ΜΟΥ ΠΕΡΑΣΑΝ ΑΠΟ ΤΟ ΜΥΑΛΟ (13/11/2017)

ΣΚΕΨΕΙΣ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ

ΜΟΥ ΠΕΡΑΣΑΝ ΑΠΟ ΤΟ ΜΥΑΛΟ (13/11/2017)

http://roykoymoykoy.blogspot.gr/

Ανδρέας

    Έχω μια απορία. Αυτές οι… «εκλογές» για ανάδειξη αρχηγών ( όχι μόνο της κεντροαριστεράς ) πόσο αξιοπιστες είναι; Θεωρητικά, είναι πλήρως δημοκρατικές διαδικασίες, Όταν όμως, δεν υπάρχουν εκλογικοί κατάλογοι και ο οποιοσδήποτε μπορεί να πάει και να ψηφίσει οποιονδήποτε, έ, εδώ χαλάει το πράγμα. Ποιος δεν αποκλείει, κάποιος αντίθετος πολιτικός σχηματισμός, να στείλει ομαδικά δικούς του οπαδούς ( γιατί, οπαδοί είναι ) για να ψηφίσουν συγκεκριμένο υποψήφιο, «χαλκεύοντας» το τελικό αποτέλεσμα. Κατά τη γνώμη μου, η πιο αξιόπιστη διαδικασία, είναι σε συνέδριο, από τα μέλη των κομμάτων. Θα μου πείτε, δεν χωρούν σε γήπεδο. Έ, ας αναδείξουν προηγουμένως εκλέκτορες, περιφερειακά, με δύναμη ανάλογη με τον αριθμό όσων τους εξέλεξαν. Γιατί αυτό που γίνεται, θυμίζει λίγο… πανηγυράκι. Και δεν γράφω μόνο για την κεντροαριστερά. Καλά τα καλαμπούρια, αλλά να σοβαρευόμαστε και κάπου – κάπου…

-----------------------------------------------------

    Κάθε μέρα σχεδόν, ακούμε και διαβάζουμε για τις βλαβερές συνέπειες των διαφόρων ηλεκτρονικών συσκευών ( κινητών, τάμπλετς κτλ) στην υγεία, ιδιαίτερα δε στην υγεία των παιδιών. Όμως, εμείς, οι συντριπτικά περισσότεροι δηλαδή, εφαρμόζουμε το «ο μπενάκιας και ο βγενάκιας», αγνοώντας τα πάντα, με την ψευδαίσθηση ότι…. Βελτιώνουμε την ζωή μας. Και καλά, εμείς που είμαστε ενήλικες, αποφασίζουμε μόνοι μας για τον εαυτό μας, αγνοώντας τα πάντα. Με γειά μας και χαρά μας. Τα παιδιά όμως, τι φταίνε;;;; Από την πολύ μικρή ηλικία των 4-5 χρονών, τα συνηθίζουμε στα τάμπλετς και λίγο αργότερα στα κινητά. Τα παιδιά, δεν είναι σε θέση να γνωρίζουν. Εμέις όμως, ΓΝΩΡΙΖΟΥΜΕ! Και αγνοούμε τους κινδύνους για τα παιδιά. Πιστεύω, πως αυτό το κάνουμε όχι για το καλό των παιδιών, αλλά για αποφυγή της γκρίνιας τους, που βλέπουν άλλα παιδιά με τέτοιου είδους συσκευές και ζηλεύουν. Και αντί να τους δώσουμε να καταλάβουν, να επιβάλουμε εάν προτιμάτε, το σωστό, εμείς τους τα δίνουμε όλα. Μία παράμετρος που δεν πρέπει να αγνοηθεί, είναι καθαρά εγωϊστική, αφού όταν το παιδί ασχολείται με το τάμπλετ που του πήραμε, ΜΑΣ ΑΦΗΝΕΙ ΗΣΥΧΟΥΣ και δεν ασχολούμαστε μαζί του. Και δεν καταλαβαίνουμε ( ή αγνοούμε ) το έγκλημα που κάνουμε…. Συγχαρητήρια !