέτοιο το σχολείο αυτό που έχει ως κέντρο ιερό της λειτουργίας του την ανάσταση των νεκρών. Δηλαδή έχει ως κέντρο νόημα σκοπό και μέσο τον Αναστημένο Χριστό και την Εκκλησία Του. Διότι η άλλη λέξις η ισοδύναμος καί την ανοικτότητα είναι η εκκλησιαστικότητα και η εκκλησιοποίηση των όντων. Αφού Εκκλησία σημαίνει τον τόπο όπου τα όντα καλούνται από το μη ον και την ανυπαρξία στο Είναι και στην αιώνια ύπαρξη που δεν φθείρεται και δεν αναιρείται από οιαδήποτε κλειστότητα που θέλει να παρουσιάζεται συχνά ως δήθεν ανοικτότητα.

    Επομένως είτε το αντέχουμε είτε όχι η όντως ανοικτότητα σημαίνει τον όντως Τόπο του Χριστού ως Σαρκωμένο όντως και Ανεστημένο όντως Λόγο και Θεό που διανοίγει και χαρίζει στα εφήμερα όντα την αιώνια και τελεία των ύπαρξη, ως τελεία γνώση τελεία Αγάπη και τελεία ελευθερία από κάθε φθορά άγνοια δουλεία μίσος.