Παρασκευή 17 Νοεμβρίου 2017

Η ιστορία του «διακορευτή» – Το εργαλείο που δεν ξέρουμε πως λέγεται



Η ιστορία του «διακορευτή» – Το εργαλείο που δεν ξέρουμε πως λέγεται
    Είναι ένα εργαλείο που όλοι έχουμε χρησιμοποιήσει και οι περισσότεροι δεν ξέρουμε πως λέγεται. Πολλές φορές αναφερόμαστε σε αυτό σαν «αυτο που τρυπάει το χαρτί» ή απλά «που ανοίγει τρύπες». Αλλες φορές απλά λέμε το τέτοιο κάνοντας τη χαρακτηριστική κίνηση με το χέρι μας.
    Στα ελληνικά λοιπόν λέγεται (καταχρηστικά) διακορευτής ή διακορευτής χαρτιού ή χρησιμοποιούμε τη γαλλική λέξη περφορατέρ.
    Είναι βέβαια το εργαλείο που ανοίγει μικρές τρύπες σε φύλλα χαρτιού -συνήθως δύο- ώστε να ταξινομηθούν σε κάποιο γκλασέρ. Ανάλογα με το πόσο… εξελιγμένο είναι διαθέτει συλλέκτη για τα χαρτάκια που κόβονται ή χαρακα για τον ακριβή προσδιορισμό της θέσης της τρύπας.
    Η ιστορία του διακορευτή ξεκινάει στη Γερμανία στις 14 Νοεμβρίου 1886 όταν ο Friedrich Soennecken κατοχυρώνει τη σχετική πατέντα.
    Στην πραγματικότητα οι Αμερικανοί ίσως να έχουν προηγηθεί λιγάκι αλλά… χάνουν τη δόξα καθως η δική τους αντίστοιχη επινόηση είχε λίγο διαφορετική χρήση, σαν ακυρωτικό εισιτηρίων.
    Όπως και να έχει ο διακορευτής είναι ένα απλό αλλά πολύ χρήσιμο εργαλείο που έχει… βάλει σε τάξη πολλά γραφεία. Κι ας μην ξέρουμε πως τον λένε.

1 σχόλιο:

  1. Υπήρχε και η ονομασία "διατρητής" και διατρητήρας" και μερικοί "παλιοί" την θυμούνται και ακόμα την χρησιμοποιούν.
    Εκείνη που άκουσα εγώ και άλλοι συνάδελφοι, νεαροί στον Στρατό, ήταν και η ονομασία "Κωσταντινίδης", ονομασία που δόθηκε στον "διακορευτή" περιπαικτικά από κάποιον παλιότερο εξ αιτίας ενός καυχησιολόγου συναδέλφου Κωσταντινίδη που περηφανευόταν για τα σεξουαλικά κατορθώματα και επιτεύγματα παρόλο που όλοι τον ήξεραν και γνώριζαν το "άσφαιρο" του εργαλείου του!

    Κων-νος Παπανικολάου

    ΑπάντησηΔιαγραφή